ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ - အဂၢမဟာပ႑ိတ
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
မိုးကုတ္ၿမိဳ ႔္၌ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားေတာ္
အနတၱက အနတၱကို
အားကိုးေနၾကတယ္
ေဟာၾကားသည့္ေန ( ၇ ၊ ၃ ၊ ၅၉ )
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားကိုးရမွာလား
ကိုယ့္ကိုယ္ႀကီးကို အားကိုးရမလားလို႔ ေမးလို႔ရွိရင္ သူကလဲ ႐ုပ္နာမ္အနတၱ ျဖစ္ေနလို႔ အားကိုးဖို႔ရာ အခ်ိန္မရပါဘူး ...( မွန္ပါ့ ) ။
အားကိုးရေအာင္လို႔ ရွာထားတဲ့ ပစၥည္းေတြကလဲ ရန္သူမ်ဳိးငါးပါးနဲ႔ ေတြ ႔ႏိုင္တာတစ္ေၾကာင္း၊ အနတၱပစၥည္းေတြ ျဖစ္တာတစ္ေၾကာင္း၊ ျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ အားကိုးရာဟာ တကယ္ထြက္ေလေလ မရွိ ေလဘဲဆိုတာ သေဘာက်ပလား ... ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ခဲေလသမွ် သဲေရက် ျဖစ္ရမွာပဲ ( မွန္ပါ့ )၊ တခ်ဳိ ႔ၾကည့္ပါလား၊ လူကအနတၱ အျဖစ္သို႔ ေရာက္သြားတယ္ ၊ ပစၥည္းက က်န္ရစ္ေနတယ္ ... ( မွန္ပါ့ ) ။
ပစၥည္းအားကိုးမလို႔ရွာၾကတယ္
ဒါျဖင့္ ဒီပုဂၢိဳလ္နဂိုတုန္းက ဘယ္လိုပါလိမ့္မလဲ ဦး၀တို႔ အေမးထုတ္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ သူက အားကိုးမလို႔ ပစၥည္းေတြ ရွာေနတာ ၊ ႐ုပ္နာမ္က ပစၥည္းအေပၚမွာ အားကိုးမလို႔ ရွာေနတာ ( မွန္ပါ့ )၊ မရွာၾကဘူးလား ... ( ရွာပါတယ္ ဘုရား ) ။
ရွာၾကတဲ့အခါက်ေတာ့ ႐ုပ္နာမ္က ျပဳတ္ထြက္သြားတယ္ အနတၱမို႔.. ( မွန္ပါ့ ) အားကိုးလိုက္ရေသး ရဲ ႔လား ... ( မွန္ပါ့ ) အားကိုးလိုက္ရေသးရဲ ႔လား.. ( မကိုးရပါဘုရား ) လူကစြန္႔သြားတယ္ ဆိုရတာေပါ့ဗ်ာ ... ( မွန္ပါ ) ။
တစ္ခါတေလက်ေတာ့လဲ ႐ုပ္နာမ္ကေတာ့ျဖင့္ ဆက္လက္ၿပီးသကာလ၊ ႐ုပ္ဓာတ္, နာမ္ဓာတ္ေတြ က ရန္သူမ်ဳိးနဲ႔ ဆက္ဆံၿပီး သကာလ ပ်က္စီးသြားတဲ့အခါေကာ တခ်ဳိ ႔ေသာပုဂၢိဳလ္မွာ မရွိဘူးလား ( ရွိပါ တယ္ဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ သူနဂိုတုန္းက ရည္ရြယ္ခ်က္ ကိုက္ကဲ့လား ..( မကိုက္ပါဘုရား ) အားကိုးရာ ရွာထားတာလဲ အားကိုးရာ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ပါသလား၊ အနတၱ အျဖစ္သို႔ က်ေရာက္သြားသလားလို႔ ေမးၾကည့္ပါလား၊ အနတၱအျဖစ္သို႔က်ေရာက္သြားတယ္ဆိုတာ ဒကာ ဒကာမေတြ သိၾကပါတယ္ ... ( မွန္ပါ့ဘုရား ) ။
ေၾသာ္... ဒါျဖင့္၊ တို႔သည္ကား..လို႔ဆိုရင္ တို႔လုပ္ေနတဲ့ တို႔ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ကားလို႔ ဆိုရင္ျဖင့္၊ အားကိုးရာ ရွာေနတယ္ဆိုၿပီး ေနတိုင္း ေရာင္းၾက၊ ၀ယ္ၾက၊ ေျပာၾက၊ ဆိုၾက၊ သြားၾက၊ လာၾက ကိုယ့္အလုပ္ ေတြ လုပ္ၾကေပါ့ဗ်ာ...( မွန္ပါ့ ) ေလာကီအလုပ္ေတြ မလုပ္ၾကဘူးလား... ( လုပ္ပါတယ္ဘုရား ) အဲဒီေတာ့ အားကိုးခ်င္တဲ့တရားကလည္း အနတၱပဲ၊ အားကိုးခံရမည့္ တရားကလည္း ...( အနတၱပါပဲ ဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ရည္ရြယ္ခ်က္ပန္းတိုင္ေတာ့ျဖင့္ ေရာက္ၾကမယ္မဟုတ္ပါဘူး... ( မေရာက္ပါဘူး ဘုရား ) ေရာက္ပါ့မလား ..( မေရာက္ပါဘုရား ) ။
ရည္ရြယ္ခ်က္ပန္းတိုင္ေတာ့ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မေရာက္ဘူး၊ ဥပမာ ေျပာၾကပါစို႔ ဆိုေတာ့ ဒါကယခု ဒကာ ဒကာမေတြ ထိုင္ေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေပါ့ဗ်ာ၊ ဒီဘက္ကေတာ့ ေရႊ၊ ေငြ ေက်ာက္သံပတၱျမား အိမ္ရာတိုက္တာေပါ့ဗ်ာ ... ( မွန္ပါ့ ) ။
ရန္သူမ်ဳိးငါးပါးနဲ႔ဆက္ဆံေနရတယ္
ဒီကလဲ အနတၱတရား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မပိုင္လို႔ သူကလဲ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနတာ ပဲ.. ( မွန္ပါ့ဘုရား )သူက အားကိုးရမည့္တရား၊ ဒါက အားကိုးရာအျဖစ္နဲ႔ ရွာထားတဲ့ပစၥည္းေတြ ..( မွန္ပါ့ )၊ သူကလဲ ေရ၊ မီး၊ မင္း၊ ခိုးသူ၊ မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာသူဆိုတဲ့ ရန္သူမ်ဳိးငါးပါးေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေသာေၾကာင့္ သူကလဲ ပ်က္စီးဆံုးပါးႏိုင္တဲ့ အနတၱတရားပဲ.. ( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား ...( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဒီအနတၱတရားက ဒီအနတၱကို အားကိုးတယ္.. ( မွန္ပါ့ ) ေပၚပလား..( ေပၚပါၿပီဘုရား ) ။
ဒီေတာ့ ဒီအနတၱဆုိကတည္းက သူ႔ဟာသူမွ မပိုင္တဲ့တရားက သူကဟိုကို အားကိုးခ်င္တယ္ ဆိုလို႔ ရွိရင္ျဖင့္ ျဖစ္ပ့ါမလား..( မျဖစ္ပါဘုရား ) ။
ဒီတရားေတြကလည္း ရန္သူငါးတန္ ဆက္ဆံၿပီးသကာလ ေနေသာေၾကာင့္ ဒီအနတၱတရားေတြက လဲ ဒီကိုကယ္ပါ့မယ္၊ ယူပါ့မယ္လို႔ တာ၀န္ခံရဲလား.. ( မခံပါဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ေန႔တိုင္းလုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ဟာ ခႏၶာဘက္က ေမးၾကည့္ေတာ့လည္း အနတၱပဲ၊ ေနရာ မက်ဘူး ...( မွန္ပါ့ ) ။
ရတဲ့ပစၥည္းဘက္ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့လည္း ေရ၊ မီး၊ မင္း၊ ခိုးသူ၊ မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာသူနဲ႔ ဆက္ဆံေနေသာေၾကာင့္ သူကလည္း အားကိုးရာမရပါဘူး၊ ရၾကရဲ ႔လား ...( မရပါဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ အနတၱက အနတၱကို အားကိုးေနမယ္လို႔ ဦးဘအုန္းတို႔ ဆိုရင္ေကာ...( မလြဲပါဘုရား )၊ ဦးဇံရင္ တို႔ ဘယ္လိုဆိုၾကပါမလဲ... ( အနတၱက အနတၱကို အားကိုးေနပါတယ္ ဘုရား ) ။
အနတၱက အနတၱကို အားကိုးေနတယ္ဆိုေတာ့ သစ္ပင္ႏွစ္ပင္ဟာ တစ္ပင္က လဲလုေနတယ္၊ တစ္ပင္ကလဲသြားၿပီးမွီတယ္ ဆုိရင္ျဖင့္ ျမန္ျမန္လဲဖို႔ပါပဲ .. ( မွန္ပါ့ ) ။
ယိုင္ေနတဲ့သစ္ပင္ကို တစ္ပင္က သြားၿပီးမွီရင္ ဘယ့္ႏွယ္ပါလဲ ( ျမန္ျမန္လဲဖို႔ပါဘုရား ) ၊ ဘာျဖစ္လို႔တံုး၊ ဟိုကလဲမခိုင္၊ ဒီကလဲမခိုင္၊ မခိုင္တာခ်ည္းသည္ကား...လို႔ဆိုရင္ ဆက္သြယ္လို႔ရရဲ ႔လား .... ( မရပါဘုရား ) ႏွစ္ခုစလံုးၿပိဳဖို႔ ပ်က္ဖို႔ဆိုတာေကာ ျငင္းဖို႔လိုေသးသလား..( မလုိပါဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ကိုယ္ခႏၶာဟာလဲ လဲလိုက္၊ ၿပိဳလိုက္၊ ယိုင္လိုက္၊ ႏြဲ ႔လိုက္ဆိုတဲ့ အနတၱတရား ..( မွန္ပါ့ )၊ ရွာထားတဲ့ ပစၥည္းကေကာ..( လဲတတ္၊ ၿပိဳတတ္တဲ့ အနတၱတရားပါဘုရား )၊ သူက သူ႔ကိုမွီရင္ ၿပိဳမွာပဲ ( မွန္ပါ့ ) သူကမွီရင္ေကာ ..( ၿပိဳမွာပါဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ေန႔တုိင္း ဒကာ ဒကာမေတြ လုပ္ကိုင္ၿပီးသကာလ ခႏၶာက အားကိုးခံလိမ့္မယ္ ထင္ၿပီးလိုက္ ရွာလိုက္၊ ပစၥည္းက အားကိုးခံလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ရွာလိုက္နဲ႔ ေနခဲ့ရတာ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ၾကပါၿပီတဲ့၊ ဒီလို အၿပိဳ အလဲ အပ်က္နဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္လာခံၾကတယ္ ..( မွန္ပါ့ ) ။
ဘာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ၾကသလဲ
ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာက ဘာနဲ႔အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ၾကသလဲ.. (အၿပိဳ အလဲနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ၾကပါတယ္ဘုရား ) ၿပိဳ တယ္၊ လဲတယ္၊ ပ်က္တယ္၊ ဒါနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္လာတာပဲ.... ( မွန္ပါ့ ) ။
အခုလဲ ဒီအလုပ္ကို ထပ္လုပ္ျပန္တယ္၊ ဘယ့္ႏွယ္ ၀ါသနာအထံုႀကီးလွေခ်ကလားလို႔ ေမးဖို႔မလို ဘူးလား..( လုိပါတယ္ဘုရား ) ။
ေနာက္တုန္းကလဲ ဒီအတိုင္းပဲ၊ တစ္ခုအားကိုးရင္ တစ္ခုပ်က္၊ တစ္ဖက္ကအားကိုးခံမလားလို႔ ရွာလိုက္ ေဖြလိုက္တယ္၊ တစ္ဖက္ကပ်က္တာပဲ၊ ေနာက္ဆံုးပိတ္ တစ္ေန႔က်ေတာ့ ဘယ္သူ႔ကို ဘယ္သူမွ အားကိုးလို႔မရေတာ့ဘူး ဆိုတာကေတာ့အထင္အရွားေပါ့ဗ်ာ ...( မွန္ပ့ါ ) မထင္ရွားဘူးလား..( ထင္ရွားပါ တယ္ဘုရား ) ။
အခုဘာလုပ္ေနၾကသတံုးဆိုေတာ့ အရင္ဟာအားကိုးပ်က္လို႔၊ အဲဒီအပ်က္မ်ဳိးကို အားကိုးရွာေန တယ္လို႔ အေျဖထြက္႐ံုပဲရွိတယ္..( မွန္လွပါ ) ဒီျပင္ ဘာထြက္စရာရွိေသးသတံုး.. ( မရွိပါဘုရား ) ဦးဇံရင္တို႔ သေဘာပါရဲ ႔လား...( ပါ ပါတယ္ဘုရား ) ခႏၶာကလဲ အနတၱပါဘုရား ) ေၾသာ္.. ဒါျဖင့္ ရွာထားတဲ့ပစၥည္းက ေကာ ... ( အနတၱပါဘုရား ) ေၾသာ္.. ဒါျဖင့္ အနတၱအားကိုးမခံႏိုင္တာခ်င္း အတူတူ အားကိုးေနတယ္ ဆိုရင္ လြဲသလား ... ( မလြဲပါဘုရား ) ။
အဲဒါကို ခင္ဗ်ားတို႔က အားကိုးရတယ္လို႔ ထင္ၿပီးသကာလ မေပ်ာက္ေစနဲ႔၊ ဒါပဲ တို႔မွာ အထုပ္အ ထည္ကေလးရွိသဟ၊ ဘာမ်ားသူအားကိုးႏိုင္သတံုး၊ ယိုင္တဲ့အပင္ကို လဲမည့္ အပင္က သြားၿပီးမွီျပန္ၿပီ .... ( မွန္ပါ ) ။
ယိုင္တဲ့အပင္ကို လဲမည့္အပင္ကမွီတယ္
ယုိင္တဲ့အပင္ကို လဲမည့္အပင္က သြားမွီေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္ေနပါ့မလဲ..( ၿပိဳလဲမွာပါ ) အကုန္ၿပိဳပ်က္ သြားလိမ့္မယ္ဆိုတာ အမွန္ပဲလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ.. ( မွန္ပ့ါ ) ရွင္းပလား .. ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
ဒီမွာလဲ ေယာက်္ားက မိန္းမအားကိုး၊ မိန္းမက ေယာက်္ားအားကိုး၊ သားေတြသမီးေတြ ဆက္လက္ၿပီးသကာလအားကိုး၊ ယိုင္တဲ့ အပင္ကို လဲၿပိဳတဲ့အပင္က သြားမွီတာပဲ.. ( မွန္ပါ့ ) ဒီလိုခ်ည့္ မေန ဘူးလား... ( ေနပါတယ္ဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ကိုယ့္အလုပ္ဟာျဖင့္ ဒီလမ္းနဲ႔ ဒီစခန္းသည္ကားလို႔ဆိုရင္ျဖင့္ လံုး၀မမွန္ေသးတဲ့ လမ္းပဲလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ .. ( မွန္ပါ့ ) ။
ဒါကခင္ဗ်ားတို႔ ခႏၶာကိုယ္ေလ ( မွန္ပါ့ ) ဒါက ခင္ဗ်ားတို႔ ေန႔တုိင္း အားကိုးရမလားလို႔ ရွာထားတဲ့ တိုက္တာ၊ အိမ္ရာ၊ ေရႊ၊ ေငြ၊ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြေပါ့ဗ်ာ ( မွန္ပါ့ ) မွီမည့္တရားကေကာ ( အနတၱတရား ပါ ) ခက္ေနၿပီေပါ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ ယိုင္တဲ့အပင္ကို လဲတဲ့အပင္က သြားၿပီးမွီတာကိုး ( မွန္ပါ့ ) ။
ဘယ့္ႏွယ္ ဆိုၾကမလဲ ( ယိုင္တဲ့အပင္ကို လဲတဲ့အပင္က သြားၿပီးမွီပါတယ္ဘုရား ) ႏွစ္ပင္စလံုး ကၽြမ္း ထိးေမွာက္ခံုျဖစ္မယ္ ( မွန္ပါ့ ) ဟုတ္ၾကရဲ ႔လား ... ( ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား ) ။
ေသတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ သြားၾကည့္စမ္း ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဒီအတိုင္းေတြ ႔မွာပဲ ( မွန္ပါ့ ) ေသမည့္ပုဂၢိဳလ္ သြားေမးၾကည့္စမ္းပါ၊ ေသခါနီးကို သူရွာထားတဲ့ပစၥည္း သူအားကိုးရမလားလို႔၊ ရွာေတာ့ ရွာတာပဲဟုတ္လား၊ သို႔ေသာ အားကိုမည့္ ပုဂၢိဳလ္က အရင္ျပဳတ္ထြက္သြားတယ္..( မွန္ပါ့ ) ။
တခ်ဳိ ႔က်ေတာ့ ဘယ္သူကအရင္ေျပာသတံုး ( အားကိုးရမည့္ ပုဂၢိဳလ္က အရင္ျပဳတ္ပါတယ္ဘုရား ) တခ်ဳိ ႔က်ေတာ့လဲ အားကိုးခံမည့္တရားက အရင္ျပဳတ္တယ္ ( မွန္ပါ့ ) ဒီႏွစ္ျပဳတ္မွ တစ္ပါးတျခားေတာ့မရွိ ဘူး ( မရွိပါဘုရား ) သေဘာပါၾကပလား ( ပါ, ပါၿပီဘုရား ) ဒါကိုပဲ ဒကာ ဒကာမေတြ ေန႔တိုင္းႀကိဳးစားေန ၾကတာကိုး ( မွန္ပါ့ ) ရွင္းၾကပလား... ( ရွင္းပါၿပီ ဘုရား ) ။
ေန႔တိုင္း ႀကိဳးစားေနၾကတာက အနတၱႏွစ္ခု ႀကိဳးစားေနၾကတယ္၊ အနတၱႏွစ္ခုကိုပဲ ခင္ဗ်ားတို႔ ျပဳစုတယ္လို႔ အားကိုးၾကတာပဲ ( မွန္ပါ့ ) ရွာၾက ေဖြၾကတာပဲ၊ အနတၱႏွစ္ခုကို ျပဳစုမယ္လုိ႔ ရွာၾကေဖြၾကတယ္ ... ( မွန္ပါ့ ) ။
ေျပာပါဦး ဘာတဲ့တံုး ( အနတၱႏွစ္ခုကို ျပဳစုမယ္လို႔ရွာၾက ေဖြၾကပါတယ္ ) သူတို႔က အနတၱလို႔ ေျပာေနပါလ်က္သားနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ျပဳစုလဲအပိုပဲ ( မွန္ပါ့ ) ရွင္းပလား..( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
အနတၱႏွစ္ခုျပဳစုဖို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ရွာေနျငားေသာ္လည္း၊ အနတၱႏွစ္ခုခိုင္ၿမဲဖို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ လုပ္ျငားေသာ္ လည္း။ သူတို႔က အနတၱႏွစ္ခုလို႔ ေျပာေနတယ္ ( မွန္ပါ့ )သူကလဲ ဘာေျပာသလဲ ( အနတၱပဲ ေျပာပါတယ္ ) သူရွာထားတဲ့ ပစၥည္းကေကာ ( အနတၱပါဘုရား ) ။
အဲဒီေတာ့ အနတၱႏွစ္ခုကို ခင္ဗ်ားတို႔သည္ကားလို႔ ဆိုရင္ျဖင့္။ ကိုးစားရာ အားထားရာအျဖစ္နဲ႔ ေနၾကဦးမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ႏွစ္ပင္လဲပဲ၊ ႏွစ္ပင္ၿပိဳပဲ၊ ႏွစ္ပင္ပ်က္ပဲဆိုတာျဖင့္ဘာမွ ျငင္းဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး ( မလုိ ပါ ) ရွင္းပလား.... ( ရွင္းပါၿပီ ဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ခဲေလသမွ် သဲေရက်ဆိုတာ ဒါမ်ဳိးကို ဆိုတာ ( မွန္ပါ့ ) မဆိုထုိက္ဘူးလား ( ဆိုထိုက္ပါတယ္ဘုရား ) ခႏၶာငါးပါးကလဲ ဘာတရားတဲ့ ( အနတၱပါဘုရား ) သူအားကိုးေနတဲ့ တိုက္တာ၊ ေရႊ၊ ေငြ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြကေကာ ( အနတၱပါဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ သူတို႔ႏွစ္ခုကလဲ အနတၱခ်ည့္ပဲ ဆိုၿပီးသကာလေနသျဖင့္တဲ့၊ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြက ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ရွာထားတဲ့ပစၥည္းကလဲ ရွာက်ဳိးနပ္မွာမဟုတ္ဘူး ( မွန္ပါ့ ) အားကိုးခ်င္ တဲ့ တရားကလဲ ကိုးရမွာ မဟုတ္ဘူး ..( မွန္ပါ့ ) ။
ရွာထားတဲ့ပစၥည္းကလည္းအနတၱ
ရွာထားတဲ့ ပစၥည္းကလည္း ( အနတၱပါဘုရား ) ရွာက်ဳိးနပ္မယ္ မဟုတ္ဘူး၊ သေဘာက်ပလား ( မွန္ပါ့ ) အားကိုရမည့္ ပစၥည္းကေကာ ( အားကိုးရမယ္မဟုတ္ပါဘုရား ) ။
သူဟာ အားကိုးစရာရယ္လို႔ ဒီကိုသြားၿပီး အားကိုးမယ္၊ ကိုးပင္ ကိုးျငားေသာ္လည္း သူက အရင္ ျပဳတ္ခ်င္ျပဳတ္သြားမယ္ ( မွန္ပါ့ ) မျပဳတ္ႏိုင္ေပဘူးလား.. ( ျပဳတ္ႏိုင္ပါတယ္ဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ရွာထားတဲ့ပစၥည္းကလဲ အနတၱ၊ အားကိုးရမည့္ ပစၥည္းကေကာ ( အနတၱပါဘုရား ) အနတၱ အနတၱခ်င္းဆိုတဲ့ဥစၥာ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ္သူ႔ကို ဘယ္သူမွ မကယ္ႏိုင္ဘူးမွတ္ပါ ... ( မွန္ပါ့ ) ။
ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မတံုး ( အနတၱ အနတၱခ်င္းဘယ္သူမွ ဘယ္သူ မကယ္ႏိုင္ပါဘုရား ) ။
ေကာင္းၿပီ.. ဒါျဖင့္ ပင္လယ္ထဲ ေရနစ္တဲ့လူႏွစ္ေယာက္သည္ကားလို႔ဆိုရင္၊ ဘယ္သူမွ ကိုင္တြယ္စ ရာ မရွိလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္အားကိုး ႏွစ္ေယာက္ျမဳပ္မွာပဲ ( မွန္ပါ့ ဘုရား ) တစ္ေယာက္စီေနလဲ ျမဳပ္မွာပဲ ( မွန္ပါ့ ) ႏွစ္ေယာက္ဖက္လိုက္ျပန္လို႔ရွိရင္လဲ ( ျမဳပ္မွာပါပဲဘုရား ) ရွင္းပလား ..( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ေၾသာ္.. ခင္ဗ်ားတို႔ကလဲ သံသရာခရီးပင္လယ္ႀကီးထဲမွာ ေမ်ာေနေတာ့ ဒါကပစၥည္း၊ ဒါကခႏၶာ ( မွန္ပါ့ ) ဒါနဲ႔ ဒါအား ကိုးလဲ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အားမကိုးရမွာ၊ အားကိုးတဲ့အတြက္ အပါယ္ေလးပါး ( ျမဳတ္ပါတယ္ဘုရား ) သေဘာက်ပလား ( က်ပါၿပီဘုရား ) ဒါ အားကိုးလြဲလို႔ေပါ့ဗ်ာ ...( မွန္ပါ့ ) ။
ႏွစ္ေယာက္ေရနစ္ေနတာ
ဒကာ ဒကာမေတြ ဥာဏ္နဲ႔ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး နားေထာင္စမ္းပါ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ကျဖင့္ အားကိုးရမယ္လို႔ထင္ၿပီး သကာလေတာင္ဘာမွ ျငင္းဖို႔ မလုိေတာ့ဘူးလား ( မလုိပါ ) ရွင္းပလား... ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ခဲေလသမွ် သဲေရက်ဆိုတာ ဒါမ်ဳိးကိုဆိုတာ ( မွန္ပါ့ ) မဆိုထိုက္ဘူးလား ( ဆိုထိုက္ပါတယ္ ဘုရား ) ခႏၶာငါးပါးကလဲ ဘာတရားတဲ့ ( အနတၱပါဘုရား ) သူအားကိုးေနတဲ့ တုိက္တာ၊ ေရႊ၊ ေငြ၊ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြကေကာ ( အနတၱပါဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ သူတို႔ႏွစ္ခုကလဲ အနတၱခ်ည့္ပဲ ဆိုၿပီးသကာလေနသျဖင့္တဲ့၊ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြက ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ရွာထားတဲ့ပစၥည္းကလဲ ရွာက်ဳိးနပ္မွာမဟုတ္ဘူး ( မွန္ပါ့ ) အားကိုးခ်င္ တဲ့ တရားကလဲ ကိုးရမွာ မဟုတ္ဘူး ...( မွန္ပါ့ ) ။
ရွာထားတဲ့ပစၥည္းကလည္း အနတၱ
ရွားထားတဲ့ ပစၥည္းကလည္း ( အနတၱပါဘုရား ) ရွာက်ဳိးနပ္မယ္ မဟုတ္ဘူး၊ သေဘာက်ပလား ( မွန္ပါ့ ) အားကိုးရမည့္ ပစၥည္းကေကာ ( အားကိုးရမယ္မဟုတ္ပါဘုရား ) ။
သူဟာ အားကိုးစရာရယ္လို႔ ဒီကုိသြားၿပီး အားကိုးမယ္၊ ကိုးပင္ကိုးျငားေသာ္လဲ သူက အရင္ျပဳတ္ခ်င္ ျပဳတ္သြားမယ္ ( မွန္ပါ့ ) မျပဳတ္ႏိုင္ေပဘူးလား .. ( ျပဳတ္ႏိုင္ပါတယ္ဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ရွာထားတဲ့ပစၥည္းကလဲ အနတၱ၊ အားကိုးရမည့္ ပစၥည္းကေကာ ( အနတၱပါဘုရား ) အနတၱ အနတၱခ်င္းဆိုတဲ့ ဥစၥာ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ္သူ႔ကို ဘယ္သူမွ မကယ္ႏိုင္ဘူးမွတ္ပါ ..( မွန္ပါ့ ) ။
ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မတံုး ( အနတၱ အနတၱခ်င္း ဘယ္သူမွ ဘယ္သူ မကယ္ႏိုင္ပါဘုရား ) ။
ေကာင္းၿပီး... ဒါျဖင့္ ပင္လယ္ထဲ ေရနစ္တဲ့လူႏွစ္ေယာက္သည္ကားလို႔ဆိုရင္၊ ဘယ္သူမွ ကိုင္တြယ္ စရာမရွိလို႔ရွိျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္အားကိုး ႏွစ္ေယာက္ျမဳပ္မွာပဲ ( မွန္ပါ့ ဘုရား ) တစ္ေယာက္စီေနလဲ ျမဳပ္မွာပဲ ... ( မွန္ပါ့ ) ႏွစ္ေယာက္ဖက္လိုက္ျပန္လို႔ရွိရင္လဲ ( ျမဳပ္မွာပါပဲဘုရား ) ရွင္းပလား.. ( ရွင္းပါၿပီ ဘုရား ) ေၾသာ္... ခင္ဗ်ားတို႔ကလဲ သံသရာခရီးပင္လယ္ႀကီးထဲမွာေမ်ာေနေတာ့ ဒါက ပစၥည္း၊ ဒါက ခႏၶာ ( မွန္ပါ့ ) ဒါနဲ႔ ဒါအား ကိုးလဲ ႏွစ္ေယာ္စလံုး အားမကိုးရမွာ၊ အားကိုးတဲ့အတြက္ အပါယ္ေလးပါး ( ျမဳပ္ပါတယ္ဘုရား ) သေဘာက် ပလား ( က်ပါၿပီဘုရား ) ဒါ အားကိုးလြဲလို႔ေပါ့ဗ်ာ ...( မွန္ပါ့ ) ။
ႏွစ္ေယာက္ေရနစ္ေနတာ
ဒကာ ဒကာမေတြ ဥာဏ္နဲ႔ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး နားေထာင္စမ္းပါ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ကျဖင့္ အားကိုးရမယ္လို႔ထင္ၿပီး သကာလ ေတာင္ေ၀ွးေထာက္ရွာ၊ မ်က္မွန္စြပ္ရွာပဲ ဦးဘအုန္းရ ( မွန္ပါ့ ) မရွာၾကဘူးလား ( ရွားပါတယ္ ဘုရား ) ဦးဘတင္တို႔ မရွာၾကဘူးလား ( ရွာပါတယ္ဘုရား ) တကယ္ေတာ့ ဘယ္ႏွယ္တံုး ( အားကိုးမရပါ ဘုရား ) အားမကိုးခ်င္တဲ့တရားကလဲ ဘာပါလိမ့္ ( အနတၱပါဘုရား ) အားကိုးခံခ်င္တဲ့တရားကလဲ ဘာပါ လိမ့္ ( အနတၱပါ ဘုရား ) ဟာ .... ဒါျဖင့္ ပင္လယ္ထဲ ႏွစ္ေယာက္ေရနစ္ေနတာပါကလား..( မွန္ပါ့ ) ။
ဘာျဖစ္ေနသတံုး ( ပင္လယ္ထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္ ေရနစ္ေနပါတယ္ဘုရား ) ဒီအတိုင္းခြဲထားလဲ တစ္ ေန႔က်ေတာ့ ျမဳပ္ၾကမွာပဲ... ( မွန္ပါ့ ) ။
ဟာ.. သူ႔ကို ငါအားကိုးမယ္လို႔၊ ငါ့ကိုသူအားကိုးမယ္ဆိုလဲ ႏွစ္ေယာက္စလံုးျမဳပ္မွာပဲ ( ျမဳပ္မွာပါ ဘုရား ) သေဘာက်ပလား...( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီအျဖစ္ႀကံဳရတာ ႏွစ္ခုဟာ တစ္ခုမွ အားကိုးမခံႏိုင္တာလဲ ေသခ်ာတယ္ ( မွန္ပါ့ ) ၊ ႏွစ္ခုေပါင္းၿပီးသကာလ လံုးၾကဦးမယ္၊ ဆက္ၾကဦးမယ္ ၊ ပူးၾကဦးမယ္၊ ကပ္ၿပီးအားကိုးၾကဦးမယ္ဆိုလည္း ႏွစ္ခုစလံုးျမဳပ္မွာပဲ ( မွန္ပါ့ ) မျမဳပ္ေပဘူးလား ( ျမဳပ္ပါတယ္ဘုရား ) သေဘာပါပလား ... ( ပါ, ပါၿပီဘုရား) ။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ေန႔တုင္း ဘာလုပ္ၾကသတံုး ေမးရင္ျဖင့္ အားကိုးရွာတယ္ ေျဖၾကမွာပဲ၊ မဟုတ္ဘူး လား ( မွန္ပါ့ဘုရား )၊ ညစာရွာတဲ့ဥစၥာ ညစာအားကိုးေန႔စာရွာတဲ့ ပုဂိၢဳလ္က ... ( ေန႔စာ အားကိုးပါတယ္ ဘုရား ) လစာရွာတဲ့ပုဂၢိဳလ္က ... ( လစာအားကိုးပါတယ္ဘုရား ) ႏွစ္, စာရွာတဲ့ပုဂၢိဳလ္က ( ႏွစ္, စာအားကိုးပါတယ္ဘုရား ) အိုစာမင္းစာရွာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ... ( အိုစာ မင္းစာ အားကိုးပါတယ္ဘုရား ) ။
အရွာမလြတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ဒီအထဲမွာ ပါေသးသလား ... ( မပါ, ပါဘုရား ) မပါေတာ့ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔အားကိုးေနပါလိမ့္ ( အနတၱက အနတၱကို အားကိုးေနပါတယ္ဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ က်ဳပ္တို႔လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ အနတၱဆိုတာ ဘယ္သူမွ မပိုင္ဆိုင္တဲ့တရား ၊ အားကိုးမခံႏိုင္တဲ့ တရား ... ( မွန္ပါ့ ) ဒီဘက္ကလဲ အနတၱဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မပိုင္တဲ့တရား ၊ အားကိုးမခံႏိုင္တဲ့တရား ...( မွန္ ပါ့ )၊ ေပၚၾကပလား ... ( ေပၚပါၿပီဘုရား ) ။
အဲဒါကို အရမ္းအားကိုးေနတာ ... ( မွန္ပါ့ ) အရမ္းအားကိုေတာ့ အရမ္းပင္ပန္းေနတာေပါ့...( မွန္ပါ ) ဘယ့္ႏွယ္ ဆိုၾကမလဲ .. ( အရမ္းအားကိုးေနလို႔ အရမ္းပင္ပန္း ေနတာပါ ဘုရား ) အရမ္းပင္ပန္းၿပီးသကာလ အရမ္းျမဳပ္တာပဲ ... ( မွန္ပါ့ဘုရား ) သေဘာက်ပလား... ( က်ပါၿပီဘုရား ) မျမဳပ္ဘူးလား... ( ျမဳပ္ပါတယ္ ဘုရား ) ။
ပင္လယ္ထဲ ေရနစ္ေနတာေလ ႏွစ္ေယာ္စလံုး ( မွန္ပါ့ ) ဒါကလဲ တစ္ေယာက္ ( မွန္ပါ့ ) ဒါကလည္း တစ္ေယာက္ ( မွန္ပါ့ ) ဒါကလည္း အနတၱအျဖစ္နဲ႔ ျမဳပ္ရ, ေမ်ာရမွာပဲ... ( မွန္ပါ့ ) ဒီဟာေကာ .. ( ျမဳပ္ရ ေမ်ာရမွာ ပါပဲဘုရား ) ။
အားကိုးျပင္ၾကမွေကာင္းမယ္
ဟာ ဒါျဖင့္ သူ႔ကိုငါအားကိုးပါ့မယ္ ၊ ငါ့ကို သူအားကိုးပါ့မယ္လို႔ ေပါင္းလိုက္လို႔ရွိရင္ ေရနစ္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ကယ္မည့္သူမရွိဘဲ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီး ျမဳပ္႐ုံ ပဲ... ( မွန္ပါဘုရား ) ဒီအတိုင္း မေနဘူးလား ( ေနပါတယ္ဘုရား ) ဒါျဖင့္ အားကိုးျပင္ၾကဦးမွ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ ... ( မွန္ပါ့ ) ။
ဘာျဖစ္လို႔ပါလိမ့္ ... ( အားကိုးျပင္ဖို႔ပါဘုရား ) အခုအားကိုးလားတာကျဖင့္ .. ( အားကိုးလြဲပါတယ္ ) ၾကည့္ေလ... ဒကာ ဒကာေတြ အိမ္ေထာင္က်ၾကတယ္ ဆိုကတည္းက အားကိုးၾကၿပီ၊ မိန္းမလုပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က လည္း ေယာက်္ားကို အားကိုးတယ္.. ( မွန္ပါ့ဘုရား ) ေနာက္ သားသမီးေတြ ထြန္းကားလာျပန္ေတာ့ ဆိုင္ရာ ဆိုင္ရာ အားမကိုးၾကဘူးလား ( အားကိုးပါတယ္ဘုရား ) ။
ဖေအက သားကို၊ မေအက သမီးအားကိုးနဲ႔ ႐ႈပ္မလာၾကဘူးလား.. ( ႐ႈပ္ပါတယ္ဘုရား ) ဒီဥစၥာခင္ဗ်ားတို႔အားလံုးအစဥ္ အဆက္ႀကီးကျဖင့္ အလြဲခ်ည့္ပါဗ်ာ... ( မွန္ပါ့ ) ။
ဦးဇံရင္ ဘယ့္ႏွယ့္ဆိုမလဲ ... ( အားကိုးအစဥ္အဆက္ကလြဲပါတယ္ ) အလြန္ျပျပန္ေတာ့လဲ ခင္ဗ်ား တို႔ကလဲ ဟိုကလႊဲ ေၾကာင္းသက္ေသခံ လုံေလာက္ေအာင္ျပလိုက္ ျပန္ေတာ့လဲ မ်က္ရည္က်တယ္ ... ( မွန္ ပါ့ ) ။
လြဲေၾကာင္းကို သက္ေသခံလံုေလာက္ေအာင္ျပျပန္ေတာ့လဲ ဘာျဖစ္တံုး.. ( မ်က္ရည္က်ပါတယ္ ဘုရား ) နဂိုကလဲ အလြဲလုပ္ေသးတယ္၊ လြဲတဲ့အေၾကာင္းကို သက္ေသလုပ္ေသးတယ္၊ လြဲတဲ့အေၾကာင္းကို သက္ေသခံလံု ေလာက္ေအာင္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ပ်က္စီးၿပီးျပလိုက္ျပန္ေတာ့လဲ မ်ကရည္က်တယ္ .. ( မွန္ပါ့ ) ။
နဂိုကေတာ့လဲ ဘာလုပ္ထားသတံုး... ( အလြဲလုပ္ထားပါတယ္ဘုရား ) အလြဲဟာ အလြဲအတိုင္း အမွန္ေပၚလာေတာ့လဲ ဘယ့္ႏွယ္ ျဖစ္ေနသလဲ ... ( မ်က္ရည္က်ပါတယ္ ဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔က အမွန္ျပရင္ မ်က္ရည္က်တယ္... ( မွန္ပါ့ ) အလြဲျပျပန္ေတာ့လဲ ခင္ဗ်ားတို႔က အလုပ္လုပ္တယ္၊ လုပ္တာကလဲအလြဲ၊ အမွန္ျပေတာ့ မ်က္ရည္က် ဆိုေတာ့ေတာ္ေတာ္ ခက္ေနၿပီ ... ( ခက္ပါတယ္ဘုရား ) ။
ဦးဘအုန္းေရ ဘယ့္ႏွယ္ဆိုၾကမလဲ.. ( ေတာ္ေတာ္ခက္ပါၿပီဘုရား ) အားကိုးတာကလဲ အလြဲ၊ ဟို , အားမကိုးေကာင္းအမွန္ျပလိုက္ေတာ့လဲ ဘယ့္ႏွယ္ျဖစ္ ေနသလဲ...( မ်က္ရည္က်ပါတယ္ဘုရား ) ။
ဒီမ်က္ရည္ဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ အမွန္မ်က္ရည္လား၊ အမွားမ်က္ရည္လား.. ( အမွားမ်က္ရည္ပါဘုရား )၊ သေဘာက်ပလား.. ( က်ပါၿပီဘုရား ) မင္းအားမကိုးေကာင္းတဲ့တရားကို အမွန္ျပလိုက္ပါေရာ နဂိုက အားကိုးထားေတာ့ အမွားလုပ္ထားျပန္ေတာ့ အမွန္ျပရင္မ်က္ရည္က်တယ္ ...( မွန္ပါ့ ) ။
ဘုရားပြင့္လာရင္ရန္ျဖစ္သလိုေနမွာ
ဒါျဖင့္ ဘုရားပြင့္လာရင္ ရန္ျဖစ္သလိုေနမွာပဲ ခင္ဗ်ားတို႔ ( မွန္ပါ့ ) ဘယ့္ႏွယ္ဆိုၾကမလဲ... ( ဘုရားပြင့္လာရင္ ရန္ျဖစ္သလုိေနမွာပါဘုရား ) မျဖစ္ေပးဘူးလား ျဖစ္မလား ... ( ျဖစ္သလုိေနမွာပါ ဘုရား)။
ဒကာ ဒကာမေတြ ဒီဥစၥာရမ္းေျပာတဲ့စကားလားျဖစ္စဥ္ကိုက္လား၊ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားပါ ... ( ျဖစ္စဥ္ကိုက္ပါတယ္ဘုရား ) ။
နဂိုတုန္းက ဒီဥစၥာနဲ႔ ဒီဥစၥာ အားကိုးတုန္းက မွန္သလား မွားသလား.. ( မွားပါတယ္ဘုရား ) ဘာျဖစ္လို႔ မွာသတံုး ... ( အနတၱတရားမို႔ မွားပါတယ္ဘုရား ) အနတၱ အနတၱခ်င္း ျဖစ္ေနေတာ့ အားကိုးခံႏိုင္ တဲ့တရားလား၊ မခံႏိုင္တဲ့တရားလား ( မခံႏိုင္တဲ့တရားပါဘုရား ) ။
အနတၱဆိုတာ ကိုးစားစရာ အားထားစရာမရွိဘူး.. ( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား..( က်ပါၿပီဘုရား ) အဲဒါ ကိုးစားစရာ၊ အားထားစရာမရွိလို႔ အနတၱလဲ ေဟာပါေရာ တစ္ခုခုကေပါ့ေလ.. ခႏၶာကရင္လဲေဟာ၊ ပစၥည္းရင္လဲေဟာ၊ ေဟာလိုက္ရင္ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာျဖစ္သတံုး .. ( မ်က္ရည္က်ပါတယ္ဘုရား ) ။
ခက္တယ္ ဒီဥစၥာေနာ္. ( မွန္ပါ့ ) ဒကာ ဒကာမတို႔ သေဘာပါၾကရဲ ႔လား ... ( ပါ, ပါတယ္ဘုရား ) အနတၱျပလိုက္ေတာ့ ဘာျဖစ္သတံုး .. ( မ်က္ရည္က်ပါတယ္ဘုရား ) နဂိုကဘာကို အားကိုးထားသတံုး .. ... ( အနတၱကိုအားကိုးထားပါတယ္ ဘုရား ) ။
အနတၱကို အားကိုးတာက ဘယ့္ႏွယ္ထင္သတံုး.. ( အတၱလို႔ ထင္ၿပီးအားကိုးပါတယ္ ) .. ( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား .. ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
အားကိုးတုန္းက ဘယ့္ႏွယ္ထင္သတံုး .. ( အတၱလို႔ထင္ၿပီး အားကိုးပါတယ္ ) အတၱလို႔ထင္ၿပီး အ႐ူး အားကိုးထားတယ္၊ အ႐ူးသေဘာနဲ႔ အားကိုးထားတယ္၊ ရွင္းပလား.. ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ နဂိုတုန္းက အားကိုးတာက အ႐ူးသေဘာ ( မွန္ပါ့ ) အမွန္ျပလိုက္လို႔ ရွိရင္လဲ ဘယ့္ႏွယ့္တံုး ( မ်က္ရည္က်ပါတယ္ ) မ်က္ရည္က်လာတယ္ ဆိုသျဖင့္ ဦးဘအုန္းေရ .. အမွန္ေဟာလို႔ ဒီဟကာ ဒကာမေတြရမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ရပါ့မလား.. ( ရႏိုင္စရာမရွိပါဘုရား ) အမွန္ေဟာရင္ ဘယ့္ႏွယ္တံုး ... ( မ်က္ ရည္က်ပါတယ္ ) မ်က္ရည္က်တယ္ ခင္ဗ်ားတို႔... ( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား... ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္မ်က္လံုးဟာ ပင္ကိုယ္မ်က္လံုးဟာက တိမ္သလႅာ ဖံုးေတာ့တယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာကေတာ့ျဖင့္ ရွင္းေနၿပီ ( မွန္ပါ့ ) မရွင္းေသဘူးလား ... ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) တိမ္သလႅာဖံုးတယ္ဆိုတာ ျငင္းစရာလိုေသးသလား .. ( မလုိပါဘုရား ) ။
အဲဒါေၾကာင့္ ယေန႔ည တရားမွာ ဒကာ ဒကာမေတြ ခင္ဗ်ားတို႔ လုပ္သေရြ ႔ အားကိုးသေရြ ႔ဟာျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ိကုိ ႏွိပ္စက္ဖို႔ အားကိုးတာပဲ ( မွန္ပါ့ ) သတၱဳခ်လိုၿပီ .. ( မွန္ပါ့ ) ။
ဒုကၡေရာက္ဖို႔အားကိုးၾကတာ
ခင္ဗ်ားတို႔ အားကိုးေလသေရြ ႔ဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ႏွိပ္စက္ဖို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒုကၡေရာက္ဖို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ အားကိုးၾကတာပဲ ( မွန္ပါ့ ) ဆိုထိုင္, မဆိုထိုက္.. ( ဆိုထိုက္ပါတယ္ဘုရား ) ။
ခင္ဗ်ားတို႔ အားကိုးတာသည္ ခႏၶာအားကိုးလဲ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒုကၡေရာက္ဖို႔ပဲ ( မွန္ပါ့ )ပစၥည္းအားကိုလဲ ( ဒုကၡေရာက္ဖို႔ပါဘုရား ) ရွင္းပလား.. ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
ဘာျဖစ္လို႔ ဒုကၡေရာက္ဖို႔လို႔ ႏွစ္ခုေျပာရတံုး၊ ခႏၶာကလဲ အနတၱေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမွာလဲ ( မွန္ပါ့ ) အားကိုးထားတဲ့ ပစၥည္းကလဲ ( အနတၱပါ ) ဘယ္မွာ လမ္းဆံုးမွာတံုး ( ပ်က္စီးမႈမွာ လမ္းဆံုးမွာပါ ) ေဖာက္ ျပန္ပ်က္စီးမႈမွာ လမ္းမဆံုးေပဘူးလား ( ဆံုးပါတယ္ဘုရား ) ။
အဲဒါ ခင္ဗ်ားတို႔သည္ ေစာေစာစီးစီးကိုက အားကိုးထားလို႔ရွိရင္ မ်က္ရည္က်စရာ ရွာထားတာနဲ႔ အတူတူပဲ... ( မွန္ပါ့ ) အခုေန႔တိုင္း ရွာေနၾကတာ ဘာေတြရွာေနၾကတာတံုး ... ( မ်က္ရည္က်စရာ ရွာပါတယ္ ဘုရား ) ။
ဟာ ... ဒကာ ဒကာမေတြ ဆရာသမားေကာင္းကိုးကြယ္ေနတယ္၊ တပည့္ေတာ္ ေန႔တိုင္း မ်က္ရည္ က်စရာရွာေနတယ္ဆိုတာေတာ့ မေကာင္းဘူးထင္တယ္... ( မွန္ပါ့ ) စဥ္းစားပါဦး၊ စဥ္းစားပါဦး ျပန္ေျပာၾက စမ္းပါဦး၊ ျပန္ေျပာၾကစမ္းပါဦး ၊ ဦးဘတင္ ဒါျပင္ေျပာဦးမွ ေကာင္းမယ္ဗ် .. ( မွန္ပါ့ ) ။
ေန႔တိုင္း အားကိုးရွာထားၾကေတာ့ကို အားကိုးခံမည့္ တရားလား, မခံမည့္တရားလား.. ( အားကိုးမခံ မည့္တရားပါ ဘုရား )၊ မခံမည့္တရားဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ အားကိုးလဲမခံဘူး၊ ခင္ဗ်ားတို႔လဲ မ်က္ရည္က်မွာပဲ ...... ( မွန္ပါ့ ) ။
ေန႔တိုင္းရွာေနတာဘာတံုး
ဒါျဖင့္ ေန႔တိုင္း ရွာေနတဲ့တရားဟာ ဘာရွာတာတံုး.. လု႔ိေမးရင္ျဖင့္... ( မ်က္ရည္က်စရာရွာတာပါ )၊ အခု အမွန္သိလာၾကၿပီ.. ( မွန္ပါ့ ) ဒါဟာ အမွန္သိလာတာ .. ( မွန္ပါ့ ) သေဘာပါၾကရဲ ႔လား.. ( ပါ, ပါတယ္ ဘုရား )။
ေန႔တုိင္း ရွာေဖြေနၾကတာ .. ( မ်က္ရည္က်ဖို႔ပါ )၊ ေန႔တုိင္းခင္မင္ေနၾကတာ.. ( မ်က္ရည္က်ဖို႔ပါ )၊ ဦး၀ေရ.. ေတာ္ေတာ္ခက္ေနပါကလား၊ သေဘာပါၾကရဲ ႔လား ( ပါ, ပါတယ္ဘုရား ) ကိုယ့္အျမင္နဲ႔ေတာ့ မၾကည့္နဲ႔၊ ဒီက နဂိုေဟာထားတဲ့ အျမင္ကိုမွတ္ၿပီး ၾကည့္မွေနာ္.. ( မွန္ပါ့ ) ။
ကိုင္း.. ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေန႔တိုင္းရွာေဖြေနၾကတဲ့အလုပ္သည္ ဘာလုပ္ဖို႔တံုးလို႔ ေမးလို႔ရွိရင္ အမွန္စင္စစ္ဧကန္ ေျပာပရ္ေစဆိုလို႔ရွိရင္ မ်က္ရည္က်ဖို႔ရွာတာပဲ.. ( မွန္ပါ့ ) ။
ေသာက, ပရိေဒ၀, ဒုကၡ, ေဒါမနႆျဖစ္ဖို႔ရွာၾကတာပဲ ( မွန္ပါ့ ) ဒီဟာေတြ ေပ်ာက္မည့္ ပစၥည္းမွ ဟုတ္ပါရဲ ႔လား .. ( ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား ) စြန္႔ပစ္ရမည့္ ပစၥည္းမွ ဟုတ္ပါရဲ ႔လား.. ( ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား ) ။
အဲဒီေတာ့ စြန႔္ရတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္ေနသတံုး .. ( မ်က္ရည္က်ပါတယ္ ) ေၾသာ္ ဒါျဖင့္ တပည့္ေတာ္တို႔မ်ားမ်ားရွာမွ မ်က္ရည္မ်ားမ်ား က်မွာပါဘုရာ့ ၊ ဒါေၾကာင့္ ႀကိဳးစားေနရတယ္.. ( မွန္ပါ့ ) သ ေဘာပါပလား.. ( ပါ, ပါၿပီဘုရား ) ။
ဟာ .. ဘုန္းႀကီးကလည္း တကယ္ရက္ရက္စက္စက္ေျပာေနတာလို႔ ေအာက္ေမ့မေနနဲ႔၊ ခင္ဗ်ားတို႔ မ်က္ရည္တားခ်င္လို႔ ဒီဇာတ္ခင္းတာ.. ( မွန္ပါ့ ) ရိပ္မိပလား.. ( ရိပ္မိပါၿပီဘုရား ) ။
ေတာ္ေတာ္ၾကာ ခင္ဗ်ားတို႔ လူပံုအလယ္မွာ အရွက္တကြဲ အက်ဳိးနည္းျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ ဒီစကားကို ဒီေန႔ကစၿပီးသင္တာဦးဘအုန္းရ ( မွန္ပါ့ ) မသင္ထိုက္ဘူးလား ( သင္ထိုက္ပါတယ္ ဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ေန႔တိုင္းရွာေဖြေနၾကတာ ဘာအတြက္ရွာေဖြၾကပါလိမ့္... ( မ်က္ရည္က်ခ်င္လို႔ပါဘုရား ) ယံု ေကာ ယံုပလား.. ( ယံုပါၿပီ ) ဟိုအနတၱကိုျမင္မွ နားလည္မွ မ်က္ရည္က်ဖို႔ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္ .. ( မွန္ပါ့ )။
အနတၱမျမင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ၀မ္းသာဖို႔ရွာတယ္ထင္ေနတာ .. ( မွန္ပါ့ ) အနတၱျမင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က် ေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္ဆိုမလဲ ( မ်က္ရည္က်ဖို႔ရွာတာပါ ) မ်က္ရည္က်ဖို႔ရွာတယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာက ဒီအရင္ အနတၱျဖစ္ မယ္... ( မွန္ပါ့ ) ခႏၶာလာရင္လဲ အနတၱျဖစ္တယ္၊ ပစၥည္းလာရင္ေကာ ( အနတၱပါဘုရား ) ဘယ့္ႏွယ္တံုး ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ့္ႏွယ္ဆိုၾကမလဲ .. ( မ်က္ရည္ က်ဖို႔ပါ ) ရွင္းပလား ... ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
မ်က္ရည္က်ဖို႔ရွာေဖြေနတာ
ပစၥည္းေတြ ထားပစ္ခဲ့ျပန္လည္း သူက ခႏၶာက စြန္႔သြားရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ဒီပစၥည္းေတြကို ႏွေျမာတာနဲ႔ မ်က္ရည္က်တယ္ ( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား ( မွန္ပါ့ )ဒီပစၥည္းေတြ ရန္သူငါးတန္နဲ႔ဆက္ဆံၿပီး ေပ်ာက္ပ်က္သြားျပန္ေတာ့ေကာ ( မ်က္ရည္က်ပါတယ္ ) မသံုးမျဖဳန္းလိုက္ရလို႔ မ်က္ရည္က်တယ္ ( မွန္ပါ့ ) ရွာက်ဳိးမနပ္လို႔ မ်က္ရည္က်တယ္ .. ( မွန္ပါ့ ) ။
ဒါျဖင့္ ေန႔တိုင္း ရွာေဖြေနတာ ဘာပါလိမ့္ ... ( မ်က္ရည္က်ဖို႔ပါ ) တခ်ဳိ ႔ျမစ္ကူးရွာၾက၊ ၿမိဳ ႔ေတြတျခား မွာ သြားရွာၾက၊ ရန္ကုန္ကေန မႏၲေလးလာၿပီရွာ၊ မႏၲေလးက ရန္ကုန္သြားရွာနဲ႔ အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖံုဖံု ရွာၾကေဖြၾက တာမ်ား ဘာလို႔ ရွာၾကတာပါလိမ့္.. ( မ်က္ရည္က်ဖို႔ရွာတာပါ ) သေဘာပါပလား ( ပါ ပါၿပီဘုရား ) ေသေသ ခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၿပီးနာေနာ္ ( မွန္ပါ့ ) ။ သာမညနားနဲ႔ဆိုလို႔ရွိရင္ ဒီဥစၥာကို ဘုန္းႀကီးကန္႔လန္႔ေျပာေနတာနဲ႔ တူလိုက္တာလို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ စြဲခ်က္တင္ခ်က္လဲ တင္မယ္... ( မွန္ပါ့ ) ကန္႔လန႔္ေျပာတာလား မွန္လြန္း ေနသလား.. (မွန္လြန္းေနပါတယ္ ဘုရား ) ။
ဦးဇံရင္ ဘယ့္ႏွယ္တံုး၊ ဘုန္းႀကီးက ကန္႔လန္႔ေျပာတာလား.. ( မဟုတ္ပါဘုရား မွန္လြန္းေနပါတယ္ ) မွန္လြန္းေနတာကလဲ ဘုန္းႀကီးမ်ားက ဘုရားေဟာ တရားေတာ္ကို ယူေျပာရတာ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ဦးဘတင္ ဒီထက္လြဲၿပီး မေဟာႏိုင္ဘူး.. ( မွန္ပါ့ဘုရား ) မေဟာႏိုင္ပါဘူး၊ ခင္ဗ်ားတို႔ သားသမီးနဲ႔ ပစၥည္းရွာ ၾကတာ သည္ကားလို႔ဆိုရင္ ပူဖို႔ ေဆြးဖို႔မ်က္ရည္က်ဖို႔ ရွာတာပါ .. ( မွန္ပါ့ ဘုရား ) ။
သားသမီးနဲ႔ ပစၥည္းရွာတာပါတဲ့... ( ပူဖို႔ေဆြးဖို႔ မ်က္ရည္က်ဖို႔ရွာတာပါ ) နဂိုက တစ္ေယာက္တည္း ေနေတာ့ ပစၥည္းမရွိလို႔ ပစၥည္းအတြက္လဲ မ်က္ရည္က်ဖို႔မရွိဘူး...( မွန္ပါ့ ) သားသမီးအတြက္ေကာ ( မ်က္ ရည္က်ဖို႔ မရွိပါဘုရား ) သေဘာက်ပလား .. ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ သားရွာတာ ဘာလဲ သားကေလးေမြးခ်င္တယ္၊ သားကိုယ္ပိုင္ေမြးစားခ်င္တယ္ ဆိုတာလဲ မ်က္ရည္က်ခ်င္လို႔ ... ( မွန္ပါ့ ) ပစၥည္းကေလးေတြ ေန႔တုိင္းေလွ်ာက္ရွာေနၾကတာေကာ .. ( မ်က္ရည္က် ခ်င္လို႔ပါဘုရား ) ။
မဟုတ္ဘူးဗ်၊ မ်က္ရည္က်ခဲ့ရတာ ဘုရားကဘယ္ေလာက္မ်ားၿပီတဲ့တံုး...(မေရတြက္ ႏိုင္ပါဘုရား)၊ ထည့္ပါဦး သမုဒၵရာ ေရေလးစင္းေလာက္ေနာက္က မ်က္ရည္က်ၿပီးခဲ့ၿပီတဲ့ ... ( မွန္ပါ့ ) အခုဘာေတြ ရွာျပန္ သတံုး ( မ်က္ရည္က်စရာ ရွာပါတယ္ ) ေၾသာ္.. ေလးစင္းလွ်ံေအာင္ လုပ္ဖို႔က်န္ေသးထင္ပါရဲ ႔ ( မွန္ပါ့ ) ၊ သေဘာက်ပလား... ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
အားကိုးလြဲလို႔ မ်က္ရည္က်ရတာ
ကိုင္း.... ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔တဲ့ အဲဒီမ်က္ရည္က်ေလသမွ် ဦးဘတင္ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္လုိက္ အားကိုးလြဲလို႔က်တာ.. ( မွန္ပါ့ဘုရား ) အားလံုး သေဘာပါၾကပလား... ( ပါ ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ မ်က္ရည္ဇာတ္သိမ္းခ်င္ရင္လည္း အားကိုးမွန္မွေပါ့...( မွန္ပါ့ ) အားကိုးမွန္ ရင္ေတာ့ ဘာျဖစ္မတံုး.... ( မ်က္ရည္ဇာတ္သိမ္းပါတယ္ ဘုရား ) ဒါျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ား ႏွေျမာေနၾကသလား လို႔ ေမးပါတယ္ ... ( မေႏွာေျမာပါဘုရား ) ။
ႏွေျမာလို႔မ်ား လက္ကိုင္ပ၀ါကေလးမ်ားနဲ႔ ဆြတ္ဆြတ္ၿပီး သိမ္းထားထင္ပါရဲ ႔ ခင္ဗ်ားတို႔၊ မ်က္ရည္သုတ္ေတာ့ လက္ကိုင္ပ၀ါကေလးနဲ႔ မသုတ္ဘူးလား.. ( သုတ္ပါတယ္ ) အျပင္ဖက္ထြက္သြားမွာစိုးလို႔ ဒီအထဲတြင္ သိမ္းထားသလား သေဘာပါပလား..( ပါ, ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ကိုယ့္အလုပ္လြဲမွန္း ေကာင္းေကာင္းေပၚပလား ယေန႔ .. ( ေပၚပါၿပီဘုရား ) ဘယ္လိုေပၚပါလိမ့္ .. ( အနတၱေတြခ်ည့္ ရွာေနၾကပါတယ္ ) အနတၱေတြေလွ်ာက္ၿပီးရွာေနတာ မ်က္ရည္က် ဖို႔ ခ်ည့္မွတ္ပါ ... ( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား... ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
အနတၱေတြ ေလွ်ာက္ရွာေနတာ ( မ်က္ရည္က်ဖို႔ခ်ည့္ပါ ) ေန႔တိုင္း ဘာေတြႀကိဳးစားၾကသတံုး ( မ်က္ရည္က်ဖို႔ေတြ ႀကိဳးစားေနပါတယ္ ဘုရား ) ။
ဦး၀ေရ အသံကေတာ့ ေကာင္းလာၿပီေနာ္ ( မွန္ပါ့ ) ဥာဏ္ေကာေရာက္ပလား ( ေရာက္ပါၿပီဘုရား ) ကဲ ... ဒါျဖင့္ ဒီလိုလုပ္ပါေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ အားကိုးလြဲလို႔ မ်က္ရည္က်လို႔ရွိရင္ျဖင့္ အားကိုးမွန္ရင္ မ်က္ရည္က်စရာ မလိုေတာ့ဘူး ( မလိုပါဘုရား ) ရွင္းပလား ... ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ သားသမီးနဲ႔ ပစၥည္းရွာတာသည္ အားကိုးစရာ အစစ္မဟုတ္လို႔ မ်က္ရည္က်ဖို႔ ရွာတယ္လို႔ မွတ္ၾကပါ.. ( မွန္ပါ့ဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ျပင္ၾကဦးေတာ့ ဦးဘအုန္း ဘယ့္ႏွယ္လုပ္ၾကသတံုး ( ျပင္ဖို႔ေကာင္းပါၿပီဘုရား ) ဦးဇံရင္တို႔ ျပင္ရမယ္ေနာ္၊ မျပင္ရင္ ေတာ္ပါ့မလား.... ( မေတာ္ပါဘုရား ) ။
မျပင္ရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ သမုဒၵရာ ေရလွ်ံလို႔ ေသတဲ့အထဲ ခင္ဗ်ားတို႔ပါ၀င္သြားလိမ့္မယ္ ( မွန္ပါ့ ) မပါေပ ဘူးလား... ( ပါ, ပါတယ္ဘုရား ) ။
နဂိုက ငိုခဲ့ရတာက ဘယ္ေလာက္တဲ့ ( သမုဒၵရာေရေလးစင္းပါဘုရား ) အခုေနာက္ထပ္ရွာေတာ့ ဘာလုပ္ခ်င္ေသးသတံုး ( လွ်ံေအာင္လုပ္မွာပါ ) လွ်ံဖို႔က်န္ေသးတယ္ဆိုေတာ့ သမုဒၵရာကလည္း ဘယ္ေတာ့မွ မလွ်ံဘူးတဲ့ဗ်.... ( မွန္ပါ့ ) ။
ခင္ဗ်ားတို႔ မ်က္ရည္ထည့္ခ်င္သေလာက္ထည့္၊ အဲဒီေတာ့ လွ်ံဖို႔ရာသာ အားထုတ္မယ္ဆိုရင္၊ သူကလည္း လွ်ံႏိုင္တဲ့အမ်ဳိးက မဟုတ္ေတာ့ ၊ ခင္ဗ်ားတို႔သာလွ်င္ သံသရာရွည္ဖို႔ရွိတယ္ ( မွန္ပါ့ ) ေနရာက် ၾကပလား.. ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ေၾသာ္.. ဒါျဖင့္ သမုဒၵရာေလးစင္းေရဘယ္ေလာက္ မ်က္ရည္ေတြ မ်ားခဲ့ရတဲ့အျဖစ္ဟာ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ အားကိုးလြဲ ခဲ့ၾကလို႔ ( မွန္ပါ့ ) သတၱဳခ်ပါေတာ့ဗ်ာ ( မွန္ပါ့ ) မခ်ႏိုင္ဘူးလား ( ခ်ႏိုင္ပါတယ္ ဘုရား ) ဘယ္လိုခ်ပါ့မယ္ .... ( အားကိုးလြဲလို႔ပါဘုရား ) ။
အားကိုးလြဲခဲ့တဲ့အတြက္ မ်က္ရည္ေပါင္းဘယ္ေလာက္မ်ားခဲ့သတံုး ( သမုဒၵရာေရ ေလးစင္းေလာက္ ပါဘုရား ) မ်က္လံုးေပါင္း ဘယ္ေလာက္သူမ်ားကို ေကၽြးခဲ့ ေမြးခဲ့ရတာနဲ႔၊ သူမ်ားပါးစပ္ထဲ စားဖတ္၀ါးဖတ္ျဖစ္ ၿပီး၊ ကိုယ့္မ်က္လံုးေတြဟာ ေကာင္းကင္ၾကယ္ေတြကပဲ နည္းေသးသတဲ့ ( မွန္ပါ့ ) ဒါ အားကိုးလြဲခဲ့လို႔ ေသခဲ့ ေၾကခံရတာ ( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား... ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ အခုအခ်ိန္မွာ မျပင္ေတာ့ပါဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ထက္ ဆိုးရြားတာ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ထက္ဒုကၡေရာက္စရာရိွတာ ရွာလို႔မေတြ ႔ဘူး ( မွန္ပါ့ ) ေတြ ႔ပါဦးမလား ( မေတြ ႔ပါဘုရား ) သေဘာပါပလာ.... ( ပါ ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ္သူမွတုမေနနဲ႔၊ အားကိုးမွန္တဲ့ဥစၥာ အျမန္လိုက္ၾကစို႔ ( မွန္ပါ့ )၊ အားကိုး မွန္ရွာတာကို အျမန္လိုက္ပါေတာ့ဆိုေတာ့ ဘုရားက ..
အတၱဒီပါ ဘိကၡေ၀ ၀ိဟရထ၊ အတၱသရဏာ အနည
သရဏာ၊ ဓမၼဒီပါ ဓမၼသရဏာ အနညသရဏာ တဲ့ ။
တရားကိုသာအားကိုးၾကပါ
တရားကိုသာ အားကိုးၾကေတာ့ေဟ့တဲ့.. ( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား... ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ဘယ္တရားတံုးဆိုေတာ့ သတိပ႒ာန္ေလးပါးအားထုတ္တဲ့ မဂၢင္တရားတဲ့၊ ေပၚလာၾကပလား ( ေပၚ လာပါၿပီ ဘုရား ) ဒါျဖင့္ သတိပ႒ာန္ေလးပါးကို ျဖစ္ပ်က္အားထုတ္တဲ့ မဂၢင္ေပါ့ဗ်ာ ( မွန္ပါ့ ) ဘာအားကိုးရ မလဲ ( မဂၢင္အားကိုးရပါမယ္ ) ၊ မဂၢင္အားကိုးလို႔ရွိရင္ မဂၢင္က နိဗၺာန္ပို႔ေတာ့ ငိုစရာရွိေသးရဲ ႔လား ( မရွိပါ ဘုရား ) မ်က္ရည္က်စရာေကာ .. ( မရွိပါဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ အခုအားကိုးတာကျဖင့္ မ်က္ရည္က်ဖို႔ပဲ ( မွန္ပါ့ ) ဘုရားေဟာေတာ္မူတဲ့ အတိုင္းဘုန္းႀကီးေျပာတဲ့ဆီကို အားကိုးၾကလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ၀ိပႆနာအလုပ္ကို လုပ္လို႔ရွိရင္ မ်က္ရည္သိမ္းဖို႔ ( မွန္ပါ့ ) ရွင္းပလား.. ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
၀ိပႆနာမဂ္ အလုပ္လုပ္ရင္ ( မ်က္ရည္ သိမ္းဖို႔ပါဘုရား )။
ေန႔တိုင္း စိးပြားေရးႀကိဳးစား သားေရး၊ သမီးေရးကိစၥနဲ႔သာ အခ်ိန္ကုန္ၾကလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဘယ့္ႏွယ့္ဆိုပါ မလဲ ( မ်က္ရည္က်ဖို႔ပါဘုရား ) ဒါျဖင့္ ဘယ္ဟာႀကိဳက္သတံုး... ( မ်က္ရည္ သိမ္းဖို႔ ႀကိဳက္ပါတယ္ဘုရား ) ။
နိမိတ္မေကာင္းရင္ မဂၢင္အလုပ္ကိုလုပ္ပါ
မ်က္ရည္အေၾကာင္းမေျပာစမ္းပါနဲ႔ဘုရား နိမိတ္မေကာင္းပါဘူး၊ နိမိတ္မေကာင္းရင္ မဂၢင္လုပ္ပါ၊ ႐ႈပ္မေနနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာေတြ ညာေတြကို ( မွန္ပါ့ ) ရိပ္မိပလား.. ( ရိပ္မိပါၿပီဘုရား ) ။
ေစာေစာစီးစီး မ်က္ရည္သံမ်ား ဟုိတက္အိမ္က ငိုလည္းမၾကားခ်င္ဘူး၊ ဒီဘက္အိမ္က ကေလးငို လည္း မၾကားခ်င္ဘူး၊ ဟိုအိမ္ကေနၿပီး ရန္ျဖစ္ၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ငိုေနၾကရင္ေကာ..( မၾကားခ်င္ ပါဘုရား ) ။
ဘာျဖစ္လုိ႔ မၾကားခ်င္တာလည္း နိမိတ္မေကာင္းလို႔တဲ့ ( မွန္ပါ့ )နိမိတ္သာမေကာင္းတယ္ ကိုယ္တိုင္ မ်က္ရည္က်ဖို႔လုပ္ေနတာကေတာ့ သာၿပီးအ႐ုပ္ဆိုးတယ္ ( မွန္ပါ့ ) မဆိုးဘူးလား ... ( ဆိုးပါတယ္ ဘုရား ) ။
ကိုယ္တိုင္ မ်က္ရည္က်ဖို႔ အလုပ္ကို မလုပ္ၾကဘူးလား ( လုပ္ပါတယ္ ) သားကိုခင္တယ္ဆိုရင္ျဖင့္ သားေၾကာင့္ ငိုခ်င္လို႔ ( မွန္ပါ့ ) သမီးခင္ရင္ ( သမီးေၾကာင့္ ငိုခ်င္လို႔ပါဘုရား ) ။
ပစၥည္းရွာရင္ ( ပစၥည္းေၾကာင့္ ငိုခ်င္လို႔ပါ ) ပစၥည္းဆံုး႐ႈံးသြားရင္ငိုမွာပဲ ( မွန္ပါ့ ) ပစၥည္းေပ်ာက္သြား ရင္ေကာ ( ငိုမွာပါဘုရား ) သေဘာက်ပလာ... ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ သူမ်ားမ်က္ရည္က်တာေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး၊ ကိုယ္တုိင္က်ခ်င္သလား ေမးဖို႔လိုလာတယ္ ( မွန္ပါ့ ) မလိုဘူးလား ( လိုပါတယ္ဘုရား ) ကဲ.... ဒါေလာက္ စကားေတြ လွည့္လွည့္ပတ္ပတ္ေျပာေျပာၿပီး သကာလ ေနရတာ ဦးဘတင္ ဒကာ ဒကာမေတြ ထူလြန္းလို႔ ( မွန္ပါ့ ) မထူဘူးလား... ( ထူပါတယ္ ဘုရား)။
ထူတာက နက္ျဖန္မိုးလင္းရင္ စၿပီးထူၿပီဗ်၊ မထူေပဘူးလား ( ထုူပါတယ္ဘုရား ) စီးပြားရွာထြက္ၾက ေတာ့မယ္ ဟုလား.. မထြက္ေပဘူးလား. ထြက္မလား.. ( ထြက္မွာပါဘုရား ) ။
ဘာရွာျပန္တာတံုး၊ ဒါဟာ ( မ်က္ရည္က်ဖို႔ပါ ) မ်က္ရည္က်ဖို႔ရွာျပန္ၿပီ... ( မွန္ပါ့ ) ဒီေန႔ ေရေရလည္ လည္ ေျပာလႊတ္လိုက္ နက္ျဖန္ ထူမွာပဲ၊ အေတာ္ဆိုးမေနဘူးလား... ( ဆိုးပါတယ္ဘုရား ) ရွင္းၾကပလား ..... ( ရွင္းပါၿပီဘုရား )။
ဒကာ ဒကာမေတြ မပါးဘူး။ မပါးဘူး၊ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ တစ္ခါေျပာရင္ မွတ္တာမဟုတ္ဘူး၊ မွတ္ၾကရဲ ႔ လား ... ( မမွတ္မိၾကပါဘုရား ) ။
ဦးဇံရင္ ကေလးမ်ားက်ေတာ့၊ တစ္ခါေျပာ မမွတ္မိတဲ့ အခါက်ေတာ့၊ အေမမိဘက စိတ္တိုတဲ့ၿပီး ေခါင္းေခါက္တယ္၊ ထိပ္႐ိုက္တာေတြ မလာဘူးလား ... ( လာပါတယ္ဘုရား ) ။
ေခါင္းေခါက္ရမည့္ အရြယ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
ခင္ဗ်ားတို႔ကလည္း အရြယ္က ႀကီးကုန္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခက္ေနတယ္၊ ေခါင္းေခါက္ထိပ္႐ုိက္ရမွာ ကလည္း အရြယ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး.... ( မွန္ပါ့ ) သို႔ေသာ္ ကန္႔လန္႔ကေတာ့လုပ္တယ္ .... ( မွန္ပါ့ ) မလုပ္ဘူး လား ... ( လုပ္ပါတယ္ဘုရား ) ။
နက္ျဖန္မနက္ထြက္မွာ စီးပြားရွာတာလား၊ မ်က္ရည္ရွာတာလား.. ( မ်က္ရည္ရွာတာပါဘုရား ) အဲဒါ လုပ္ေကာင္း မလုပ္ေကာင္း.. ( မလုပ္ေကာင္းပါဘုရား ) ။
နက္ျဖန္ ဘယ္သူမွ မခင္ပါနဲ႔ေတာ့ဆိုရင္ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ မ်က္ရည္က်စရာ လိုေသးသလား... ( မလိုပါဘုရား ) ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ နက္ျဖန္က်လို႔ရွိရင္ ဘယ္သူက်န္းမာသလား၊ ဘယ္သူခ်မ္းသာသလား ဟုတ္ လား၊ ဘယ္သူနဲ႔ မေတြ ႔ရလို႔ခက္တယ္၊ ဘယ္သူ႔မျမင္ရလို႔ ခက္တယ္နဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔က ေလွ်ာက္ၿပီး ႐ႈပ္ေနျပန္ တာတဲ့ ... ( မွန္ပါ့ ) မ႐ႈပ္ဘူးလား ( ႐ႈပ္ပါတယ္ဘုရား ) ရွင္းပလား... ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ အလုပ္ဟာက အားကိုးလြဲတာကေတာ့ ေသခ်ာတယ္...( ေသခ်ာပါတယ္ ) ဘာကို ခ်ည့္အားကိုးေနသတံုး .. ( အနတၱခ်ည္း အားကိုးေနၾကပါတယ္ ) အနတၱခ်ည္း အားကိုးေနၾကပါတယ္ ) အနတၱခ်ည္း အားကိုးေနတယ္ဆိုေတာ့ ဦးဘတင္ရဲ ႔ စာသံပါေနတယ္၊ မ်က္ရည္က်ဖို႔ခ်ည္း အားကိုးေနတယ္ လို႔ ေျပာလိုက္ပါ... ( မွန္ပါ့ ) ရိပ္မိပလား.. ( ရိပ္မိပါၿပီ ဘုရား ) ။
ဦးဘအုန္းေရ ... ေလာကႀကီးထဲ ျဖစ္ေနတာေျပာပါတယ္ ... ( မွန္ပါ့ ) ဦးဇံရင္ ဟုတ္ကဲ့လား.. ( ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား ) ေလာကႀကီးထဲ ျဖစ္ေနတာ ဒီအတိုင္းကို တန္းေနတာပဲ ... ( မွန္ပါ့ ) ။
ဒါဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္တံုး... ဆိုလို႔ရွိရင္ ဒကာ ဒကာမေတြ ရိပ္မိပလား... ( ရိပ္မိပါၿပီဘုရား ) အားကိုးရွာတာ လြဲေနတယ္ ( မွန္ပါ့ ) ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ခုနင္က ဘုန္းႀကီးေျပာခဲ့တယ္၊ မဂၢင္ဘဲ အားကိုးၾကပါလို႔ ဘုရားက ဒါကို အားကိုးရမယ္တဲ့၊ ဓမၼဒီပါ ဓမၼသ႐ဏာကိုး.... ( မွန္ပါ့ ) ဓမၼဒီပါ - ကၽြန္းႀကီးသဖြယ္ျဖစ္တဲ့ မဂၢင္ကိုသာ အားကိုးၾကပါ၊ ဓမၼသရဏာ - မဂၢင္ကိုသာအားကိုးပါ၊ ဓမၼသ႐ဏာ - မဂၢင္ကိုသာ ကိုးကြယ္ပုန္းေအာင္းရာ ရွိၾကကုန္သည္၊ ေဟာထ - ျဖစ္ၾကပါကုန္ေလာ့၊ မေဟာဘူးလား ( ေဟာပါတယ္ဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဘာကိုအားကိုးၾကမယ္ ... ( မဂၢင္ကို အားကိုးၾကရပါမယ္ဘုရား ) မဂၢင္အားကိုးေတာ့ မဂၢင္က ဘယ္ကိုပို႔သတံုး ( နိဗၺာန္ ပို႔ပါတယ္ဘုရား ) နိဗၺာန္ပို႔ေတာ့ ငိုစရာရွိေသးရဲ ႔လား... ( မရွိပါဘုရား ) ေသစရာ ေကာ... ( မရွိပါဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ေစာေစာကိုမ်ား သူ႔ကိုေျပာင္းၿပီး အားကိုးလိုက္မယ္ဆိုရင္ သမုဒၵရာ ေလးစင္းေရေလာက္ဆို တဲ့ မ်က္ရည္ေတြ မငိုရပါဘူး ... ( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား.... ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
အငိုတိတ္ခ်င္ရင္ မဂၢင္အားကိုး
ဒါျဖင့္ ဘယ္လုိဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၾကမတံုး၊ ဒီလိုလုပ္ၾကပါ၊ အငိုတိတ္ခ်င္ရင္ မဂၢင္အားကိုး၊ ဆက္ၿပီး ငိုခ်င္ေသးရင္ သားေရး၊ သမီးေရး၊ စီးပြားေရးလိုက္ပါ... ( မွန္ပါ့ ) ရွင္းပလား ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
ငိုေၾကာရွည္ခ်င္ရင္ ဘယ့္ႏွယ္တံုး သားေရး ၊ သမီးေရး၊ စီးပြားေရးခ်ည္းလိုက္ေန ရိပ္မိပလား... ( ရိပ္ မိပါၿပီဘုရား ) ။
အံမာေလး မနည္းေျပာရတယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ေျပာရတာကလည္း မလြယ္ဘူး... ( မွန္ပါ့ ) ၊ အဲဒါ လူႀကီး ေတြကို ေျပာတာပဲ ဆိုတာကိုျဖင့္ မွတ္ၾကပါေတာ့ ... ( မွန္ပါ့ ) ဒီအထဲမွာ ကေလးေတြကို ေျပာလို႔ရွိရင္ ဒါေလာက္ နားလည္မွာ မဟုတ္ဘူး.... ( မွန္ပါ့ ) ။
ဦးဇံရင္၊ ဒါ ဘယ္သူ႔ေဟာေနတဲ့ တရားတံုး.... ( လူႀကီးေတြ ေဟာေနတာပါဘုရား ) လူႀကီးေတြမွာ ငိုေၾကာရွည္ေနတဲ့ အလုပ္လုပ္ေနတာ၊ အခု သူကိုယ္တိုင္ မသိဘူး... ( မွန္ပါ့ ) သိရဲ ႔လား ( မသိပါဘုရား ) ။
အငိုတိတ္ဖို႔ရာ အလုပ္လုပ္ဖို႔ရာ အေၾကာင္းကိုလည္း သူမစဥ္းစားဘူး.. ( မွန္ပါ့ ) ႏွစ္ဖက္မသိ ျဖစ္ေနတာ... ( မွန္လွပါ ) ငုိေၾကာရွည္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္ေနတယ္လို႔ေကာ ( မသိပါဘုရား ) အငိုတိတ္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ေကာင္းတယ္လို႔ေကာ .. ( မသိပါဘုရား ) သားေရး၊ သမီးေရး၊ စီးပြားေရး အလုပ္ကျဖင့္ ( ငို ေၾကာရွည္တဲ့အလုပ္ပါဘုရား ) ငိုေၾကာရွည္တဲ့အလုပ္၊ ကိုယ့္ခႏၶာ ကိုယ္ခင္ေနတာလည္း ငိုေၾကာရွည္ဖို႔ပဲ .... ( မွန္ပါ့ ) ။
ေနာက္ဘ၀လည္း ဒီခႏၶာရ ၊ ကိုယ့္အပူနဲ႔ကိုယ္ ငိုဦး... ( မွန္ပါ့ ) ဒီလုိပဲ မေနဘူးလား ...( ေနပါတယ္ ဘုရား ) ကိုင္း ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ငုိေၾကာရွည္ခ်င္လို႔ရွိရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုခင္၊ စီးပြားေရးခင္၊ ဒါငိုေၾကာရွည္တဲ့ အလုပ္ပဲ... ( မွန္ပါ့ ) ၊ ရွင္းပလား ... ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) .။
အေတာ္ေကာင္းတဲ့ေဆး
အငိုတိတ္ခ်င္ရင္ ဘာလုပ္ၾကမယ္ ... ( မဂၢင္ အလုပ္လုပ္ရပါ့မယ္ ) ဒီေဆးဟာ အေတာ္ေကာင္းတဲ့ ေဆးဗ်...( ေကာင္းပါတယ္ဘုရား ) ။
ဦးဇံရင္ ဒီေဆး ဘယ့္ႏွယ့္ေနသတံုး ... ( ေကာင္းပါတယ္ဘုရား ) မေသာက္ခ်င္ဘူးဆိုရင္ ငိုေၾကာရွည္ခ်င္လို႔လား ( မွန္ပါ့ ) ေသာက္ပါ့မယ္ဆိုရင္ အငိုတိတ္ခ်င္လို႔... ( မွန္ပါ့ ) ဒါကုိယ့္ဟာကို ဆံုးျဖတ္ ခ်က္ခ် ... ( မွန္ပါ့ ) ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တတ္ပလား... ( ခ်တတ္ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒီအလုပ္ မလုပ္ခ်င္ဘူး၊ မဂၢင္အလုပ္ မလုပ္ခ်င္ဘူးဆိုရင္... ( ငိုေၾကာရွည္ခ်င္လို႔ပါဘုရား ) သေဘာပါပလား ( ပါ ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ တပည့္ေတာ္တို႔ဘုရား အငိုဇာတ္ေတာ့ျဖင့္ စခန္းသတ္ပါေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဘာလုပ္ရမလဲ... ( မဂၢင္အလုပ္လုပ္ရပါမယ္ဘုရား ) ေပၚပလား... ( ေပၚပါၿပီဘုရား ) ။
ငိုေၾကာရွည္တာနဲ႔ အငိုတိတ္ဖို႔ကို မနည္းေဟာရပါကလား၊ နာရီသံုးမတ္ေတာင္ ၾကာသြားတယ္.. ( မွန္ပါ့ ) ဒကာ ဒကာမတို႔ မသိလို႔ေဖာ္ရတာေနာ္..( မွန္ပါ့ ) မသိလို႔ေဖာ္ေနရတာ၊ ဦး၀ႀကီးဟာနည္းတဲ့အသက္ မဟုတ္ဘူးဗ်... ( မွန္ပါ့ ) အခုထက္ထိ ငိုေၾကာရွည္တဲ့လမ္းကို လိုက္တုန္းရွိေသးတယ္...( မွန္ပါ့ ) မဆိုႏိုင္ဘူး လား ... ( ဆိုႏုိင္ပါတယ္ဘုရား ) ။
သားခင္၊ သမီးခင္၊ ေဆြခင္၊ မ်ဳိးခင္ဆိုတာ ဘာတံုး ( ငိုေၾကာရွည္ဇာတ္လမ္း လိုက္တာပါ )မဂၢင္လမ္း ကို သူေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ မလုိက္ေသးဘူးဗ် .. ( မွန္ပါ့ ) ။
ဘာျဖစ္လို႔တံုးဆိုေတာ့ အငိုမတိတ္ခ်င္ေသးလို႔.. ( မွန္ပါ့ )ဒီအရြယ္ႀကီးဟာ မေကာင္းေတာ့ဘူးဗ် .... ( မေကာင္းပါဘုရား ) ရိပ္မိပလား... ( ရိပ္မိပါၿပီဘုရား ) ။
ေနာက္က ဒကာ ဒကာမေတြဟာ ကိုယ့္အရြယ္နဲ႔ ကိုယ္ေကာင္းၾကေသးရဲ ႔လား... ( မေကာင္းပါ ဘုရား ) ဒါျဖင့္ ငိုေၾကာရွည္တဲ့လမ္းနဲ႔ အငိုတိတ္တဲ့လမ္းကို ဘယ္လမ္းလိုက္မလဲ.. ( အငုိတိတ္တဲ့လမ္း လိုက္ပါမယ္ ) အေျပာေတာ့ ဟုတ္ေနတာပဲ...( မွန္ပါ့ ) ။
ဦးဘတင္ေရ၊ အေျပာေတာ့ ဟုတ္ေနတာပဲ လုပ္ပံုကိုင္ပံုေတြ ၾကည့္ရတာျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေန႔စဥ္ငိုဖို႔ ရွာေနၾကတာပဲ... ( မွန္ပါ့ ) မရွာၾကဘူးလား.. ( ရွာပါတယ္ ဘုရား ) ။
ကိုင္း .. ဒါျဖင့္ သိမ္းတတ္ပလား... ( သိမ္းတတ္ပါၿပီဘုရား ) ကိုယ့္မ်က္ရည္ ကိုယ္သိမ္းမွရမယ္ ... ( မွန္ပါ့ ) ဘာျဖစ္လို႔တံုးဆိုေတာ့ ကိုယ္ငိုခ်င္လို႔ ရွာထားတာကို ဒါေတြ လႊင့္ပစ္လုိက္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ငိုစရာရွိေသး ရဲ ႔လား ... ( မရွိပါဘုရား ) ။
လႊင့္ပစ္လိုက္ဆိုတာက ဒီအေပၚမွာ ခင္တြယ္တဲ့ သမုဒယသစၥာကို သတ္ရဦးမွာ ဦးဘတင္ရ... ( မွန္ ပါ့ ) သတ္လိုက္လို႔ရွိရင္ အငိုမတိတ္ဘူးလား ... ( တိတ္ပါတယ္ဘုရား ) ။
ငိုေၾကာရွည္ခ်င္ရင္
ဒါျဖင့္ စကားႏွစ္လံုးတည္းပဲ ဒကာ ဒကာမေတြ ေဟာေနပါတယ္၊ ငိုေၾကာရွည္ခ်င္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ခႏၶာ ခင္တဲ့ ပစၥည္းခင္တဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ပါ... ( မွန္ပါ့ ) ငိုေၾကာရွည္ခ်င္ရင္ ခႏၶာပစၥည္းခင္တြယ္တဲ့ အလုပ္လုပ္ပါ .... ( မွန္ပါ့ ) အဲဒါငိုေၾကာရွည္တဲ့လမ္းပဲ ... ( မွန္ပါ့ )ခႏၶာနဲ႔ ပစၥည္းမခင္တဲ့မဂၢင္အလုပ္ကို လုပ္လို႔ရွိရင္ .... ( အငိုတိတ္တတ္တဲ့ အလုပ္ပါဘုရား ) ရွင္းပလား ( ရွင္းပါၿပီ ဘုရား ) ။
ငိုေၾကာရွည္တဲ့အလုပ္က ခႏၶာနဲ႔ပစၥည္းကို ရွာေဖြၿပီး သကာလ မခြဲႏိုင္၊ မခြာရက္ျဖစ္ေနတဲ့အလုပ္ ေတြ ဟူသေရြ ႔ ငိုေၾကာရွည္ခ်င္လို႔ ... ( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား.. ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ခင္ဗ်ားတို႔ အျမင္နဲ႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ျဖင့္ ဒီတရားဟာ ကန္႔လန္႔ပဲ ... ( မွန္ပါ့ ) ခင္ဗ်ားတို႔က သားနဲ႔ သမီးနဲ႔ ေ၀းေတာ့မယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ အေ၀းမွာပဲ ခြဲခြာၿပီး ေနရေတာ့မယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ မႀကိဳက္ ဘူး.. ( မွန္ပါ့ ဘုရား ) ႀကိဳက္ကဲ့လား...( မႀကိဳက္ပါဘုရား ) ဘာျဖစ္လုိ႔ မႀကိဳက္သတံုးလို႔ ေမးလို႔ရွိရင္ ငိုစရာ ေ၀းေနလို႔ .... ( မွန္ပါ့ ) နီးေနတဲ့အခါက်ေတာ့.... ( အနီးငိုရပါတယ္ဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ အနီးငိုနဲ႔ အေ၀းငို ဘယ္ဟာ ႀကိဳက္ၾကပါလိမ့္၊ အေတာ္ခက္ပါေပါ့လား ဒကာ ဒကာမတို႔၊ အေ၀းငို အနီးငို ဘယ္ဟာေကာင္းသတံုး ... ( ဘယ္ဟာမွ မေကာင္းပါဘုရား ) ေတာ္ေတာ္ ရိပ္မိလာၾကၿပီ .. ( မွန္ပါ ) ။
ေတာ္လာၿပီ .. ေတာ္လာၿပီ .. ဒကာ ဒကာမတို႔၊ နဂိုက ခင္ဗ်ားတို႔အထင္ကေတာ့ သားနဲ႔၊ သမီး နဲ႔၊ ေဆြနဲ႔၊ မ်ဳိးနဲ႔၊ အိမ္ေထာင္ျဖစ္လို႔ ခြဲခြာရေတာ့မယ္ ဆိုတာေတာင္မွ ေက်နပ္ကဲ့လား... ( မေက်နပ္ပါ ဘုရား )။
အေ၀းကို လွမ္းငိုရမွာက မေကာင္းဘူး၊ နီးနီးနားနားတြင္ လက္သိပ္ထိုးငိုရတာ.. ( ေကာင္းပါတယ္ ဘုရား ) အေတာ္ဆိုးေနတာ ... ( မွန္ပါ့ ) မဆိုးဘူးလား..( ဆိုးပါတယ္ဘုရား ) ေပၚပလား...( ေပၚပါၿပီဘုရား )။
အငိုတိတ္တဲ့လမ္းက ဘယ္လမ္းပါလိမ့္
ဒါျဖင့္ ျပင္ၾကဦးေလဗ်ာ၊ အငိုတိတ္တဲ့လမ္း ဘယ္လမ္းပါလိမ့္ ... ( မဂၢင္လမ္းပါဘုရား ) အငိုမ်ားတဲ့ လမ္းက... ( ပစၥည္းနဲ႔ ခႏၶာစြဲတဲ့လမ္းပါဘုရား ) သားသမီးနဲ႔ ပစၥည္းလမ္းေပါ့ဗ်ာ... ( မွန္ပါ ) သေဘာက်ပလား .. .. ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ မဂၢင္အလုပ္လုပ္တာသည္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ပ်င္းေနလို႔ရွိရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆံုးမပါ၊ မင္း ငိုေၾကာရွည္ခ်င္ေသးလို႔ မင္းပ်င္းတာလား၊ မရွက္ေသးဘူးလား၊ လူပံုအလယ္မွာ အရွက္တကြဲ အက်ဳိးနည္း ျဖစ္ခဲ့တဲ့ဘ၀ေပါင္း မေရမတြက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ မင္းငိုခဲ့ရတာေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား မ်ားမယ္ထင္ၾကသတံုး.... ( မေရတြက္ႏိုင္ပါဘုရား ) ။
အဲဒီေတာ့ အရွက္တကြဲ အက်ဳိးနည္း ဘယ္ေလာက္ျဖစ္ခဲ့သတံုး.. ( မေရတြက္ႏိုင္ပါဘုရား ) အဲဒါဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆံုးမၾကေနာ္... ( မွန္ပါ့ ) ။
၀ိပႆနာအလုပ္ကို မလုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္ ေပၚလာလို႔ရွိရင္၊ မင္းဟာ အရွက္တကြဲ အက်ဳိးနည္းငိုပြဲ ဆင္ခ်င္လို႔လားလို႔ေမးပါ ( မွန္ပါ့ ) ဒါဟာ ၀ိပႆနာအလုပ္ မလုပ္တိုင္း . မလုပ္တိုင္း ေမးရမယ္ ( မွန္ပါ့ ဘုရား ) ။
လုပ္လာၿပီဆိုမွျဖင့္ မင္းလိမၼာလာၿပီ အငိုတိတ္ခ်င္တဲ့ လမ္းကို မင္းလိုက္လာၿပီ ဒါ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ ေျပာရမွာ ... ( မွန္လွပါဘုရား ) ရွင္းပလား... ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
အလုပ္လုပ္ဖို႔ ပ်င္းတဲ့အခါက်ေတာ့ ဘယ္လိုဆံုးမရမလဲ ... ( မင္း ငိုပြဲဆင္ခ်င္လို႔ လားလို႔ ဆံုးမရ ပါမယ္ ဘုရား ) အဲ... အရွက္တကြဲ အက်ဳိးနည္းငိုပြဲဆင္တဲ့လမ္းကို မင္းႀကံဳခ်င္ေသးလို႔လား ( မွန္လွပါ ဘုရား ) ဘယ္သူ႔ေမးရမွာတံုး... ( ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးရမွာပါဘုရား ) လုပ္တဲ့အခ်ိန္က်လို႔ရွိရင္ျဖင့္ မင္း, လိမၼာ လာၿပီ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၀မ္းသာပါ... ( မွန္ပါ့ ) ရွင္းပလား.. ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
အဲဒါ ခင္ဗ်ားတို႔သည္ကားလို႔ဆိုရင္ အလြန္႔ကို ရွင္းေအာင္ေျပာေနတာပဲ ဒီဥစၥာ.... ( မွန္လွပါ ဘုရား ) ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေမးပါ
အဲဒါ ၀ိပႆနာ မလုပ္တုိင္း၊ မလုပ္တုိင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးပါ၊ ေတာင္စကား၊ ေျမာက္စကားေတြကို အားတဲ့အခ်ိန္ကေလးမွာ ေျပာမည္ႀကံရင္ မေျပခ်င္နဲ႔၊ ဒါဟာ ငိုပြဲ အေၾကာင္းေျပာေနတာ၊ သားအေၾကာင္း၊ သမီးအေၾကာင္းပဲ ေျပာမွာကိုး ( မွန္ပါ့ဘုရား )သေဘာက်ပလား ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒီျပင္ဘာမ်ား ေျပာစရာရွိေသးသတံုး ( မေျပာပါဘုရား ) ငိုပြဲအေၾကာင္းေတာ့ ဇာတ္သိမ္းပါေတာ့ မယ္ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ ရိပ္မိပလား... ( ရိပ္မိပါၿပီဘုရား ) ။
ဒကာ ဒကာမေတြ အခု ဒီဥစၥာကို ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ ( မွန္ပါ့ ) စကားမို႔ ေျပာရင္ ခင္ဗ်ားတို႔က ငိုပြဲ အေၾကာင္းေျပာတာပဲ ... ( မွန္ပါဘုရား ) ဒီျပင္ဘာမ်ား ေျပာေသးသတံုး ( မေျပာပါဘုရား ) ။
သားအေၾကာင္းပါမယ္၊ သမီးအေၾကာင္းပါမယ္၊ ေဆြမ်ဳိးအေၾကာင္းပါမယ္၊ စီးပြားေရးအေၾကာင္းပါ မယ္၊ မိတ္ေဆြ အေၾကာင္းပါမယ္ ( မွန္ပါ့ ) ဒ့ီျပင္ဘာပါစရာလိုေသးသတံုး ( မပါပါဘုရား ) အဲဒါေတြဟာ ဘာတံုးဆိုေတာ့ ငိုစရာခ်ည့္ပဲ မဟုတ္ဘူးလား ( မွန္လွပါဘုရား ) သေဘာက်ပလား ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ငိုပြဲ ဆင္ခ်င္ေသးလို႔လား
အဲဒီေတာ့ ၀ိပႆနာအလုပ္ မလုပ္တုိင္း ဘယ္လိုဆံုးမ မတံုး၊ အရွက္တကြဲအက်ဳိးနည္း ငိုပြဲဆင္ခ်င္ လို႔လား၊ ရွင္းပလား ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါကို မေျပာေတာ့ဘူး၊ ခႏၶာကိုယ္လွည့္ၿပီး ႐ႈေနၿပီဆိုမွျဖင့္ ေၾသာ္... မင္းပါးလာၿပီ၊ မင္းအငိုတိတ္တဲ့ လမ္းကို လိုက္လာၿပီ၊ မင္းကိုယ္မင္း သနားၿပီ၊ ရွင္းပလား.... ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) လိုက္တတ္ပလား... ( လိုက္ တတ္ပါၿပီဘုရား ) ။
ျပင္ဦးေနာ္ ဒကာ ဒကာမေတြ အရြယ္ေတြႀကီးကုန္ၿပီ၊ ျပင္စရာရွိတာကေလးျပင္ပါဦး၊ မျပင္ဘဲ ေသ သြားရင္ အ႐ိုင္းေသျဖစ္သြားဦးမယ္ ၊ အယဥ္ေသ ျဖစ္ပါဦးမလား... ( မျဖစ္ပါဘုရား ) အင္မတန္ ဆိုး၀ါး မသြားေပဘူးလား ...( ဆိုး၀ါး ပါတယ္ဘုရား ) ။
ကဲ.. ဒါျဖင့္ အခု ျပင္ခ်ိန္ျပင္ပါလို႔ သတိေပးပါတယ္...( မွန္ပါ့ ) ရွင္းၿပီေနာ္.. ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
ကိုင္း.. ဒါျဖင့္ ဦးဘအုန္းတို႔ ဦးဇံရင္တို႔ မဂၢင္ကို အားကိုးမွ သာလွ်င္ အငိုတိတ္တယ္ဆိုတာ သိေနေတာ့ မဂၢင္ကလည္း ဒကာ ဒကာမတို႔ ၀ိပႆနာမဂၢင္တစ္မ်ဳိး၊ ေလာကုတၱရာမဂၢင္တစ္မ်ဳိး ( မွန္လွပါ ဘုရား ) ။
၀ိပႆနာမဂၢင္ ပိုင္ရင္ေတာင္ ခင္ဗ်ားတို႔ အကုန္အငိုတိတ္တယ္.. ( မွန္ပါ့ ) တစ္ဘ၀အငိုတိတ္၊ ေတာက္ေလွ်ာက္အငိုတိတ္ကြာတယ္... ( မွန္ပါ့ဘုရား ) မကြာဘူးလား ... ( ကြာပါတယ္ ဘုရား ) ။
ေကာင္းၿပီး .... ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ မဂၢင္ပဲ အငိုတိတ္လမ္းရွိပါေတာ့လား... ( မွန္ပါ့ )ေပၚၾကပလား .... ( ေပၚပါၿပီဘုရား ) ။
အငိုတိတ္လမ္းဟာ မဂၢင္လမ္း
အငိုတိတ္လမ္းဟာ ဘာပါလိမ့္... ( မဂၢင္လမ္းပါဘုရား ) အပူသိမ္းလမ္းဟာေကာ...( မဂၢင္ပါဘုရား ) အေသသိမ္းလမ္းဟာေကာ... ( မဂၢင္ပါပဲဘုရား )သိပ္အဖိုးတန္ပါကလား မဂၢင္တရားဟာ ( မွန္ပါ့ ဘုရား ) ဦးဘတင္ သေဘာက်ပလား.. ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီလမ္းကိုျဖင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီးလိုက္ဖို႔ ေကာင္းၿပီ... ( ေကာင္းပါၿပီဘုရား ) တိုက္တြန္းတာ သေဘာတူၾကပလား...( တူပါတယ္ဘုရား ) ။
ဘယ္လိုသေဘာတူတာတံုး...( မဂၢင္လမ္းလိုက္ဖို႔သေဘာတူပါတယ္ဘုရား ) မဂၢင္လမ္းကို အရွင္ ဘုရားျပသာျပပါေတာ့ အေျဖာင့္လိုက္ပါေတာ့မယ္ဘုရား၊ အငိုလည္းတိတ္တဲ့လမ္း၊ အေသလည္းရပ္တဲ့လမ္း ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒီလမ္းထက္ေကာင္းတာျဖင့္ ဘယ္ကိုရွာရွာ ရွိပါဦးမလား ... ( မရွိပါဘုရား ) လမ္းေကာင္းလမ္း မွန္ပဲဆိုတာ သေဘာက်ပလား...( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါေၾကာင့္ ဘုရားက ေသာကပရိေဒ၀ါနံ သမတိကၠမာယ ေသာကပရိေဒ၀လည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ၿငိမ္းပါတယ္လို႔ သတိပ႒ာန္မွာ ဦးဘတင္ေဟာေတာ္မူတယ္... ( မွန္ပါ့ ) မပါဘူးလား ( ပါ ပါတယ္ဘုရား ) ေသာကဆိုတာ စိုးရိမ္တာ...( မွန္ပါ့ ) ပရိေဒ၀ဆိုတာ ငိုတာမဟုတ္လား၊ သမတိကၠမာယက လြန္ပါတယ္တဲ့ ... ( မွန္ပါ့ ) စိုးရိမ္ျခင္း၊ ငိုျခင္းဆိုေတာ့ မဂၢင္ကိုသာ အားထုတ္ပါ၊ ေသေသခ်ာခ်ာ အငိုတိတ္ပါတယ္ ... ( မွန္ ပါ့ ) ရွင္းပလား ... ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
အဲဒါဘုန္းႀကီးက အရမ္းေျပာေနတယ္မ်ား ထင္ၾကသလား၊ တရားေတာ္က ဒီလုိေဟာလို႔ေျပာရတာ လား...( တရားေတာ္က ေဟာလို႔ ေျပာရတာပါဘုရား ) ။
ေၾသာ္.. ဒါျဖင့္ အငုိတိတ္ၿပီ ခင္ဗ်ားတို႔ .. ( မွန္ပါ့ ) မေတြ ႔ေသးဘူးလား ... ( ေတြ ႔ပါတယ္ဘုရား ) ဘာေတြ ႔ပါလိမ့္ ... ( မဂၢင္ေတြ ႔ပါတယ္ဘုရား )။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အဲဒီကစၿပီးသကာလ အငိုတိတ္လမ္းကိုျဖင့္ လိုက္ျဖစ္ေအာင္ လိုက္ပါေတာ့ ... ( မွန္ပါ့ ) တိုက္တြန္းစရာ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ ေျပးသြားစရာလား... ( ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ ေျပးသြားစရာပါ ဘုရား )။
ေျပးေတာ့ ေျပးခ်င္တယ္ဘုရား၊ သားေရး၊ သမီးေရး၊ စီးပြားေရး သူတို႔ကိုနည္းနည္းငဲ့ေနလို႔မ်ား လုပ္ မေနၾကပါနဲ႔... ( မွန္ပါ့ ) ငဲ့ရင္ငိုခ်င္ေသးလို႔ ... ( မွန္ပါ့ ) ။
ငဲ့ရင္ ဘယ့္ႏွယ္ဆိုၾကမလဲ ... ( ငိုခ်င္ေသးလို႔ပါဘုရား ) အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္မ်ား ငဲ့တဲ့စိတ္ကေလး ေပၚလာလို႔ရွိရင္၊ မင္းေလာက္မိုက္တာကေတာ့ မရွိပါဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျမည္ၾကစမ္းပါ ဦး ( မွန္ပါ့ ) ဘယ္သူျမည္ရမွာတံုး ( ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျမည္ရမွာပါဘုရား ) ျမည္တာကိုလဲ ေခ်ာ့ၿပီးျမည္မေနနဲ႔ အမိုက္က လြန္ေနတယ္ ( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ေခ်ာ့ျမည္ရမွာလား၊ ဇြတ္တိုးျမည္ရမွာလား ( ဇြတ္တိုးျမည္ရမွာပါဘုရား ) ရဲပါ့မလား ... ( ရဲပါတယ္ ဘုရား ) ရဲေအာင္လုပ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒါမွေနရာက်မယ္... ( မွန္ပါ့ ) မရဲ ေသးသေရြ ႔ ကာလပတ္လံုး လိုေသး တယ္ လိုေသးတယ္ ဆိုရမွာပဲ ... ( မွန္ပါ့ဘုရား ) ရွင္းပလား.. ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
ကိုင္း... ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ မ်က္လံုး ေသေသခ်ာခ်ာျမင္လာလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒါအငိုလမ္း၊ ဒါက အငိုတိတ္လမ္းဆိုတာ ေပၚလာတယ္... ( မွန္ပါ့ ) ။
မ်က္လံုးလာရင္ဘယ့္ႏွယ္ပါလိမ့္ ... ( အငိုလမ္းနဲ႔ အငိုတိတ္လမ္းေပၚလာပါတယ္ဘုရား ) ။
အငိုလမ္းနဲ႔ အငိုတိတ္လမ္းသည္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေဟာဒါ ခႏၶာငါးပါးပဲ၊ ခႏၶာငါးပါးကို မေန႔ကေျပာခဲ့ ၿပီ၊ ႐ူပကၡႏၶာက ေဆး႐ံုႀကီးဆိုတာ မေန႔က ေျပာခဲ့လို႔နားလည္ပါၿပီ ... ( မွန္ပါ့ ဘုရား ) ။
ေ၀ဒနကၡႏၶာက အနာ၊ စိတ္ဆိုတဲ့တရားက အနာေပါက္ရာဌာန၊ သညာက မသင့္တဲ့အစာ၊ သခၤါရက မသင့္တဲ့ဆီသို႔ အၿမဲ တြန္းထုတ္ေနတဲ့တရား၊ ဒီေတာ့ ခႏၶာငါးပါးသည္ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ဳပ္တို႔ သာယာစရာ တစ္ကြက္ပါရဲ ႔လား.. ( မပါ ပါဘုရား ) ။
ဘယ္အခ်ိန္မွ ေရာဂါမကင္းဘူး
ဒါျဖင့္ ေရာဂေတာဆိုသျဖင့္ ဘယ္အခ်ိန္မဆို ေရာဂါမရွိဘူးလား.. ( ရွိပါတယ္ဘုရား ) ဒီတရားနာေန တဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ခႏၶာငါးပါးမွာ ဘယ္အခ်ိန္ ေရာဂါကင္းသလဲ ( ဘယ္အခ်ိန္မွ မကင္းပါဘူး ) သေဘာ က်ပလား .. ( က်ပါၿပီ ဘုရား ) ။
ဘယ္အခ်ိန္မွ ေရာဂါမကင္းဘူး .. တဲ့၊ ဒကာ ဒကာမေတြ ယခုတုိင္ေနရတာ ဟုိဘက္ေစာင္းရ ဒီဘက္ေစာင္းရ ဒီဘက္ေရႊ ႔ရ မရွိဘူးလား ( ရွိပါတယ္ဘုရား ) ဟာ . ေရာဂါ ထလို႔ဒီဥစၥာ .. ( မွန္ပါ့ ) ။
ဟုိေစာင္း ဒီေရႊ ႔ဟာဘာပါလိမ့္ ( ေရာဂါ ထလို႔ပါဘုရား )ဟိုဟာကေလး ဒီဟာကေလး ၿခံဳထားရတာ ဟာ ( ေရာဂါထလို႔ပါဘုရား ) ဒါျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာ ေရာဂါသည္ ႀကီးပါကလား.. ( မွန္ပါ့ ) ။
ဦးဘတင္ ဘယ့္ႏွယ္ဆိုၾကမလဲ ( ခႏၶာကုိယ္ႀကီးဟာ ေရာဂါသည္ႀကီးပါဘုရား ) ဟုိဘက္ေစာင္းရ၊ ဒီဘက္ေစာင္းရေနရျပန္ၿပီ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘာျဖစ္လို႔တံုး ( ေရာဂါထေနလို႔ပါဘုရား ) ဟိုဘက္ေစာင္းလိုက္၊ ဒီဘက္ေစာင္းလိုက္ ( ေရာဂါထတာပါဘုရား ) ဟိုဘက္အနာေပါက္တာ ဟိုဘက္သက္သာေအာင္လို႔ ဒီဘက္ ေစာင္းလိုက္တယ္ ( မွန္ပါ့ )ဒီဘက္က ထပ္ၿပီးေပါက္လာတာနဲ႔ ဟိုဘက္ ေရႊ ႔ရျပန္တယ္ ( မွန္ပါ့ ) ၊ သေဘာ က်ပလား... ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ခင္ဗ်ားတို႔ ျမည္ေနၾကတာပဲ၊ ေခြးေတြမ်ားလာရင္ ေခြးေနရာမရသလိုပါပဲ၊ ဒီေခြးခက္လိုက္တာ ေခြးေနရာမရဘးဆိုတာ ဟုတ္တယ္ နင့္လိုပဲ စသည္နဲ႔ မဆိုဘူးလား ဆိုသလား ( ဆိုပါတယ္ဘုရား ) ခင္ဗ်ားတို႔ကလည္း တစ္ေနရာတည္း ထိုင္လို႔ျပဳလို႔ရရဲ ႔လား ( မရပါဘုရား ) ေရႊ ႔ရ၊ ေျပာင္းရတယ္ ဆိုတာ သေဘာက်ပလား ( က်ပါၿပီဘုရား ) အင္း.. ဘာျဖစ္ၾကတာတံုး ( ေခြးေနရာမရသလိုပါဘုရား ) ေရာဂါထလို႔ ရိပ္မိပလား ( မွန္ပါ့ ရိပ္မိပါၿပီဘုရား ) ။
ခႏၶာကိုယ္ကေရာဂါသည္ႀကီး
ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ ဟိုဘက္ဒီဘက္ေစာင္းရတာလဲ ေရာဂါက ဒကာ ဒကာမတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးထဲမွာ ေရာဂေတာ ရွိတယ္ဆိုတဲ့အတိုင္း ေရာဂါအၿမဲရွိေနတယ္ ( မွန္ပါ့ ) မရွိဘူးလား .. ( ရွိပါတယ္ဘုရား ) ။
ေကာင္းၿပီ ဟိုေစာင္း၊ ဒီေစာင္းနဲ႔ ေစာင္းတုန္းရွိေသးတယ္၊ အတြင္းကေနၿပီးသကာလ ကုဋီက်င္ငယ္ သြားခ်င္တဲ့ ေရာဂါေတြထလာတယ္ ... ( မွန္ပါ့ ) ။
ဟုိေစာင္း ဒီေစာင္းနဲ႔ ဒီအနာကုတုန္းရွိေသးတယ္ ဟိုအနာက ႂကြလာၿပီ ( မွန္ပါ့ ) ဘယ့္ႏွယ့္ျဖစ္တာ တံုး ( ေရာဂါထတာပါဘုရား ) ဒီအနာေပ်ာက္လို႔လား ( မေပ်ာက္ေသးပါဘုရား ) ။ ေၾသာ္.. ဆက္မိေနတယ္ ဆိုလိုက္ပါေတာ့ ( မွန္ပါ့ ) ဒီအနာနည္းနည္းကေလးျပဳျပင္ေရာ ဟိုအနာ ထလာတာပဲ ( မွန္ပါ့ ) ရိပ္မိၾကရဲ ႔ လား ... ( ရိပ္မိပါတယ္ ဘုရား ) ။
ဘယ္အခ်ိန္ အႏၲရာယ္ကင္း ေဘးရွင္းသတံုး ( ဘယ္အခ်ိန္မွ မကင္းပါဘုရား ) ဒါျဖင့္ ဒီေရာဂါႀကီး ေသေသခ်ာခ်ာရွိတယ္ဆိုတာ ဒကာ ဒကာမေတြ ရိပ္မိပလား ... ( ရိပ္မိပါၿပီ ဘုရား ) ။
အဲဒါ အရိယာမ်က္လံုးတပ္ၾကည့္မွ ျမင္တယ္ဗ်ာ ( မွန္ပါ့ ) အရိယာမ်က္လံုး တပ္မၾကည့္လို႔ရွိရင္ျဖင့္၊ ၿဖီးလိမ္းကာ ၿခံဳကာ႐ံုကာနဲ႔ ေနၾကလို႔ရွိရင္၊ က်န္းမာပါရဲ ႔လား အခုေနတာ ထိုင္ေနတာလို႔ ေအာ္ခ်င္ေအာ္ပစ္ ဦးမွာ( မွန္ပါ့ဘုရား ) သေဘာက်ပလား... ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
တယ္လဲခင္ဗ်ားတို႔ဥစၥာက ခက္ပါလား၊ မ်က္လံုးကလည္း တိမ္သလႅာမစင္ေတာ့ အတြင္းေရာဂါ သူျမင္ေသးရဲ ႔လား... ( မျမင္ပါဘုရား ) ။
၀ိပႆနာမ်က္လံုးနဲ႔ၾကည့္
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ဒီေရာဂါဆိုးႀကီး ျမင္ဖို႔ရာဆိုတာကျဖင့္ ၀ိပႆနာမ်က္လံုးနဲ႔ ေရွးဦးစြာ ၾကည့္ၾက ( မွန္ပါ့ ဘုရား ) ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ၊ ဟိုဘက္က အနာတစ္လံုး ေပါက္လာတဲ့အခါ၊ ဖ်တ္ ဆိုႂကြလိုက္တဲ့အခါ ဒီအနာက ေပ်ာက္မသြားဘူးလား ( ေပ်ာက္သြားပါတယ္ဘုရား ) ။
ဟိုဘက္က အနာထပ္ေပၚေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ တစ္ေန႔လံုး ဘာလုပ္ေနတာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သတံုး ဆိုရင္ ( အနာလွည့္ကုေနရတာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ပါတယ္ဘုရား ) ။
ဘာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သလဲ ( အနာလွည့္ကုေနတာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္တာပါဘုရား ) သေဘာက်ပလား .. ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ လႈပ္တိုင္းရွားတိုင္းဟာ ျဖစ္ပ်က္ခ်ည့္ပဲ၊ အဲဒါ အနာေပါက္ေနတာခ်ည့္ မွတ္ပါ ( မွန္ပါ့ )ဒီဘက္အၿငိမ္မေနလို႔လႈပ္လိုက္ျပန္လို႔ရွိရင္လည္း အနာတစ္လံုးက ျဖစ္ၿပီးပ်က္သြားျပန္ၿပီ ...(မွန္ပ့ါ)။
ဟိုဘက္ အနာတစ္လံုးက ျဖစ္ၿပီးပ်က္ဖို႔ရာ ေပါက္လာၿပီ ( မွန္ပါ့ ) မေပါက္ဘူးလား ( ေပါက္ပါတယ္ ဘုရား ) ဒါျဖင့္ ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္လိုက္ ၾကည့္လိုက္ ျဖစ္ပ်က္ေတြဟာ အႏွံ႔ေတြ ႔မွာပဲ... ( မွန္ပါ့ ) ။
ေတြ ႔တိုင္း ေတြ ႔တုိင္း ဒကာ ဒကာမေတြက ေ၀ဒနာျဖစ္ပ်က္ေတြ ႔လည္း ဒါဟာ ေရာဂါေတြပဲ၊ စိတ္ျဖစ္ပ်က္ေတြ ႔လည္း ( ေရာဂါေတြပါဘုရား ) ။
ေရာဂါေတြပဲ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီေရာဂါကမွ အင္မတန္ႀကီးတဲ့ေရာဂါပါပဲ ( မွန္ပါ့ ) ေႃမြကိုက္တာက ေႃမြႏိုင္တဲ့ ဆရာနဲ႔ ကုလိုက္ရင္ ေပ်ာက္ေသးတယ္၊ သူက ဘယ္ေတာ့မွ ေပ်ာက္တဲ့ေရာဂါတံုး ( မေပ်ာက္ပါ ဘုရား ) ။
အဲဒီေတာ့ ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာ ေရာဂေတာဆိုတဲ့ဥစၥာေလးေလးနက္နက္ပါတာ သေဘာက်ပလား ... ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ေၾသာ္... ဒါျဖင့္ ဒါဟာ ဘယ္မ်က္လံုးတပ္လုိ႔ျမင္တာပါလိမ့္ .. ( အရိယာမ်က္လံုးတပ္လို႔ျမင္တာပါ ဘုရား ) အရိယာမ်က္လံုးတပ္လို႔ျမင္တဲ့အခါက်ေတာ့ အရိယာမဂၢင္ခင္ဗ်ားတို႔ ၀မ္းထဲမေရာက္ေသးဘူး. .... ( ေရာက္ပါတယ္ဘုရား ) ။
ဒါက ခႏၶာငါးပါးထားပါ၊ ဒီဘက္ကေန မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရာဂါေတြ မျမင္ဘူးလား ... ( ျမင္ပါတယ္ဘုရား ) ျဖစ္ပ်က္ေရာဂါေတြေပါ့ဗ်ာ... ( မွန္ပါ့ ) ျမင္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီျမင္တဲ့တရားကို ဘာေခၚ ၾကမတံုး .. ( မဂၢင္ပါဘုရား ) မဂၢင္ငါးပါးလို႔ မေခၚႏိုင္ဘူးလား.... ( ေခၚႏိုင္ပါတယ္ ဘုရား ) ။
အဲ... မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့မွ ခုနင္က တိမ္သလႅာမ်က္လံုးေတြ တိမ္သလႅာဖံုးေန တာေတြ ေပ်ာက္သြားၿပီးသကာလ၊ ေဆးေကာင္း၀ါးေကာင္းနဲ႔ ေတြ ႔တဲ့ အရိယာမ်ဳိးေစ့ မ်က္လံုး ခင္ဗ်ားတို႔ ရေတာ့မွ ေရာဂေတာ သေဘာက်တယ္ .. ( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား...( က်ပါၿပီဘုရား ) .။
ဒါျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာ ေရာဂါဘယ္အခါကင္းပါလိမ့္ ( ဘယ္အခါမွမကင္းပါဘုရား ) ေရာဂါကင္း ေနတယ္လို႔ ၀န္ခံလို႔ရွိရင္ မိုက္တာမွ တစ္ပါး ဘာမွ အဓိပၸါယ္မရွိဘူးတဲ့... ( မွန္ပါ့ ) ေရာဂါကင္းေနတယ္လုိ႔ ယူရင္ လူမိုက္တဲ့ ( မွန္ပါ့ ) ရွင္းပလား ... ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
ေရာဂါကင္းေနတယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထင္လို႔ရွိရင္ ( လူမိုက္ပါဘုရား ) အဲ... နာကုလမာတာ နကုလပီတာတို႔ကို ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ေသေသခ်ာခ်ာ ေဟာတယ္၊ မိုက္မဲတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွတစ္ပါး အသိဥာဏ္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာျဖင့္ ဘယ္အခ်ိန္မွ ေရာဂါမကင္းဘူးဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ သိၾကပါလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ကို အရင္တုန္းကလည္း ေဟာခဲ့ပါတယ္ ... ( ေဟာခဲ့ပါတယ္ဘုရား )၊ ရွင္းပလား. ဒကာ ဒကာမတို႔ .... ( ရွင္း ပါၿပီဘုရား ) ။
ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာျဖစ္လ်က္
ဒါျဖင့္ ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာ ျဖစ္ပ်က္ ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ စိတ္ကေလးၾကည့္လိုက္ျပန္လဲ ျဖစ္ပ်က္၊ ႐ုပ္ကေလး ၾကည့္လိုက္ ျပန္လည္း ( ျဖစ္ပ်က္ပါ ) အဲဒါေတြ ဘာေတြတံုး... ( ေရာဂါေတြပါဘုရား ) သေဘာက်ပလား.. ( က်ပါၿပီ ) ျမင္ပလား ဒီေရာဂါကို.... ( ျမင္ပါၿပီဘုရား ) ။
ျမင္ေအာင္ၾကည့္ပါတဲ့၊ ေရာဂါျမင္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေရာဂါကို ျမင္လာၿပီဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ၊ နဂိုတုန္းက ဒီခႏၶာႀကီးကိုျဖင့္ ခလုတ္မထိ ဆူးမၿငိပါေစနဲ႔ဆိုၿပီး သူ႔ကို စြဲလမ္းေနတဲ့ ဥပါဒါန္ေတြ မလာဘူးလား .... ( လာပါတယ္ဘုရား )၊ လာေတာ့ ကံလာတယ္ .. ( မွန္ပါ့ ) မလာဘူးလား ... ( လာပါတယ္ဘုရား ) ။
ဘာျဖစ္လို႔ လာပါလိမ့္ဆိုေတာ့ ေရာဂါမျမင္လို႔ ခင္ေနတာ... ( မွန္ပါ့ ) ခင္လို႔ ကာယကံ၊ ၀စီကံေတြနဲ႔ ေနာက္ထပ္ ဒီခႏၶာႀကီးမ်ဳိးရေအာင္ အားထုတ္တယ္... ( မွန္ပါ့ ) အားထုတ္လို႔ ဒီဘက္မွာ ေရာဂါသည္တစ္ခု ေပၚတာပဲ... ( မွန္ပါ့ ) မေပၚဘူးလား...(ေပၚပါတယ္ဘုရား ) ။
အဲဒါေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက မာဂ႑ီ ပရဗုိဇ္ကို ေဟာတယ္၊ မင္းသည္ကားလို႔ ဆိုရင္ သူေတာ္ဆည္းကပ္၊ ျမတ္တရားနာ၊ ေလ်ာ္စြာက်င့္ဆိုတာမ်ား မပါလို႔ရွိရင္ျဖင့္၊ မင္းသည္ကားလို႔ဆိုရင္ မ်က္လံုးကန္းပဲ၊ အာေရာဂ် ပရမာလာဘာလို႔ဆိုတာ မင္းသိမွာ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့ ( မွန္ပါ့ )နိဗၺာနံ ပရမံသုခံ လည္း မင္းသိမွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့... ( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား... ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
အခုေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔သိၿပီ ၊ အာေရာဂ် ပရမာလာဘာဆို ခႏၶာရွိမွ ( မွန္ပါ့ ) နိဗၺာနံ ပရမံသုခံဆိုတာေကာ...( ခႏၶာရိွမွ ပါဘုရား ) ။
အဲဒါကို အားကိုးရာအျဖစ္နဲ႔ အ႒ဂႌေကာစ မဂၢါနံ မဂၢင္ရွစ္ပါးျပည့္ေအာင္ မင္းတို႔လုပ္မွသာလွ်င္ ခုနင္ က အငိုတိတ္ပါလိမ့္မယ္တဲ့၊ အနာလည္း ေပ်ာက္ပါလိမ့္မယ္တဲ့... ( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား... ( က်ပါၿပီ ဘုရား ) ။
မဂၢင္မွတစ္ပါး ဘာမွ အားမကိုးနဲ႔
ဒါျဖင့္ မဂၢင္ရွစ္ပါးမွတစ္ပါး ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာမွအားမကိုးနဲ႔၊ သေဘာက်ပလား... ( က်ပါၿပီ ) ကဲ .. ဒါျဖင့္ ေရာဂါျမင္ၾကပလား... ( ျမင္ပါၿပီဘုရား ) ဘယ္သူ႔ကိုၾကည့္ရမွာပါလိမ့္...( ခႏၶာကို ၾကည့္ရပါမယ္ ) ဘယ္အခ်ိန္ ေရာဂါကင္းသတံုး ... ( ဘယ္အခ်ိန္မွ မကင္းပါဘုရား ) ။
ျဖစ္လိုက္ ပ်က္လိုက္၊ ျဖစ္လုိက္ပ်က္လိုက္ဆိုတဲ့ အနာေတြဟာ မေပါက္ဘူးလား...( ေပါက္ပါတယ္ ) ေရာဂါျမင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ဒါမ်က္လံုးျမင္လာလို႔ ေရာဂါျမင္တာေနာ္... ( မွန္ပါ့ ) မ်က္လံုးမျမင္တုန္းကျဖင့္ ( မျမင္ပါဘုရား ) က်န္းမာပါတယ္လို႔ ေျပာေနၾကတယ္၊ မေျပာၾကဘူးလား.. ( ေျပာပါတယ္ ဘုရား ) ။
ကဲ... ဒါျဖင့္ ေရာဂါကို မင္းေကာင္းေကာင္းသိလို႔ရွိရင္ ဥပါဒါန္ ခ်ဳပ္ပါလိမ့္မယ္တဲ့ ... ( မွန္ပါ့ ) မခ်ဳပ္ဘူးလား ...( ခ်ဳပ္ပါတယ္ ) ဥပါဒါန္ ခ်ဳပ္ရင္ ကံကေကာ.. ( ခ်ဳပ္ပါတယ္ ) ကံက ခ်ဳပ္တဲ့အခါ လာလတၱံ ဇာတိ ခႏၶာေကာ... ( မလာပါဘုရား ) ဒါျဖင့္ ဒုကၡကၡႏၶႆ နိေရာေဓာ ေဟာတိ ျဖစ္တယ္... ( မွန္ပါ့ ) သေဘာ က်ပလား...( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒုကၡအစုႀကီးဘာတဲ့တံုး... ( ခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား ) ဘယ္လိုျမင္မွ ခ်ဳပ္ပါလိမ့္ ... ( ခႏၶာငါးပါးကို ေရာဂါ လို႔ ျမင္ရမွာပါ ) ေရာဂါေတြျမင္မွ ... ( မွန္ပါ့ ) ။
ျဖစ္ပ်က္ျမင္မွ ခႏၶာမခင္မွာ
ဒကာ ဒကာမတို႔ ခႏၶာငါးပါးတည္းဟူေသာ တရားကားျဖစ္ပ်က္ေတြ မရွိဘူးလား ... ( ရွိပါတယ္ ) အဲဒီျဖစ္ပ်က္ေရာဂါေတြျမင္မွ ကိုယ့္ခႏၶာ ကိုယ္မခင္တာ... ( မွန္ပါ့ )မခင္ေတာ့ ဥပါဒါန္မျပဳတ္ဘူးလား.. ( ျပဳတ္ပါတယ္ ) ဥပါဒါန္ ျပဳတ္ရင္ ကံျပဳတ္၊ ဥပါဒါနပစၥယာ ကမၼဘေ၀ါလဲ ျပဳတ္တယ္ ... ( မွန္ပါ့ ) ကမၼဘ၀ျပဳတ္လို႔ရွိရင္... ( ဇာတိျပဳတ္ပါတယ္ဘုရား ) ။
ဇာတိျပဳတ္၊ ဇရာျပဳတ္၊ မရဏျပဳတ္ဆုိေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြငိုစရာရွိေသးရဲ ႔လား.. ( မရွိပါဘုရား ) ဘယ္သူက အငုိတိတ္ေအာင္ လုပ္ပါလိမ့္ ... ( မဂၢင္ကလုပ္ပါတယ္ ) ေရာဂါကို ျမင္တဲ့ မဂၢင္လုပ္တယ္ ..... ( မွန္ပါ့ ) ေရာဂါရွိတာကိုျမင္တဲ့မဂၢင္က လုပ္တယ္...( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား... ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ေရာဂါေတြ အျဖစ္နဲ႔ အပ်က္မျမင္ေသးသေရြ ႔ ကာလပတ္လံုး၊ ခင္ဗ်ားတို႔သည္ ကားလို႔ဆိုရင္ျဖင့္ ဒီခႏၶာႀကီး ေတာင့္တမွာ ... ( မွန္ပါ့ ) မေတာင့္တဘူးလား ...( ေတာင့္တပါတယ္ဘုရား ) ။
ေတာင့္တလို႔ရွိရင္ ဒီခႏၶာအတြက္နဲ႔ပူ၊ ဒီခႏၶာအတြက္နဲ႔ေဆြး၊ ဒီခႏၶာက ပြားထုတ္လိုက္တာေတြ အတြက္လည္း ပူေဆြးမဟုတ္ဘူးလား.. ( မွန္ပါ့ ) သူန႔ဲပတ္သက္ၿပီး ေခၽြးမေတြ သမက္ေတြ ဒါေတြနဲ႔လည္း ဘာျဖစ္ရမလဲ ... ( ပူေဆြးရပါမယ္ ) ပူေဆြးရဦးမွာပဲ ကိုယ့္ခႏၶာက ပြားလိုက္တာကြ ဟူသေရြ ႔ ကိုယ့္ခႏၶာ ကိုယ္က မ်က္ရည္က်စရာ ရထားတဲ့ခႏၶာ..( မွန္ပါ့ ) သူက ပြားတာေတြကေတာ... ( မ်က္ရည္က်စရာေတြ ပါဘုရား ) တျခားပြားစရာေတြ လုိေသးသလား...( မလုိပါဘုရား ) ။
ခႏၶာႀကီးကိုသိေအာင္လုပ္ပါ
အဲဒီ အဓိပၸါယ္ေတြ မာဂ႑ီကိုေဟာတာ ... ( မွန္ပါ့ ဘုရား ) မင္းသည္ကားလို႔ဆိုရင္ မ်က္လံုးျမင္ ေအာင္လုပ္ပါ၊ ခႏၶာႀကီးကိုသိေအာင္လုပ္စမ္းပါ၊ ႏို႔မဟုတ္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ငိုေၾကာရွည္သာ မင္းလိုက္ၿပီးသကာလ ေနမွာပဲ... ( မွန္ပါ့ ) အငုိတိတ္တဲ့လမ္းကို သြားမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုလိုတယ္ ( မွန္ပါ့ ) သေဘာက်ပလား .... ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ္လမ္းကို လိုက္သင့္သလဲ ( အငိုတိတ္တဲ့လမ္းကို လိုက္သင့္ပါတယ္ ) ဒါျဖင့္ ဘာလုပ္ၾကမယ္... ( မဂၢင္အားထုတ္ပါမယ္ ) မဂၢင္ဆိုတာ ဘာၾကည့္မွ မဂၢင္ေပၚမယ္.. ( ခႏၶာငါးပါး ၾကည့္မွ မဂၢင္ေပၚပါမယ္ ဘုရား ) ။
ခႏၶာငါးပါး၏ တစ္ပါးပါးျဖစ္ပ်က္ကို ျမင္လို႔ရွိရင္ ျဖစ္ပ်က္တည္းဟူေသာ ေရာဂါေတြ ျမင္လို႔ရွိရင္ ဒကာ ဒကာမတို႔ မဂၢင္လာမယ္... ( မွန္ပါ့ ) မဂၢင္လာသည္နဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ဒါက ခႏၶာငါးပါး ၊ ဒီကမဂၢင္ ငါးပါး၊ ရွစ္ပါးလာၿပီ ဆိုပါေတာ့ ...( မွန္ပါ့ ) ဒါက ျဖစ္ပ်က္၊ ဒါကမဂ္မျဖစ္ေသးဘူးလား ( ျဖစ္ပတယ္ဘုရား ) ။
သူလာကတည္းက ဒီဘက္က ကိုယ့္ခႏၶာႀကီးကို အနာမျမင္တဲ့ ဥပါဒါန္ေကာ မခ်ဳပ္ဘူးလား.. ( ခ်ဳပ္ ပါတယ္ဘုရား ) ၊ ဥပါဒါန္ဆိုတာ အနာမျမင္လို႔ စြဲလမ္းတာ ..( မွန္ပါ့ ) အနာ ဒါျဖင့္အနာျမင္တဲ့ေနရာက်ေတာ့ ဥပါဒါန္ခ်ဳပ္တယ္.. ( မွန္ပါ့ ) ဥပါဒါန္ခ်ဳပ္ရင္ ကံကေကာ... ( ခ်ဳပ္ပါတယ္ ဘုရား ) ကံခ်ဳပ္ေတာ့ ဇာတိ၊ ဇရာ၊ မရဏကေကာ .. ( ခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား ) ျမင္တဲ့မဂၢင္ေပၚလာလို႔ သူတို႔ခ်ဳပ္ရတာ ( မွန္ပါ့ )မဂၢင္သာ မေပၚေသး ရင္ .... ( မခ်ဳပ္ပါဘုရား ) မခ်ဳပ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သေဘာက်ပလား... ( က်ပါၿပီ ဘုရား ) ။
မာဂ႑ီပရိဗိုဇ္
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ မာဂ႑ီပရိဗိုဇ္က ဘယ္လိုမ်ား ေျပာလိုက္သတံုးဆုိေတာ့၊ အရွင္းဘုရား တပ္ေပးတဲ့ မ်က္လံုးေၾကာင့္ ျမင္ပါၿပီ ။
တပည့္ေတာ နဂိုက ေျပာတာက အာေရာဂ် ပရမာလာဘာ ဆိုတာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီး ယူထားတယ္၊ နိဗၺာန္ံ ပရမံ သုခံဆိုတာလည္း ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီးပဲ ယူထားတယ္၊ အခုေတာ့ အရွင္ဘုရားေဟာေတာ္မူတဲ့ တရားေၾကာင့္၊ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာ ေရာဂေတာဆိုတဲ့ အတိုင္း၊ ေရာဂါအျပည့္ရွိေနပါကလားလို႔ တပည့္ေတာ္ ၾကားရပါၿပီတဲ့၊ ၾကားပင္ၾကားျငားေသာ္လည္း တပည့္ေတာဟာ မသိေသးဘူးတဲ့ .. ( မွန္ပါ့ ဘုရား ) ။
မင္း ဘာမသိတံုးကြ၊ မင္းသိခ်င္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႔ တစ္ေန႔ကဟာကို ေျပာျပန္တာ သူေတာ္ဆည္းကပ္၊ ျမတ္တရားနာ၊ ေလ်ာ္စြာအက်င့္၊ မဂ္ဖိုလ္ခြင့္၊ ရလင့္ဧကန္သာ ဆိုတာ ဒီသံုးခ်က္ညီ ေအာင္ လုပ္ပါတ့ဲ ... ( မွန္ပါ့ ) ။
မာဂ႑ီပရိဗိုဇ္ကလည္း လုပ္ပါ့မယ္ဆိုၿပီး ရဟန္းခံပရေစဆိုၿပီး ေတာင္းပန္တယ္... ( မွန္ပါ့ ) အဲဒီေတာ့ သူ႔ကိုရဟန္းခံေပးေတာ့ ႀကိဳးစားလိုက္ပါတယ္၊ ႀကိဳးစားလိုက္ေတာ့ဒီေရာဂါေတြဟာ အကုန္ျမင္ တာပဲ ဒကာ ဒကာမတို႔ ( မွန္ပါ့ ) .။
ဥပါဒါန္ခ်ဳပ္ကံခ်ဳပ္
ေရာဂါျမင္သည္နဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ဘာကစၿပီး ခ်ဳပ္သတံုး ... ( ဥပါဒါန္ကစခ်ဳပ္ပါတယ္ ) ဥပါဒါန္ခ်ဳပ္ၿပီးဘာခ်ဳပ္သတံုး... ( ကံခ်ဳပ္ပါတယ္ )ကံခ်ဳပ္ၿပီး ဒီဘက္က ဘာေတြခ်ဳပ္သတံုး .. ( ဇာတိ၊ ဇရာ၊ မရဏေတြ ခ်ဳပ္ပါတယ္ ဘုရား ) ။
ေရာဂါကို ဘာနဲ႔ျမင္သတံုးလို႔ၾကည့္... ( မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔ျမင္ပါတယ္ ) ဒါျဖင့္ မဂၢင္ငါးပါးသည္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေရာဂါကို ျမင္ႏိုင္တာ သေဘာက်ပလား... ( က်ပါၿပီ ) ေရာဂါ ျမင္တဲ့အတြက္လည္း ခႏၶာတည္းဟူ ေသာ ေရာဂါသည္ႀကီးကို ဥပါဒါန္ကလည္း မစြဲဘူး၊ ကံကေကာ.. ( အားမထုတ္ပါဘုရား ) ။
ေနာက္ရဖို႔ အားထုတ္ေသးရဲ ႔လား...( မထုတ္ပါ ) ကံမွ အားမထုတ္ဘဲနဲ႔ ေနာက္ခႏၶာေတြ လာပါဦးမ လား.. ( မလာပါ ) ေနာက္ခႏၶာမလာဘဲနဲ႔ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ္ခႏၶာအတြက္ ပူစရာ၊ ေဆြးစရာ ေသာကပရိေဒ၀ လာဦးမလဲ... ( မလာပါ ) သေဘာက်ပလား... ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
အငိုတိတ္ခ်င္ရင္ ဘယ္လမး္လိုက္မလဲ
ဒါျဖင့္ အငိုတိတ္ခ်င္ရင္ ဘယ္လမ္းလိုက္မလဲ... ( မဂၢင္လမ္း လိုက္ပါ့မယ္ဘုရား ) ငိုေၾကာရွည္ခ်င္ ရင္ေတာ့ စီးပြားေရးလမ္း စသည္လိုက္... ( မွန္ပါ့ ) မွတ္မိပလား ...( မွတ္မိပါၿပီ ) မဂၢင္လမ္းဆိုေတာ့ ေရာဂါ ျမင္ေအာင္ၾကည့္၊ ခႏၶာကိုျဖစ္ပ်က္ျမင္ေအာင္ၾကည့္၊ သေဘာက်ပလား...( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
ဒီေန႔ည တရားမမ်ားဘူး၊ ႏွစ္လံုးတည္းရယ္... ( မွန္ပါ့ ) အငိုတိတ္ခ်င္ရင္... ( မဂၢင္လမ္းလိုက္ ) ငိုေၾကာရွည္ခ်င္ရင္... ( သားသမီးနဲ႔ စီးပြားေရးလမ္းလိုက္ရပါမယ္ ) ဒါျဖင့္ ဘယ္ဟာကို လိုက္ၾကမတံုး ... .. ( မဂၢင္လမး္ကို လိုက္ၾကပါမယ္ ) ဟုတ္ၾကရဲ ႔လား...( ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား ) ။
နက္ျဖန္ အကဲခတ္မယ္ ခင္ဗ်ားတို႔ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း တရားအားထုတ္၊ မဂၢင္လမ္း လိုက္မလိုက္ အကဲခတ္မယ္ ... ( မွန္ပါ့ ဘုရား ) ။
ကိုင္း ... ယေန႔ ဒီတြင္ ေတာ္ၾကဦးစို႔ ....
သာဓု ... သာဓု ... သာဓု ... ။
