ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ - အဂၢမဟာပ႑ိတ
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
မိုးကုတ္ၿမိဳ ႔တြင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားေတာ္
လူဘ၀အင္မတန္ရခဲလို႔
အလြဲသံုးစား မလုပ္ၾကစမ္းပါနဲ႔
(အမိ၀မ္းတြင္း ပဋိသေႏၶတည္ပံု)
ဒကာ ဒကာမေတြ လူ႔ဘ၀သည္ အင္မတန္မွ ရခဲတယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္သိေတာ့မွ ရတဲ့ဘ၀ကေလးကို အသံုးခ်ပါဆိုတာကို ဆရာဘုန္းႀကီးက တိုက္တြန္းတယ္ (မွန္လွပါဘုရား)။
လူဘ၀ အင္မတန္ရခဲတယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာ မွတ္ထားၾကပါ။ (မွန္လွပါ) ရတဲ့ဘ၀ကေလးမွာလည္း ယခုလို သစၥာတရားေတြနာရ၊ အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွလံုးသြင္းမႈေတြကို သိရတဲ့အတြက္ တကယ္တမ္း က်င့္ၾကံၾကမယ္ ဆိုရင္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ကိစၥၿပီး သြားေအာင္လည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒီဘ၀မၿပီးရင္ ေနာက္ဘ၀ၿပီးႏိုင္ တယ္ဆိုတာကိုလည္း ပါဠိေတာ္ေတြရွိေနလို႔ ဘာမွပူစရာမရွိဘူး။ (မွန္ပါ့)။
ဆရာေကာင္းနဲ႔ ေတြ႔ေနခ်ိန္
ရတဲ့ဘ၀ကေလး၊ ရခဲတာကေလးကို ဆရာဘုန္းႀကီးက အသံုးခ်တတ္ဖို႔ ကေလးကိုသာ ကူေပးဖို႔လိုတယ္ (မွန္ပါ့)။
ခင္ဗ်ားတို႔ ဆုေတာင္းပါရမီေတြက မရစဖူး အရထူးလာတာျဖင့္ ေသခ်ာပါၿပီ (မွန္လွပါဘုရား) အဲဒီ ေသခ်ာတာကေလးကို ဆရာေကာင္းသမားေကာာင္းေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖံုဖံု ေတြ႔ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အသံုးခ် ပစ္လိုက္ပါဆိုတဲ့ ဥစၥာကိုျဖင့္ သတိေပးပါတယ္ (မွန္ပါ့)။
ကဲ ဒါျဖင့္ ေသေသခ်ာခ်ာေတြးၾကစို႔၊ လူ႔ဘ၀ ရခဲတာကေလးဟာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းပဲ ေျပာၾကပါစို႔ ဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဟင္းခ်က္တဲ့ႏွမ္းဆီဆိုတဲ့ ဥစၥာရွိပါတယ္။ အဲဒါကေလးကို ပဒုမၼာပိတ္နဲ႔ ပန္းကန္ကေလးထဲထည့္ၿပီး စစ္ပါတဲ့။ အႀကိမ္တစ္ရာစစ္ပါ။
အင္မတန္ၾကည္တဲ့ႏွမ္းဆီ
ဥပမာ၊ ဂံုညင္းေလာက္ရွိတာကေလးကို အႀကိမ္တစ္ရာစစ္၊ သေဘာက်ပလား၊ (က်ပါၿပီ) အႀကိမ္တစ္ရာေလာက္ စစ္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ အင္မတန္ၾကည္တာကေလး က်န္မေနဘူးလား (က်န္ပါတယ္ဘုရား) ဒါကေလးကို ထပ္ျပန္တလဲလဲ အႀကိမ္တစ္ရာစစ္လိုက္ေတာ့ အင္မတန္ၾကည္တယ္ (မွန္ပါ့)။
အဲဒီ အင္မတန္ၾကည္တဲ့၊ ဆီၾကည္ကေလး ပန္းကန္ထဲမွာ ေနပါေစ၊ ထားလိုက္ပါ။
အင္မတန္ႏူးညံ့တဲ့ သိုးအေမြး
သိုးမႀကီးတစ္ေကာင္ရွိတယ္၊ အဲဒီ သိုးမႀကီး၏ ၀မ္းထဲမွာ ပဋိသေႏၶေနတဲ့ ပိုးကေလးရွိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ သိုးမႀကီးမေမြးခင္ သိုးကေလးကို ၀မ္းထဲက ခြဲၿပီးသကာလ ယူပါ။ ယူၿပီးအေမြးကေလး တစ္ပင္တည္း ကိုင္ႏုတ္ပါဆိုေတာ့၊ ၀မ္းထဲကလည္း မထြက္ရေသးတဲ့ သိုးကေလး အေမြးကေလးကလည္း ပါေတာ့ပါမွာေပါ့။ သို႔ေသာ္ အင္မတန္ႏူးညံ့လိမ့္မယ္ ဆိုတာေတာ့ျဖင့္ ကိုေပၚ ျငင္းဖို႔လိုေသးသလား (မလိုပါဘုရား)။
ခုနစ္ခါ၊ ခါပါ
အဲဒီတစ္ပင္ကို ယူပါတဲ့ (မွန္ပါ့) အဲဒီတစ္ပင္ကို ယူၿပီး ခုနင္က အႀကိမ္တစ္ရာစစ္ထားတဲ့ ဆီထဲမွာ တို႔လိုက္ပါတဲ့၊ တို႔ၿပီးသကာလ ခုနစ္ခါ၊ ခါပါဦးတဲ့ (မွန္ပါ့)။
ဒီေတာ့ ပါႏိုင္စရာရွိေသးသလား (မရွိပါဘူးဘုရား) နဂိုကလည္း ႏူးညံ့လိုက္တာ ဆီကလည္း စစ္ထားလိုက္တာ ၾကည္လိုက္တာ (မွန္ပါ့) သိုးေမြးကေလးကလဲ ႏုလိုက္တာ ဒါကေလးနဲ႔တို႔ၿပီး အႀကိမ္ခုနစ္ခါ ခါေတာ့က်န္ပဲ က်န္ပါဦးမလား (မက်န္ႏုိင္ပါဘူးဘုရား)။
ပဋိသေႏၶအစ
အဲ … က်ဳပ္တို႔ ပဋိသေႏၶအစဟာ အဲဒီသိုးေမြးကေလးအဖ်ားမွာ ဆီၾကည္ကေလး က်န္သေလာက္က စခဲ့ၾကတာ (မွန္ပါ့)။
အားလံုး တရားနာၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ၏ အစဟာ အဲဒီသုိးေမြးဖ်ားမွာပါတဲ့၊ ဆီစက္ကေလး ေလာက္က စတာေပါ့ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ)။
အဲဒါကေလးေလာက္က က်ဳပ္တို႔အမိ၀မ္းေခါင္းထဲမွာ စၿပီးတည္ၾကတာပဲ (မွန္ပါ့) ဒကာ ဒကာမတို႔ လြယ္ပါ့မလား (မလြယ္ပါဘုရား)။
အဲဒါကေလးကေနၿပီး သကာလ ၀မ္းထဲမွာ တစ္ခါစဥ္းစားဦး သိုးမ်ဳိးရွစ္ဆယ္ဆိုတာ ရွိတယ္ (မွန္ပါ့) သိုးမ်ဳိးရွစ္ဆယ္ဆိုတာက အမ်ဳိးေပါင္းရွစ္ဆယ္ အေကာင္ေရေတာ့ မေရတြက္ႏုိင္ဘူး (မွန္ပါ့)။
ကာလလေရၾကည္ေခၚတယ္
အဲဒါေတြက ဒီလိုကာလလ ေရၾကည္ကို အေမြးဖ်ားမွာပါလာသေလာက္ အေရၾကည္ကေလးကို ကာလလေရၾကည္ေခၚတာေပါ့ဗ်ာ (မွန္ပါ့)၊ အဲဒါမ်ဳိးေတြ ရွာစားေနတဲ့ သိုးမ်ဳိးရွစ္ဆယ္ကလည္း ၀မ္းထဲမွာ အျပည့္ရွိတယ္ အေမ့၀မ္းထဲမွာ (မွန္ပါ့)။
ဒကာ ဒကာမတို႔ အဲဒါက်ဳပ္တို႔ ကာလလ ေရၾကည္ဘ၀က သိုးမ်ဳိးရွစ္ဆယ္က ရွာေဖြစားေသာက္လု႔ိ ေတြ႔သြားရင္ ၀မ္းထဲမွာ ဘုန္းႀကီးေျပာပါ့မယ္ မသာပို႔မပါပဲနဲ႔ ေသရရွာတယ္။
ေမာင္ႏိုင္ျဖင့္ ေမာင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ ကိုေပၚျဖင့္ ကိုေပၚတစ္ေယာက္ ကိုစံလွျမင့္ ကိုစံလွ တစ္ေယာက္ေပါ့ဗ်ာ (မွန္ပါ့) က်ဳပ္တို႔ျဖစ္လာခဲ့ရတဲ့ ျဖစ္ေထြဟာ ဘယ္ေလာက္ႏူးည့ံတယ္ဆိုတာ သိပလား (သိသြားပါၿပီဘုရား) အင္မတန္ ႏူးညံ့တယ္၊ သိုးမ်ဳိးရွစ္ဆယ္ကလည္း ရွာစားေတာ သိၾကၿပီ မဟုတ္လား (မွန္ပါ့)။
ကဲ တစ္ခါ အေမကလည္း ပဋိသေႏၶရွိမွန္းဆိုတာ ဒါေလာက္ကေလးဆိုေတာ့ သိပါ့မလား (မသိပါဘုရား)၊ အေမကလဲ မသိပါဘူး ဘယ္ေန႔ဘယ္ရက္က တည္တယ္လို႔ မသိေသးပါဘူး ေတာ္ေတာ္ကေလးရင့္လာမွ သိႏိုင္တာပါ (မွန္ပါ့ဘုရား)။
အဲဒါကေလးဟာ အေမက ေရေႏြးေသာက္လိုက္ျပန္လည္း ေရေႏြးႏွိပ္စက္ျပန္တာပဲ ေရေအးေသာက္ျပန္လည္း ေရေအး ႏွိပ္စက္ျပန္တာပဲ (မွန္ပါ့) အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖံုဖံုနဲ႔ ကုန္းလိုက္ကြလိုက္နဲ႔ ေနရာေရႊ႔သြားရင္လည္း ေသတာပဲ (မွန္ပါ့) ဒကာ ဒကာမတို႔ ျဖစ္စဥ္လြယ္ပါ့မလား (မလြယ္ပါဘူး ဘုရား) ကဲ လူ႔ဘ၀ရခဲတာေပၚပလား (ေပၚပါၿပီ)။
ဒါေၾကာင့္ လူ႔ျပည္က အပ္တစ္စင္း၊ ျဗဟၼာျပည္က အပ္တစ္စင္းခ်ပါ၊ အပ္သြားျခင္းထိဖို႔ဟာက ရွိေသးတယ္။ လူ႔ဘ၀ရဖို႔က ဒါထက္ခဲယဥ္းတယ္ဆိုတာ ကာလလ ေရၾကည္ကစေျပာေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ မေသခ်ာဘူးလား (ေသခ်ာသြားပါၿပီ ဘုရား)။
ဣႏၵကဘီလူးကို ေဟာတာ
ကာလလ ေရၾကည္ကေလးဆိုတဲ့ အဲဒီအေပါင္းအစုကလာပ္ကေနၿပီ၊ ပ႒မံ ကလလံ ေဟာတိ ဆိုတာ ကေလးက ခုနစ္ရက္ေနရမယ္ (မွန္ပါ့) ဒကာ ဒကာမတို႔ ခုနစ္ရက္အတြင္း ပ်က္စီးႏိုင္ မပ်က္စီးႏိုင္ (ပ်က္စီးႏုိင္ပါတယ္ဘုရား) ဒီအထဲကလည္း ေမာင္ႏိုင္တို႔ ဘုန္းႀကီးတို႔ တရားနာၾကတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြ အျပင္ဘက္ေရာက္လာတာ လြယ္ပါ့မလာ (မလြယ္ပါဘူး) အေတာ္ခဲယဥ္းပါတယ္ေနာ္ (မွန္ပါ့ခဲယဥ္းပါတယ္ ဘုရား)။ ဘုရားဥာဏ္နဲပ ဣႏၵက ဘီလူးကို ေဟာတာလို႔ မွတ္ထားစမ္းပါ။ သံယုတ္ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာေတာ္မူတာ (မွန္ပါ့)။
အျမႇဳပ္ခုနစ္ရက္
ကိုင္း ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အဲဒါကေလး ခုနစ္ရက္ ၿပီးေတာ့မွ ဒါကေလးက အျမႇဳပ္ခုနစ္ရက္ဆိုၿပီး ျဖစ္လာတယ္ (မွန္ပါ့)။ ဒီအျမႇဳပ္ကေလးေတြကလည္း ခုနင္က သိုးေမြးဖ်ားမွာ ပါတာကေလးေလာက္က ႀကီးရင့္လာေတာ့ အျမႇဳပ္ကေလး ျဖစ္လာေတာ့လည္း ေမာင္ႏိုင္ ခိုင္ခန္႔စရာပါရဲ႔လး (မပါ ပါဘုရား) ကိုေပၚတို႔ စဥ္းစားၾကစမ္းပါ။ (မပါပါဘူး)။
အေမလုပ္သူက ဒီအခ်ိန္မွာ မသိေသးပါဘူး ငါ့၀မ္းထဲမွာ ပဋိသေႏၶေနတာ ဘယ္ႏွစ္ရက္ရွိၿပီလို႔ သိႏိုင္ပါ့မလား (မသိႏိုင္ပါဘုရား) ဘယ္မွာ သိႏိုင္ပါ့မလဲ အင္မတန္ေသးငယ္တာ ကေလးပဲ ဒီၾကားထဲမွာ ပိုးကိုက္၊ ေလာက္စား၊အေမမိဘေခ်ာ္လဲ၊ ေရေသာက္မွား၊ အစားမွားနဲ႔ ဒီဟာကေလးကို သြားၿပီးထိခိုက္ႏိုင္္ တယ္ (မွန္ပါ့) သားေကာင္ေလွ်ာတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိးျဖစ္ရတာေတြကလည္း မေရတြက္ႏိုင္ပါဘူး (မွန္ပါ့) ေတာ္ေတာ္ခဲယဥ္းတယ္ (ခဲယဥ္းပါတယ္ဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ မေပါ့ပါနဲ႔ သစၥာတရားေဟာတဲ့ ဆရာသမားနဲ႔ ေတြ႕တုန္းကို ခ်က္ခ်င္းပင္ နိဗၺာန္ရႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္သတိၱရွိတဲ့ တရားကို ေဟာေနေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ အျမန္သာယူလိုက္ပါေတာ့ ဆိုတာ ဇြတ္ေပးေနတာ ခင္ဗ်ားတို႔ ျငင္းဖို႔မလိုပါဘူး၊ (မလိုပါဘူးဘုရား) ဇြတ္ေပးေနတာ၊ ကိုစံလွ ျငင္းခ်င္ေသးသလား (မျငင္းခ်င္ပါဘုရား) အဖုိးကလည္း မျဖတ္ႏိုင္တဲ့တရား (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။
အဲဒါေၾကာင့္ ဆြဲေဟာေနတဲ့ တရားမဟုတ္ပါဘူး ဣႏၵကဘီလူးကို ဘုရားက ကာလလ ေရၾကည္တည္ခဏ္းပဋိသေႏၶကစၿပီး ေဟာေတာ္မူေနတာ ေမာင္ႏိုင္ (မွန္ပါ့) လြယ့္ပါမလား (မလြယ္ပါဘူး ဘုရား)။
ပ႒မံ ကလလံ ေဟာတိ၊ ကလာလာ ေဟာတိ အဗၺဳဒံ၊ အဗၺဳဒါ ဇယေတေပသိတဲ့။
အဗၺဳဒ - အျမႇဳပ္ဆိုေတာ့ ၁၄ရက္ရွိသြားၿပီေနာ္ (မွန္ပါ့) ၁၄ရက္အတြင္း မေသခဲ့ပါမွေနာ္ (မွန္ပါ့) အဲဒီ ၁၄ရက္ အတြင္းမွာ ေျခ၊ လက္၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ အဂၤါေတြ ဘာမွ မပါေသးဘူးလို႔ မွတ္လိုက္ၾကစမ္းပါ၊ အျမႇဳပ္ပဲရွိေသးတယ္ (မွန္ပါ)၊ ပ႒မခုနစ္ရက္က ေရၾကည္၊ ေရၾကည္ကေနၿပီး အျမႇဳပ္ကေလးတက္လာတယ္ ၁၄ ရက္က်ေတာ့ (မွန္ပါ့)။
ကိုယ့္ဘ၀ကေလးႏွေျမာၾကစမ္းပါ
ဒကာ ဒကာမတို႔ လူဘ၀ေရာက္လာတာ ဒီအခ်ိန္ထိ ေျခ၊ လက္၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ အဂၤါႀကီးငယ္ဘာမွ မပါေသးဘူးေနာ္ (မွန္ပါ့) ဒီအခ်ိန္အတြင္း ဘယ္သူကစားလို႔ ဘယ္သူက၀ါးလုိ႔ သူကတံု႔ျပန္ႏိုင္တဲ့ သေဘာပါရဲ႔လား (မပါ ပါဘူးဘုရား)။
ေၾသာ္ .. ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ က်ဳပ္တို႔ လူျဖစ္လာတာ ေျခ၊ လက္၊ အဂၤါႀကီးငယ္အစံုနဲ႔ မ်က္စိအဂၤါႀကီးငယ္ အစံုနဲ႔ အစကတည္းက ျဖစ္လာတဲ့လူရယ္လို႔ အမိ၀မ္းတြင္း ပဋိသေႏၶေနခဲ့ရသူမွန္သမွ် မရွိႏိုင္ပါဘူး (မရွိပါဘုရား) ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘ၀ကေလးကို ဒကာ ဒကာမေတြ ႏွေျမာစမ္းပါလို႔ဆိုတာ ဆရာဘုန္းႀကီးေဟာတာ ႏွေျမာသင့္ မႏွေျမာသင့္လည္း အကဲသာခတ္ပါ (ႏွေျမာသင့္ပါတယ္ ဘုရား)။
သံေ၀ဂရ႐ံု ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး ျဖစ္စဥ္ကိုက္ ေျပာေနတယ္လို႔ အားလံုးတရားနာတဲ့ တစ္ပြဲလံုးက မွတ္ပါ (မွန္ပါ့) လြယ္တဲ့ကိစၥလို႔ ဆိုႏိုင္ၾကပါ့မလား (မဆိုႏိုင္ပါဘူး ဘုရား)။
ပ႒မံ - ေရွးဦးစြာ။ ကလလံ - ကလလ ေရၾကည္ကေလးသည္၊ ေဟာတိ - ျဖစ္၏။ ကလလာ ေဟာတိ အဗၺဳဒံ။ အဲဒါကေလးက ရင့္က်က္လာမွ အျမႇဳပ္ျဖစ္တာပါတဲ့ (မွန္ပါ့)။
ေလးေထာင့္ေသြးခဲကေလး
အဗၺဳဒါ ဇာယေတေပသိ အဲဒီက်ေတာ့မွ ေသြးခဲကေလးသြားျဖစ္တယ္ (မွန္ပါ့) ေလးေထာင့္ခဲ ကေလးသြားျဖစ္တယ္ (မွန္ပါ့) အဲဒီေလးေထာင့္ခဲကေလးကလည္း ဘယ္ေလာက္ႀကီးမလဲ ေမးရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ လက္ညိႇဳးထဲက ထြက္တဲ့ေသြးေပါက္ကေလး တစ္ေပါက္စာေလာက္ ရွိတယ္ (မွန္ပါ့)။
ဒါကေလးကလည္း ၀မ္းထဲမွာ ပ်က္စီးဖို႔နဲ႔ ခိုင္ခန္႔ဖို႔ ဘယ္ဟာကမ်ားၾကသတံုး၊ (ပ်က္စီးဖို႔က မ်ားပါတယ္) ဒကာ ဒကာမတို႔ သူကလည္း ခုနစ္ရက္ပဲေနရမွာ (မွန္ပါ့) ခုနစ္သံုးလီ ရွိသြားၿပီ။ ခုနစ္သံုးလီဆိုေတာ့ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရက္ ရွိသြားၿပီ (၇x၃= ၂၁) အဲဒီအခ်ိန္မွာ အေမက ငါ့၀မ္းထဲမွာ ပဋိသေႏၶေနေပါ့၊ ေစာင့္ေရွာက္မွပဲဆိုတဲ့ စိတ္ျဖစ္ဖို႔ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ အေမမသိေသးပါဘူး (မွန္ပါ့)။
စားခ်င္တာစားလိမ့္မယ္၊ သြားခ်င္ရာသြားလိမ့္မယ္၊ ေဆာင့္ေအာင့္ၿပီးသကာလ နင္းခ်င္နင္းလိုက္ လိမ့္မယ္ ဒီလိုဆိုရင္လည္း ဒါကေလးက ျပဳတ္က်သြားႏုိင္တာပဲ ျပဳတ္က်သြားရင္ ဒီေနရာတြင္ ပ်က္စီးေသပဲ (မွန္ပါ့)။
ဒကာ ဒကာမတို႔ မသာပို႔မပါပဲနဲ႔ ၀မ္းထဲမွာ ေသရတဲ့ဘ၀ေပါင္း ဘယ္ေလာက္တံုး (မေရတြက္ႏုိင္ပါဘူး)။
အဲဒါေၾကာင့္ ထပ္ျပန္တလဲလဲ ေျပာဆိုေနတယ္လို႔ ဒကာ ဒကာမေတြက မေအာက္ေမ့ပါနဲ႔ ရခဲတာေသခ်ာပလား (ေသခ်ာပါၿပီ) ရခဲတာေသခ်ာၿပီေနာ္ (ေသခ်ာပါၿပီ) သူငယ္နာဆိုတာ အျပင္ဘက္ေရာက္ၿပီး လူလားေျမာက္ၿပီးမွ ေပၚတာပါ။ အခုဟာက သူငယ္နာမဟုတ္ေသးပါဘူး သူငယ္ကို မျဖစ္ေသးလို႔ သူငယ္နာဆိုစရာ ပါလား (မပါေသးပါဘူး) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီ)။
အဲဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြက ဒါေလာက္ မေသခ်ာေတာ့ ေၾသာ္ အလြယ္ပါပဲ ထင္ၿပီး သကာလ သားေရး၊ သမီးေရးနဲ႔ ခႏၶာႀကီးကို အလြဲသံုးစား လုပ္လိုက္ၿပီဆိုရင္ျဖင့္ လူဘ၀ ေနာက္ရဖို႔ ခဲယဥ္းသြားၿပီ (မွန္ပါ့) ကုသိုလ္မပါဘဲ သားေရး၊ သမီးေရး၊ စီးပြားေရးနဲ႔ ခ်ည္းဆိုရင္ ျမႇဳပ္ဖို႔ရာက မ်ားေနတာကိုး (မွန္ပါ့) ကိုယ္ျပဳထားတဲ့ ဒါနကေလးေလာက္နဲ႔လည္း သားေရး၊ သမီးရး၊ စီးပြားေရး၊ နစ္မြမ္းေနတဲ့ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ ဒုစ႐ိုက္ေတြနဲ႔လည္း ႏႈိင္းခ်ိန္လို႔ မရေလာက္ေအာင္ပဲ (မွန္ပါ့) ခ်ိန္ခြင္ထဲ ထည့္ခ်ိန္ၾကည့္ရင္ ဟိုဘက္ ေဇာက္ထိုးပါပဲ။
လွဴဒါန္းေပးကမ္းတာကေလး သာမညကုသိုလ္က ဒကာ ဒကာမတို႔ နည္းနည္းကေလး လုပ္ခဲ့တယ္။ သားေရး၊ သမီးေရး၊ စီးပြားေရး၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြက ခ်ိန္ခြင္ထဲ ထည့္ခ်ိန္ရင္ ေဇာက္ထုိးႀကီး ျဖစ္ေနတယ္ (မွန္ပါ့) ခ်ိန္ခြင္လွ်ာက ေအာက္ျပေနမယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ လြယ္လြယ္နဲ႔ ရလာတယ္လို႔ ထင္ၾကလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဂၽြမ္းသမားလို႔ ျဖစ္ေနၾကလိမ့္မယ္ (မွန္ပါ့) ဂၽြမ္းသမားတစ္ေယာက္ ေငြကေလးရၿပီဆိုမွျဖင့္ ႐ွဴးဖိနပ္ေတြ၀ယ္လိုက္ ဆိုင္ကယ္၀ယ္လိုက္နဲ႔၊ လြယ္လြယ္နဲ႔ ရတာလည္း မဟုတ္ဘူး သူဟာက ျဖဳန္းေတာ့ လြယ္လိုက္တာ (မွန္ပါ့)။
ဒီမွာလည္း ျဖဳန္းေတာ့ လြယ္လိုက္တဲ့ အထဲမွာ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြက ပါသြားမွာစိုးလို႔ (မွန္ပါ့) လြယ္လြယ္နဲ႔ ရခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး။ ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
မာေၾကာကေလး
ၿပီးေတာ့မွ အဲဒီ ၂၂- ရက္ေလာက္ၾကာတဲ့အခါ က်ေတာ့မွ ခုနင္က ေသြးခဲကေလးက မာလာတဲ့ အခဲကေလးျဖစ္လာတယ္။ မာေၾကာကေလး ျဖစ္လာတယ္။ မာေၾကာကေလး ဆိုတာလည္း က်ဳပ္တို႔ အခု ေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားကလာတဲ့ ဆီးေဆးအေပ်ာ့ကေလးေတြေလာက္ ေနမွာေပါ့ဗ်ာ (မွန္ပါ့) ဒါကေလးကလည္း ခိုင္ခံ့တည္တံ့ဖို႔ အေတာ္ခဲယဥ္းပါတယ္ (မွန္ပါ့) ပ်က္စီးဖို႔နဲ႔ မပ်က္စီးဖို႔ စဥ္းစားစမ္း (ပ်က္စီးဖို႔က မ်ားပါတယ္)။
ဒီလိုအျဖစ္ကေနၿပီး လူလားေျမာက္ၿပီး အမိ၏ ၀မ္းထဲက အျပင္ဘက္ ထြက္ႏိုင္တာမ်ား သာမညကံနဲ႔ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အျပင္ဘက္ မေရာက္ေပဘူး (မွန္ပါ့) ေရာက္ႏိုင္ၾကပါ့မလား (မေရာက္ႏိုင္ပါဘူး)။
အဲဒါေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ဆရာဘုန္းႀကီးက ဘယ္လိုမွာပါလိမ့္မတံုးလို႔ ေမးေတာ့ အလြဲသံုးစား မလုပ္လုိက္ပါနဲ႔ (မွန္ပါ့) အရခက္လြန္းလို႔ပါ မွာထိုက္၊ မမွာထိုက္ (မွာထိုက္ပါတယ္ဘုရား) အလြဲသံုးစားျဖင့္ မလုပ္လုိက္ၾကပါနဲ႔ ဆိုတာ ဒီေန႔တရားမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာပါတယ္။
ဒါျဖင့္ ခုနစ္ေလးလီ ရွိသြားၿပီေနာ္ (မွန္ပါ့) ၂၈ ရက္ရွိသြားၿပီ ၂၈ ရက္နဲ႔လည္း လူ႐ုပ္လူပံုေပၚပါ့မလား (မေပၚေသးပါဘူးဘုရား)။
၀မ္းထဲမွာ ဒကာ ဒကာမတို႔ မေအက စားေသာက္တဲ့ အစာအာဟာရေတြေၾကာင့္ ပ်က္ရမွာ တစ္ေၾကာင္း၊ ေဆး၀ါးေတြေၾကာင့္ ပ်က္ရမွာကတစ္ေၾကာင္း၊ ပိုးမ်ဳိးရွစ္ဆယ္ ေၾကာက္ေနတာကတစ္ေၾကာင္း ၀မ္းထဲမွာရွိတဲ့ေလက ဟိုေကြ႔ ဒီေကြ႔ေၾကာင့္ သူေနရာေရႊ႔ရင္လည္း ပ်က္ဦးမွာပဲ (မွန္ပါ့) ဒါျဖင့္ ပ်က္ဖို႔နဲ႔တည္ဖို႔ စဥ္းစားၾကစမ္းပါ (ပ်က္ဖို႔က မ်ားပါတယ္ဘုရား)။
ၾကပ္ၾကပ္စဥ္းစားၾက ဒကာ ဒကာမေတြ ဒီအလြဲသံုးစားႀကီးဟာေနာ္ မင္းတယ္မိုက္ပါကလား။ ဆရာဘုန္းႀကီးက အခု ဣႏၵက ဘီလူးကို ဘုရားက ေဟာသည့္အတိုင္း ဆံုးမေနၿပီ မင္းတို႔က သားေရးသမီးေရး စီးပြားေရးနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ၿပီးသကာလ မရစဖူး အရထူးတာႀကီးကို မင္းတို႔ျဖဳန္းပစ္ၾက ေတာ့မွာလားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးလိုက္စမ္းပါ (မွန္ပါ့) သူမ်ားေမးရမွာလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးရမွာလား (ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးရမွာပါဘုရား)။
စဥ္းစားၾကပါ စဥ္းစားၾကပါ။ ဒကာ ဒကာမတို႔ အင္မတန္ အေရးႀကီးတဲ့ အသံုးအႏႈန္း အင္မတန္ မွန္ကန္တဲ့ သစၥာတရားကို ေဟာေနပါတယ္ (မွန္ပါ့)။
အဖုငါးခုထြက္လာတယ္
ကိုင္း ဒါျဖင့္ ခုနစ္ရက္ေလးလီ ရွိသြားၿပီေနာ္ (မွန္ပါ့) အဲဒီေနာက္ ၂၉ ရက္ေျမာက္ ကစၿပီးေတာ့မွ ခုနင္က ေလးေထာင့္ မာေၾကာကေလးက အဖုကေလးငါးခု ထြက္လာတယ္ ေမာင္ႏိုင္ (မွန္ပါ့) အဖုကေလးငါးခု ထြက္လာ႐ံု ေျခလက္ထိေအာင္ ထင္ရွားေသးတာ မဟုတ္ေသးဘူးေနာ္ (မွန္ပ့ါ)။
အဖုကေလး ငါးခု ရႊံ ႔ကို အ႐ုပ္ကေလးလုပ္သလို ဒကာ ဒကာမတို႔ အဖုကေလးငါးခု ထြက္လာတယ္ ေခါင္းေနရာကေလးက တစ္ဖု၊ လက္ျဖစ္မည့္ေနရာေတြက ႏွစ္ဖု၊ ေျချဖစ္မည့္ေနရာေတြက ႏွစ္ဖု။ လိပ္ကေလးသ႑ာန္ျဖစ္လာတယ္။ ခက္မငါးျဖာေခၚတယ္။ အဲဒါက ခုနစ္ရက္ေနရဦးမယ္ (မွန္ပါ့)။
ဒါဘယ္ေလာက္ႀကီးသလဲလို႔ေမးရင္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ခုနင္ကေျပာခဲ့တဲ့ ေသြးကျဖစ္ရတာ၊ သိပ္ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား (မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးဘုရား)။ အဲဒါကလည္း ခုနစ္ရက္ေနရဦးမယ္ (မွန္ပါ့) ဒီအတြင္းမွာ ေသတဲ့လူအေပါင္းလည္း မေရတြက္ႏိုင္ဘူး (မွန္ပါ့)။
ကိုင္း - ဒကာ ဒကာမတို႔ လြယ္ပါ့မလား (မလြယ္ပါဘူး) တယ္လဲ ခဲယဥ္းပါကလား (ခဲယဥ္းပါတယ္) ေနာက္အစားျပန္ရဖို႔ေကာ (ခဲယဥ္းပါတယ္ဘုရား)။ မရႏိုင္ဘူး ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကို ရဖို႔မလြယ္ဘူး ဒကာ ဒကာမတို႔။
ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္မီကေလး ဂ႐ုစိုက္လိုက္ၾကစမ္းပါ ဆိုတဲ့ ဥစၥာကိုျဖင့္ က႐ုဏာနဲ႔ အင္မတန္ႀကီးက်ယ္တဲ့ ဘုရား၏ ေဒသနာေတာ္ကို ဘုန္းႀကီးမ်ားက ယူၿပီးသကာလ ေၾသာ္ ဒို႔ဒကာ ဒကာမေတြ အသိက နည္းေသးတယ္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ အလြဲသံုးစား လုပ္ေနတာကို မသိေသးဘူး (မွန္ပါ့)။
အလြဲသံုးစားလုပ္ေနၾကတယ္
ရလာတဲ့ပစၥည္းက ခဲခဲယဥ္းယဥ္းသံုးေနတာက အလြဲသံုးစားေဖာေဖာသီသီလုပ္ၿပီး အလဟႆ သံုးေနတယ္ဆိုတာကို အင္မတန္မ် အျမင္က်ယ္တဲ့ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ေဟာတဲ့အတိုင္း ေဟာေနလို႔ ဒကာ ဒကာမေတြက ေလးေလးစားစားနဲ႔ နားေထာင္ၿပီး ေၾသာ္ ဒီလိုေနလို႔ မေတာ္ပါကလား ဆိုၿပီး ခ်က္ခ်င္းျပင္ၾကရမယ္ (မွန္ပါ့) သေဘာပါပလား (ပါ ပါၿပီဘုရား) ဒီလိုေနလို႔ေတာ့ မေတာ္ဘူးဆိုတဲ့ ဥစၥာသိၿပီး ခ်က္ခ်င္းျပင္ဆင္မွ (မွန္ပါ့)။
လူ႔ျပည္က အပ္တစ္စင္း ျဗဟၼာျပည္က အပ္တစ္စင္းထိဖုိ႔ရာ ရွိေသးတယ္၊ လူ႔ဘ၀ မရႏိုင္ဘူးဆိုတာ ထားလိုက္စမ္းပါ အခုဒီကျဖစ္ခဲ့တဲ့ဥစၥာ ဒကာ ဒကာမတို႔၏ အဲဒီ အပ္တစ္စင္း ခဲယဥ္းတာဟာ ဒီလိုျဖစ္ခဲ့ရတာ ေတြေၾကာင့္ ခဲယဥ္းတယ္ဆိုတာ အေၾကာင္းရင္းကို သေဘာေပါက္ေအာင္ ဆရာဘုန္းႀကီးက ျပတာ၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။
လူ႔ဘ၀ရဖို႔ခဲယဥ္းတယ္
အခုဟာ ဘာပါလိမ့္ဗ်ာ (အေၾကာင္းရင္းျပတာပါ) အေၾကာင္းရင္းကို ဣႏၵက ဘီလူးကို ဘုရားကေဟာလို႔ ဘုန္းႀကီးတစ္ဆင့္ ေဟာတာပါ (မွန္ပါ့) လူ႔ဘ၀ရဖု႔ိ ခဲယဥ္းတယ္ဆိုတာကို အစကစၿပီး ျပၿပီ၊ ေမာင္ႏိုင္ လြယ္ကူပါ့မလား (မလြယ္ကူပါဘူးဘုရား)
ပဌမံ ကလလံ ေဟာတိ၊ ကလလာ ေဟာတိ အဗၺဳဒံ။
အဗၺဳဒါဇာယေတေပသိ၊ ေပသိနိဗၺတၱဃေနာ။
ၿပီးေတာ့မွ သံုဆဲ့ႏွစ္ေကာ႒ာသ ဆိုတဲ့ ဟာေတြ ရင့္က်က္တာခုနစ္ရက္နဲ႔ လုပ္လိုက္ေတာ့မွ ဆံပင္ကေလးေတြ ေခါင္းမွေပါက္ေနတာ ေျခသည္းလက္သည္းကေလးေတြ ထြက္ေနတာ ခုနစ္ရက္တဲ့ (မွန္ပါ့) အားလံုးေပါင္းလိုက္မယ္ဆိုရင္ ခုနစ္ေလးဆယ့္ႏွစ္လီ (၇x၄၂) ရက္ ၄၂ သတၱာဟ က်မွ ေမြးဖြားႏိုင္တယ္ (မွန္ပါ့) ၉လခြဲနဲ႔ သြားကိုက္တာပါပဲ တစ္ခ်ဳိ ႔ ၁၀ လသြားကိုက္တယ္ (မွန္ပါ့)။
မိခင္ေက်ာဘက္မ်က္ႏွာမူ
ကဲ ဒါေလးက ဘယ္လိုေနရသတုန္းဆိုေတာ့ အထည္ကေလးႀကီးလာေတာ့ အမိေက်ာက္ဘက္မွာ မ်က္ႏွာမူၿပီးေခါင္းေပၚမွာ လက္ႏွစ္ခုယွက္ၿပီး အုပ္ထားရတယ္ ေက်ာဘက္လည္း မ်က္ႏွာမူရေသးတယ္၊ ထိုင္လည္းေနရေသးတယ္ ဆိုေတာ့ ဗိုက္ထဲမွာ ဒကာ ဒကာမတို႔ ထိုင္ရတာကလည္း ဘယ္ေလာက္တုန္း ေမးေတာ့ ၉လခြဲ ၁၀ လ(မွန္ပါ့)။
စဥ္းစားၾကည့္ပါခင္ဗ်ားတို႔ အခုတစ္နာရီ တရားနာတာေတာင္ ဟိုဘက္ဒီဘက္ ေျပာင္းၾကရေသးတယ္ေနာ္ ဟိုမွာ ေျပာင္းႏိုင္တာ မဟုတ္ဘူး (မွန္ပါ့) အဲဒီေတာ့ သူ႔ေ၀ဒနာနဲ႔သူ ေသႏိုင္၊ မေသႏိုင္ ….. (ေသႏိုင္ပါတယ္ ဘုရား)။
ေသရင္ အဲဒီမွာ သားေလွ်ာတယ္ ျဖစ္တာပဲ ဒကာ ဒကာမတို႔ (မွန္ပါ) ကိုင္း လြယ္ကူပါ့မလား (မလြယ္ကူပါဘူး) ဒီေနရာကို ေရာက္ေကာ ေရာက္ခ်င္စရာေကာ ရွိပါ့မလား (မရွိပါဘူး) ဒီမွာလူျဖစ္ဖို႔ ခဲယဥ္း။ ခဲယဥ္းတဲ့အထဲက ေရာက္ခ်င္စရာေကာ ရွိပါရဲ ႔လား (မရွိပါဘူး)။
ကမၼဇေလကမႈတ္လိုက္တယ္
ဒီတြင္မွ ၉လခြဲရွိတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ကံေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ကမၼဇေလကေနၿပီး အမိေက်ာဘက္ မ်က္ႏွာမူၿပီး ထိုင္ေနတယ္ ….. ထိုင္ေနတာမွာလည္း မိုးစိုစို၊ ေမ်ာက္သစ္ငုတ္ေပၚမွာ ထိုင္သလို ထိုင္ေနတာ (မွန္ပါ့) အဲဒီတြင္ ေအာက္ေနၿပီး သကာလ ေလကေနမႈတ္လိုက္တာ ကမၼဇေလဆိုတာ ရွိတယ္ေနာ္ (မွန္ပါ့) ကံေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ကမၼဇေလကေနၿပီး မႈတ္လိုက္ေတာ့ တစ္ခါတည္းဂၽြမ္းျပန္ၿပီး အမိ၀မ္းေခါင္းထဲ မွာလဲသြားတယ္ အထက္အာက္လွည့္တယ္ေခၚမွာေပါ့ (မွန္ပါ့)။
အဲဒါေၾကာင့္ အေမ၀မ္းနာတယ္ ျဖစ္လာတယ္ (မွန္ပါ့) ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီ)။
ဘုန္းႀကီးက နားလည္တာမဟုတ္ဘူး၊ စာထဲကလာတာကို ေျပာေနတာလို႔ မွတ္ၾကေနာ္ (မွန္ပါ့) သေဘာပါပလား (ပါ ပါၿပီ) ဘုန္းႀကီးက ခေရေစ့တြင္းက် သိေနတယ္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔က ထင္ေနမွာလည္း စိုးရိမ္ရေသးတယ္။ စာမွာ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ေဟာတာကို သိေနလို႔ ေျပာရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ေခါင္းက ေအာက္စိုက္သြားတယ္
၀မ္းနာတာရိပ္မိၾကပလား (ရိပ္မိပါၿပီ) နဂိုမူလက ေဆာင့္ေၾကာင့္ ေက်ာဘက္မ်က္ႏွာမူၿပီး ထိုင္ေနတဲ့ဥစၥာ ဂၽြမ္းျပန္လွည့္လိုက္တယ္၊ ဂၽြမ္းျပန္လွည့္လိုက္ေတာ့မွ ေခါင္းကေအာက္စိုက္သြားတယ္၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ)။
ေခါင္းေအာက္စိုက္လို႔ အျပင္ဘက္ထြက္ေတာ့မလားလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ မထြက္ႏိုင္ေသးဘူး၊ ေခါင္းေအာက္စိုက္႐ံု အေတာ္ၾကာေနတယ္ .(မွန္ပါ့)။
ဒီအခ်ိန္မွာ ၀မ္းထဲရွိတဲ့ကေလးဟာ အသက္လည္း မ႐ွဴရေတာ့ေမာင္ႏုိင္ ၀ဋ္ေကာင္မို႔၊ အသက္ရွည္ေနတာ (မွန္ပါ့) အသက္႐ွဴရင္အေမ့ဗိုက္ဘယ္မွာ ခံႏိုင္လိမ့္မလဲ (မွန္ပါ့) ဒီထက္ႀကီးၿပီးသကာလ အေမ့ဗိုက္ကို လန္႔ကြဲသြားဖြယ္ရာပဲ။ သူ႔ေလကေလးက ျပင္ဘက္ထြက္မွာမွ မဟုတ္ဘဲ (မွန္ပါ့)။
အသက္လည္း မ႐ွဴရဘူး၊ အစာလည္း ေကၽြးမည့္သူမရွိဘူး၊ အ၀တ္လည္း မကပ္ဘူး၊ နဂိုထိုင္ခဲ့တဲ့ ေနရာေအာက္က က်င္ႀကီး၊ အေပၚက အေမစားတဲ့ အစာသစ္အိမ္၊ ေခါင္းနဲ႔ရြက္ထားရတယ္၊ ဘယ္ေနရာက သန္႔ရွင္းသတုန္း ေမးေတာ့ (ဘယ္ေနရာမွ မသန္႔ရွင္းပါဘူး)။
အျပင္ဘက္မွ ခင္ဗ်ားတို႔ ႂကြားလံုးထုတ္ၿပီး က်ဳပ္ကဘာျဖစ္ျဖစ္၊ အေနအထိုင္ အစားအေသာက္မွ စ၍ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းမွ ႀကိဳက္တယ္တဲ့ အဲဒါၾကြားလံုးထုတ္ေနတာပါတဲ့၊ ကိုယ္ေနခဲ့တဲ့ေနရာကျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အ႐ုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္တာမွ တန္းကုန္ေနၿပီ၊ ၀ဋ္ေကာင္မို႔ ဒီေနရာ ရလာၾကတာ (မွန္ပါ့) ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက ဇာတိပိ၊ ဒုကၡာလို႔ ဘုရားရွင္တိုင္း ေဟာေတာ္မူတယ္လို႔၊ မွတ္လိုက္စမ္းပါ။ (မွန္ပါ့) အမိ၀မ္းေခါင္းထဲ ေနရတဲ့ ဇာတိဟူသ၍ ဟာျဖင့္ ဒုကၡခ်ည္းပဲ၊ သုခလို႔ တစ္ခါမွ် မေဟာဘူး (မွန္ပါ့)။
မင္းတို႔ဘ၀ကို ဇာတ္သိမ္းၾကစမ္းပါ
ဒါေၾကာင့္ မင္းတို႔ဘ၀ကို ရြံၾကစမ္းပါ မုန္းၾကစမ္းပါ၊ ဘ၀ကိုဇာတ္သိမ္းၾကစမ္းပါ၊ သစၥာသိေအာင္ လုပ္လိုက္ၾကစမ္းပါ၊ သစၥာသိရင္ ဇာတ္သိမ္းပါတယ္လို႔ ဘုရားက အတန္တန္ေဟာပါတယ္ (မွန္ပါ့)။
ကဲ … ဒကာ ဒကာမတို႔ ကိုယ့္ပင္ရင္း ကိုယ္သိၾကပလား (သိပါၿပီ) မေပ်ာ္ပါနဲ႔ေတာ့ ဇာတ္သာသိမ္းၾကပါေတာ့ေနာ္ (မွန္ပါ့) အၿမဲတမ္းခ်မ္းသာတဲ့ နိဗၺာန္ကိုသာ ေနပါေတာ့မယ္ဆိုၿပီး၊ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းကိုသာ လုပ္ၾကပါ။ ဘာမွ ေနာက္ဆံတင္းၿပီးေတာ့ မေနဘဲနဲ႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္သာ ႀကိဳးစားပါဆိုတာ၊ ယေန႔ည အထူးတိုက္တြန္းပါတယ္ (မွန္ပ့ါဘုရား) ကိုယ့္ျဖစ္စဥ္ဆိုးလြန္းလို႔။ (မွန္ပါ့)။
အခု ေခါင္းေအာက္စိုက္ေနတုန္းရွိေသးတယ္၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ အျပင္ဘက္ေရာက္ပလား ….. (မေရာက္ေသးပါဘူးဘုရား) ကေလးစိတ္ထဲမွာ ေအာက္ေမ့တယ္၊ ငါေနာက္ဘ၀ေနခဲ့ရတဲ့ဆင္းရဲေတြဟာ အင္မတန္ႀကီးက်ယ္ပါတယ္၊ ဒီတစ္ခါ ဒီလိုဆင္းရဲျဖင့္၊ အသူတစ္ရာနက္တဲ့ ေခ်ာက္ထဲကိုျဖင့္ အက်ႀကီးက်ၿပီး ေသပြဲေတာ့ လွလွႀကီး၀င္ေတာ့မွာဘဲလို႔ ေအာက္ေမ့လိမ့္မယ္၊ (မွန္ပါ့)။
ေခါင္းေအာက္စိုက္တယ္ ေလကေနၿပီ၊ လွည့္ပစ္လိုက္တာကိုး (မွန္ပါ့) နဂိုက ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္ေနတာ (မွန္ပါ့) ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနတာကို ကမၼဇေလကေအာက္ေနၿပီး၊ တင္ပါးကေန ေျမႇာက္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေခါင္းက ေအာက္စိုက္တယ္၊ (မွန္ပါ့) ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေျခကဖြားတာရွားတယ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။
ေျခကဖြားဆိုတာ အင္မတန္ရွားပါတယ္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေခါင္းက ေအာက္စိုက္ရတာကိုး၊ စိုက္လိုက္ေတာ့ အမိ၏ဖြားရာဌာနကို ေရာက္ပလားလို႔ ေမးေတာ့၊ မေရာက္ႏိုင္ေသးပါဘူး၊ (မွန္ပါ့) ဒုကၡခံေနရတာပဲ အဲဒီမွာ ကေလးစိတ္ထဲက အသူတစ္ရာနက္တဲ့၊ ေခ်ာက္ထဲကို အရင္ဒုကၡေတြထက္ အဆေပါင္း၊ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ဒုကၡထဲ ငါလွလွႀကီးေရာက္ေတာ့မွာပဲ ဆိုတာ တစ္ခါတည္း ထိပ္လန္႔သြားတယ္ (မွန္ပါ့)။
ကဲ ဒကာ ဒကာမတို႔ တစ္ခါထပ္ၿပီး ေနခ်င္ေသးသလား၊ ဒီေနရာကို (မေနခ်င္ပါဘူးဘုရား) ေနခ်င္စရာေကာ ရွိပါရဲ႔လား (မရွိပါဘူး)။
ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ
အဲဒါ ဒကာ ဒကာမတို႔ လုပ္ေဆာင္ေျပာေနတဲ့ တရားမဟုတ္ပါဘူး၊ ဣႏၵက ဘီလူးကို ဘုရားက ေဟာလို႔ ေျပာရတဲ့တရားလည္းျဖစ္ အမွန္သိျမင္ေတာ္မူတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ႏႈတ္ဖြင့္၍ ေဟာတာ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္လည္း ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ (မွန္ပါ့) သေဘာပါပလား (ပါ ပါၿပီ)။
ကဲ အရင္ဒုကၡေတြႀကီးလွပလား ေအာက္ေမ့တယ္၊ ဂၽြမ္းစိုက္ၿပီးသကာလ၊ အေပၚက ေလကလည္း အတင္းမႈတ္ထုတ္ေနတယ္၊ ကိုယ္ကလည္း ဒီအထဲမွာ ေခါင္းနဲ႔တိုးေနရတာ၊ ေမာင္ႏိုင္ (မွန္ပါ့) အမိ၀မ္းေခါင္းထဲမွာ ဖြားရာဌာနေရာက္ေအာင္ ေခါင္းနဲ႔တိုးေနရတာ ေလကလည္း ေနာက္ကေန မႈတ္ေနတာ၊ ဘယ္ႏွယ္မွ မတတ္ႏိုင္ဘူး။
ကိုယ္ကလည္း ဒီေလကို မတတ္ႏိုင္ေတာ့၊ ေလကလည္း မႈတ္ကိုယ္ကလည္း ေခါင္းနဲ႔တိုး၊ တိုးရတာကလည္း က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ ေနရာဌာနျဖစ္တယ္၊ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ဆိုးသတံုး (ဆိုးပါတယ္ဘုရား)။
ဒီထဲမွာ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီတရားမ်ဳိးနာရေတာ့၊ ဒါဟာ သစၥာေဟာခ်င္လို႔ ဒါေလာက္စလာတာပါ၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေပ့ါေနမွာစိုးလို႔ေနာ္၊ (မွန္ပါ့) ေပါ့ေနမွာစိုးလို႔ တကယ့္က႐ုဏာႀကီးနဲ႔ ေျပာေနတယ္ ဆိုတာကိုလည္း ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ။ (မွန္ပါ့)။
ကိုင္း - ဒါနဲ႔ေမာင္ႏိုင္ - ဥပမာျပၾကဦးစို႔ဆိုေတာ့ ဒီတိုက္ထဲမွာ ႂကြက္၀င္စရာ အေပါက္ကလည္း မရွိေတာ့၊ ႂကြက္ထြက္ရေအာင္ဆိုၿပီး ဘုန္းႀကီးမ်ားကျဖစ္ေစ၊ ပန္းရံမ်ားကျဖစ္ေစ၊ တစ္လက္မေလာက္ အေပါက္ကေလးေဖာက္ထားတယ္။
ေဖာက္ထားေပမယ့္ ႂကြက္ေကာင္ကႀကီးေတာ့၊ ႏွစ္လက္မေလာက္ ႂကြက္ကိုယ္လံုးရွိမယ္ဆိုရင္ ဘယ္မွလည္း ေျပးစရာမရွိဘူး၊ ေနာက္ကလည္း ႀကိမ္နဲ႔ ႐ိုက္ေနတယ္ဆိုရင္ ဒီအေပါက္တိုးရေတာ့မယ္ (မွန္ပါ့)။
တိုးရလို႔ရွိရင္၊ တစ္လက္မေပါက္ရွိတာကို ႏွစ္လက္မ ကိုယ္လံုးရွိတဲ့ႂကြက္က၊ တိုးရလို႔ရွိရင္ ဟိုဘက္အေရေတြေတာ့ မပါႏိုင္ေတာ့ဘူးစိတ္ခ်။ (မွန္ပါ့) ေသြးရဲရဲ၊ သံရဲရဲျဖစ္ရမယ္ (မွန္ပါ့) ေနာက္ကလည္း ႐ိုက္လ်က္ကိုး၊ ေရွ႔ကိုလည္း မရမက တိုးရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ အေရက်န္ရစ္ပါဦးမလား (မက်န္ရစ္ပါဘူး) တစ္ခါတည္း သူ႔အေရက တိုက္တည္းမွာ ေနရစ္ေတာ့မွာပဲ (မွန္ပါ့) ဟိုဘက္က ေသြးရဲရဲ၊ သံရဲရဲ အေကာင္သာ ရွင္ထြက္ရင္ ဒါပဲထြက္မယ္ (မွန္ပါ့)။
ျပံဳးခ်ိန္မဟုတ္ေသးဘူး
ဒီမွာလည္း က်ဳပ္တို႔ အမိဖြားရာဌာနက ဒီလိုေနၿပီး ဒီလိုျပင္ဘက္ထြက္ခဲ့ရတယ္၊ (မွန္ပါ့) လြယ္ပါ့မလား(မလြယ္ပါဘူးဘုရား)။
အဲဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ မိဘညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ မေတာ္ဘူးသူ မည္သည္မရွိႏိုင္ သေလာက္ရွိေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ မျပံဳးနဲ႔ဦးေနာ္ ျပံဳးခ်ိန္မဟုတ္ေသးဘူး၊ သတိေပးထိုက္ မေပးထိုက္ (ေပးထိုက္ပါတယ္ဘုရား) ရွင္းၿပီေနာ္ (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ တစ္ခါတည္း သားေကာင္ကႀကီး။ ထြက္ရာအေပါက္က က်ဥ္းေျမာင္းေနတဲ့အခါမွာ ေလက ေနာက္ကေနၿပီး အတင္းတြန္းထုတ္တာပဲ။ ငါေတာ့ျဖင့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ျဖင့္ အသားေတြ အေရေတြ ဘာမွမပါပဲနဲ႔ အတင္းတြန္းထုတ္တာနဲ႔ ျပင္ဘက္အသက္ပါမယ္ မထင္ဘူးလို႔ ကေလးက တစ္ခါတည္းတက္သြားတတ္တယ္၊ (မွန္ပါ့) က်ဳပ္တို႔ျဖစ္လာခဲ့ရတာ ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီ) လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔လား၊ စဥ္းစားၾကစမ္းပါဦး - (ခဲခဲယဥ္းယဥ္းပါဘုရား)။
နဂိုေနခဲ့ရတဲ့၊ ခုနစ္လ ကိုးလ၊ ဆယ္လ ဆိုတာကလည္း မသက္သာဘူး။ ေနာက္ဆံုး ေမြးခါနီးက်ေတာ့လည္း မသက္သာဘူး ေဇာက္ထုိးေနရတာေကာ (မသက္သာပါဘူး) ေမြးဖြားရာ အေပါက္ကို တိုးရတာေကာ (မသက္သာပါဘူး) ေၾသာ္ ခက္လိုက္တဲ့ျဖစ္ျခင္း၊ သက္သာတာကေလး ထည့္ျပစမ္းပါဦးဆိုေတာ့ ပါကိုမပါလို႔၊ မထည့္ႏိုင္ဘူး (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား၊ (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ကိုင္း ဒါနဲ႔ အျပင္ဘက္ေရာက္ဖို႔က အေရးကလည္း ခုနင္က ႂကြက္ထြက္သလို ထြက္ခဲ့ရတဲ့ အခါက်ေတာ့ ျပင္ဘက္က်ေတာ့ တက္ေနတတ္တယ္၊ အသံကို မထြက္ဘူး တစ္ခ်ဳိ ႔ကေလးေတြမွာ (မွန္ပါ့)။
၀မ္းဆြဲလက္သည္ေတြက ေျခေထာက္ကေလးေတြ ဆြဲၿပီး ေရေတြဘာေတြနဲ႔ ပြတ္သပ္ၿပီး အသံထြက္ေအာင္ လုပ္ပါမွ ငိုလာတဲ့ ကေလးမ်ား ၾကားဘူးတယ္ မဟုတ္လား (ၾကားဘူးပါတယ္ဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ သုခရယ္လို႔ ဒီၾကားထဲမွာ ပါခဲ့ၾကရဲ ႔လား (မပါ ပါဘူး) အဲဒါ ဘယ္ႏွစ္လရွိၿပီတံုးလို႔ ေမးေတာ့ ၉ လခြဲ ၁၀ လထဲ ေရာက္ပါၿပီ (မွန္ပါ့)။
ဒုကၡိတကေလး
ကိုင္း ျပင္ဘက္က်ေတာ့ ဆရာ၀န္၊ ဆရာမေတြနဲ႔ေနႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ ဒါကေလး နီတြတ္ကေလးကို ဒကာ ဒကာမတို႔ အ၀တ္ကေလး ဘာကေလးနဲ႔ ထုပ္ၿပီးသကာလ ထားျပန္ေတာ့၊ ဘာမ်ားသိသတံုးလို႔ ေမးေတာ့ ဘယ့္ႏွယ့္ေျဖမတံုး (ဘာမွမသိဘူး)။
ဆာတာႏို႔၊ ေပးတာကတျခားနဲ႔ …. မ်ဳိဟဲ့ သိပ္ဟဲ့။ ျခင္ကိုက္လို႔လည္း မေမာင္းႏိုင္ ေျခလက္ပါ ပါလ်က္ ဒုကၡိတိကေလးဘာမ်ား စြမ္းႏိုင္ရည္ ရွိသတံုး (ဘာမွမရွိပါဘုရား)။
ကိုစံလွ ဒီအျဖစ္မ်ဳိး ခင္ဗ်ားတို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း ျမင္ဖူးပါၿပီ (မွန္ပါ့) ေနာက္လည္းျဖစ္ခ်င္ မျဖစ္ခ်င္ (မျဖစ္ခ်င္ပါဘူး ဘုရား) မျဖစ္ခ်င္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ မျဖစ္ခ်င္တဲ့လမ္းကို လိုက္ၾကပါဆိုတာ သတိေပးပါတယ္ (မွန္ပါ့)။
ကိုင္း …. ဒီကေနၿပီး သကာလ သြားလိုက္တာ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေလးဘက္သြားသည္အထိ ဘာမွမသိတဲ့ သူေပး လူေပးနဲ႔ ႀကီးထြားလာခဲ့ရတဲ့ ကေလးမဆိုႏိုင္ဘူးလား (ဆိုႏိုင္ပါတယ္) သူထူ ငါထူမွ ထႏိုင္တဲ့ဘ၀ တကယ့္ဒုကၡိတကေလးပါလားဆိုတာ ေပၚလာတယ္ (မွန္ပါ့)။
ဒါျဖင့္ …. ဟိုဘက္က ၉လခြဲ ၁၀လ ဆင္းရဲတဲ့အထဲမွာ မေသလို႔ အျပင္ဘက္ေရာက္လာျပန္ေတာ့ လည္း ဒုကၡိတကေလးနဲ႔ အသက္ရွင္ေနရတယ္ (မွန္ပါ့) သူေပး၊ လူေပးမွ စားႏိုင္တယ္၊ သူထူငါထူမွ ၾကြႏိုင္တယ္၊ ကိုယ္ကေတာ့ ငိုတတ္တာတစ္ခုပဲရွိတယ္ (မွန္ပါ့) ဘာေတာင္းတတ္သတံုး (ဘာမွမေတာင္းတတ္ပါဘူး) ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီဘ၀မ်ဳိးကို ၾကံဳခ်င္ဆံုခ်င္ပါရဲ ႔လား ( မၾကံဳခ်င္ မဆံုခ်င္ပါ ဘုရား)။
ကိုင္း ဒါျဖင့္ …. ဘယ္ဘ၀ရရ၊ နတ္ကလြဲလို႔ ျဗဟၼာကလြဲလို႔၊ ဘြားခနဲ မေပၚရတဲ့ ဘ၀ဟူသ၍ျဖင့္ ဂဗၻေသယ်က ပဋိသေႏၶေနရတဲ့ ဘ၀ဟူသ၍ျဖင့္ ဒီအတိုင္းခ်ည္း၊ လာၾကမွာပဲ (မွန္ပါ့)။
ဒီအထဲမွာပဲ၊ ဒါကေလးက ျပင္ဘက္ေရာက္လာလို႔ ငါျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ဟန္က်ၿပီး ေအာက္ေမ့တယ္၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ၀မ္းတြင္းထဲကထက္ ေသခါနီးလာၿပီ (မွန္ပါ့) ၀မ္းတြင္းမွာေနတာထက္ ေသခါမနီးေသးဘူးလား (နီးပါတယ္ဘုရား) သက္သာခြင့္မ်ား ပါၾကရဲ ႔လား (မပါ ပါဘူး)။
အဲဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ဇာတိကၿပီးဇရာ၊ ဇရာကၿပီး၊ မရဏသြားဆိုက္ျပန္ေတာ့ မရဏလည္း ၿပီးပါေရာ၊ ခုနင္က ကလလ ေရၾကည္ဘက္ ျပန္လွည့္တယ္ (မွန္ပါ့) အပါယ္ငရဲမသြားရင္ အဲဒီဘက္ ျပန္လွည့္တယ္ (မွန္ပါ့)။
ဒါျဖင့္ က်ဳပ္တို႔မွာ သုခစက္လည္သလား၊ ဒုကၡစက္လည္သလားဆိုတာ၊ ယေန႔အကဲခတ္ပါ (ဒုကၡစက္လည္ပါတယ္ ဘုရား) သေဘာပါၾကပလား (ပါ ပါၿပီဘုရား)။
ဒကာ ဒကာမတို႔ လူ႔စည္းစိမ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခံစားရပါလို၏ ဆိုရင္ ဒီဟာေတြရေတာ့မွာပဲ (မွန္ပါ့) လူ႔စည္းစိမ္အႀကိမ္ႀကိမ္ ခံစားရပါလို၏ဆိုရင္ ဒီဒုကၡေတြ အကုန္ရရပါလို၏ ေပါ့ဗ်ာ၊ (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီ)။
ဒီေနရာမျပန္ခ်င္ၾကပါနဲ႔ေတာ့
အဲဒါေလာက္ ခဲခဲယဥ္းယဥ္းနဲ႔ အခုက်ဳပ္တို႔ လူ႔ဘ၀ေရာက္လာၿပီ ငါးဆယ္ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ေျခာက္ဆယ္ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ ခုနစ္ဆယ္ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ အစိတ္သံုးဆယ္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ပါၾကေတာ့၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ အလြဲသံုးစားေတာ့ မလုပ္လုိက္ပါနဲ႔ သစၥာသိၿပီး၊ နိဗၺာန္သာေျပးၾကေတာ့၊ ဒီေနရာ မျပန္ခ်င္ၾကပါနဲ႔ေတာ့ (မွန္ပါ့)။
ဒါ - အပါယ္ဆင္းရဲကို ဘုန္းႀကီးမေဟာေသးပါဘူး၊ အဲ့ဒီမွာ ေဟာထားတဲ့သုတ္၊ ဘုရားတစ္ဆူမွ တစ္ခါေဟာတဲ့ သုတ္ရွိပါေသးတယ္၊ အခုဟာကေတာ့ လူ႔ဘ၀ရခဲၿပီး၊ ဒုကၡေပြလွတဲ့သုတ္ကို ဘုန္းႀကီးရွင္းျပ ပါတယ္၊ (မွန္ပါ့) ကဲ --- ဒီေနရာမ်ား ျပန္ခ်င္ၾကေသးလား … (မျပန္ခ်င္ပါဘူး ဘုရား)။
ဒီေနရာမျပန္ခ်င္လို႔ရွိရင္ မျပန္တဲ့နည္းကို ဘုန္းႀကီး ယေန႔ေပးပါမယ္၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ အလြဲသံုးစား၊ မလုပ္ေကာင္းတာေတာ့ျဖင့္ သိသြားၿပီ (မွန္ပါ့) သိၾကရဲ ႔လား၊ (သိသြားပါၿပီဘုရား) ကိုယ္ကလြယ္လြယ္နဲ႔ ျဖစ္လာတာလား၊ ခဲခဲယဥ္းယဥ္းထဲက အေသေတြေက်ာ္ၿပီး အမ်ဳိးမ်ဳိးေက်ာ္ၿပီးသကာလ လာခ့ဲရတာလား … (အမ်ဳိးမ်ဳိးေက်ာ္ၿပီး လာခဲ့တာပါဘုရား) မလြယ္ဘူးေနာ္ (မွန္ပါ့)။
လြယ္ကို မလြယ္ဘူး ဒကာ ဒကာမတို႔ လူဘ၀ကို ကံက အမိ၀မ္းေခါင္းထဲ ပစ္ထည့္လိုက္ တာေတာင္မွ လူျဖစ္ဖို႔ရာ အေတာ္ခဲယဥ္းတယ္ (မွန္ပါ့) ဒီ့ျပင္ တိရစၧာန္ဘ၀က၊ လူ႔ဘ၀တက္ဖို႔ဆိုတာေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ မတက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ ခဲယဥ္းတယ္ဆိုတာသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါေတာ့၊ (မွန္ပါ့) အပါယ္ငရဲက ဆိုတာေတာ့ (ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မတက္ႏိုင္ပါဘူးဘုရား)။
ငရဲတိရစၧာန္ကို တက္တာမ်ားတယ္
တစ္ေန႔ကဘဲေဟာခဲ့ေသးတယ္၊ အပါယ္ငရဲက တိရစၧာန္လွမ္းတက္ရတယ္၊ တိရစၧာန္ဘ၀မွာ ႏိုင္ရာစားျဖစ္ေတာ့ အပါယ္ငရဲ ျပန္က်တယ္၊ (မွန္ပါ့) ႏွစ္ေစ့လို႔တက္ျပန္ေတာ့ တိရစၧာန္တက္တာက မ်ားတယ္၊ တိရစၧာန္ဘ၀တက္ျပန္ေတာ့ ႏိုင္ရာစားလုပ္ျပန္ေတာ့ဘာတံုး …. (အပါယ္ငရဲျပန္က်ပါတယ္) ဒီလို ခ်ည္းလွည့္ေနေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ ယခုရထားတဲ့ ဘ၀ကေလးကိုျဖင့္ အဖိုးတန္တဲ့ဘက္ကို အသံုးခ်လိုက္စမ္းပါ (မွန္ပါ့)။
တရားေတာ္ အရွည္လိုက္မေနနဲ႔၊ အခုရရင္ အခုယူႏိုင္တဲ့တရားနဲ႔ ေတာ္ၿပီ။ (မွန္ပါ့)။
တရားေတာင္ အရွည္လိုက္မေနနဲ႔၊ အခုရရင္ အခုယူႏိုင္တဲ့ တရားနဲ႔ေတာ္ၿပီ (မွန္ပါ့)။
က်ဳပ္ျဖင့္ ဒါပဲသိမ္းပါေတာ့မယ္၊ ဒီဇာတ္ျဖင့္ အလြဲသံုးစား မလုပ္ေတာ့ပါဘူး သိမ္းပါေတာ့မယ္။ အရင္က ေျပာတာမယံုေတာ့ပါဘူး။ နင္ႀကီးလာၿပီ၊ နင္လူလားေျမာက္ၿပီး နင္လူနဲ႔တူေအာင္ ဘာမွမရွိေသးဘူး၊ ဆိုတဲ့စကားေတြလည္း မယံုပါနဲ႔ေတာ့။ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ) နင့္မွာ အခ်ိန္အရြယ္ကေလးေရာက္လာၿပီ၊ အိမ္ေထာင္ေရးရာကေလးရွိ မွေပါ့၊ စီးတဲ့ေရ ဆည္တဲ့ကန္သင္းဆိုတာ ေရွးပုံျပင္ေတြလည္း ရွိေနတာဘဲ ….. တဲ့။
ဇာတ္သိမ္းတဲ့လမ္းေျပာၾကပါစို႔
အဲဒါေတြကို ဂ႐ုျပဳမေနပါနဲ႔ေတာ့၊ ကိုယ္လာခဲ့တဲ့ ဘ၀ကေလးကျဖင့္ အဲဒါေတြအားက်စရာ၊ ရွိေသးရဲ႔လား (မရွိပါဘူး) ဘာမွ မလိုေတာ့ဘူးဆိုတာ သေဘာပါၾကပလား (ပါ ပါၿပီဘုရား)။
ကုိင္း ဒါျဖင့္ ဇာတ္သိမ္းတဲ့လမ္းကို ေျပာၾကပါစို႔၊ ဒီဇာတ္ကို သိမ္းတဲ့လမ္းကိုသာလွ်င္ အေရးတႀကီးေျပာၾကပါစို႔၊ ဆိုတာျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ တစ္ဖြဲ ႔လံုးပဲ၊ တာ၀န္ယူၾကေပေတာ့ေနာ္ …. (မွန္ပါ့)။
ဒကာ ဒကာမတို႔ နိဗၺာန္ကို အခုလို ဇာတိဒုကၡမရွိတာကို၊ အခုလို ပဋိသေႏၶ ဒုကၡေတြ မရွိတာကို ဇရာဒုကၡလည္း မရွိတာကို ဗ်ာတိဒုကၡလည္း မရွိတာကို မရဏဒုကၡလည္း မရွိတာကို စိုးရိမ္ရတဲ့ေသာက ဒုကၡိငိုေကၽြးရတဲ့ ပရိေဒ၀ဒုကၡ၊ ဒါေတြ မရွိတဲ့ဆီသာ၊ တပည့္ေတာ္တို႔ ႀကိဳက္ပါေတာ့တယ္ ဘုရား၊ ေတာ္ပါေပါ့၊ တန္ပါေပါ့ ဆိုတာျဖင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်င္ ခ်ပါ။ (မွန္ပါ့)။
နိဗၺာန္တစ္ခုသာ ႀကိဳက္ပါေတာ့
ဒါကိုသာ ႀကိဳက္ပါေတာ့ ဒီ့ျပင္ဘာမွ မႀကိဳက္နဲ႔ေတာ့ ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီ) နိဗၺာန္တစ္ခုသာ ႀကိဳက္ပါေတာ့ဆိုတာကိုျဖင့္ သတိေပးပါတယ္ (မွန္ပါ့) ဒီ့ျပင္ဟာ ႀကိဳက္လို႔ရွိရင္ အလြဲခ်ည္းပဲ ဒီ့ျပင္ဟာ ႀကိဳက္လို႔ရွိရင္ ခုနင္က ဘ၀ေတြခ်ည္း ျပန္ရမယ္ (မွန္ပါ့)။
ဒါက လူ႔အျဖစ္ကို ေဟာတာေနာ္ (မွန္ပါ့) ေခြးက်ေတာ့ တစ္လခြဲ၊ ႏွစ္လ စသည္ေလာက္နဲ႔ ေမြးလိမ့္မယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔တံုးဆိုေတာ့၊ တိရစၧာန္ဘုံသားအျဖစ္ ျမန္ေလေလ၊ အေသျမန္ေလေလပဲ၊ (မွန္ပါ့) ဆင္းရဲတာလည္း ရွည္ေပေစ၊ ဒီအထဲခ်ည့္ ျပန္ေရာက္ေအာင္ဆိုၿပီး၊ ကံကအမ်ဳိးမ်ဳိး လုပ္ေပးလိုက္တယ္။ (မွန္ပါ့) ရိပ္မိပလား …. (ရိပ္မိပါၿပီ)
ကိုင္း - ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အခုပဋိသေႏၶခဏ္းကိုေဟာရသျဖင့္ ဒီေနရာျပန္ခ်င္၊ လွည့္ခ်င္တဲ့စိတ္လံုး၀ ေဖ်ာက္လိုက္ပါေတာ့၊ (မွန္ပါ့) ဘာသစၥာေတြလည္း (ဒုကၡသစၥာေတြပါ)။
ကိုင္း …. သစၥာသိသြားၿပီ၊ ဥာတ အဆင့္နဲ႔သိသြားၿပီ ေၾသာ္ ဒုကၡသစၥာဆိုတာ၊ အစကတည္းက ဒုကၡသစၥာပါကလား …. ကလလ ေရၾကည္တည္ကတည္းက ဒုကၡသစၥာ (မွန္ပါ့) ဘယ္အခ်ိန္ ခ်မ္းသာခဲ့သတံုး ….(မခ်မ္းသာခဲ့ပါဘူး) ဒါျဖင့္ ဒီလမ္းဒီစခန္းကိုျဖင့္ မျပန္ေတာ့ပါဘူးဆိုတာ အခုတရားနာတဲ့ အခ်ိန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္။ ဒီလမ္း ဒီစခန္းကိုျဖင့္ မျပန္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး၊ မလိုခ်င္ေတာ့ပါဘူး ေတာင္းၿပီးသား ဆုေတြလည္း အကုန္ေလွ်ာ္ပစ္လိုက္တာေပါ့ (မွန္ပါ့)။
ေတာင္းၿပီးသားဆုေတြ ဘာလုပ္ရမလဲ၊ (အကုန္ေလွ်ာ္ပစ္လိုက္ပါ) ေတာ္ၿပီတန္ၿပီ မသိခင္က မွားထားတာေတြ။ လူ႔ဘ၀၊ နတ္ဘ၀၊ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ခံစားဆိုတာေတြ၊ အေျပာေကာင္းတာနဲ႔ က်ဳပ္တို႔သည္ အရလိုက္ မိခဲ့တာေတြ အခုျဖင့္ ပဋိသေႏၶခဏ္း ေဟာလိုက္သျဖင့္ အပါယ္ေလးပါးနဲ႔ တိရစၧာန္လွည့္ေနတာ ျမင္သျဖင့္လည္း သံသရာ၀ဋ္ဒုကၡမွာ ငါးပါးေမွာက္တဲ့ ဆုႀကီးပါလားဆိုတာ ေသခ်ာသြားၿပီ (မွန္ပါ့)။
ကိုင္း - ဒါျဖင့္ လူမွာရွိသင့္တဲ့ ဥာဏ္ကေလးေတာ့ ေပၚၾကပါၿပီ၊ (မွန္ပါ့) မေပၚေသးဘူးလား (ေပၚပါၿပီ) အရင္တုန္းကေတာ့ လူမွာရွိတဲ့ဥာဏ္လို႔ ဆိုလို႔မွမရပဲ - (မွန္ပါ့) သူမ်ားပါးစပ္ လမ္းဆံုးေနတာသာရွိတာပဲ၊ (မွန္ပါ့)။
ဒီလမ္းနဲ႔ ဒီစခန္းမျပန္ခ်င္ရင္
ကိုင္း ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီလမ္းနဲ႔ ဒီစခန္း၊ မျပန္ခ်င္လို႔ရွိရင္ ႏွစ္မ်ဳိးပဲလုပ္ပါေတာ့ (မွန္ပါ့) ႏွစ္မ်ဳိးပဲလုပ္ရင္ ဒီ၀ဋ္ကၽြတ္သြားလိမ့္မယ္၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးလုပ္ရမလဲ၊ (ႏွစ္မ်ဳိးလုပ္ရပါမယ္) ႏွစ္မ်ဳိးပဲလုပ္ရင္ ဒီ၀ဋ္ကၽြတ္ပါ့မယ္ဆိုတာ၊ ဘုန္းႀကီးမ်ားက ဘုရားေဟာေတာ္မူခ်က္အရ ရဲ၀ံ့စြာပဲ၊ တာ၀န္ခံပါတယ္၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါၿပီ)။
ကိုင္း ဒါျဖင့္ မေန႔က ေျပာထားတယ္၊ ေမာင္ႏိုင္တို႔လည္း မွတ္မိတန္ေလာက္၊ မွတ္မိမယ္ေနာ္ (မွန္ပါ့) ဒကာ ဒကာမတို႔လည္း မွတ္မိသန္သေလာက္၊ မွတ္မိမယ္ေနာ္ (မွန္ပါ့) ဒကာ ဒကာမတို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ထားပါ၊ သစၥာတရားကို နာရမယ္၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ) ၁- နံပါတ္က ဘာပါလိမ့္ …. (သစၥာတရားနာရပါမယ္) ၂- နံပါတ္က သစၥာတရားလည္း ႏွလံုးသြင္းမွန္ရမယ္၊ (မွန္ပါ့) ဒါဆိုလို႔ရွိရင္၊ ဒီဘ၀တြင္ပင္၊ ကိစၥၿပီးႏိုင္ပါတယ္၊ (မွန္ပါ့)။
ဘုရားဆုလည္း မပန္ပါဘူး၊ ရွင္သာရိပုတၱရာတို႔လို၊ လက္၀ဲလက္ရံလက္ယာရံ ဆုလည္းမပန္ပါဘူး၊ အသီတိ မဟာသာ၀က ဆုႀကီးမ်ားကိုလည္း မပန္ပါဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ သစၥာတရားကို သာနာပါ။ ခ်က္ခ်င္းၿပီး ႏိုင္ပါတယ္ (မွန္ပါ့) ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
၁။ နံပါတ္ကဘာတံုး (သစၥာတရားနာရပါမယ္) အဲဒါ မွတ္ထားၾကပါ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေပဋေကာပေဒသ ပါဠိေတာ္မွာလာတာကို ေျပာေနပါတယ္ (မွန္ပါ့) သစၥာတရားကို အာ႐ံုတစ္ပါးမသြားဘဲနဲ႔ နာပါ (မွန္ပါ့) အခုမေဟာေသးပါဘူး၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ သူ႔ေခါင္းစဥ္ေျပာတံုးရွိေသးတယ္၊ (မွန္ပါ့) သစၥာတရာနာတဲ့ အခ်ိန္က်လို႔ရွိရင္ အာ႐ံုကတပါး မသြားေစနဲ႔ေနာ္၊ ေဘးကို ဘယ္မွမသြားေစနဲ႔ (မွန္ပါ့)။
သစၥာတရားနာရမယ္
ကိုင္း ဒါျဖင့္ အာ႐ံုတပါးတျခားကို စိတ္မသြားေစဟူ၍ ဘာလုပ္ရမလဲ (သစၥာတရားနာရပါတယ္) အဲ … သစၥာတရားကိုေတာ့ ေဟာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ထံမွ နာရမယ္။ (မွန္ပါ့) ထိုသို႔နာတဲ့အခါ မိမိစိတ္က တျခားမသြားဘဲနဲ႔သာ နာလိုက္စမ္းပါ၊ (မွန္ပါ့)။
ဒါကသစၥာတရား …. ဒါက ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ထားပါေတာ့။ ဒါက ခႏၶာ၏ ဒုကၡသစၥာကို ဘုန္းႀကီးကေဟာမလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ခႏၶာကို လက္ညိႇဳးထိုးၿပိး ေဟာပါလိမ့္မယ္၊ (မွန္ပါ့) ေဟာေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီဥာဏ္ကေလးနဲ႔ အခုမရစဖူး၊ အရထူးတဲ့ လူ႔ဘ၀မွာ ရထားတဲ့ ဥာဏ္နားကေလးနဲ႔ ေထာင္ေပးပါ၊ ဒီထဲက စိတ္ကို ဘယ္မွ မသြားေစနဲ႔ ဒီသစၥာမွ တစ္ပါးဘယ္မွ မသြားေအာင္သာ နာစမ္းပါဆိုတာ ပါတယ္ေနာ္ (မွန္ပါ့)။
ဒီလိုနာခဲ့လို႔ရွိရင္ မင္းတို႔၀မ္းထဲမွာပါလာတဲ့၊ ဘ၀သံသရာက ကိန္းေနတဲ့ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ကိေလသာေတြဟာ အကုန္ေျခာက္ကုန္ပါတယ္၊ သစၥာတရားမ်ား နာလို႔ရွိရင္ (မွန္ပါ့) ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီ)။
သစၥာတရားနာရေပစ၊ ၀မ္းထဲမွာကိန္းေနတဲ့ ကိေလသာဘာျဖစ္သလဲ (ေျခာက္ပါတယ္ဘုရား) နာတာနဲ႔ ေျခာက္ထပ္၊ ဒီ့ျပင္တရားနဲ႔ မတူဘူး၊ ရိပ္မိပလား …. (ရိပ္မိပါၿပီ) သစၥာတရားသာ နာရလို႔ရွိရင္ နာတာနဲ႔ ၀မ္းထဲမွာရွိတဲ့ ကိေလသာဘာျဖစ္သလဲ (ေျခာက္ပါတယ္) ကိေလသာ အေစးေတြေျခာက္တယ္ (မွန္ပါ့)။
ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ သာ၀ကပါရမီ ဥာဏ္မွာျဖင့္ မေန႔က မနာလိုက္ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ဂ႐ုစိုက္နာၾကပါ၊ သာ၀ကပါရမီဥာဏ္မွာျဖင့္၊ သစၥာတရားကို အာ႐ံုတစ္ပါးမထြက္ပဲနဲ႔၊ နာေနမႈဟာ၊ ၁- နံပါတ္ အေရးႀကီးတယ္တဲ့၊ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ) မနာရင္ေတာ့ မရဘူး (မွန္ပါ့)။
မနာရရင္ ဘာတံုး - (မရႏိုင္ပါဘူး) မနာရရင္ေတာ့၊ ကိုယ္တိုင္ထိုးထြင္းၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔မသိႏိုင္ဘူး (မွန္ပါ့) ဓမၼတာအားျဖင့္ မနာရပဲ၊ ထိုးသြင္းသိတာက ႏွစ္ဦးပဲရွိတယ္၊ ပေစၥကဗုဒၶါနဲ႔ ဘုရားပဲသစၥာကို ကိုယ္တိုင္ ထိုးထြင္းသိတယ္ (မွန္ပါ့) ဒီျပင္ ပုဂၢိဳလ္ေတြကေတာ့၊ သစၥာတရားကိုနာရမွ ကိစၥၿပီးမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ။ (မွန္ပါ့)။
ကဲ …. ဒကာ ဒကာမတို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ မည္မွ်ေလာက္အေရးပါတာကို ေျပာေနတယ္ဆိုတာျဖင့္ ေ၀ဖန္ၾကည့္ပါေတာ့ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီ)။
ဒါျဖင့္ သာ၀ကပါရမီဥာဏ္မွာ ႏွစ္ခုတည္းနဲ႔ ကိစၥၿပီးမွာျဖစ္ေနေတာ့၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဟာေနတယ္။ ဘုရားေဟာေတာ္မူတဲ့အတိုင္း ထို႔အျပင္ ေပဋေကာပေဒသမွာ လာတဲ့အတိုင္း ဒကာ ဒကာမတို႔ အာ႐ံုတစ္ပါး စိတ္မသြားပါနဲ႔လို႔ သတိေပးပါတယ္၊ ဘုန္းႀကီးေဟာတဲ့ဆီပဲ ဂ႐ုစိုက္ၾကပါ၊ (မွန္ပါ့) ခ်က္ခ်င္းကိစၥၿပီးႏိုင္တဲ့ တရားကို ေဟာေနတယ္လို႔ မွတ္ၾကစမ္းပါ (မွန္ပါ့)။
သုတမယဥာဏ္
ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ သစၥာတရားနာတဲ့အခ်ိန္မွာ အာ႐ံုက တျခားမသြားနဲ႔ ဘုန္းႀကီးေျပာတာကို နားေထာင္ပါ။ နားေထာင္လို႔ရွိရင္ နားေထာင္တဲ့အခ်ိန္က စၿပီးေတာ့သုတမယဥာဏ္ရၿပီ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ရဲ႔လား (က်ပါတယ္)
နားေထာင္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီးေတာ့ ဘာျဖစ္သတံုး (သုတမယဥာဏ္ရပါၿပီဘုရား) သုတမယဥာဏ္ ၀မ္းထဲေရာက္သြားၿပီ။ ဒီဥာဏ္ေၾကာင့္ နဂိုကကိန္းေနတဲ့ ကိေလသာအေစးေတြ ေျခာက္ရတာ၊ (မွန္ပါ့) ရိပ္မိပလား - (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
သုတမယဥာဏ္ရေတာ့ ကိေလသာအေစးေတြ ဘယ္ႏွယ့္ေနသလဲ (ေျခာက္ပါတယ္) ေျခာက္လို႔ရွိရင္၊ ေမာင္ႏိုင္ ဒါေတြဘာပူစရာရွိေတာ့မွာလဲ (မွန္ပါ့) ကိေလသာအေစးေျခာက္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ က်ဳပ္တို႔မွာျဖင့္ တစ္၀က္ၿပီးေနၿပီ (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ သစၥာတရားမွ မနာရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္မွာျဖင့္ ကိုယ္က်ဳိးနည္းေပါ့။ (မွန္ပါ့) မနည္းေသးဘူးလား (နည္းပါၿပီ) အင္မတန္ ကိုယ္က်ဳိးနည္းၿပီဆိုတာ ဒကာ ဒကာမေတြ ဒီေန႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေ၀ဖန္ပါ (မွန္ပါ့)။
အခု သစၥာတရားနာရၿပီ အာ႐ံုတစ္ပါးမသြားပဲနဲ႔ နာရရင္ပဲ ၀မ္းထဲက ကိေလသာ ဘယ့္ႏွယ့္တုန္း (ေျခာက္ပါတယ္) ဘယ္ေလာက္အဖိုးတန္တယ္ ဆိုတာ ဒကာ ဒကာမေတြ ေပၚလာၾကပါလား (ေပၚလာပါၿပီ)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒိအတိုင္းပဲ ႀကိဳးစားၿပီးသကာလ သစၥာတရားကို မေဟာခင္ပဲ သစၥာတရားနာတဲ့ အခ်ိန္မွာျဖင့္ အာ႐ံုတစ္ပါးမသြားပါနဲ႔၊ အခုဟာက နည္းပဲေျပာေနေသးတယ္၊ သစၥာမေဟာေသးပါဘူး ရွင္းၿပီေနာ္ (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
နာတာနဲ႔ ဘာျဖစ္သလဲ (ေျခာက္ပါတယ္ဘုရား)၊ ကိေလသာ အေစးေတြ ေျခာက္တယ္ (မွန္ပါ့) ကိုင္း - ကိေလသာဆံုးတယ္ဆိုရင္ နိဗၺာန္ပဲမဟုတ္လား (မွန္ပါ့) ကိေလသာ စိုစိုရႊဲရႊဲရွိေသးရဲ႔လား (မရွိပါဘုရား) မရွိေတာ့ဘူး၊ ေျခာက္သြားရင္ပဲ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေနာက္တစ္ခါ ေပ်ာက္ဖို႔ပဲရွိေတာ့တယ္ (မွန္ပါ့) ေျခာက္ၿပီးေပ်ာက္မယ္။
သစၥာတရားနာရင္ အေစးေျခာက္ပါတယ္
ဘုရားဟာ၊ ခႏၶာကိုယ္ေတာ္ႀကီးရွိသားပဲ၊ ကိေလသာ ေျခာက္ၿပီး ေပ်ာက္သြားလို႔၊ ဘုရားျဖစ္ရတယ္ (မွန္ပါ့) ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္ အနာဂါမ္ေတြ ရဟႏၱေတြျဖစ္သြားၾကတာ၊ သတိပ႒ာန္ စသည္ေဟာလို႔ ကၽြတ္သြားတာေတြဟာ၊ သစၥာတရားေတြ နာရလို႔ေနာ္ (မွန္ပါ့) သစၥာတရားေတြ နာရတာနဲ႔ ေျခာက္ၿပီး ေပ်ာက္သြားတာပဲ (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ တရားပြဲအဆံုးမွာ ဘယ္၍ ဘယ္မွ် ကၽြတ္တယ္ဆိုတာေတြဟာ တရားနာတုန္းက အာ႐ံုတစ္ပါး မသြားဘဲနဲ႔၊ သုတမယဥာဏ္ ၀မ္းထဲေရာက္လို႔ ကိေလသာ အေစးေျခာက္လို႔ ရၾကတာ (မွန္ပါ့) နို႔မဟုတ္ရင္ ရကိုမရဘူး (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ နာေကာင္း႐ံု၊ ကုသိုလ္ရ႐ံု မနာပါနဲ႔ တစ္ခါတည္း ကိုယ့္ဥာဏ္ကိုရေအာင္ နာပစ္လိုက္စမ္းပါ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ) ကိုယ့္ဥာဏ္ကို ပိုင္ပိုင္ႏုိင္ႏိုင္ရေအာင္ နာပစ္လိုက္တာဆိုတာ သတိေပးပါတယ္ (မွန္ပါ့)။
ဟုတ္သားပဲလို႔ ဆံုးျဖတ္
အဲ …. ၁- နံပါတ္ကျဖင့္ သစၥာတရားကို အာ႐ံုတစ္ပါး မသြားပဲနဲ႔ နာလို႔ရွိရင္ ကိစၥၿပီးပါတယ္ (မွန္ပါ့) ၂ - နံပါတ္က ကေလးေျပာလိုက္မယ္ ၁- နဲ႔ ၂- ဆိုရင္ ကိစၥၿပီးတယ္။ ယေန႔ တရားမွာ ၂- နံပါတ္ကေတာ့ ခုနင္က အာ႐ံုတစ္ပါး မသြားပဲနဲ႔ နာထားတဲ့တရား နာထားတဲ့သစၥာကို ဒီကေနၿပီး သကာလ၊ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ဟာနဲ႔ၾကံလိုက္ပါတဲ့ (မွန္ပါ့) ၾကံလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဟုတ္သားပဲဆိုတဲ့ တစ္လံုးဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ (မွန္ပါ့)။
ဒုကၡသစၥာအစစ္လို႔ ဆံုးျဖတ္
ခုနင္က နာထားတဲ့တရားကို ဒါကေလးဟာ ဒုကၡသစၥာ ေ၀ဒနာဟာ ဒုကၡသစၥာ ျဖစ္ပ်က္ကေလးဟာ ဒုကၡသစၥာတဲ့၊ အဲဒါကေလးကို ကိုယ့္ဥာဏ္နဲ႔ ကိုယ့္ခႏၶာ ၾကည့္တဲ့ၿပီးသကာလ ေၾသာ္ …. ဒုကၡသစၥာ အစစ္ပါကလားလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ရင္ ခ်က္ခ်င္းေသာတာပန္ တည္တာပဲ ႏွစ္ခ်က္တည္းရွိတယ္ (မွန္ပါ့) ဒကာ ဒကာမတို႔ သေဘာပါပလား (ပါ ပါၿပီဘုရား)။
ကိစၥၿပီးႏိုင္တယ္
သစၥာတရားကို အာ႐ံုတစ္ပါးမသြားပဲနာမႈ၊ ၁ နံပါတ္ေနာက္ကိုယ္တိုင္ ႏွလံုးသြင္းလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ဟုတ္သားပဲလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တာ ၂ နံပါတ္ (မွန္ပါ့)။ ကိစၥၿပီးႏိုင္ပါတယ္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ္ေလာက္လြယ္သလဲ။ (လြယ္ပါတယ္ဘုရား)။
အင္မတန္ လြယ္တယ္ဆိုတာ ကံေကာင္းအေၾကာင္းသင့္ၿပီး သကာလ ဒကာ ဒကာမေတြနဲ႔ ဆရာသမားနဲ႔ လာၿပီးေတြ႔ေတာ့ ေၾသာ္ … ဒါဟာ တို႔သည္ကားလို႔ဆိုရင္ျဖင့္ နည္းတဲ့ပါရမီမဟုတ္ပါလား ….။ နည္းတဲ့ကံမဟုတ္ပါလား တကယ္ကိုပဲ လိုရင္းကိစၥၿပီးမည့္ ဒုကၡသိမ္းႏိုင္တဲ့ ဘ၀ကို ရေနတာပါလားဆိုၿပီး ကိုယ့္ဟာကိုယ္လည္း ၀မ္းသာၾကပါ (မွန္ပါ့) အင္မတန္ ၀မ္းသာစရာေကာင္းတယ္ဆိုတာလည္း ေပၚၾကပလား (ေပၚပါၿပီ)။
ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ ၁ နံပါတ္က သစၥာတရားကို အာ႐ံုတစ္ပါးမသြားဘဲနဲ႔ နာမႈ (မွန္ပါ့) ၂ နံပါတ္က ေဟာထားတဲ့ တရားကို ကိုယ္တိုင္ႏွလံုးသြင္းလိုက္ပါ (မွန္ပါ့)။ ၿပီးႏိုင္ပါလိမ့္မယ္ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ)။
ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္၊ ရဟႏၱာ
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဆုႀကီးပန္မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္၊ ရဟႏၱာျဖစ္ရင္ၿပီးေရာဟ ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ သစၥာတရားကို အာ႐ံုတစ္ပါးမသြားဘဲနဲ႔ နာပါ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ့္အဇၥ်တၱထဲမွာရွိတဲ့ သစၥာကို ႏွလံုးသြင္းလိုက္ပါ။ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္နဲ႔ ဟုတ္သားပဲလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ရင္ ၿပီးတာပဲ (မွန္ပါ့)။.ေပၚၾကပလား (ေပၚပါၿပီ ဘုရား)။
အင္မတန္ အဖိုးတန္တဲ့တရားနဲ႔ အင္မတန္အဖိုးတန္တဲ့ နားျဖင့္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ပက္ပင္းေတြ႔ၾကၿပီးဆိုတဲ့ ဥစၥာကို ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ (မွန္ပါ့) ကိုေပၚတို႔ အေရးႀကီးတာ ေပၚလာၾကပလား (ေပၚလာပါၿပီဘုရား)၊ နည္းတဲ့ ကံလား၊ ခင္ဗ်ားတို႔ (မနည္းပါဘူးဘုရား)။
သူေဌးသမီးကာဠီ
ကိုင္း - ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ္သူ႔ကို ၀တၳဳသက္ေသသာဓက ထုတ္ရမလဲလို႔ေမးေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ သိတဲ့အတိုင္း …. ကာဠီဆိုတဲ့ အမ်ဳိးသမီးကို အကဲခတ္ၾကည့္လိုက္ သူ႔ကိုေျပာၿပီးမွ သစၥာကို ႏွလံုးသြင္းပံုကို ေျပာပါ့မယ္။
ကာဠီ …. ဆိုတာ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္မွာ ရွိပါတယ္ သူသည္ကားလုိ႔ဆိုလို႔ရွိရင္ အခ်ိန္အရြယ္ေရာက္လို႔ ခင္ပြန္းေနာက္ကို လိုက္ရရွာတယ္၊ အိမ္ေထာင္က်လို႔ ပဋိသေႏၶ အရင့္အမာျဖစ္လာေတာ့ စိတ္ကူးလိုက္တယ္ ေၾသာ္ …. သားလင္ခင္ပြန္းဆီမွာ ေမြးဖြားရလို႔ရွိရင္ အေမမိဘလို ၾကင္နာစိတ္က မရွိဘူး အားငယ္လို႔ရွိရင္ ခက္တယ္၊ အေမ မိဘရပ္ထံျပန္ၿပီး ေမြးဖြားရတာ ေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး ျပန္လာတယ္၊ သူ႔အေမ မိဘကလည္း သူေဌးဆိုေတာ့ ဘံုခုနစ္ဆင့္ရွိတဲ့ ျပာႆဒ္ႀကီးေပၚမွာ ေနပါတယ္ (မွန္ပါ့)။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဓမၼစၾကာ ေဒသနာေတာ္ သစၥာတရားကို မိဂဒါ၀ုန္ေတာမွာ ဘုရား ေဟာေတာ္မူပါတယ္။
သာတာဂိရိနတ္၊ ေဟမ၀တနတ္
အဲဒီမွာ တရားနာၿပီးျပန္လာတဲ့ သာတာဂိရိနတ္က ငါ့သူခ်င္းဘုရား၊ တရားေဟာေနတာ မသိဘူး ထင္တယ္ဆိုၿပီး သြားအေခၚသူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ ေဟမ၀တနတ္ကလည္း ျမတ္စြာဘုရား တရားေဟာေနတယ္ ၾကားတာနဲ႔လာေတာ့ ဘံုခုနစ္ဆင့္ရွိ ျပာႆဒ္ထက္မွာ နတ္ႏွစ္ဦးစကားေျပာတာကို ကာဠီက ၾကားတယ္၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။
ကာဠီက မေမြးဖြားေသးပါဘူး၊ မေမြးဖြားေသးခင္ ၾကားတယ္ ဘုရား၏ ပံုပန္းကို အရင္ေျပာၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘာတရားေဟာသတံုးလို႔ ေမးတယ္။ သစၥာတရားေဟာတယ္ ေျဖတယ္။
ဘယ္သစၥာတံုးေမးေတာ့မွ ႐ုပ္နာမ္ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးေပါ့ေလ၊ ေျပာျပတယ္ နတ္ေတြဆိုေတာ့ ဥာဏ္ကထက္ၿပီးသား ျဖစ္ေတာ့ (မွန္ပါ့) အဲဒီမွာ ကာဠီက အဲဒီတရားကို နာလိုက္ရတယ္ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပါလား …. (မွန္ပါ့)။
မိဂဒါ၀ုန္ေတာမွာ ျမတ္စြာဘုရားေဟာတဲ့တရားကို သူ႔ရဲ႔ ျပာႆဒ္ထက္မွာ နတ္ႏွစ္ဦး ေဆြးေႏြးေနၾကတယ္၊ တိုင္ပင္ေနၾကတာ ေဟာေနၾကတာကို ကာဠီၾကားတယ္ (မွန္ပါ့)။
အဲဒီလို ၾကားေတာ့ ေၾသာ္ … ဟုတ္ပါလားဆိုၿပီး စဥ္းစားေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔မွာ ကိေလသာ ေခါင္းပါးၿပီး ဒကာ ဒကာမေတြ ေရွ႔ေလွ်ာက္နာရတာ (မွန္ပါ့) ဘာတရားပါလိမ့္ (သစၥာတရားပါဘုရား)။
သစၥာတရားနာမႈ၊ ႏွလံုးသြင္းမႈ
ကာဠီမွာ ကိေလသာ အေစးေျခာက္ေနၿပီး ေနာက္ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ႏွလံုးသြင္းလိုက္ပါတယ္ သူ႔အဇၥ်တၱကို စိႏၱာမယဥာဏ္နဲ႔ၾကံၿပီး ႏွလံုးသြင္းလိုက္ပါတယ္၊ အဲဒီမွာ ဘံုခုနစ္ဆင့္ေပၚမွာ ေသာတာပန္သြား တည္တယ္ (မွန္ပါ့) ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
သစၥာတရားနာမႈနဲ႔ သူကိုယ္တိုင္ ႏွလံုးသြင္းမႈနဲ႔ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေသာတာပန္ တည္သြားတယ္ (မွန္ပါ့)။
ေသာတာပန္တည္
ကာဠီဟာ အမ်ဳိးသမီးထဲမွာျဖင့္ သူတစ္ပါးထံမွ သစၥာတရားနာရလို႔ တစ္ဆင့္ၾကားၿပီးနာရလို႔ ေသာတာပန္တည္တဲ့အတြက္ သူဟာ လက္ဦးပဲ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ၀။
အဲဒီေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ကိုလည္း ဒီတရားကိုပဲ ေဟာပါတယ္။ သစၥာတရားကိုပဲ ေဟာေနေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ကလည္း အေဇၨ၀သုေ၀၀။ ဆရာဘုန္းႀကီးကလည္း အေဇၨေ၀၊ သုေ၀၀ဆိုေတာ့ ဒါကို ေဟာရေတာ့မယ္ (မွန္ပါ့)။ ေမာင္ႏိုင္မေဟာရင္မျဖစ္ဘူး (မွန္ပါ့)။
မျဖစ္ဘူးဆိုတာ ခႏၶာကိုယ္က စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ေလအျပင္ဘက္ထုတ္တဲ့ စိတ္ကေလးေတာ့ ျဖစ္ေသးတယ္။ ေလ႐ႈိက္တဲ့ စိတ္မလာဘူးဆိုရင္ ဒီလူဘယ့္ႏွယ့္ဆိုၾကမလဲ (ေသပါတယ္ဘုရား)။ ေသတယ္ အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္တို႔မွာ တစ္စိတ္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနတာ (မွန္ပါ့)။
ဘယ့္ႏွယ့္ဆိုၾကမလဲ (တစ္စိတ္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနပါတယ္ဘုရား) တစ္စိတ္နဲ႔ အသက္ရွင္တာကို က်ဳပ္တို႔က ဘယ္ေန႔ ဘယ္လ ဘာလုပ္ဦးမယ္ဆိုတာက ဒါကို မသိလို႔ေျပာတာပါ။ သစၥာမသိလို႔ ေျပာတာပါ၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ)။
ကိုင္း ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ကာဠီမွာ ဘံုခုနစ္ဆင့္ကေနၿပီး ဘုရားနဲ႔ေတြ႔သလားလို႔ေမးေတာ့ ဘယ္ႏွယ့္ေျဖၾကမလဲ (မေတြ႔ပါဘူးဘုရား) ကိုယ္၀န္ႀကီးနဲ႔ ဘယ္သြားႏိုင္လိမ့္မတုန္း (မွန္ပါ့)။
ဘယ္သူက ေဟာတာတံုးဆိုေတာ့ … နတ္ႏွစ္ဦးသူတို႔ခ်င္းေျပာေနၾကတဲ့ သစၥာတရားကို သူၾကားပါတယ္၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြနဲ႔တကြ သစၥာတရားအေၾကာင္းကို သာတာဂိရိနဲ႔ ေဟမ၀တလို႔ ေျပာေနၾကတာ သူၾကားပါတယ္ (မွန္ပါ့)။ အဲဒါ သူတစ္ပါးေဟာၾကားတဲ့ သစၥာတရားကိုပဲ မနာရဘူးလား (နာရပါတယ္)။ နာရေတာ့ ကိေလသာ အေစးေျခာက္ပါတယ္၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ)။
ကိုယ္တိုင္ႏွလံုးသြင္းမွ အေစးေပ်ာက္မယ္
နာေတာ့ ဘာတံုး …. (ကိေလသာ အေစးေျခာက္ပါတယ္ဘုရား) ကိေလသာ အေစးေျခာက္သြားၿပီ ကိုယ္တိုင္ႏွလံုးသြင္းေတာ့ဆိုင္ရာ ကိေလသာ လံုးလံုးေပ်ာက္သြားတယ္ (မွန္ပါ့)။
ဒီဒကာ ဒကာမေတြလည္း ဘုန္းႀကီက ဒီေနရာမွာ အေစးေျခာက္ေအာင္ေတာ့ျဖင့္ တာ၀န္ယူႏိုင္တယ္။ ကိုယ္တိုင္ႏွလံုးသြင္းဖို႔ဆုိေတာ့ ဘုန္းႀကိးမွာလည္း ဘုန္းႀကီးကိုယ္တိုင္ ႏွလုံးသြင္းမွေနာ္ … (မွန္ပါ့)။ ခင္ဗ်ားတို႔မွာေကာ (ကိုယ္တိုင္ႏွလံုးသြင္းရပါ့မယ္ဘုရား)။ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုယ္တိုင္ ႏွလံုးသြင္းမွသာလွ်င္ ကိေလသာ အေစးေပ်ာက္မယ္ (မွန္ပါ့)။
အခု ဘုန္းႀကီးေဟာတာက ကိေလသာ အေစးေျခာက္႐ံုပဲေဟာႏိုင္တယ္ (မွန္ပါ့) ေပ်ာက္ဖို႔ရာက ခင္ဗ်ားတို႔ တာ၀န္ (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ေျခာက္ဖို႔ရာ ဘုန္းႀကီးတာ၀န္ (မွန္ပါ့) ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
ကိေလသာ အေစးေျခာက္ေအာင္က …. (ဆရာ့ တာ၀န္ပါဘုရား) အေစးေျခာက္ေတာ့ ေဟာေပးမယ္ အေစးေျခာက္သည္မေျခာက္သည္ကို ခုနင္ကဟာ အကဲခတ္ၾကည့္။
ကလက ေရၾကည္ကစၿပီး ဒကာ ဒကာမေတြ ဒုကၡအေၾကာင္းကို ေဟာမလာဘူးလား … (ေဟာလာပါတယ္ ဘုရား)။ ေဟာလာေတာ့ လူ႔ဘ၀လိုခ်င္တဲ့ ကိေလသာ တဏွာအေစးဟာ ရွိေသးရဲ႔လား (မရွိပါဘူး) သစၥာနာရလို႔ အေစးက ေျခာက္သြားပါၿပီ (မွန္ပါ့)။ မေျခာက္ဘူးလား (ေျခာက္ပါတယ္) သစၥာနာရလို႔ အေစးက ဘာျဖစ္ပါလိမ့္ (ေျခာက္ပါတယ္)။
ေျခာက္ဖို႔က ဆရာ့တာ၀န္
ဒါျဖင့္ ကိုယ္ေပၚႏွလံုးသြင္းလိုက္ရလို႔ရွိရင္ အေစးေျခာက္႐ံုမကဘူး အေစးေပ်ာက္ပါတယ္ (မွန္ပါ့) ကိေလသာအေစးေတြ ဘယ္ႏွယ့္ေနသလဲ (ေပ်ာက္သြားပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒိ႒ိ၀ိစိကိစၧာကိေလသာ မရွိရင္ ေသာတာပန္ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ) ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေျခာက္ဖို႔က ဆရာ့တာ၀န္ ေပ်ာက္ဖို႔ကိုယ့္တာ၀န္ (မွန္ပါ့)။
ဒီေတာ့ သူ႔တာ၀န္ ကိုယ့္တာ၀န္မွာလည္း ဘုန္းႀကီးတာ၀န္က ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆည္းပူးၿပီးသကာလ လာခဲ့ရပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီအေျခအေန နားလည္ေအာင္ေျပာဖို႔ရာ (မွန္ပါ့) လြယ္ပါ့မလား (မလြယ္ပါဘူးဘုရား)။
ေပ်ာက္ဖို႔က ကိုယ့္တာ၀န္
ဘုန္းႀကီးတာ၀န္က မလြယ္တာႀကီးကို တစ္ခါတည္း ေလ်ာ့ႏိုင္သေလာက္ ေလ်ာ့တဲ့ေစ်းနဲ႔ အကုန္ေပးးတာပဲ … ခင္ဗ်ားတို႔က ရတဲ့ပစၥည္းကို ျပန္ၿပီးခႏၶာဥာဏ္နဲ႔သာ ႏွီးေႏွာၾကည့္လိုက္ပါ၊ (မွန္ပါ့)။
ဆရာဘုန္းႀကီးက ႐ုပ္ကို ဒုကၡသစၥာေဟာတယ္၊ ေ၀ဒနာကို ဒုကၡသစၥာေဟာတယ္၊ သညာ ဒုကၡသစၥာေဟာတယ္၊ သခၤါရဒုကၡသစၥာေဟာတယ္္၊ စိတ္ကို ဒုကၡသစၥာေဟာတယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔က ဟုတ္မဟုတ္၊ စိႏၱမယဥာဏ္နဲ႔ ၾကံလိုက္စမ္းပါ (မွန္ပါ့) ၾကံၿပီးဟုတ္တယ္လို႔ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏုိင္ သိေအာင္ ပြားပါ၊ ႐ႈပါ (မွန္ပါ့)။
အဲဒီလိုၾကံရင္ ပြားရင္ လူတို႔၏ ကုသလ ကမၼပထ တရားဆယ္ပါးထက္ ေက်ာ္လြန္တဲ့ မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာရတယ္လို႔ ေဟာတယ္ (မွန္ပါ့) အားငယ္စရာရွိေသးရဲ႔လား (မရွိပါဘူး)။
ကိုင္း - ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ သႏၱာန္၌ ဘာကေလးေပၚလာတာ၊ စိတ္႐ႈတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ စိတ္ကေလး ေပၚလာလို႔ စိတ္ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတာဟာ ဒုကၡသစၥာပဲ၊ ေ၀ဒနာကေလးၾကည့္လိုက္ရင္လည္း ေ၀ဒနာျဖစ္ၿပီး ပ်က္တာဟာ (ဒုကၡသစၥာပါ) ႐ုပ္ကေလးဟာလည္း၊ ေတာင့္ရာကေနၿပီးသကာလ လႈပ္လိုက္တယ္၊ လႈပ္လိုက္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ေထာက္ကန္တဲ့သေဘာကေလး ပ်က္ၿပီးသကာလ လႈပ္ရွားတဲ့သေဘာကေလးေပၚေန တယ္ ဆိုကတည္းက ေပ်ာက္သြားတာ ဘာသစၥာတံုး (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔သႏၱာန္မွာ အၾကည့္သာတည့္ၾကပါေစ၊ ဒုကၡသစၥာနဲ႔လြဲၿပီး ၾကည့္စရာတစ္လံုးမွ မရွိဘူး သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား) အၾကည့္တည့္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဘာနဲ႔ခ်ည္းတည့္ေနမတံုး (ဒုကၡသစၥာနဲ႔ တည့္ပါတယ္)။
ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ ဆရာဘုန္းႀကီး ဒုကၡသစၥာလို႔ ေဟာထားတယ္ ဟုတ္ကဲ့လား မဟုတ္ဘူးလားလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔က ၾကံပါ၊ ပြားပါ၊ ၾကံလို႔ အၾကံက ဟာဟုတ္သားပဲဆိုၿပီး ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ သိလာရင္ ဒါဟာ သာ၀ကပါရမီၿပီးတာပါပဲ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ) သိပ္ေ၀းတဲ့တရားလား ဒကာ ဒကာမတို႔ (မေ၀းပါဘူး) မေ၀းဘးူဆိုတာ ေပၚၾကပလား (ေပၚပါၿပီ)။
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ရင္ ေသာတာပန္
အဲဒီေတာ့ ဘုရားလက္ထက္ တရားပြဲအဆံုးမွာ လူေပါင္းဘယ္ေလာက္ ကၽြတ္တမ္း၀င္တယ္၊ နတ္ေပါင္းဘယ္ေလာက္ ကၽြတ္တမ္း၀င္တယ္ဆိုတာ တရားနာနည္း ပါေနတယ္ဆိုတာ ယေန႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် သစၥာတရားလည္း နာလို႔ စိတ္ကတျခားမေျပးနဲ႔ (မွန္ပါ့)။
ေနာက္ …. ထိုင္ႏွလံုးသြင္းတဲ့အခါမွာ ဟုတ္သားပဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ သြင္းလိုက္ (မွန္ပါ့) ဒါဆိုရင္ ေသာတာပန္ တည္ႏိုင္တာပဲ၊ ေသာတာပန္ တည္ၿပီးရင္ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္၊ ရဟႏၱာကေတာ့ သူဟာသူ အလုပ္နဲ႔ တက္သြားႏိုင္ပါတယ္ (မွန္ပါ့) ၀န္ေလးစရာရွိေသးရဲ႔လား (မရွိပါဘူး)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ သႏၱာန္ေပၚသည့္ဟာ ဘာသစၥာတံုး၊ (ဒုကၡသစၥာပါ) အဲဒါကို ဥာဏ္နဲ႔သာ တည့္ေပးလိုက္ပါ (မွန္ပါ့) ဥာဏ္နဲ႔ တည့္ေပးလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဟုတ္သားပဲလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ေအာင္လုပ္ပါ (မွန္ပါ့) ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်က္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ရင္၊ ဒုကၡသစၥာလည္း ခ်ဳပ္သြားတာပဲ၊ နိေရာဓသစၥာလည္း ေပၚပါတယ္ (မွန္ပါ့)။
ဟုတ္သားပဲလို႔ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ရင္ နိဗၺာန္ေပၚတယ္
ဟုတ္သားပဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ရန္ ဆိုင္ရာ ဆိုင္ရာ ကိေလသာ အေစးေတြက လံုးလံုး ေပ်ာက္သြားတယ္ (မွန္ပ့ါ) ဟုတ္သားပဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တာက မဂၢသစၥာလာျဖစ္တယ္ (မွန္ပ့ါ) ဒီမဂၢသစၥာလည္း အစစ္ေပၚပါရာ ဒကာ ဒကာမတို႔ ကိေလသာအေစးက ဘာျဖစ္သတံုး (ေျခာက္သြားပါတယ္) ေျခာက္တာလား ? ေပ်ာက္တာလား ? (ေပ်ာက္ပါတယ္ဘုရား)
ေသာတာပန္ဆိုရင္ ဒိ႒ိ၀ိစိကိစၧာ အေစးက လံုးလံုးကို ေပ်ာက္တယ္ အပါယ္သြားေစတတ္တဲ့၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ မာန၊ အကုန္ေပ်ာက္၊ အဲဒီကိေလသာ အေစးေတြ အကုန္ေပ်ာက္တာပဲ (မွန္ပါ့) ရိပ္မိပလား …. (ရိပ္မိပါၿပီ)။
ဟုတ္သားပဲ လို႔ …. ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္သည္နဲ႔ တစ္ၿပိဳင္တည္း နိေရာဓသစၥာ၊ ဖ်တ္ခနဲ ေပၚတာပဲ၊ နိဗၺာန္ေပၚတာလာပဲ (မွန္ပ့ါ)။
ႀကိဳးစားၾကစမ္းပါ
ဒါျဖင့္ ဒုကၡေပ်ာက္၊ နိေရာဓေပၚေပါက္ ကိေလသာ အေစးေပ်ာက္။ မဂၢသစၥာနဲ႔ နိေရာဓသစၥာသြားၿပီး တည့္တာပဲ (မွန္ပ့ါ)။
ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔သႏၱာန္၌ ျဖစ္ပ်က္တာ ဒုကၡသစၥာပဲလို႔၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး၊ ႀကိဳးစားစမ္းပါဆိုတာ တိုက္တြန္းပါတယ္ ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီ)။
ကဲ ယေန႔တြင္ ဒီတြင္ ေတာ္ၾကဦးစို႔
သာဓု …. သာဓု …. သာဓု။
