နေမာတႆဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ အဂၢမဟာပ႑ိတ
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
မႏၲေလးၿမိဳ႕၊ ဦးခ်စ္ေဆြဓမၼာ႐ံုေပၚ၌ ေဟာၾကားျပသ ဆံုးမေတာ္မူအပ္ေသာ
ဝိပႆနာမလုပ္ခင္ ဒိ႒ိအရင္ျဖဳတ္ရမည္
အလုပ္ေပးတရားေတာ္
(၁၃.၂.၆၁)
ဒကာ ဒကာမေတြ မွတ္စရာက ခႏၶာဉာဏ္ေရာက္ေစခ်င္တယ္၊ ခႏၶာငါးပါးလဲ ရွိတယ္၊ နာမ္႐ုပ္တရား ဆိုတာလဲ သိၿပီးသား ထားပါေတာ့။
အဲဒီခႏၶာနာမ္႐ုပ္ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကို နားလည္ပင္နားလည္ျငားေသာ္လဲ သႆတဒိ႒ိ၊ ဥေစၧဒဒိ႒ိ တစ္ခုခု ၿငိေနခဲ့ရင္ မဂ္ဉာဏ္၊ ဖိုလ္ဉာဏ္ကို အားထုတ္ျငားေသာ္လဲ ဒုဗၺလ အားနည္းတဲ့ဝိပႆနာ ျဖစ္ေနလို႔ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ မရႏိုင္ဘူးလို႔ မွတ္ထားရမယ္ … (မွန္ပါ့)။
ျပန္ေျပာပါဦးမယ္၊ ဒီအေရးဟာ ႀကီးပါတယ္လို႔ဆိုတာ မွတ္ထားၾကပါ … (မွန္ပါ့)၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားကို ျဖစ္မႈ ပ်က္မႈ အနိစၥေတြ ဒုကၡေတြ အနတၱက်ေအာင္ပဲ နားလည္တယ္ပဲ ထားပါေတာ့။ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ တည္းဟူေသာ အေၾကာင္းတရား အက်ိဳးတရားေတြကို နားမလည္လို႔ သႆတဒိ႒ိ၊ ဥေစၧဒဒိ႒ိ တစ္ခုခုၿငိေနလို႔ ရွိရင္ျဖင့္ အားနည္းတဲ့ ဝိပႆနာ ျဖစ္၍ အားႀကီးတဲ့ ဝိပႆနာ မျဖစ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ မဂ္ဉာဏ္ဖိုလ္ဉာဏ္ မရႏိုင္လို႔ မွတ္ထားရမယ္ … (မွန္လွပါ)။
ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ပါ၊ သံုးေခါက္ေျပာပါ့မယ္၊ အားလံုး ဒကာ ဒကာမေတြ သတိထားၾကပါ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရား အျဖစ္အပ်က္ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱေတြ ႐ႈၿပီးေနၾကတယ္ဆိုပါေတာ့၊ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ဆိုတဲ့ ခႏၶာငါးပါး ျဖစ္ေၾကာင္း ခ်ဳပ္ေၾကာင္းကို နားမလည္တဲ့အတြက္ သႆတဥေစၧဒၿငိေနပါတယ္။
ထိုကဲ့သို႔ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ နားမလည္တဲ့အတြက္ သႆတ ဥေစၧဒၿငိေနလ်က္နဲ႔ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱေတြ အားထုတ္ခဲ့ေသာ အားနည္းတဲ့ ဝိပႆနာျဖစ္တယ္လို႔ မွတ္ထားပါ … (မွန္ပါ့)၊ ဘာဝိပႆနာ ျဖစ္ပါလိမ့္ … (အားနည္းတဲ့ ဒုဗၺလဝိပႆနာ ျဖစ္ပါတယ္)။
အားနည္းတဲ့ဒုဗၺလဝိပႆနာ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အားႀကီးတဲ့ ဗလဝဝိပႆနာ မျဖစ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ မရဘူးလို႔ဆိုတဲ့ဥစၥာ သက္ေသသာဓက ဝတၳဳႏွင့္တကြ လံုေလာက္ေအာင္ ျပလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ နားလည္မွ သႆတ ဥေစၧဒက စင္တယ္။ စင္မွသာလွ်င္ အျဖစ္အပ်က္ကို အားထုတ္လို႔ ရွိရင္ျဖင့္ အားႀကီးတဲ့ ဗလဝ ဝိပႆနာ ျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ မဂ္ဉာဏ္ဖိုလ္ဉာဏ္ ရႏိုင္တယ္လို႔ မွတ္ရမယ္ေနာ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ဒီအတိုင္း ကိုယ့္ခႏၶာထဲမွာ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ ခႏၶာ့ျဖစ္စဥ္ႀကီးကိုေတာ့ျဖင့္ မသိဘဲနဲ႔ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱကုိ အားထုတ္ ျငားေသာ္လဲ အားနည္းတဲ့ ဝိပႆနာျဖစ္တယ္လို႔ ဦးခင္ေမာင္ … မွတ္ရလိမ့္မယ္ေနာ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။ သေဘာက်ၾက ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
အားနည္းတဲ့ ဝိပႆနာ ႐ႈေနလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ကုသိုလ္ေတာ့ ရပါရဲ႕၊ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ ေက်းဇူးမျပဳဘူး။ အဘယ့္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သႆတဒိ႒ိ ဥေစၧဒဒိ႒ိ ခံေနလို႔လို႔ မွတ္ရမယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါၿပီ)။
ဘာခံေနလို႔တံုး … (သႆတဒိ႒ိ ဥေစၧဒဒိ႒ိ ခံေနလို႔ပါဘုရား)။ သႆတဒိ႒ိနဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိ ခံၿပီးသကာလေနလ်က္နဲ႔ ျဖစ္မႈ ပ်က္မႈေတြကို ႀကိဳးစားၿပီး သကာလ ေနၾကျငားေသာ္လဲ အားနည္းတဲ့ ဒုဗၺလဝိပႆနာသာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဦးခင္ေမာင္ … မွတ္ရလိမ့္မယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
အားႀကီးတဲ့ ဗလဝဝိပႆနာ ျဖစ္ပါရဲ႕လား … (မျဖစ္ပါဘူး)။ အဲဒါ ဒီေန႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ဝတၳဳသက္ေသထုတ္ၿပီး သကာလ ျပပါမယ္ ဒကာ ဒကာမတို႔ … (မွန္ပါ့)။ ဘုရားနဲ႔ ဖြားဘက္ေတာ္ဆႏၵဆိုတဲ့ ေတာထြက္တဲ့အခါ လိုက္ပို႔တာ ဒကာသစ္တို႔ ကိုျမေရႊတို႔ ၾကားဖူးၾကပါလိမ့္မယ္ေနာ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။ ျမင္းေနာက္ကလိုက္ၿပီးျမင္းၿမီးဆြဲေမာင္ဆန္ ဆိုတာ ၾကားဖူးပါလိမ့္မယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
ဘုရားနဲ႔လဲ ဖြားဘက္ေတာ္ တစ္ေန႔တည္း တစ္နာရီတည္းဆိုသလို နန္းေတာ္ထဲမွာ ဖြားၾကတယ္ဆိုတာလဲ သိၿပီး သားပါပဲ လို႔ ထားလိုက္ပါေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
အဲ … သူဟာ ဘုရားပင့္သြားရင္း ဘုရားဆီမွာ ရဟန္းအျဖစ္နဲ႔ပဲ ေနပ့ါတယ္။ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱေတြ သူ ႀကိဳးစား တယ္။ ႀကိဳးစားပင္ ႀကိဳးစားျငားေသာ္လဲ နိဗၺာန္ဆိုတာကို သူမျမင္ဘူးဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္ ဖြင့္ေျပာတဲ့အဓိပၸာယ္ေတြ ယေန႔ ဒကာ ဒကာမတို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိရလိ္မ့္မယ္ … (မွန္ပါ့)။
ဒါေၾကာင့္ ဒီအဓိပၸာယ္ကို ရွင္းၿပီးသကာလ လာျခင္းသည္ ဒကာသစ္တို႔ ကိုျမေရႊတို႔ အလုပ္အစီအစဥ္ လြဲမွာစိုးလို႔ အလုပ္အစီအစဥ္ တည့္ေအာင္လို႔ ေဟာေနတယ္လို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ မွတ္ပါ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
သာမညဆိုလို႔ ရွိရင္ျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ အနိစၥျမင္၊ ဒုကၡျမင္၊ အနတၱျမင္ရင္ ၿပီးတာပဲလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ မွတ္ခ်င္လဲ မွတ္ထား ၾကလိမ့္မယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။ မဟုတ္ေသးပါဘူးတဲ့၊ ဒိ႒ိခြာၿပီး ျမင္မွ သႆတဒိ႒ိနဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိခြာၿပီး ျမင္မွသာလွ်င္ ဒကာ ဒကာမတို႔ မဂ္ဉာဏ္၊ ဖိုလ္ဉာဏ္ ရႏိုင္တယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဘာခြာၿပီးမွပါလိမ့္ … (သႆတ ဥေစၧဒခြာၿပီးမွပါဘုရား)။ သႆတ ဥေစၧဒခြာၿပီး ႐ႈမွသာလွ်င္ ဘာရႏိုင္တံုး … (မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ ရႏိုင္ပါတယ္)။
သႆတ ဥေစၧဒ မကြာဘဲနဲ႔ ဒကာ ဒကာမေတြ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱေတြ ျဖစ္ပ်က္ေတြ ႐ႈၿပီးသကာလ ေနျငား ေသာ္လဲ ဒုဗၺလအားနည္းတဲ့ ဝိပႆနာသာ ျဖစ္တယ္။ မဂ္ဉာဏ္ဖိုလ္ဉာဏ္ နိဗၺာန္ကို ျမင္ႏိုင္တဲ့သေဘာသို႔ မေရာက္ပါဘူး ဆိုတာကိုလဲ ယေန႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မွတ္ထားရမယ္ေနာ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
အဲဒါ ခႏၶဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္ ဆႏၷသုတ္မွာ ဆႏၷကိုယ္တိုင္ မရလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ သူ႔ခမ်ာမွာ ဒုကၡေရာက္လို႔ အရွင္အာနႏၵာဆီ ေျပးရတယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာလဲ သက္ေသသာဓက အရွင္အာနႏၵာက ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာေဟာေတာ့မွ ဒိ႒ိကြာေတာ့မွ ကိစၥၿပီးပံုကို ဒကာ ဒကာမေတြ ယေန႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းနဲ႔ပဲ ေၾသာ္ … တို႔အလုပ္စဥ္ တည့္ေအာင္ ဆရာဘုန္းႀကီးကျဖင့္ ကယ္ယူတင္ေဆာင္ပို႔ေနေပါ့ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ၾကပါ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
အလုပ္စဥ္တည့္ေအာင္လို႔ ေပးေနတယ္ဆိုတာေကာ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။ ေအး … ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ကလ်ာဏမိတၱဆိုတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းနဲ႔ ေပါင္းရမယ္ဆိုတဲ့ ဒီမဂ္ရျခင္း၏ အေၾကာင္းဟာ … သပၸရိသူပသံေသေဝါ ဟိ ဘေႏၲ ေသာတာပတၱယဂၤ ံ၊ သဒၶမၼႆဝနံ ေသာတာပတၱိယဂၤ ံ၊ ေယာနိေသာ မနသိကာေရာ ေသာတာပတၱိယဂၤ ံ၊ ဓမၼာႏုဓမၼပဋိပတၱိ ေသာတာပတၱိယဂၤ ံ။ (မဟာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိ၊ ႏွာ - ၃၀၂)
(၁) သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္ ေပါင္ဖက္ျခင္းကလဲ ေသာတာပတၱ အဂၤါတစ္ပါး
(၂) သူေတာ္ေကာင္းတရားကို နာၾကားျခင္းကလဲ ေသာတာပတၱိအဂၤါတစ္ပါး၊
(၃) သင့္ေလ်ာ္စြာႏွလံုးသြင္းျခငး္ကလဲ ေသာတာပတၱိအဂၤါ တစ္ပါး
(၄) ေလာကုတၱရာအားေလ်ာ္ေသာ အက်င့္ကိုက်င့္ျခင္းကလဲ ေသာတာပတၱိအဂၤါတစ္ပါး …လို႔
စတုကၠနိပါတ္ အဂၤုတၱဳိရ္မ်ားမွာ ေသာတာပတၱမဂ္ရျခင္း အေၾကာင္းဟာ သူေတာ္ေကာင္းနဲ႔ ေပါင္းၿပီးသကာလ လမ္းျပေကာင္းျပႏိုင္မွ လမ္းေကာင္းေပၚ ေရာက္ၿပီးသကာလ နိဗၺာန္ေရာက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကိုလဲ ဒကာသစ္တို႔ ကိုျမေရႊတို႔ ဦးခင္ေမာင္တို႔ မွတ္ရလိမ့္မယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္၊ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ ႐ႈမႈႏွင့္ သႆတ ဥေစၧဒဆိုတဲ့ ဒိ႒ိႏွစ္ခု ခြာမႈဟာ ဘယ္သူ႕ကို ေရွ႕ထားရမလဲ … (ဒိ႒ိခြာမႈ ေရွ႕ထားရပါမယ္ဘုရား)။ သႆတ ဥေစၧဒ ဒိ႒ိခြာမႈကို ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ေရွ႕ထားရမယ္ဆိုတာ မွတ္လိုက္ၾကပါ … (မွန္ပါ့)။ ေမာင္ထြန္းလိႈင္ ေက်နပ္ပလား … (ေက်နပ္ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါ ပါဠိေတာ္ရွိလို႔ ရဲရဲတင္းတင္းတစ္ခါတည္း ဦးခင္ေမာင္ ေျပာရျခင္းျဖစ္တယ္ဆိုတာလဲ မွတ္ထားလိုက္ေတာ့ ေပါ့ေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ကိုယ္အလိုရွိတဲ့ အလုပ္ကို အေရာက္ႀကီး ေရာက္ခ်င္လို႔ အျမန္ဆံုးနည္းနဲ႔ ေရာက္ခ်င္လို႔ ဝိပႆနာအလုပ္ႀကီး လုပ္ျငားေသာ္လဲ အလုပ္ခ်င္း ေရွ႕ေနာက္လြဲေနလို႔ရွိရင္လဲ အားလံုး တရားတစ္ပြဲလံုးပဲ ဒကာ ဒကာမတို႔ ကုသိုလ္ရၿပီးသကာလ လိုရာခရီး အၿပီးအပိုင္ မေရာက္ဘဲေနမွာ စုိးရိမ္ရမယ္ေနာ္ … (မွန္လွပါ)။ မစိုးရိမ္ ရဘူးလား … (စိုးရိမ္ရပါတယ္ဘုရား)။
အဲ … ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ မေန႔ကလဲ အႏုရာဓနည္းေပးခဲ့ပါတယ္။ ယေန႔ အရွင္ဆႏၷအတြက္ ေသေသခ်ာခ်ာ သူမရျခင္း၏ အေၾကာင္း သူကိုယ္တိုင္ တာဝန္ခံလို႔ လံုေလာက္သထက္ လံုေလာက္ေအာင္လို႔ ဦးခင္ေမာင္ ဒီဝတၳဳ ထုတ္လာျပန္တယ္ … (မွန္ပါ့)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဝတၳဳကိုပဲ စ,ၾကပါစို႔တဲ့၊ ဒကာ ဒကာေတြ နားလည္မႈရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး သကာလလဲ မွတ္ၾကပါေနာ္ … (မွန္ပါ့)။ ႀကိဳးစားမွတ္ၿပီးသကာလ ႀကိဳးစားၿပီး ဒီအလုပ္စဥ္ စ,ၾကပါစို႔ဆိုတဲ့ ဥစၥာ ေသေသ ခ်ာခ်ာ မွတ္ပါ။
ကဲ …ဒကာ ဒကာမတို႔ သူ႔မေျပာခင္ ဒိ႒ိကို က်ဳပ္တို႔ အရင္ခြာၾကစို႔ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ဆႏၷဝတၳဳ မေျပာမီ ဦးခင္ေမာင္ ဘာကို အရင္ခြာရမတံုး … (ဒိ႒ိ အရင္ခြာရပါမယ္ဘုရား)။ ဒိ႒ိ အရင္ခြာၾကစို႔ … သႆတေရာ-ဥေစၧဒေရာ ယေန႔ ခြာေပးမယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
အရွင္ဆႏၷမွာ သႆတဒိ႒ိရွိေနတဲ့အတြက္ ဘုရားျဖစ္စက စ,ၿပီး ဦးခင္ေမာင္ … အားထုတ္လိုက္တာ ဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံေတာင္မရဘူး … (မွန္လွပါ)။ ဘယ္ေလာက္ၾကာသတံုးဗ်ာ … (ႏွစ္အၾကာႀကီးပါဘုရား)။
ကဲ … တိုတိုေျပာေတာ့ ႏွစ္အၾကာႀကီးၾကာတယ္လို႔ ဆိုရင္ေတာင္ မလြဲပါဘူး … (မလြဲပါဘူးဘုရား)။ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။ ဒါျဖင့္ ဒါဘာလြဲေနတာတံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါက်မွ ဒကာ ဒကာမေတြ တစ္ပြဲလံုးကပဲ အေျဖ ထြက္ဖို႔ပါပဲ။ ဒိ႒ိရွိလ်က္နဲ႔ ဝိပႆနာ႐ႈေနလို႔ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။ ဘယ္လိုေၾကာင့္ ပါလိမ့္ … (ဒိ႒ိရွိလ်က္နဲ႔ ဝိပႆနာ႐ႈေနလို႔ပါဘုရား)။
ဒိ႒ိရွိလ်က္နဲ႔ ဝိပႆနာ႐ႈၿပီးသကာလေနေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ေတြ႕ေတာ့ ျမင္ပါရဲ႕။ ဒိ႒ိအပင္းက ခံၿပီးသကာလ ေနတဲ့ အတြက္ လိုရာခရီး အၿပီးတိုင္ေရာက္ကဲ့လား … (မေရာက္ပါဘုရား)။ ၾကည့္စမ္း၊ ဦးခင္ေမာင္ႀကီး … ၾကာလိုက္တာ၊ ၾကာၿပီး ဟန္မရ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။ ၾကာေတာ့ ၾကာတယ္၊ ဟန္ရသြားရွာရဲ႕လား … (မရပါဘူး ဘုရား)။
ဟန္မရျဖစ္ၿပီးသကာလ သြားတာက ဒကာ ဒကာမတို႔ ေရွ႕ေနာက္ လြဲေနလို႔-လို႔ မဆိုသင့္ဘူးလား … (ဆိုသင့္ပါတယ္ဘုရား)။ ဒိ႒ိအရင္ ကြာၿပီးသကာလမွာ ဝိပႆနာ အားထုတ္ရမယ္လို႔ မွတ္လိုက္တာေပါ့ … (မွန္လွပါဘုရား)။ ဘယ္လိုမွတ္ၾကမယ္ … (ဒိ႒ိခြာၿပီးမွ ဝိပႆနာ အားထုတ္ရပါမယ္)။
ဒိ႒ိအရင္ခြာၿပီးမွ ဝိပႆနာ ႀကိဳးစားၾကပါ ဆိုတာျဖင့္ ေလးစားစြာနဲ႔ပဲ ဒီကေနၿပီး ဒကာ ဒကာမေတြ ေမတၱာေရွ႕ထားၿပီး တိုက္တြန္းျခင္းကိစၥ ေျပာပါတယ္ဆိုတဲ့ဥစၥာ သတိထားပါေနာ္ … (မွန္လွပါ)။
ဒိ႒ိခြာခ်င္ေတာ့လဲ အလိုလို ကြာသြားမွာ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ခႏၶာပဋိစၥသမုပၸာဒ္ နားလည္မႈ ရွိရမယ္ … (မွန္လွပါ)။ ဦးခင္ေမာင္ … ဘာနားလည္ရမလဲ … (ခႏၶာပဋိစၥသမုပၸာဒ္ နားလည္ရပါမယ္)။ ဒကာ ဒကာမေတြ ဘာနားလည္ ရမယ္ … (ခႏၶာပဋိစၥသမုပၸာဒ္ နားလည္ရပါမယ္)။
ခႏၶာ့ပဋိစၥသမုပၸာဒ္နားလည္ရမယ္ … (မွန္ပါ့)။ သူတစ္ပါး ခႏၶာလား … မိမိခႏၶာလား တစ္ခါေရြးဦး … (မိမိခႏၶာပါဘုရား)။ အဲ … မိမိခႏၶာေရြးပါ …တဲ့၊ မိမိခႏၶာ၏ ျဖစ္စဥ္ကို သိမွသာလွ်င္ ကိစၥၿပီးလြယ္တယ္။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ကို သံုးမ်ိဳးဆက္ၿပီး သကာလ ဒကာ ဒကာမေတြ ေရွ႕ပိုင္းကေနၿပီး ဆႏၷဝတၳဳမေဟာမီတို႔ ဒိ႒ိကြာၿပီးမွတို႔ အားထုတ္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္လဲေမြးထားေတာ့ ဒိ႒ိကြာနည္းနိႆရည္းကိုပဲ ေရွ႕ပိုင္းက ျပပါေတာ့မယ္ဆိုတာ ဦးခင္ေမာင္ေရ … ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ပါေနာ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
အားလံုး ဒကာ ဒကာမေတြ အေရးႀကီး-ႀကီးသလိုေျပာေနတယ္ ဆိုတာေကာ ရိပ္မိၾကပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။ အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္ကို ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ တပည့္သား၊ ဘုရားေနာက္လိုက္ၿပီး ဘုန္းႀကီးက က႐ုဏာေရွ႕ထားကာ ဖြင့္ဟေျပာေနပါတယ္ဆိုတာ ေၾသာ္ … အေရးႀကီးလို႔ပါလား ဆိုတာ မွတ္ရမယ္ေနာ္ … (မွန္လွပါ)။
အဲဒီေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြက စြဲခ်က္တင္ခ်င္ တင္လိုက္ပါ၊ ဘုန္းႀကီးဆီ တရားနာရတာ အေရးမႀကီးတဲ့ေန႔ တစ္ခုမွ မပါဘူးလို႔လဲ ေျပာခ်င္ ေျပာၾကလိမ့္မယ္၊ ဦးခင္ေမာင္ … မေျပာေပဘူးလား၊ ေျပာေတာ့ ေျပာၾကလိမ့္မယ္ … တဲ့၊ ကိုယ့္မွာလဲ အေရးမႀကီးစရာ အလုပ္က တစ္ခုမွ မရွိေသးေတာ့ ဦးခင္ေမာင္ ေျပာရမွာပဲ … (မွန္လွပါ)။
ကိုယ္ကလဲ ဘာမွမသိေတာ့ အေရးႀကီးတဲ့ အလုပ္ရယ္လို႔ သိထားတာရွိရဲ႕လား … (မရိွပါဘူးဘုရား)။ မရွိေသးေတာ့ အလံုးစံုမသိေသးေတာ့ သိစရာဟူသေရြ႕ အေရးႀကီးတဲ့အလုပ္ခ်ည္း မွတ္ေပေတာ့ … (မွန္လွပါဘုရား)။ သိစရာဟူသေရြ႕ကို … (အေရးႀကီးတဲ့အလုပ္ခ်ည္း မွတ္ရမယ္)။
အေရးႀကီးတဲ့အလုပ္ခ်ည္း မွတ္ထားလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ အသိဆံုးမွလဲ နိဗၺာန္ေရာက္မွာ ျဖစ္ေနေတာ့ အားလံုး ဒကာ ဒကာမေတြ အသိတရား အေရးထားၾကပါဆိုတာကိုလဲ တိုက္တြန္းရျပန္တယ္ … (မွန္လွပါ)။ အသိတရား အေရးထားပါ ဆိုတာလဲ တိုက္တြန္းရတယ္ေနာ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ဘုရားသခင္ေဟာထားတာ ၾကည့္ပါလား၊ ဉာတပရိညာ သိမႈ မရွိဘဲနဲ႔ တီရဏပရိညာ ပြားမႈကို ရႏိုင္ပါ့မလား … (မရႏိုင္ပါဘုရား)။ တီရဏပရိညာဆိုတဲ့ ပြားမႈ ဝိပႆနာ႐ႈမႈမွ မရွိဘဲနဲ႔ ပဟာနပရိညာဆိုတဲ့ ကိေလသာ ပယ္တဲ့အလုပ္မ်ိဳးေကာ အထေျမာက္ႏိုင္ပါ့မလား … (မေျမာက္ႏိုင္ပါဘုရား)။
ေအး … ဒါေတြသိေတာ့ ဘုန္းႀကီးေျပာတာလား၊ ပရိညာသံုးပါးနဲ႔ ေဝဖန္ၿပီး ဘုရားေဟာတာလားဆိုတာ ေပၚလာ တယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။ ေရွးဦးစြာ သိမႈပရိညာကို လုပ္ရမယ္၊ ၿပီးေတာ့မွ ဘာလုပ္ရမလဲ … (ပြားမႈလုပ္ရပါမယ္)။ ပြားမႈ လုပ္ရလိမ့္မယ္၊ ၿပီးေတာ့မွ ဘာလုပ္ရမယ္ … (ပယ္မႈလုပ္ရမယ္)၊ ပယ္မႈလုပ္ရမယ္ဆိုေတာ့ ဦးခင္ေမာင္ သူ႕အစဥ္ကလဲ ဒီအတိုင္းပါကလား … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဉာတပရိညာ၊ တီရဏပရိညာ၊ ပဟာနပရိညာရယ္လို႔ သံုးမ်ိဳး ရွိၿပီးသကာလေနေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ တရားခ်ီးေနတာလား၊ ခင္ဗ်ားတို႔ အလုပ္တည့္ေအာင္လုိ႔ စဥ္ေပးေနတာလား အကဲခတ္စမ္း … (အလုပ္တည့္ေအာင္လို႔ စဥ္ေပးေနတာပါ ဘုရား)။
ဟာ … ဘုန္းႀကီးက တရားခ်ီးခါပဲရွိေသးတယ္၊ မေဟာေသးဘူးလို႔ ေအာက္ေမ့မေနနဲ႔ … (မွန္ပါ့)၊ တရားခ်ီးခါပဲ ရွိေသးတယ္၊ မေဟာေသးဘူးလို႔ ေအာက္ေမ့ေနရင္ လြဲၾကပါလိမ့္မယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။ ကိုယ့္ဉာဏ္ထဲ အစဥ္ တည့္ေပးေနတယ္ ဆိုတာေကာ သိၿပီလား … (သိပါၿပီဘုရား)။
ေရွးဦးစြာသိမႈ၊ ၿပီးေတာ့မွ ပြားမႈ၊ ပယ္မႈ၊ ဘယ္ႏွစ္ခုပါလိမ့္ … (သံုးခုပါဘုရား)။ ၁-နံပတ္က ဘာပါလိမ့္ … (သိမႈပါဘုရား)။ ၂- နံပါတ္က ဘာပါလိမ့္ … (ပြားမႈပါ)။ ၃-နံပါတ္က ဘာပါလိမ့္ … (ပယ္မႈပါဘုရား)။
ဒါဟာ ဘုရားေဟာတဲ့ အစီအစဥ္ျဖစ္ေနေတာ့ ေၾသာ္ … နိဗၺာန္ေရာက္ခ်င္ရင္ ဒီအစဥ္ေက်ာ္လို႔ ရၾကပါ့မလား … (မရပါဘုရား)။ မရႏိုင္ဘူးဆိုတာကလဲ ေသခ်ာပလား … (ေသခ်ာပါတယ္)။
ေအး … ဒါေၾကာင့္ အစီအစဥ္အတိုင္း ေဟာၿပီးသကာလ လာတဲ့အတြက္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြသည္ ေၾသာ္ … က်ပမ္းလုပ္လို႔ မျဖစ္ပါကလား၊ အိမ္တြင္ဘုရားရွိခိုးၿပီး ပုတီးစိပ္ၿပီးသကာလေနေတာ့ ကုသိုလ္ မျဖစ္ဘူးလား … (ျဖစ္ပါတယ္)၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ အလုပ္စဥ္က လြဲခ်င္ လြဲေနဦးမယ္ … (မွန္လွပါ)၊ မဆိုႏိုင္ဘူးလား … (ဆိုႏိုင္ပါတယ္ ဘုရား)။
အဲဒီ … ဆိုႏိုင္စရာ အေၾကာင္းေတြက ရွိေနေသာေၾကာင့္ ေၾသာ္ … ၁-နံပါတ္က ဘာတဲ့ … (သိမႈပါဘုရား)။ ၂- နံပါတ္က … (ပြားမႈပါ)။ အဲ- က်င့္မႈပြားမႈေပါ့၊ ၃-နံပါတ္က … (ပယ္မႈပါဘုရား)၊ အဲ … အစဥ္အတိုင္း သြားရမယ္ မဟုတ္လား … (မွန္ပါ့)၊ သိမႈ မရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ က်င့္မႈလဲ လြဲလိမ့္မယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ က်င့္မႈ လြဲလို႔ရွိရင္ ကိေလသာ ပယ္မႈကိစၥသည္ ဦးခင္ေမာင္ … လိုရာကိစၥ ၿပီးႏိုင္ပါ့မလား … (မၿပီးပါဘူး)။
မၿပီးႏိုင္ဘဲနဲ႔ ကိေလသာ ပမယ္ႏိုင္ဘဲနဲ႔ ဒိ႒ိကိေလသာ ဝိစိကိစၧာကိေလသာေတြ မပယ္ႏိုင္ဘဲနဲ႔လဲ ဘယ္သူ ေသာတာပန္ ျဖစ္လိမ့္မလဲလို႔ ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျဖၾကမယ္ … (ဘယ္သူမွ မျဖစ္ပါဘူးဘုရား)။ ဘယ္သူမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ အေသခ်ာႀကီး ေသခ်ာပလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
ေအး … ဒါေတြကို ေျပာရတဲ့အတြက္ ဒကာ ဒကာမေတြကလဲ ဒီအတိုင္းပဲ လုပ္ပါေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အသိ ကေလးကို ဉာဏ္ထဲမွာ ထားတဲ့အတြက္ ဘုန္းႀကီးမ်ားက ဝမ္းေျမာက္ရပါတယ္ ဆိုတာကိုလဲ မွတ္ထားပါ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ သႆတ-ဥေစၧဒ ဒိ႒ိခြာၾကစို႔၊ ခြာနည္းကို သိေအာင္လုပ္ၾကစို႔ရဲ႕ … (မွန္လွပါ)။ သႆတ-ဥေစၧဒခြာေတာ့မယ္ေနာ္ ဒကာ ဒကာမေတြ … (မွန္ပါ့)။ သႆတနဲ႔ ဥေစၧဒခြာေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔မွာ ဘာျဖစ္ေနလို႔တံုးလို႔ ကိုျမေရႊတို႔က ေမးစရာေကာ အေၾကာင္းေပၚမလာဘူးလား … (ေပၚပါတယ္ဘုရား)။
တပည့္ေတာ္တို႔မွာ ရွိေနလို႔သာ မွတ္ၾကေပေတာ့ … (မွန္လွပါ)။ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။ သႆတနဲ႔ ဥေစၧဒကို ဆရာဘုန္းႀကီးက ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ျပၿပီး ခြာေတာ့မယ္လို႔ .. ေရွ႕ပိုင္းျပပါေတာ့မယ္လို႔ ေျပာတယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ဒီအဓိပၸာယ္ႀကီး ဆရာဘုန္းႀကီးစ စ, ပါလိမ့္မလဲလို႔ ေမးရင္ တစ္ပြဲလံုး ဘယ့္ႏွယ္ ေျဖၾကမလဲ … (ရွိေနလို႔ပါဘုရား)။ ရွိေနတယ္၊ ဦးခင္ေမာင္ ဘာတဲ့တံုး … (ရွိေနလို႔ပါဘုရား)။ ရွိေနလို႔တဲ့ … (မွန္ပါ့)။ ရွိတယ္ မရွိတယ္ ခင္ဗ်ားတို႔ စဥ္းစားၾကည့္ … (မွန္ပါ့)။
ရွိတယ္မရွိတယ္ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဝဖန္ၾကည့္၊ သႆတဒိ႒ိရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ ဟိုဘဝ ဒီဘဝ ရွိတယ္ဆိုတာလဲ ယံုၾကည္တယ္၊ ကံ, ကံ၏အက်ိဳးလဲ ယံုၾကည္ပါတယ္၊ သႆတဒိ႒ိရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ကံ,ကံ၏ အက်ိဳးကို ငါလုပ္ ငါရမွာပဲဆိုတာ မယံုၾကည္ဘူးလား … (ယ႔ံုၾကည္ပါတယ္ဘုရား)။
ကုသိုလ္ဒါနေတြလဲ သိပ္ျပဳပါတယ္ …တဲ့၊ မဇၥ်ိမပဏၰာသ အ႒ကထာဆရာက ကုသိုလ္လဲ ျပဳပါတယ္၊ ကံ,ကံ၏ အက်ိဳးလဲ ယံုၾကည္ပါတယ္…တဲ့၊ ထိုသို႔ယံုၾကည္ၿပိးသကာလ ေနျငားေသာ္လဲ အခုနိဗၺာန္ကို သြားေတာ့မယ္ဆိုလို႔ ရွိရင္ သူမႀကိဳက္ဘူး … (မွန္ပါ့)။ အခုနိဗၺာန္ပို႔မည့္ ဆရာေကာင္း သမားေကာင္းနဲ႔ ေတြ႕တဲ့အခါ သူမႀကိဳက္ဘူး … (မွန္ပါ့)။
ဒကာ ဒကာမေတြ သႆတရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ အခုနိဗၺာန္ ေရာက္မယ္ဆိုရင္ … (မႀကိဳက္ပါဘူး)။ မႀကိဳက္ဘူးတဲ့၊ ဒါ ဘာဒိ႒ိက ခံေနလို႔လဲ … (သႆတဒိ႒ိခံေနလို႔ပါဘုရား)၊ အို… ငါလုပ္ထားတာေတြ အလကားျဖစ္ကုန္ေရာ့မယ္၊ ငါနတ္ျပည္သြား ခံစားလိုက္ဦးမယ္ ျဗဟၼာျပည္သြား ခံစားလိုက္ဦးမယ္ ဆိုၿပီး နိဗၺာန္မသြားခ်င္ဘူး၊ ဘဝထဲမွာ ပုန္းေအာင္း ေနခ်င္တယ္၊ ဒါဘယ္သူ႔ သတၱိထင္သလဲ … (သႆတဒိ႒ိပါဘုရား)။
ၾကပ္ၾကပ္စဥ္းစားပါ ဒကာ ဒကာမတို႔ …၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ရွိတယ္,မရွိတယ္ ဒီကေန အကဲခတ္ၾကပါ … (မွန္ပါဘုရား)၊ တပည့္ေတာ္တို႔မွာ သႆတဒိ႒ိရွိေနသလား၊ ဥေစၧဒဒိ႒ိရွိေနသလားလို႔ ေမးတဲ့အခါ က်လို႔ရွိရင္ ကုိယ့္ဟာကိုယ္ ဝမ္းထဲမွာ ေဝဖန္ၾကပါေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
ဟိုဘဝ ဒီဘဝ ရွိတယ္ဆိုတာလဲ သူယံုၾကည္တယ္ … (မွန္ပါ့)။ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြလဲ အမ်ားႀကီး ျပဳပါတယ္ တဲ့၊ အကုသိုလ္ဆိုတာလဲ သိပ္ေၾကာက္ပါတယ္တဲ့၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။ အကုသိုလ္ မလုပ္ခ်င္ ဘူးေနာ္ … (မွန္ပါ့)။ ကုသိုလ္ေတာ့ သိပ္ျပဳတာပဲတဲ့ … (မွန္ပါ့)။
ဘုရားနဲ႔ေတြ႔၊ ဘုရား၏တပည့္သားပဲ၊ နိဗၺာန္ကယ္တင္မည့္ ပုဂၢိဳလ္နဲ႔ ေတြဲတဲ့အခါက်လို႔ ရွိရင္ျဖင့္တဲ့ … ဘံုစဥ္စံကေလး ႀကိဳက္တယ္၊ ဒီလိုလာတတ္တယ္ … (မွန္ပါ့)။ ဘယ္လိုလာတတ္ပါလိမ့္ … (ဘံုစဥ္စံကေလး ႀကိဳက္ပါတယ္ ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ သူဘံုထဲကို ပုန္းေအာင္ခ်င္တယ္၊ နိဗၺာန္ဆီမသြားခ်င္ဘူး … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ဘယ္ပုန္းေအာင္း ပါလိမ့္ … (ဘံုထဲ ပုန္းေအာင္ပါတယ္ဘုရား)။ ဘံုထဲပုန္းေအာင္းေတာ့ သူ႕ကို ဘာဒိ႒ိရွိတယ္ ဆိုၾကမလဲ … (သႆတ ဒိ႒ိရွိပါတယ္)။ ကိုင္း … ခင္ဗ်ားတို႔ကိုယ္ကို ခင္ဗ်ားတို႔ အကဲခတ္ၾကည့္တာေပါ့၊ ငါတို႔ဟာ ဒိ႒ိရွိသလား … မရွိဘူးလားဆိုတာ ကိုယ့္ကုိယ္ကို အကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့ အို.. နိဗၺာန္မရမီစပ္ၾကားမယ္ အပါယ္ငရဲကေလး လြတ္ၿပီး နတ္ရြာသုဂတိ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခံစားရလို႔ရွိရင္ ေတာ္ေသေရာေပါ့ ဆိုတဲ့.. အဓိပၸာယ္မ်ိဳးကေလးဟာ တဏွာကေလးက လွမ္းႀကိဳက္တယ္ … (မွန္ပါ့)။ မႀကိဳက္ဘူးလား … (ႀကိဳက္ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ ဘံုဘဝထဲ သူပုန္းေအာင္းခ်င္ေသးသလား … နိဗၺာန္ပဲ သြားခ်င္သလားေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျဖမလဲ … (ဘံုဘဝထဲ ပုန္းေအာင္ခ်င္ပါတယ္)။ အဲဒါ … ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာ အကဲခတ္ေတာ့ သႆတဒိ႒ိရွိလို႔ … (မွန္ပါ့)။ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီ)။ ႏို႔ ဘာျဖစ္လို႔ပါလိမ့္ … (သႆတဒိ႒ိရွိေနလို႔ပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒီအထဲ ဒကာ ဒကာမေတြ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အကဲခတ္မိ ၾကပလား … (ခတ္မိပါတယ္ဘုရား)။ ဘယ္လိုမ်ား ခတ္မိၾက သလဲ … (သႆတဒိ႒ိရွိေနလို႔ပါ)။ သႆတဒိ႒ိရွိေနတယ္ … (မွန္ပါ့)။
ဦးခင္ေမာင္ … ခင္ဗ်ားမွာ ဘာရွိသတံုး …(သႆတဒိ႒ိရွိပါတယ္ဘုရား)။ ခင္ဗ်ားလဲ ဒါျဖင့္ ဘံုစဥ္စံႀကိဳက္ပဲ၊ ဘံုစဥ္စံ ႀကိဳက္ဟူသေရြ႕ ဘယ့္ႏွယ္ဆိုၾကမယ္ … (သႆတဒိ႒ိရွိေနလို႔ပါ)။
အခုယူမလား၊ ကဲ ခုနစ္ရက္ အားထုတ္ၿပီး ခုနစ္ရက္နဲ႔ ယူမလားလို႔ ေမးလိုက္တဲ့အခါ က်လို႔ရွိရင္ အုိ … ျဖည္းျဖည္းပဲ ဒီသားနဲ႔ ဒီသမီးနဲ႔ ဒီေျမးနဲ႔ပဲ သြားေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ ဘာထင္ၾကသလဲ … (သႆတဒိ႒ိခံေနတယ္)။
ခင္ဗ်ားတို႔ ဆုကေလးဘာကေလး ေတာင္းတဲ့အခါက်ေတာ့ ပါၾကရဲ႕လား … (ပါ,ပါတယ္ဘုရား)၊ ပါတယ္၊ အဲဒါ ဘယ္သူက အေတာင္းခိုင္းတာတံုး ဆိုတာေကာ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)၊ ဘယ္သူက အေတာင္းခိုင္းတာတံုး … (သႆတဒိ႒ိက အေတာင္းခိုင္းတာပါ)။
အဲ …သႆတဒိ႒ိက အေတာင္းခိုင္းတဲ့ အခါက်လို႔ရွိရင္ အခု ဘုရားပြင့္ေတာင္ မလိုက္ေသးဘူးဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ … (မွန္ပါ့)။ အခု အားထုတ္ၿပီး ခုနစ္ရက္အတြင္း ရမယ္ဆိုတာေတာင္မွ ဦးခင္ေမာင္ေရ နည္းနည္းေတာ့ ဆိုင္းခ်င္ေသးတယ္ … (မွန္ပါ)။ ဘာရွိေနလို႔တံုး … (သႆတဒိ႒ိရွိေနလို႔ပါဘုရား)။
ကိုင္း ဒါျဖင့္ သူဘယ္ထဲပုန္းေအာင္း ပုန္းေအာင္းေနပါလိမ့္ … (ဘံုဘဝထဲပုန္းေအာင္းေနပါတယ္)။ ဘံုဘဝထဲ ပုန္းေအာင္းေသာေၾကာင့္ ဘြံုဘဝပုန္းေအာင္းခ်င္တဲ့ သေဘာသည္ ဘာဒိ႒ိတံုး … (သႆတဒိ႒ိပါ)။
တစ္ခါတေလက်ေတာ့ ဦးခင္ေမာင္ႀကီးတို႔ပ လာတယ္၊ ကိုင္းကြာ ေမြးတစ္ေန႔ ေသတစ္ေန႔၊ ေသတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။ ေသေအးတာပဲကြ အစရွိသည္ျဖင့္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ေကာ မေျပာတတ္ဘုူလား … (ေျပာပါတယ္)။
အဲဒါက်ေတာ့လဲ ဟိုဘဝ ဒီဘဝ သူမေမွ်ာ္ေတာ့ဘူး၊ ေသေအးတာပဲဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ဒါက ဥေစၧဒဒိ႒ိက ထြက္လာတဲ့ အသံ … (မွန္ပါ့)။ ဘယ္သူက ထြက္လာတာလဲ … (ဥေစၧဒဒိ႒ိက ထြက္လာတာပါ)။
အဲ … သူ႕က်ေတာ့လဲ ဒကာ ဒကာမေတြ ဟိုဘဝ ဒီဘဝ ရွိတယ္ဆိုတာလဲ သိပါရဲ႕တဲ့။ ကံ, ကံ၏အက်ိဳးလဲ ယံုၾကည္ပါရဲ႕၊ ကုသိုလ္ေတာ့ မျပဳဘူးတဲ့။ အကုသိုလ္ျပဳတဲ့အခါ ရဲရဲတင္းတင္း ျပဳေလ့ရိွတယ္တဲ့ … (မွန္ပါ့)။
ဘုရားနဲ႔ ေတြ႕တဲ့အခါက်လို႔ ရွိရင္လဲ သူ႔အယူကို လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ေတာ့ စြန္႔တတ္တယ္တဲ့၊ သႆတေလာက္ မခက္ဘူးတဲ့ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ သႆတဒိ႒ိရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္နဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ဘယ္သူက ကၽြတ္လြယ္သတံုး … (ဥေစၧဒဒိ႒ိရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ကၽြတ္လြယ္ပါတယ္ ဘုရား)။ ဥေစၧဒဒိ႒ိရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က သူ အရမ္းဥေစၧဒ ျဖစ္ေနတာလို႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ သႏၲာ၌ ဒီဒိ႒ိႏွစ္ခုတြင္ တစ္ခုခ ရွိလိမ့္မယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
အဲဒီေတာ့ ဒီႏွစ္ခုကို ဘုန္းႀကီးက ေရွ႕ျဖစ္စဥ္နဲ႔ ပယ္မေပးခဲ့ေသာ ဒကာ ဒကာမေတြ ဒိ႒ိဟာ ႐ႈသာေနတယ္ ဝမ္းထဲကေန ခံေနလိမ့္မယ္ … (မွန္လွပါ)။ မခံေပဘူးလား … (ခံပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ဘာကိုအရင္ရွင္း ေပးရမွာပါလိမ့္မလဲဆိုတာ ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။ ဘာအရင္ရွင္းရမွာလဲ … (သႆတနဲ႔ ဥေစၧဒကို အရင္ရွင္းရပါမယ္)။
ဒါျဖင့္ ဆႏၷဝတၳဳကို မေဟာႏိုင္ေသးဘူး။ ဒါကိုရွင္းရဦးမယ္။ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)။ ဒါရွင္းမွသာလွ်င္ ခင္ဗ်ားတို႔ ေရွ႕ကို ဆက္ၿပီးအလုပ္စခန္း ေဟာရမွာေပါ့ေနာ္ … (မွန္လွပါ)။
အဲဒီေတာ့ ဒါရွင္းေအာင္ သႆတဒိ႒ိ ဥေစၧဒဒိ႒ိဉာဏ္ထဲမွာ ႏွစ္ခုစလံုး ပယ္ထုတ္ေပးမယ္ဆိုေတာ့ အင္မတန္ ဝမ္းသာစရာ ေကာင္းတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ သႆတဒိ႒ိနဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ ဝမ္းထဲမွာ တစ္ခုခု ရွေနတယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
အဲ … တစ္ခုခုရွိေနလို႔ရွိရင္လဲ ဘယ္ေတာ့မွ နိဗၺာန္မရဘူး … (မွန္လွပါဘုရား)။ ကိုျမေရႊ … ဘာတဲ့တံုး … (ဘယ္ ေတာ့မွ နိဗၺာန္မရပါဘုရား)။ သႆတဒိ႒ိ ဥေစၧဒဒိ႒ိ တစ္ခုခုရိွေနခဲ့ေသာ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မလဲ … (ဘယ္ေတာ့မွ နိဗၺာန္မရပါဘုရား)။
ဒိ႒ိဆိုတာ မဂ္တား၊ ဖိုလ္တားလို႔ တရားတစ္ပြဲလံုး မွတ္လိုက္စမ္းပါ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ဒိ႒ိဆိုတာ ဘာတဲ့တံုး … (မဂ္တား ဖိုလ္တားပါဘုရား)။ မဂ္တား ဖိုလ္တားပါတဲ့။ ဘယ္ေတာ့မွ မရႏိုင္ဘူး … (မွန္ပါ့)။ ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ သႆတဒိ႒ိလဲ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ မရႏိုင္ဘူး။ ဥေစၧဒဒိ႒ိ ရွိေနရင္ေကာ … (မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ မရႏိုင္ပါဘုရား)။
အဲ … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ဒီဒိ႒ိႏွစ္ခုဟာ ဘယ္မွာ ကပ္ေနပါလိမ့္မလဲဆိုတာမွ မသိလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ဒီကိုယ္ခ်ိတ္ထားတဲ့ ပုတီးကေလးဟာ ဘယ္ေနရာမွာခ်ိတ္ထားတယ္လို႔မွ မသိလို႔ရွိရင္ ဒီပုတီးကို ယူခ်င္လို႔ေသာလည္းေကာင္း၊ ႀကိဳးလဲခ်င္လို႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စိပ္ခ်င္လို႔ေသာ္လည္းေကာင္း ဒကာသစ္ ျဖစ္ပါ့မလား … (မျဖစ္ပါဘုရား)။
ရွိတဲ့ေနရာ မခြာတတ္လို႔ေပါ့ဗ်ာ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီ)။ ရွိတဲ့ေနရာ မခြာတတ္လို႔ရွိရင္ ကိုယ္က်ိဳးျဖင့္ နည္းေပါ့လို႔ ေအာက္ေမ့ရမယ္ … (မွန္ပါ့)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ရွိတဲ့ေနရာ အရင္ခြာေပးလို႔ ရွိရင္ျဖင့္ ပထမအသိနဲ႔ ျပဳတ္ရင္ စူဠေသာတာပန္ ျဖစ္ပါတယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ အဲဒါေၾကာင့္ လူေစ့တက္ေစ့ မွတ္လိုက္စမ္းပါ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက …
*အနမတေဂၢါယံ ဘိကၡေဝ သံသာေရာ၊ ပုဗၺာေကာဋိ န ပညာယတိ အဝိဇၨာနီဝရဏာနံ သတၱာနံ တဏွာသံေယာ ဇနာနံ သႏၶာဝတံ သံသရတံ … လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ပါဠိေတာ္ေတြမွာ ေဟာၿပီးထားတဲ့အတြက္ ဒကာ ဒကာမေတြ ဘယ္ဘဝက စ,လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ပါဠိေတာ္ေတြမွာ ေဟာၿပီးထားတဲ့အတြက္ ဒကာ ဒကာမေတြ ဘယ္ဘဝက စ, လာတယ္ဆိုတာ မ်ားဟာျဖင့္ ဘုရား မေဟာႏိုင္ဘူးတဲ့ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
ဘယ္ႏွစ္ခါ ေသခဲ့ၿပီလို႔ေကာ မေဟာႏိုင္ပါ၊ ဘယ္ႏွစ္ခါ သူမ်ားပါးစပ္ထဲမွာ ဝိညာဏ္ေပ်ာက္ခဲ့ရၿပီလို႔ေကာ … (မေဟာႏိုင္ပါဘုရား)။
ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ မေဟာႏိုင္တာတံုး … ဆိုေတာ့ ဘုရားျဖစ္တဲ့ေန႔က ဥပမာ - ဦးခင္ေမာင္အေၾကာင္း စ, ေဟာ … (မွန္ပါ့)။ ဘုရားပရိနိဗၺာန္စံသည့္တိုင္ေအာင္ ႏႈတ္သြက္သြက္နဲ႔ ေဟာျငားေသာ္လဲ ကုန္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး … တဲ့ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ သူမ်ားပါးစပ္ထဲ ေသခဲ့ရတဲ့ဘဝ … (အမ်ားႀကီးပါဘုရား)။ ဘယ္ေလာက္မ်ားတယ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။
အဲဒီအေသႀကီးေတြ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီဒိ႒ိ မျပဳတ္ေသးရင္ ေနာက္ဒီအေသမ်ိဳး အဆေပါင္းအေရအတြက္ မရွိေအာင္ လာမယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။ မလာေပဘူးလား … (လာပါတယ္ဘုရား)။
မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္မွ မရေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီအေသေပါင္း ဘယ္ေလာက္လာမလဲ … (မေရတြက္ႏိုင္ပါဘုရား)။ ခင္ဗ်ားတို႔ လူတစ္ေယာက္၏ အ႐ိုးကို ဘုန္းႀကီးေျပာျပပါ့မယ္။
ဘုရားတစ္ဆူနဲ႔ တစ္ဆူၾကားမွာဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ တစ္ဆယ့္သံုးမိုင္ေလာက္ တက္ပါလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့)။ လူတစ္ေယာက္၏ အ႐ိုးေတြကို ပံုပံု-ပံုပံုၿပီး မေဆြးမျမည့္ဘဲနဲ႔ ပံုလို႔ရွိရင္ ဘယ္ေလာက္တက္မယ္ ထင္ၾကသတံုး … (တစ္ဆယ့္သံုးမိုင္ေလာက္ တက္ပါလိမ့္မယ္)။ တစ္ဆယ့္သံုးမိုင္ဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ မႏၲေလးေတာင္ေလာက္ေတာင္ မကေပဘူး … (မကပါဘုရား)။
အဲဒါသည္ကားလို႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ အ႐ိုးရွိတဲ့ သတၱဝါျဖစ္တုန္း စုထားရင္ ဒီေလာက္ရွိမယ္။ တီတို႔- ပတ္တို႔ ေမွ်ာ့တို႔ ျဖစ္တာ ဒါမထည့္ေသးဘူးဗ်။ အဲဒါေတြက အရည္ေပ်ာ္သြားလို႔ … (မွန္လွပါဘုရား)။ ထည့္လို႔ရပါ့မလား … (မရပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ လူတစ္ေယာက္၏ အ႐ိုးဆိုတာေကာ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။ အဲဒါ ခင္ဗ်ားတို႔ အ႐ိုးေတာင္လိုမ်ား ပံုခ်င္ၾက ေသးသလား … (မပံုခ်င္ပါဘုရား)။ ဟုတ္ကဲ့လား … စဥ္းစားၾကပါဦး။ ဟိုဘဝ, ဒီဘဝ ေအာင္းခ်င္ရင္ေတာ့ အ႐ိုးပံုဦးမွာပဲ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ဟိုဘဝ, ဒီဘဝ ေအာင္းခ်င္ၾကရင္ ဘယ့္ႏွယ္တံုး … (အ႐ိုးပံုဦးမွာပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ဟိုဘဝ, ဒီဘဝ ႀကိဳက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အ႐ိုးႀကီးပြားေရးကို ဆုေတာင္း ေနၾကတာနဲ႔ တူလိုက္တာ၊ ဟိုဘဝ, ဒီဘဝဆုေတာင္းေနၾကတဲ့ ဒကာ ဒကာမမ်ား ဘာပါလိမ့္ … (အ႐ိုးႀကီးပြားေရး ဆုေတာင္းေနၾကတာပါဘုရား)။ မေငဘဲနဲ႔လဲ ဟိုဘဝ, ဒီဘဝ ကူးမွာ ဟုတ္ၾကရဲ႕လား … (မကူးပါဘုရား)။ အဲဒီေတာ့ ေသ,ေသေနေတာ့ အ႐ိုးေတြက ထပ္မေနဘူးလား … (ထပ္ေနပါတယ္ဘုရား)။
ေအး … ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အ႐ိုးႀကီးပြားေရးလဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲ ကုိယ္က မျမင္ျငားေသာ္လည္း ဘုရားက ျမင္၊ ဆရာဘုန္းႀကီးတို႔က ဘုရားေဟာထားလို႔ ျမင္ေတာ့အ႐ိုးႀကီးပြာညားေရး သိမ္းၾကပါေတာ့ … (မွန္လွပါဘုရား)။ ဘယ္လို ေမတၱာရပ္ပါလိမ့္ … (အ႐ုိးႀကီးပြားေရး သိမ္းပါေတာ့ - တဲ့)။
အ႐ိုးႀကီးပြားေရးသိမ္းၾကပါေတာ့၊ အ႐ိုးႀကီးပြားတယ္ဆိုတာက အသားကိုေတာ့ က်ီး, လင္းတေတြက စားသြား၊ က်ားေတြ ဘာေတြက စားသြားပါၿပီ၊ အ႐ိုးက်န္ရတဲ့ဘဝကို ေဟာပါတယ္ဆိုကတည္းက ဒကာ ဒကာမတို႔ သူမ်ားသတ္လို႔ ေသလို႔ အ႐ိုးက်န္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာလဲ ေကာင္းႏိုင္ေသးရဲ႕လား … (မေကာင္းႏိုင္ပါဘုရား)။ ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါၿပီ)။
ဒါျဖင့္ ဘံုဘဝဆုေတာင္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ား ဘာႀကီးပြားရပါလို၏လို႔ အဓိပၸာယ္ ေရာက္သလဲ … (အ႐ိုးႀကီးပြား ရပါလို၏လို႔ အဓိပၸာယ္ ေရာက္ပါတယ္)။ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ ပါးစပ္ထဲ မထည့္ၾကပါနဲ႔၊ မထည့္ၾကပါနဲ႔ဆုိတာ သတိေပးလိုက္ ပါတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
မသိလို႔ ေရွးကထည့္ခဲ့ေသာ္လဲ အခုျပင္လိုက္ရင္ ရပါတယ္၊ ကိုယ့္ဘဝတစ္ခါတည္း ဝိပႆနာအလုပ္လဲ လုပ္ပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ရပါရေစဆိုတာသာ ေျပာင္းပစ္ပါေတာ့။ အ႐ိုးႀကီးပြားေရး ဇာတ္သိမ္းပါေတာ့၊ အ႐ိုးႀကီးပြားေရး လုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ သႆတဒိ႒ိလို႔ မွတ္လိုက္ပါ … (မွန္လွပါဘုရား)။
အ႐ိုးႀကီးပြားေရး ႀကိဳက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ … (သႆတဒိ႒ိပါဘုရား)။ မဆိုးရြားဘူးလားေနာ္ … (ဆိုးရြားပါတယ္ ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ မသိေတာ့ ဘုရားေရွ႕မွာျဖစ္ေစ၊ သံဃာေတာ္ေတြ ေရွ႕မွာျဖစ္ေစ ခင္ဗ်ားတို႔က နိဗၺာန္မရမီ စပ္ၾကားမွာျဖင့္ ဒီသား ဒီသမီး ဒီေျမး ဒီျမစ္နဲ႔ ငွက္ျဖစ္ေသာ္လဲ တစ္ကိုင္းတည္း၊ ဆင္ျဖစ္ေသာ္လည္း တစ္ကၽြန္းတည္း၊ ႐ႈပ္လိုပ္တာေတြ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။
အဲဒါေတြ ထည့္မေနနဲ႔၊ အဲဒါေတြ ဘာေတြပါလိမ့္မတံုးဆိုတာေကာ သိပလား … (သိပါၿပီဘုရား)။ ဘာပါလိမ့္ … (အ႐ိုးႀကီးပြားေရး ေတာင္းေနတာပါဘုရား)။ အ႐ိုးႀကီးပြားေရးတဲ့ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ေမာင္ညြန္႔ေရႊ … အ႐ိုးႀကီးပြားေရး တဲ့ကြာ … ထည့္ေတာင္းတယ္ … (မွန္ပါ့)။ ေတာ္ေတာ္႐ိုင္းတဲ့ါ ပါးစပ္မို႔ ထည့္တာပဲဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ေကာ သေဘာပါၾကပလား … (ပါ, ပါတယ္ဘုရား)။
ကိုင္း … ျပင္ႏိုင္, ဆင္ႏိုင္လို႔ရွိရင္ ျပင္ၾက ဆင္ၾကပါစို႔ဆိုတာကိုလဲ တိုက္တြန္းပါတယ္ေနာ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။ ဦးခင္ေမာင္ တရားခ်ီးေနတာလား၊ ခင္ဗ်ားတို႔ျဖစ္စဥ္ ေျပာေနတာလား … (ျဖစ္စဥ္ေျပာေနတာပါဘုရား)။ အဲ - အျပင္ခိုင္းေနတယ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
ကိုင္း ဒါျဖင့္ အ႐ိုးႀကီးပြားေရး ဇာတ္သိမ္းခ်င္ရင္ သႆတ, ဥေစၧဒ ျဖဳတ္ၾကစို႔ … (မွန္ပါ့)။ အ႐ိုးႀကီးပြားေရး ဇာတ္သိမ္းခ်င္ရင္ … (သႆတ, ဥေစၧဒျဖဳတ္ပါဘုရား)။ သႆတ, ဥေစၧဒကို ေမာင္ထြန္းလိႈင္ ျဖဳတ္ၾကစို႔ ရဲ႕ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
သႆတ, ဥေစၧဒဟာ ဘယ္က လာတာတံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ဒကာ ဒကာမတို႔ ခႏၶာပဋိစၥသမုပၸာဒ္ နားမလည္တာက လာတယ္ … (မွန္ပါ့)။ သႆတဒိ႒ိ၊ ဥေစၧဒဒိ႒ိဟာ ဘယ္က လာပါလိမ့္ … (ခႏၶာ့ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ နားမလည္ တာက လာပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ကိုယ့္ခႏၶာအေၾကာင္းမွ ကိုယ္မသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာျဖင့္ သႆတ, ဥေစၧဒဒိ႒ိ တစ္ခုခုျဖစ္ေတာ့မယ္ … (မွန္ပါ့)။ မရွိေပဘူးလား … (ရွိပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ ဘုရားက သႆတလမ္းလဲ မလိုက္နဲ႔၊ ဥေစၧဒလမ္းလဲ မလိုက္နဲ႔၊ အလယ္လမ္းလိုက္လို႔ ငါ … ဘုရားျဖစ္လာတယ္လို႔ မေျပာဘူးလား … (ေျပာပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ ဘယ္လမ္းက ဘုရားျဖစ္သလဲ … (အလယ္လမ္းက ဘုရားျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။ ခင္ဗ်ားတို႔ကလဲ အလယ္လမ္းက သြားရမွာ၊ သႆတလမ္းလဲ မလိုက္ပါနဲ႔၊ ဥေစၧဒလမ္း ေကာ … (မလိုက္ပါနဲ႔)။ ဘယ္လမ္းလိုက္ၾက ရမယ္ … (အလယ္လမ္း လိုက္ၾကရပါမယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အလယ္လမ္းဆိုတာ သႆတလဲ ဝမ္းထဲမွာ ရွင္းမွ … (မွန္ပါ့)။ ဥေစၧဒေကာ … (ဝမ္းထဲမွာ ရွင္းမွပါဘုရား)။ ဘယ္လမ္းလိုက္ၾကမယ္ … (အလယ္လမ္း လိုက္ၾကရပါမယ္ဘုရား)။
အလယ္လမ္းကို လိုက္ၾကရမည့္အလုပ္ဟာ ခင္ဗ်ားတို႔က သႆတလမ္း လိုက္ျပန္ေတာ့ အ႐ိုးႀကီးပြားေရး … (မွန္ပါ့)၊ ဥေစၧဒလမ္းကို လိုက္၊ လိုက္ျပန္ေတာ့လဲ ငရဲႀကီးပြားေရး … (မွန္ပါ့)၊ ေကာင္းေသးရဲ႕လား … (မေကာင္းပါဘုရား)။
ဘယ္ဟာ ဘယ္လမ္းမွသာလွ်င္ က်ဳပ္တို႔သင့္ေလ်ာ္တဲ့လမ္းလို႔ ဆိုလို႔ရပါ့မလဲ … (အလယ္လမ္းက လိုက္ရမွာပါ ဘုရား)။ အလယ္လမ္းမွ ေလ်ာ္တဲ့လမ္းဆိုေတာ့ ဘုရားဘယ္လမ္းက ျဖစ္ … (အလယ္လမ္းက ျဖစ္ပါတယ္)။ ေသာတာပန္ ဘယ္လမ္းကျဖစ္ … (အလယ္လမ္းက ျဖစ္ပါတယ္)။ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္၊ ရဟႏၲာ ဘယ္လမ္းကျဖစ္ … (အလယ္လမ္းက ပါဘုရား)။
အဲ … အလယ္လမ္းဆိုတာက ဒကာ ဒကာမတို႔ မဂၢင္ရွစ္ပါးလမ္း … (မွန္ပါ့)၊ ဒီက သႆတဒိ႒ိ ဆိုတာက ခိုင္တယ္, ၿမဲတယ္လို႔ ယူတဲ့လမ္း … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ဥေစၧဒဒိ႒ိက ျပတ္ရင္ၿပီးတာပဲလို႔ ယူတဲ့လမ္း … (မွန္ပါ့)။
ဘယ္ႏွစ္လမ္း ရွိပါလိမ့္ … (သံုးလမ္းရွိပါတယ္ဘုရား)။ သံုးလမ္း၊ ဘယ္လမ္းသာ အားကိုးစရာ ျမင္ၾကသလဲ … (အလယ္လမ္းသာ အားကိုးစရာ ျမင္ပါတယ္ဘုရား)။
အဲ … ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အလယ္လမ္းကို ျပေတာ့မယ္ဆိုလို႔ ရွိရင္ျဖင့္ .. တဲ့၊ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ကို သႆတ၊ ဥေစၧဒစင္တဲ့ ဉာဏ္ကေလး ဝမ္းထဲေရာက္သြားေတာ့မွ အလယ္လမ္း ဉာဏ္ေပၚလာတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ေမာင္ျမ … အေရးမႀကီးဘူးလား … (ႀကီးပါတယ္ဘုရား)။
ဒကာ ဒကာမတို႔ သႆတ ဥေစၧဒ ဝမ္းထဲ စင္သြားေတာ့မွ ဝမ္းထဲမွာ စင္သြားၿပီ၊ သႆတလဲ မရွိေတာ့ဘူး၊ ဘုရားေဟာ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ ျပလိုက္တာ၊ ဥေစၧဒလဲ မရွိေတာ့ဘူးဘုရား ဆိုေတာ့မွ အလယ္လမ္း သိတဲ့ဉာဏ္ကေလး ဝမ္းထဲေရာက္လာတယ္ … (မွန္ပါ့)။ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီ)။
ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ အျဖစ္ကိုလဲ သိ၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ အပ်က္ကိုလဲ သိေတာ့မွ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္ပါလံုး သိတဲ့အခါက်ေတာ့မွ အလယ္လမ္းျဖစ္တဲ့ ဉာဏ္ကေလး ဦးခင္ေမာင္ … ဝမ္းထဲ ေရာက္လာတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဆရာဘုန္းႀကီးက သႆတ၊ ဥေစၧဒ မရွင္းေပးခဲ့လို႔ရွိရင္ ဒီဒကာ ဒကာမေတြ ကိုယ္က်ိဳးနည္းၿပီ … (မွန္လွပါ)။ မနည္းေပဘူးလား … (နည္းပါတယ္ဘုရား)။
အလုပ္ေတာ့လုပ္မွာပဲ ခလုတ္ကေလးတိုက္မိဦး … အနိစၥ .. အနိစၥ၊ လုပ္ေတာ့လုပ္မွာပဲ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ မလုပ္ေပဘူးလား … (လုပ္ပါတယ္ဘုရား)၊ လုပ္ေပမယ့္ သူ႔မွာ သႆတ၊ ဥေစၧဒက ဦးဘအုန္းေရ .. စင္ရဲ႕လား … (မစင္ပါဘုရား)။
မစင္ေတာ့ သူလုပ္ေနတာသည္ ဒုဗၺလဝိပႆနာသာ ျဖစ္တယ္၊ ဗလဝဝိပႆနာ ျဖစ္ပါရဲ႕လား … (မျဖစ္ပါဘုရား)၊ ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါၿပီ)၊ ကဲ … ဒါျဖင့္ သႆတ ဥေစၧဒျဖဳတ္ၾကပါစို႔ ဆိုတာ ဒကာ ဒကာမေတြ ျဖဳတ္လိုက္ရင္ ဘယ္လမ္းေရာက္မယ္ ထင္ၾကသလဲ … (အလယ္လမ္းေရာက္မွာပါ)။
အလယ္လမ္းေရာက္ေအာင္ ဦးခင္ေမာင္ … နာရီဝက္သာသာ ေျပာရတယ္၊ လွ်ာရွည္တဲ့ဘုန္းႀကီးလို႔ ေအာက္ေမ့ မေနနဲ႔၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ဖ်င္းလို႔ေျပာတာ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)။ လွ်ာရွည္လို႔လား၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ဖ်င္းလို႔လား … (ဖ်င္းလို႔ပါဘုရား)။
ေနာက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မကဲ့ရဲ႕နဲ႔ေနာ္ … (မွန္လွပါ)။ ဟာ … ဘုန္းႀကီးက စကားေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ သိလြယ္ေအာင္လို႔ ေျပာေတာ့ ေျပာတာပဲ၊ တရားသားကို မေရာက္ေသးဘူးလို႔ ေအာက္ေမ့မေနနဲ႔ … (မွန္ပါ့)၊ ဒါ တရားသားပဲ၊ အလယ္လမ္း ေရာက္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ သႆတ ဥေစၧဒ စင္ရင္ အလယ္လမ္း သိတဲ့ဉာဏ္ မေရာက္ေပဘူးလား … (ေရာက္ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီဉာဏ္ ေရာက္လာကတည္းကိုက သိမႈကိစၥၿပီးတာပဲ၊ က်င့္႐ံုပဲ က်န္ေတာ့တယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ဒကာ ဒကာမေတြ၏အစ သတၱဝါအစကိုျဖင့္ … ဘုရားပင္ ရွာမေတြ႕ပါဘူးတဲ့ … (မွန္ပါ့)။ သတၱဝါအစကိုျဖင့္ … (ဘုရားရွာ မေတြ႔ပါဘုရား)။ သတၱဝါျဖစ္ေၾကာင္း အစက်ေတာ့ေကာ … (ေတြ႕ပါတယ္ဘုရား)၊ အဝိဇၨာနဲ႔ တဏွာကို သြားေတြ႕တယ္ …. (မွန္ပါ့)။
သတၱဝါအစသာ ေတြ႕မယ္ဆို ဘုရားျဖစ္တဲ့ေန႔က စ,ေဟာ ပရိနိဗၺာန္သာ စံတယ္၊ ဦးခင္ေမာင္တစ္ေယာက္၏ အစကို မေတြ႕ႏိုင္ဘူးတဲ့၊ မကုန္ႏိုင္ဘူးတဲ့ … (မွန္ပါ့)၊ ဘယ္ေလာက္ရွည္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား … (မွန္လွပါဘုရား)။
သို႔ေသာ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ရွာလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဘာလာေတြ႕သတံုး … (အဝိဇၨာနဲ႔ တဏွာေတြ႔ပါတယ္ဘုရား)။
ကဲ … ဒါျဖင့္ က်ဳပ္တို႔ခင္ဗ်ားတို႔အစ အဝိဇၨာက ဆိုၾကပါစို႔ … (မွန္ပါ)၊ သေဘာက်ပလား … (မွန္လွပါ)၊ အဝိဇၨာပစၥယာ ဘာလာမယ္ … (သခၤါရာပါဘုရား)၊ သခၤါရလာမယ္။ ေၾသာ္ … အဝိဇၨာရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ သခၤါရအလုပ္ လုပ္မွာပဲ … (မွန္ပါ့)။
သခၤါရအလုပ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာတစ္ျခားမဟုတ္ဘူး၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ကုသိုလ္လဲ လုပ္တယ္၊ ဘံုဘဝေတြလဲ ဆုေတာင္းတယ္၊ နိဗၺာန္မပါဘူး … (မွန္ပါ့)၊ ကုသိုလ္ေတာ့ လုပ္တယ္ေနာ္ ဆုေတာင္းေတာ့ ဘံုဘဝေတြကို … (ဆုေတာင္းပါတယ္ဘုရား)။
ဘံုဘဝေတြ ေတာင္းတာကေတာ့ျဖင့္ တဏွာဆႏၶလို႔ဆိုရင္ လြဲပါ့မလား … (မလြဲပါ)။ ဒီဘက္က လုပ္တာကေတာ့ ကုသိုလ္ပဲေနာ္ … (မွန္ပါ့)။ ဘံုဘဝေတြ ေတာင္းတာကေတာ့ … (တဏွာပါဘုရား)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ အဝိဇၨာသည္ တဏွာသည္ ဒကာ ဒကာမတို႔ သိတဲ့အတိုင္းပါပဲ၊ ကုသိုလ္လဲ လုပ္တယ္၊ ဘံုဘဝလဲ ဆုေတာင္းတယ္ဆိုတာ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ေတာင္းပါလိမ့္မတံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ ေၾသာ္ … ေသေသခ်ာခ်ာ ေပၚေတာ့မွ မသိလို႔ ေတာင္းေနတာ … (မွန္လွပါဘုရား)။ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။ မသိလို႔ … (ေတာင္းေနတာပါ ဘုရား)။
မသိလို႔ ေတာင္းသည္ဆိုေတာ့ မသိတာက အဝိဇၨာ၊ ဟုတ္လား၊ ကုသုိလ္ေတြ ျပဳၿပီးသကာလ နိဗၺာန္ရႏိုင္ပါလ်က္သားနဲ႔ ဒီသား ဒီသမီး သံေယာဇဥ္ သႆတဒိ႒ိေတြ စြဲေနတာနဲ႔ ဦးခင္ေမာင္ေရ … ဆုကေလး ဘာေလး ေတာင္းလိုက္တယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။ မေတာင္းလိုက္ဘူးလား … (ေတာင္းလိုက္ပါတယ္ ဘုရား)။
အင္း … သူတို႔လဲ က်န္းမာေအာင္ ကိုယ္လဲက်န္းမာေအာင္ ေရာက္ရာဘဝမွာလဲ ဒီသား ဒီသမီးနဲ႔ မခြဲရေအာင္၊ မလာလားဗ်ာ … (လာပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒါ ဘယ္လိုေၾကာင့္ ပါလိမ့္မတံုးလို႔ အရင္းစစ္လိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့မွ အဝိဇၨာပစၥယာေၾကာင့္ သခၤါရ အလုပ္လုပ္ပါတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။ ဘယ္လိုပါလိမ့္ … (အဝိဇၨာပစၥယာေၾကာင့္ သခၤါရ အလုပ္လုပ္ပါတယ္)။ ရွင္းၿပီေနာ္ … (ရွင္းပါၿပီ)။
ဒါျဖင့္ အဝိဇၨာဆိုတာ မသိတာ၊ သခၤါရက ျပဳလုပ္တာ … (မွန္ပါ့)၊ အဝိဇၨာက … (မသိတာပါဘုရား)၊ သခၤါရက … (ျပဳလုပ္တာပါဘုရား)။ ဦးဇံရင္ ေက်နပ္ပလား … (ေက်နပ္ပါၿပီ)။
ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ အဝိဇၨာက ဘာမသိတာတံုး၊ သခၤါရက ဘယ္လိုမသိလို႔ သခၤါရ လုပ္ျဖစ္ပါလိမ့္မတံုးဆိုေတာ့ အဝိဇၨာ ဆိုတာ “ဒုေကၡ အဉာဏံ၊ ဒုကၡသမုဒေယ အဉာဏံ” အစရွိတဲ့ သစၥာေလးပါး မသိလို႔ လုပ္ျဖစ္တာ … (မွန္လွပါ)။ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။
ကုသိုလ္လုပ္တတ္လို႔ ရွိရင္ျဖင့္ နိဗၺာန္ေရာက္ႏိုင္တဲ့ကုသိုလ္ခ်ည္းပဲ၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ လုပ္တတ္လို႔ ရွိရင္ … ေနာ္ … (မွန္လွပါ)။ သို႔ေသာ္ ခင္ဗ်ားတို႔က နိဗၺာန္မေရာက္ခ်င္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က..တဲ့ ဒီသား ဒီသမီးနဲ႔မွ အတူတူဆိုတဲ့ ဥစၥာသည္ သြားႏိုင္ဖို႔ ျမင္ေသးရဲ႕လား … (မျမင္ပါဘုရား)။
မယံုခ်င္လို႔ရွိရင္ ေနာက္ကေသနတ္နဲ႔ လုိက္ပစ္၊ ကေလးႏွစ္ေယာက္သာ ဆြဲေျပးရင္ ဒီဥစၥာ မွန္ေခ်ရဲ႕ … (မွန္ပါ့)၊ ကေလးႏွစ္ေယာက္သာ လက္ဆြဲၿပီး ေျပးမယ္ဆိုရင္ ဒီလူ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ေျပးႏိုင္ပါ့မလား … (မေျပးႏိုင္ပါ ဘုရား)။
ဘာျပဳလို႔တံုး၊ ကေလးႏွစ္ေယာက္ လက္တြဲေနရလို႔ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ေျပးႏိုင္ပါ့မလား … (မေျပးႏိုင္ပါဘုရား)၊ ဘာျဖစ္လို႔ မေျပးႏိုင္တာလဲ … (ကေလးႏွစ္ေယာက္ လက္တြဲေနရလို႔)။
ဒီမွာလဲ ထိုနည္းအတူပဲ ဒီသား ဒီသမီး ဒီေျမး ဒီျမစ္ပါမွဆိုရင္ ခဲယဥ္းၿပီ … (မွန္ပါ့)၊ မခဲယဥ္းေပဘူးလား … (ခဲယဥ္းပါတယ္)၊ သို႔ေသာ္လဲ ခင္ဗ်ားတို႔ကေတာ့ ဒါကေလးမွ မထည့္လိုက္ရလို႔ရွိရင္တဲ့ အမိႏို႔ဖိုးေတာင္ ေက်ပံုမရဘူး၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)။ အေတာ္ဆိုးတယ္ဆိုတာ ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ မသိတာေၾကာင့္ သခၤါရအလုပ္ မလုပ္ေပဘူးလား … (လုပ္ပါတယ္ဘုရား)။ အဲဒါ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ဳပ္တို႔၏ အစပါပဲ … (မွန္ပါ့)။
ေဟာ … သခၤါရပစၥယာ ဝိညာဏံဆိုေတာ့ ေဟာဒါ လူဝိညာဏ္လဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ နတ္ဝိညာဏ္ေကာ … (ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္)။ လူခႏၶာေကာ … (ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္)၊ နတ္ခႏၶာ … (ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္)။ ျဗဟၼာခႏၶာ … (ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္)၊ အဲ … နိဗၺာန္ေတာ့ မပါဘူး … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ပါေသးရဲ႕လား … (မပါ,ပါဘုရား)။
ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ မပါ,ပါလိမ့္မတံုး ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ … မသိလို႔ လုပ္ထားေတာ့ မသိသလို ေပၚလာတဲ့ ခႏၶာ၊ ဒီခႏၶာ ဘာသစၥာတဲ့ … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။ ဒီဒုကၡသစၥာကို ဒီသခၤါရႏွစ္ခုက မလုပ္ဘူးလား … (လုပ္ပါတယ္ဘုရား)။
သခၤါရႏွစ္ခုက လုပ္ခ်င္လို႔ လုပ္ရတာလား … မသိတဲ့လူက ေခါင္းေဆာင္ေနလို႔လား … (မသိတဲ့လူက ေခါင္းေဆာင္ ေနလို႔ပါဘုရား)။ ေၾသာ္ … မသိတဲ့လူက ေခါင္းေဆာင္ေတာ့ လုပ္မိလုပ္ရာ လုပ္ေတာ့ကို ျဖစ္မိျဖစ္ရာ ျဖစ္တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ ျဖစ္မိျဖစ္ရာ ဘာသစၥာတံုး …. (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။ ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီ)။
နိဗၺာန္သြားႏိုင္တဲ့အလုပ္ လုပ္လိုက္လို႔ရွိရင္ ဒီကုသုိလ္ေတြဟာ နိဗၺာန္သြားႏိုင္သားပဲ။ သူသည္ကား လို႔ဆိုရင္ ဥပနိႆယပစၥေယာ အားႀကီးေသာ အေၾကာင္းလဲရွိသားပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုက ဒီသား ဒီသမီး ဒီေျမး ဒီျမစ္နဲ႔ ဒီဘံုးေတြ ႀကိဳက္ေနတဲ့ ဒုကၡသစၥာကို ဒုကၡသစၥာမွန္းမသိလို႔ ဒီခႏၶာႀကီး ေပၚလာတာ …(မွန္လွပါဘုရား)။ မေပၚလာဘူးလား … (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)။
ကဲ … ဒီခႏၶာေပၚလာေတာ့ ဒါဟာ ဒီဘဝပစၥဳပၸန္ဘဝလို႔ ဆိုၾကပါစို႔ … (မွန္ပါ့)။ ယခုဘဝအစ ဒီခႏၶာက၊ ဟုတ္ကဲ့လား …(မွန္လွပါဘုရား)။ ယခုဘဝအစ … (ဒီခႏၶာကပါဘူရား)။
ေကာင္းၿပီ … ဒါျဖင့္ ၁-ကယ္၊ ၂-ကယ္ဟာ အတိတ္ဘဝ ထားလိုက္တာေပါ့ … (မွန္ပါ့)။ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ ၁-ကယ္၊ ၂-ကယ္ဟာ … (အတိတ္ဘဝပါဘုရား)၊ အတိတ္ဘဝ ထားလိုက္တာေပါ့။
ဒါျဖင့္ ဒီအထဲ သြားလိုက္ပါေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဝိညာဏ္၊ နာမ္႐ုပ္၊ သဠာယတန၊ ဖႆ၊ ေဝဒနာေတြ ထံုးစံအတိုင္း မသြားေပဘူးလား … (သြားပါတယ္ဘုရား)။ အဲ… ဝိညာဏ္၊ နာမ္႐ုပ္၊ သဠာယတန၊ ဖႆ၊ ေဝဒနာ … သေဘာက်ၿပီေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ … ဒီငါးခု ဝင္လာၿပီ၊ ဒီဘက္က တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံ သံုးခုကေကာ ဒကာ ဒကာမတို႔ မလာေပဘူးလား … (လာပါတယ္ဘုရား)။ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္၊ ကံ၊ သံုးခုလာရမယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။ ဒါက အရင္နားလည္ၿပီးသားျဖစ္လို႔ ဦးခင္ေမာင္ ခပ္ျပင္းျပင္းပဲ ေျပာသြားတယ္ … (မွန္ပါ့)။
သို႔ေသာ္ သႆတ ဥေစၧဒခြာခ်င္ေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီမွာ ၾကည့္လိုက္တာေပ့ါ၊ ဒါ ဝိညာဏ္ မဟုတ္လားဗ်ာ … (မွန္ပါ့)၊ … (စက္ဝိုင္းကိုျပသည္)။ ဝိညာဏ္ျဖစ္ေနေတာ့ ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါ ပါ,ပါရဲ႕လား … (မပါ,ပါဘုရား)။
မပါေတာ့ ေၾသာ္ … ဝိညာဏ္ဟာ စိတ္ပဲ၊ သူနဲ႔ေတာ့ သဟဇာတ ျဖစ္တာ ႐ုပ္ပဲ၊ မဆိုႏိုင္ဘူးလား … (ဆိုႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)။ ပုဂၢိဳလ္၊ သတၱဝါ ပါေသးလား … (မပါ,ပါဘုရား)။ ဒါက သကၠာယဒိ႒ိ ျဖဳတ္လိုက္တာ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီ)။
ပုဂၢိဳလ္ သတၱဝါ မပါဘူးလို႔ သိကတည္းကိုက သခၤါရက လုပ္လိုက္ကတည္းက ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါ လုပ္တာလား၊ ခႏၶာလုပ္တာလား … (ခႏၶာလုပ္တာပါ)၊ ခႏၶာဆိုေတာ့ နာမ္႐ုပ္ေပါ့ဗ်ာ … (မွန္လွပါ)၊ ရွင္းၿပီေနာ္ … (ရွင္းပါၿပီ)။
အဲဒီေတာ့ တစ္ခါစဥ္းစားလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ေၾသာ္ … ဘယ္သူဖန္ဆင္းတာတံုး၊ ဒီခႏၶာေပၚလတာ ဘယ္သူဖန္ဆင္းတာမွ မဟုတ္ဘူး၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။ သခၤါရပစၥယာေၾကာင့္ ဝိညာဏ္ ေပၚတာပဲဆိုတာ သေဘာက်ၾကပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါ စူးစူးစိုက္စိုက္လဲ မွတ္ပါ၊ စူးစူးစိုက္စိုက္လဲ နာပါ၊ ဒီဥစၥာ သႆတ၊ ဥေစၧဒ ျဖဳတ္ရမယ္ဆိုေတာ့ မဂ္တား ဖိုလ္တားတာ ျဖဳတ္ရမယ္ဆိုေတာ့ ဦးခင္ေမာင္ … သာမည ေျပာလို႔မရဘူးေနာ္ … (မရပါဘူး)၊ သာမည ေျပာလို႔ ကိုျမေရႊ ရပါ့မလား … (မရပါဘုရား)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒီဝိညာဏ္ျဖစ္လာတာလဲ သခၤါရေၾကာင့္ ဘာျဖစ္တာတံုး … (ဝိညာဏ္ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။ ကဲ … တစ္ခါ ဝိညာဏ္ခ်ဳပ္သြားတဲ့အခါ က်လို႔ရွိရင္လဲ နာမ္႐ုပ္ မလာေပဘူးလား … (လာပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဝိညာဏ္ကေလးဟာ ျဖစ္လဲ မျဖစ္ဘူးလား … (ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။ သခၤါရေၾကာင့္ ျဖစ္ေကာ မျဖစ္ဘူးလား … (ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။
ေနာက္သူသည္ကားလို႔ ဆိုရင္ နာမ္႐ုပ္ ေက်းဇူးျပဳေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ သူမခ်ဳပ္ ေပဘူးလား … (ခ်ဳပ္ပါတယ္ ဘုရား)။ ခ်ဳပ္တယ္လို႔ ထားလုိက္ပါဦးေတာ့၊ အဲဒီေတာ့ သူဟာ ျဖစ္လဲ ျဖစ္တယ္၊ ခ်ဳပ္လဲ ခ်ဳပ္တဲ့တရားဆိုရင္ ဘယ့္ႏွယ္တံုး … (မွန္ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ သူဟာ ခုိင္တဲ့ၿမဲတဲ့ တရားလား … (မခိုင္မၿမဳပါဘုရား)။ ခိုင္တဲ့ၿမဲတဲ့တရား မဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ဉာဏ္ထဲမွာ မသိေသးဘူးလား … (သိပါတယ္ဘုရား)။ ဒီကေန ဉာဏ္နဲ႔နားေထာင္တာေပါ့။ ဒီကဉာဏ္နဲ႔ နားေထာင္ေတာ့ ခိုင္ၿမဲတဲ့တရားလဲ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုႏိုင္ၾကသလား … (ဆိုႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)။
ဝိညာဏ္ဟာ ျဖစ္ေပၚတာပဲ၊ ျဖစ္တဲတရားလဲ ဟုတ္ပါရဲ႕လား … (ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား)။ ခ်ဳပ္တဲ့တရားေကာ … (ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား)။ ဝိညာဏ္ဆိုေတာ့ ပဝတၱိညာဏ္လဲ ဒီအတိုင္းပဲ၊ ျဖစ္လဲျဖစ္တယ္၊ ခ်ဳပ္လဲ ခ်ဳပ္တယ္လို႔ မသိဘူးလား … (သိပါတယ္ဘုရား)။
ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ ျဖစ္လဲျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုသျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ျဖစ္လဲျဖစ္တယ္ ဆိုတာသိသျဖင့္ ေစာေစာစီးစီး မွတ္ထား လိုက္စမ္းပါတဲ့၊ ဥေစၧဒဒိ႒ိ စင္သြားၿပီ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ျဖစ္ၿပိးပ်က္ေကာ မပ်က္ဘူးလား … (ပ်က္ပါတယ္ ဘုရား)။ ျဖစ္ၿပီးပ်က္သြားတယ္ ဆိုကတည္းက ခုိင္ၿမဲတဲ့သေဘာ သႆတသေဘာ ရွိေသးရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား)။ ဒါျဖင့္ တိုတိုကေလး မွတ္ထားလိုက္စမ္းပါ။
အျဖစ္ျမင္ရင္ ဥေစၧဒစင္ၿပီ၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
အပ်က္ျမင္ရင္ … သႆတ … (စင္ပါတယ္ဘုရား)၊ အျဖစ္ျမင္ရင္ … (ဥေစၧဒစင္ပါတယ္ဘုရား)၊ အပ်က္ျမင္ရင္ … (သႆတ စင္ပါတယ္ဘုရား)။
ျပန္ေျပာ ျပန္ေျပာ၊ ဒါဟာ အေရးႀကီးတယ္၊ အျဖစ္ျမင္ရင္ …. (ဥေစၧဒစင္ပါတယ္ဘုရား)။ အပ်က္ျမင္ရင္ … (သႆတ စင္ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒါ သံယုတ္ပါဠိေတာ္ႀကီးမ်ားမွာလဲ ဒီအတိုင္းပဲလာတယ္ဆိုတာ မွတ္ထားလိုက္ပါေတာ့။
ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ ဝိညာဏ္ၿပီးေတာ့ နာမ္႐ုပ္ကေလး၊ နာမ္႐ုပ္ကေလး ျဖစ္မႈကိို ျမင္ျပန္ေတာ့လဲ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ့္ႏွယ္ဆိုမယ္ … (ဥေစၧဒစင္ပါတယ္ဘုရား)။ ပ်က္မႈျမင္လိုက္ျပန္ေတာ့ … (သႆတစင္ပါတယ္ဘုရား)။
အဲ … ျဖစ္မႈျမင္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ကိုတဲ့ ျပတ္သြားတာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ဒီကအေၾကာင္းေၾကာင့္ သူျဖစ္ေပၚ လာေတာ့ ျဖစ္မႈကို မျမင္ၾကဘူးလား … (ျမင္ပါတယ္ဘုရား)။ အေၾကာင္းျဖစ္လို႔ အက်ိဳးမျဖစ္ဘူးလား … (ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီျဖစ္မႈျမင္ကတည္းက အင္း… အေၾကာင္းရွိေနသေရြ႕ကာလပတ္လံုး အက်ိဳးျဖစ္ေနမွာပဲလို႔ မသိဘူးလား … (သိပါတယ္ဘုရား)။ ဒီလိုသိေတာ့ ဘယ္ဒိ႒ိစင္သြားသလဲ … (ဥေစၧဒဒိ႒ိ စင္ပါတယ္ဘုရား)၊ အဲ … ဥေစၧဒဒိ႒ိစင္တယ္၊ ေသရင္ ၿပိီးတာပဲဆိုတာ ဟုတ္ကဲ့လား … (မဟုတ္ပါဘုရား)၊ ဥေစၧဒစင္ပံုကို ေက်နပ္ပလား … (ေက်နပ္ပါၿပီဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ … ဒါျဖင့္ ဒီအေၾကာင္းကေလးဟာ ဒကာ ဒကာမတို႔ သိတဲ့အတိုင္းပဲ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ခ်ဳပ္မသြားဘူးလား … (ခ်ဳပ္သြားပါတယ္ဘုရား)၊ ခိုင္ရဲ႕၊ ျမဲရဲ႕လား … (မၿမဲပါဘုရား)၊ မၿမဲတာျမင္သျဖင့္ ဘာစင္သြားသတံုး … (သႆတ စင္သြား ပါတယ္ဘုရား)။ ခိုင္ၿမဲတယ္ ထင္တဲ့သႆတက မစင္ဘူးလား … (စင္ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ဒီတစ္လံုးကို မွတ္ထားလိုက္စမ္းပါ။
အျဖစ္ျမင္ရင္ … (ဥေစၧဒ စင္ပါတယ္ဘုရား)။
အပ်က္ျမင္ရင္ … (သႆတ စင္ပါတယ္ဘုရား)။
သႆတဒိ႒ိ စင္တယ္ဆိုေတာ့ ကိုင္း … ရွင္းပါေတာ့မယ္ ဒကာ ဒကာမေတြ ေရွ႕နား “ဖႆပစၥယာ ေဝဒနာ” ႏွစ္လံုးကိုပဲ ရွင္းျပလိုက္ရင္ ဒကာ ဒကာမတို႔ သိေလာက္ပါတယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။ “ဖႆပစၥယာ ေဝဒနာ” သိၿပီေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ ဖႆပစၥယာ … (ေဝဒနာပါဘုရား)။
ဒါ - ခင္ဗ်ားတို႔သႏၲာန္ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ႕တယ္ ကိုင္လိုက္တယ္ဆိုတာ ဖႆ … (မွန္ပါ)၊ ႏူးညံ့လိုက္တာ ေကာင္းလိုက္တာဆိုတာက ေဝဒနာ၊ သူ႕အေၾကာင္းနဲ႔ သူ႕အက်ိဳးနဲ႔ မလာေပဘူးလား … (လာပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ဖႆပစၥယာ … (ေဝဒနာပါဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ .. ဖႆနိေရာဓာ … (ေဝဒနာနိေရာေဓာပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ … ဖႆျဖစ္ရင္ ဒကာ ဒကာမတို႔ စဥ္းစားၾကည့္၊ ေဝဒနာျဖစ္ရမွာပဲ … (မွန္ပါ့)။ ဖႆပစၥယာ … (ေဝဒနာပါဘုရား)။ ဒီလိုသိသြားလို႔ ဖႆျဖစ္လု႔ိ ေဝဒနာျဖစ္တာပဲလို႔ သိသျဖင့္ ဘယ္ဒိ႒ိ စင္သြားသတံုး … (ဥေစၧဒဒိ႒ိ စင္ပါတယ္ဘုရား)။ သေဘာက်ၿပီေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
ဒါျဖင့္ ဖႆခ်ဳပ္လို႔ ေဝဒနာေကာ … (ခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဘာဒိ႒ိ စင္သြားသတံုး … (သႆတဒိ႒ိစင္ပါတယ္)၊ ခိုင္ၿမဲတာရွိေသးရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား)။
ဒါကေလးႏွစ္လံုးကိုျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ မဂ္ဆိုက္ ဖိုလ္ဆိုက္ ေဟာရမည့္ တရားထူး ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔က မုန္းခ်င္မုန္းေပေတာ့၊ ဒါေတာ့ သိေအာင္ေဟာရလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့)။
ဒါမွမသိရင္ ကိုျမေရႊ … ေဟာဝိပႆနာ႐ႈလို႔လဲ အလကားပဲ၊ သေဘာက်ၿပီလား …(က်ပါၿပီဘုရား)။ ဒါေလးမွ မသိရင္ျဖင့္ … (ဝိပႆနာ႐ႈလို႔လဲ အလကားပါပဲဘုရား)။ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။ ဒုဗၺလဝိပႆနာ သာျဖစ္ပါတယ္၊ (ဝါ) အားနည္းတဲ့ ဝိပႆနာသာ ျဖစ္တယ္၊ ေမာင္ထြန္းလိႈင္ အားႀကီးတဲ့ဝိပႆနာ … (မျဖစ္ႏိုင္ပါဘုရား)၊ အားႀကီးတဲ့ ဝိပႆနာ ဆိုတာက မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ ေက်းဇူးျပဳမည့္ ဝိပႆနာ။
အဲဒါ မျဖစ္ႏိုင္လို႔ အ႒ကထာဆရာ အေသအခ်ာ ဖြင့္ေနတဲ့အတြက္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဖႆပစၥယာ … (ေဝဒနာပါ ဘုရား)၊ ေၾသာ္ ဖႆျဖစ္လို႔ ဘာတဲ့လဲ … (ေဝဒနာ ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။ ဒီလိုသိသြားေတာ့ ေဝဒနာေလး ေပၚတိုင္းေပၚတိုင္း ဒကာ ဒကာမေတြက သူ႕အလုိလို ျဖစ္တာမဟုတ္ပါဘူး၊ ေတြ႕ထိလို႔ ျဖစ္တာပါပဲ၊ မဆိုႏိုင္ဘူးလား … (ဆိုႏိုင္ပါတယ္ ဘုရား)။ မေတြ႕ထိဘဲနဲ႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး၊ မီးမ်ားလိုပဲ၊ လက္ကေလးနဲ႔ သြားၿပီး မထိဘဲနဲ႔ ပူတယ္ဆိုတဲ့ မခံရပ္ႏိုင္ေအာင္ ဒုကၡေဝဒနာေတြက ေပၚႏိုင္ပါ့မလား … (မေပၚႏိုင္ပါဘုရား)။
မီးနဲ႔ထိတာက ဖႆ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္)၊ ဒီ-လက္ထဲ ေပၚတာက မခံႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာတာက … (ေဝဒနာပါဘုရား)၊ မထိဘဲနဲ႔ ေဝဒနာေပၚပါ့မလား … (မေပၚပါဘုရား)၊ ထိမွ ေဝဒနာေပၚတယ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။
ဒါျဖင့္ ဒီမီးခ်ဳပ္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ထိတဲ့ဖႆ ခ်ဳပ္သြားေတာ့ ေဝဒနာေကာ … (ခ်ဳပ္သြားပါတယ္ဘုရား)။ တစ္ခါဒီဘက္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ မီးနဲ႔မထိဘူး၊ ဖႆက ရွိေသးရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား)။ ဒီနားက်မွပဲ အထူးပူေနေသးလား၊ ေအးခ်မ္းသြားသလား … (ေအးခ်မ္းသြားပါတယ္)။ ဒါျဖင့္ဖႆခ်ဳပ္လို႔ ေဝဒနာ ဘယ့္ႏွယ္ျဖစ္သြား သလဲ … (ခ်ဳပ္သြားပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဖႆျဖစ္လို႔ ေဝဒနာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ္ဒိ႒ိစင္သတံုး … (ဥေစၧဒဒိ႒ိ စင္ပါတယ္ ဘုရား)။ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီ)၊ ဖႆခ်ဳပ္ရင္ … (ေဝဒနာခ်ဳပ္ပါတယ္)၊ ေဝဒနာခ်ဳပ္တယ္၊ အေတြ႕ခ်ဳပ္သြားလို႔ ရွိရင္ အနာခ်ဳပ္တာဘဲ … (မွန္ပါ့)။ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)၊ ဖႆခ်ဳပ္ရင္ … (ေဝဒနာခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီလို သိတဲ့အခါက်ေတာ့ ဘယ္ဒိ႒ိစင္သတံုး … (သႆတဒိ႒ိစင္ပါတယ္)။ ခ်ဳပ္တာျမင္ေတာ့ သႆတဒိ႒ိ စင္တယ္၊ ခ်ဳပ္တာျမင္ကတည္းက ဒကာ ဒကာမတို႔ ခိုင္ၿမဲတာရွိေသးရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား)။ သႆတဒိ႒ိ မစင္ဘူးလား … (စင္ပါတယ္ဘုရား)။
အေၾကာင္းျဖစ္လို႔ အက်ိဳးျဖစ္တယ္ သိသျဖင့္ ဘာဒိ႒ိစင္သြားသတံုး … (ဥေစၧဒဒိ႒ိ စင္ပါတယ္)။ ေၾသာ္ .. မျပတ္ပါလား ဆိုတာ ေပၚလာတယ္ … (မွန္ပါ့)။ ျပတ္ေသးရဲ႕လား … (မျပတ္ပါဘုရား)။ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းၾကရဲ႕လား … (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေပၚပလား … (ေပၚပါၿပီ)။
ဒါျဖင့္ “ေဝဒနာပစၥယာတဏွာ” တစ္လံုးကို ခင္ဗ်ားတို႔ ရွင္း မရွင္း ၾကည့္ရေအာင္၊ ေဝဒနာျဖစ္လို႔ ဘာျဖစ္တာ တံုး … (တဏွာျဖစ္ပါတယ္)။ ေဝဒနာျဖစ္လို႔ စားလို႔ေကာင္းလို႔ ဝယ္ခ်င္တယ္၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ စားလို႔ ေကာင္းတာက ေဝဒနာ … (မွန္ပါ့)။ ဝယ္ခ်င္တာက … (တဏွာပါဘုရား)။
စားလို႔ေကာင္းတာက … (ေဝဒနာပါ)။ ဝယ္ခ်င္တာက … (တဏွာပါ)။
စားလို႔ေကာင္းလို႔ မဝယ္ခ်င္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ အေတာ္ရွားပါလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ မရွိလို႔ ေအာင့္အည္းေနတာသာ ရွိခ်င္ရွိရမယ္ … (မွန္ပါ့)။ ဦးခင္ေမာင္ေရ … စားလို႔ ေကာင္းတာက်ေတာ့ … (ဝယ္ခ်င္ပါတယ္ဘုရား)။ ဒါျဖင့္ … စားလို႔ေကာင္းတာက … (ေဝဒနာပါဘုရား)။ ဝယ္ခ်င္တာက … (တဏွာပါဘုရား)။
အခ်ိန္မ်ား ဆိုင္းေသးသလား … (မဆိုင္းပါဘုရား)။ ထမင္းပြဲ လက္စံုက်လို႔ရွိရင္ နက္ဖန္ ဒီဟင္းခ်က္ဦးေဟ့လို႔ ေျပာကတည္းကိုက ဒီဟာ ဝယ္ဦးေဟ့လို႔ ေျပာကတည္းကိုက ဖႆပစၥယာ … (ေဝဒနာပါဘုရား)။ ေဝဒနာပစၥယာ … (တဏွာပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ေကာင္းတဲ့ေဝဒနာ လာလို႔ရွိရင္ ေနာက္ကဘာလိုက္သတံုး … (တဏွာလိုက္ပါတယ္)။ ကဲ .. စားရတာက ဒကာ ဒကာမေတြ လွ်ာေပၚမွာျဖစ္ေစ၊ ကိုယ္ေပၚမွာျဖစ္ေစ မေကာင္းလိုက္တာဆိုတဲ့ ဒုကၡသဟဂုတ္ ကာယဝိညာဏ္၊ ဒီဒုကၡဝိညာဏ္ေကာ မလာေပဘူးလား … (လာပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီဟာက်ေတာ့ မဝယ္နဲ႔ေတာ့ကြာ၊ မလာဘူးလား … (လာပါတယ္ဘုရား)။ စားလို႔ မေကာင္းေတာ့ ဘာတဲ့ … (မဝယ္နဲ႔ေတာ့)၊ မဝယ္နဲ႔ေတာ့ကြာ ဆိုေတာ့ ဖႆပစၥယာ ဘာတံုး … မဝယ္ပါနဲ႔ေတာ့ကြာေပါ့ … (မွန္လွပါဘုရား)။ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)၊ ဖႆပစၥယာ … (မဝယ္နဲ႔ေတာ့ကြာ)။
မဝယ္နဲ႔ေတာ့ကြာဆိုတာက သူ႔ေဒါသကေလးျဖစ္လာတာ … (မွန္ပါ့)။ ေဒါမနႆေဝဒနာ ေပၚတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။ ဘာေဝဒနာ ေပၚပါလိမ့္ … (ေဒါမနႆေဝဒနာ ေပၚပါတယ္ဘုရား)။ ဒါလဲ ဖႆပစၥယာေဝဒနာပဲ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ခင္ဗ်ားတို႔ကေကာင္းတာကေလးတစ္ခုသာ ျပံဳးေနတာ … (မွန္လွပါ)။ မေကာင္းတာက်ေတာ့ မင္းက မဟန္ပါဘူး ဆိုတာ မလာဘူးလား … (လာပါတယ္ဘုရား)။ ဒါႀကီးမွဝယ္ခ်က္ ရသလားကြာ၊ ငါ အဲ့ပါရဲ႕ကြာလို႔ မလာေပဘူးလား … (လာပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ ဖႆပစၥယာ … (ေဝဒနာပါဘုရား)၊ ဘာ ေဝဒနာပါလိမ့္ … (ေဒါမနႆေဝဒနာပါ)။ ေဒါမနႆ ေဝဒနာ မလာေပဘူးလား … (လာပါတယ္ဘုရား)။ သေဘာက်ပလား … (မွန္ပါ့)။
ဥပမာ - အၾကမ္းထည္ႀကီးကို ဦးခင္ေမာင္က ကိုင္ၾကည့္တယ္၊ ဦးခင္ေမာင္ဖို႔ဆိုၿပီး သကာလ ဝယ္ခဲ့တယ္၊ ေစ်းထဲက၊ ဒါျဖင့္ ဒီလုိဝယ္တဲ့အခါက်လို႔ ရွိရင္လဲ ဦးခင္ေမင္က စမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မေတြ႕ဘူးလား … (ေတြ႕ပါတယ္ဘုရား)။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း မေတြ႕ဘူလား … (ေတြ႕ပါတယ္ဘုရား)။ ဝယ္ခဲ့ဦးခိုင္းမလား၊ မင္းမို႔ ဝယ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုမလား … (မင္းမို႔ ဝယ္ခဲ့တယ္ ဆိုပါမယ္ဘုရား)။
မင္းမို႔ ဝယ္တာဆိုေတာ့ သူ႔အေပၚ အလုိက်သလား၊ အလုိမက်လို႔လား … (အလိုမက်လို႔ပါဘုရား)။ ဒါျဖင့္ ဖႆပစၥယာ … (ေဒါမနႆေဝဒနာပါဘုရား)။ ေဒါမနႆေဝဒနာဆိုေတာ့ ေပၚတာခ်ည္းပဲ … (မွန္ပါ့)။ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)။
ဒါျဖင့္ ဖႆျဖစ္လို႔ ေဝဒနာျဖစ္တယ္လို႔ ဒီလိုသိရင္ ဘယ္ဒိ႒ိစင္သတံုး … (ဥေစၧဒဒိ႒ိ စင္ပါတယ္ဘုရား)။ ဖႆခ်ဳပ္သြားေတာ့ … (ေဝဒနာခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)။
ဖႆခ်ဳပ္သြားေတာ့ ကဲ လက္ထဲကိုင္တာကေလးလဲ ဦးခင္ေမာင္ မကိုင္ေတာ့ပါဘူး၊ ၾကမ္းမွန္း ေထာ္မွန္လဲ မသိေတာ့ ပါဘူးဆိုေတာ့ စိတ္က ေျပမသြားဘူးလား … (ေျပသြားပါတယ္ဘုရား)။
ေျပသြားတာ ေထာက္လိုက္လို႔ရွိရင္ ဖႆခ်ဳပ္သြားလို႔၊ ဘာခ်ဳပ္သြားသတံုး … (ေဝဒနာခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)။ ေဝဒနာခ်ဳပ္သြားတယ္၊ ေနာက္သာ မမွားေစနဲ႔ေတာ့ကြာ ေလခ်ိဳေသြးသြားၿပီ၊ အဲဒီက်ေတာ့ မေသြးဘူးလား … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ ေဝဒနာခ်ဳပ္တဲ့အသံ မထြက္လာဘူးလား … (ထြက္လာပါတယ္ဘုရား)။ ေနာက္ ဒီလို မမွားေစနဲ႔ ေဟ့ … သေဘာပါပလား … (ပါ, ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဖႆျဖစ္လို႔ ေဝဒနာျဖစ္တယ္လို႔ သိရင္ ဘယ္ဒိ႒ိစင္သတံုး … (ဥေစၧဒဒိ႒ိ စင္ပါတယ္)။ ဟုတ္သားပဲ၊ အေၾကာင္းအက်ိဳး ျပတ္ကဲ့လား … (မျပန္ပါဘုရား)။ ဖႆပစၥယာ … (ေဝဒနာပါဘုရား)။
ေဝဒနာဆိုေတာ့ အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆက္ေနတာကို သိလိုက္သျဖင့္ ဥေစၧဒဒိ႒ိ မစင္ေသးဘူးလား … (စင္ပါတယ္ဘုရား)။ ဥေစၧဒဒိ႒ိဆိုတာ တစ္ခါတည္း အေၾကာင္းအက်ိဳး ဘာမွ မရွိဘူး၊ ျပတ္တာခ်ည္းပဲလို႔ ယူတာက ဘာဒိ႒ိလဲ … (ဥေစၧဒဒိ႒ိပါဘုရား)။
ခုေတာ့ ဖၥႆျဖစ္ရင္ ေဝဒနာက … (ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။ သုခေဝဒနာ၊ ဒုကၡေဝဒနာ၊ ဥေပကၡာေဝဒနာ ေဝဒနာသံုးမ်ိဳး လာမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။ ဒါျဖင့္ ဖႆပစၥယာ … (ေဝဒနာပါဘုရား)။ ဖႆမရွိလို႔ရွိရင္ ေဝဒနာ ရွိပါ့မလား … (မရွိပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဖႆျဖစ္လို႔ ေဝဒနာျဖစ္တာပဲလို႔ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ သိတိုင္းသိတိုင္း ဘယ္ဒိ႒ိ စင္သတံုး … (ဥေစၧဒဒိ႒ိ စင္ပါတယ္ဘုရား)။ ဒါဟာ သိေအာင္ေဟာတာေနာ္၊ ႐ႈေတာ့ ျဖစ္ပ်က္႐ႈ႐ံုပါပဲ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ေၾသာ္ … ဒီတရားကေလးဟာ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါလိမ့္မတံုး ဆိုေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ဆိုတဲ့စကားကို ပယ္ခ်ေနတာ … (မွန္လွပါ)။ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္မွ မဟုတ္ဘူး။ ဖႆျဖစ္လို႔ ေဝဒနာျဖစ္တာ … (မွန္လွပါ()။ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီ)။ ဖႆခ်ဳပ္ရင္ … (ေဝဒနာခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)။ ေဝဒနာခ်ဳပ္တယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ဒိ႒ိစင္သြားသတံုး … (သႆတဒိ႒ိ စင္သြားပါတယ္)။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ႐ႈခိုင္းတဲ့ ျဖစ္ပ်က္ဆိုတာ ဒိ႒ိႏွစ္ခုကို အစင္ခိုင္းတာ … (မွန္လွပါ)။ အျဖစ္လဲ ျမင္ေအာင္ၾကည့္၊ အပ်က္လဲ … (ျမင္ေအာင္ၾကည့္ရပါမယ္ဘုရား)။ ဘယ္ဒိ႒ိ အစင္ခိုင္းတာပါလိမ့္ … (ဒိ႒ိႏွစ္ခု အစင္ခိုင္းတာပါ)။ သႆတဒိ႒ိနဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိ အစင္ခိုင္းတာပါပဲ … (မွန္ပါ့)။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔မွာ ျဖစ္ပ်က္မွတစ္ပါ။ ဒိ႒ိခြာနည္း နိႆရည္း ရွိေသးရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား)။ အျဖစ္ျမင္ရင္ ဘယ္ဒိ႒ိ စင္သတံုး … (ဥေစၧဒဒိ႒ိစင္ပါတယ္)။ အပ်က္ျမင္ရင္ … (သႆတဒိ႒ိစင္ပါတယ္)။ ေပၚပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ဘာသာလွ်င္ ရွိပါလိမ့္ … (ျဖစ္ပ်က္သာ ရွိပါတယ္)။ အျဖစ္နဲ႔ အပ်က္သာလွ်င္ ရွိတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ သိၿပီးသကာလ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ဘာမွ မရွိဘူး၊ ျဖစ္ၿပီးပ်က္တတ္တဲ့ ဓမၼေတြသာ အကုန္ရွိတယ္လို႔ သိကတည္းကိုက အင္း … ဒကာ ဒကာမတို႔ အျဖစ္ျမင္တုန္း ဥေစၧဒ စင္ပါတယ္ … (မွန္ပါ့)။ အပ်က္ျမင္ ေတာ့ ခိုင္တယ္ ၿမဲတယ္ ထင္တဲ့ သႆတေတကာ … (စင္ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အေၾကာင္းႏွင့္တကြ သိမ္းဆည္းၿပီး သိတဲ့အတြက္ သႆတ ဥေစၧဒ မစင္ေသးဘူးလား … (စင္ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ စင္ၿပီးမွ ႐ႈရင္ အားႀကီးတဲ့ ဝိပႆနာျဖစ္မယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။ ဒိလိုမစင္ဘဲနဲ႔ ႐ႈခဲ့ေသာ္ … (အားနည္းတဲ့ ဝိပႆနာ ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။ အားနည္းတဲ့ဝိပႆနာ ျဖစ္လို႔ရွိရင္ ကုသိုလ္ရရံုပဲ၊ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ မရႏိုင္ဘူး … (မွန္လွပါဘုရား)။ ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီ)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ သႏၲာန္မွာ ျဖစ္ပ်က္ကို ဘယ္တရားကေလးလာလာ အေၾကာင္းျဖစ္လို႔ အက်ိဳး ျဖစ္တယ္၊ မွတ္မိၾကပလား … (မွတ္မိပါၿပီ)၊ အေၾကာင္းခ်ဳပ္လို႔ … (အက်ိဳးခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)။ အေၾကာင္းျဖစ္လို႔ … (အက်ိဳးျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။
အေၾကာင္းျဖစ္လို႔ အက်ိဳးျဖစ္တယ္လို႔ သိရင္ ဘယ္ဒိ႒ိစင္သတံုး … (ဥေစၧဒဒိ႒ိ စင္ပါတယ္)။ အေၾကာင္းခ်ဳပ္လို႔ အက်ိဳးခ်ဳပ္တယ္လို႔ သိရင္ … (သႆတဒိ႒ စင္ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔သႏၲာန္ ႐ႈတိုင္း ႐ႈတိုင္း ေၾသာ္.. ျဖစ္တာပဲ၊ ပ်က္တာပဲ၊ ေၾသာ္ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္ေပမွာပဲ၊ သူ႕အေၾကာင္း ျဖစ္ေတာ့ သူျဖစ္ေပမွာပဲ၊ သူ႔အေၾကာင္း ခ်ဳပ္ေတာ့ သူခ်ဳပ္ေပမွာပဲလို႔ ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ သံသယနဲ႔ ႐ႈေနတာလား၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ရဲရဲတင္းတင္း ႐ႈေနတာလား … (ရဲရဲတင္းတင္း ႐ႈေနတာပါဘုရား)။
ရဲရဲတင္းတင္း ႐ႈရင္ ဒိ႒ိႏွစ္ခု စင္ၿပီလို႔ မွတ္လိုက္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ရဲရဲတင္းတင္း ႐ႈရင္ … (ဒိ႒ိႏွစ္ခု စင္ပါၿပီ)။ ဒိ႒ိႏွစ္ခု စင္ၿပီဆိုတာ ေသခ်ာပလား … (ေသခ်ာပါတယ္)။
အဲဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ျဖစ္သင့္လို႔ ျဖစ္တယ္၊ ပ်က္သင့္လို႔ ပ်က္တယ္လို႔ ဒီလို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ သိလို႔ရွိရင္ ဦးခင္ေမာင္.. မပူနဲ႔ေတာ့၊ ဗလဝဝိပႆနာ ျဖစ္ၿပီ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ဗလဝဝိပႆနာဆိုတာ အင္မတန္အားေကာင္းတဲ့ ဝိပႆနာလို႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ မရ,ရေအာင္ ေက်းဇူးျပဳမည့္ ဝိပႆနာလို႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ … (မွန္လွပါဘုရား)။ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီ)။ ဒါျဖင့္ သႆတ ဥေစၧဒသည္ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ အေၾကာင္း အက်ိဳး မဆက္တတ္လို႔၊ ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အေၾကာင္း အက်ိဳး ျဖစ္ပံု ခ်ဳပ္ပံု နားမလည္ရင္ သႆတဥေစၧဒ စင္ပါ့မလား … (မစင္ပါဘုရား)။ ရွင္းၿပီေနာ္ … (ရွင္းပါၿပီ)။
ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ အေၾကာင္းျဖစ္လို႔ အက်ိဳးျဖစ္တယ္၊ အေၾကာင္းခ်ဳပ္လို႔ အက်ိဳးခ်ဳပ္တယ္လို႔ သိလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒိ႒ိႏွစ္ပါး စလံုး မစင္ေသးဘူးလား … (စင္ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒါေတာ့ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ဆိုတာ တစ္ျခားလား ခင္ဗ်ားတို႔ ခႏၶာကိုယ္ထဲ ျဖစ္တဲ့တရားလား … (ခႏၶာကုိယ္ထဲ ျဖစ္တဲ့တရားပါ ဘုရား)။ အဲ … ခႏၶာကိုယ္ထဲျဖစ္တဲ့တရားမွာ ေဝဒနာပစၥယာ တဏွာကေလး၊ တဏွာကေလးဟာ ဘယ္ကလာပါလိမ့္ … (ေဝဒနာက လာပါတယ္ဘုရား)။
ေဝဒနာျဖစ္လို႔ … (တဏွာျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။ ေဝဒနာခ်ဳပ္လို႔ … (တဏွာခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)။
ဒီလိုသိထားရမယ္၊ ေၾသာ္ … တဏွာကေလးဟာ တို႔သႏၲာန္ ေပၚလိုက္ ခ်ဳပ္လိုက္၊ ေပၚလိုက္ ခ်ဳပ္လိုက္၊ ေၾသာ္ ေပၚလိုက္ ခ်ဳပ္လိုက္ ျဖစ္ေပမွာပဲ၊ ေဝဒနာျဖစ္ေတာ့လဲ သူက ျဖစ္သကိုး၊ ေဝဒနာခ်ဳပ္ေတာ့လဲ … (သူကခ်ဳပ္ပါတယ္)။
သူက ခ်ဳပ္သကိုးဆိုေတာ့ ဘယ္ျဖစ္ခ်ဳပ္မဆို အေၾကာင္း အက်ိဳးနဲ႔တကြ မသိဘူးလား … (သိပါတယ္ဘုရား)။ ထိုကဲ့သို႔ သိေသာ္ ဒိ႒ိဘယ္ႏွစ္ပါး စင္ပါလိမ့္ … (ႏွစ္ပါးစင္ပါတယ္ဘုရား)။ သႆတလဲ စင္ပါတယ္၊ ဥေစၧဒေကာ … (စင္ပါတယ္ဘုရား)။ စင္ၿပီးမွ ျဖစ္ပ်က္ အားထုတ္လို႔ရွိရင္ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ မရ မရွိဘူးတဲ့ … (မွန္လွပါဘုရား)။ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။
ေကာင္းၿပီ … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဝတၳဳထုတ္ေတာ့မယ္တဲ့၊ ဝတၳဳထုတ္ေတာ့မယ္လို႔ ကိုျမေရႊတို႔ မွတ္ရမယ္ေနာ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ခႏၶဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္ (ႏွာ-၁၀၈) မွာ ဗာရာဏသီျပည္၌ ရွင္ဆႏၷဟာ ရွိပါတယ္တဲ့၊ ဘုရားပရိနိဗၺာန္ စံသြားတဲ့အခါ ရွင္ဆႏၷက က်န္ေနရစ္ေတာ့ ဗာရာဏသီျပည္မွာပဲ သီတင္းသံုးေနတယ္။
အဲဒီမွာ သံဃာေတြက သူ႕ကို သပိတ္ေမွာက္ၿပီးသကာလ သံဃာေတြက သူ႕ကို မေျပာၾကစတမ္း၊ မဆိုၾကစတမ္းဆိုၿပီး ဘုရားက သူ႕ကို ျဗဟၼဒဏ္ေပးထားတဲ့အတြက္ သူကရဟန္းေတြကို လိုက္ၿပီးသကာလ ဦးခင္ေမာင္ေရ … အရွင္ဘုရားတို႔ တပည့္ေတာ္ကို ဆံုးမၾကပါဦး၊ ကံျမစ္ၾကပါဦး၊ တရားေပးၾကပါဦးဆိုၿပီး သူကလိုက္ၿပီးသကာလ သံဃာေတြဆီသြားၿပီး ေတာင္းပန္ေနရွာတယ္ေနာ္ … (မွန္လွပါ)။
တပည့္ေတာ္ကို ဆံုးမပါဦး၊ ကံျမစ္ပါဦး၊ တရားေပးၾကပါဦး၊ တရား႐ရႈပါရေစ … (မွန္ပါ့)။ ဒကာ ဒကာမတို႔ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)။
သူ႔ေက်ာင္းကေလး သံေကာက္နဲ႔ ပိတ္ၿပီးသကာလ သံဃာႀကီးေတြ ရွိတဲ့ဆီသြားတယ္၊ တပည့္ေတာ္ကို ကံျမစ္ၾကပါဦး၊ ဆံုးမၾကပါဦး၊ တရားေပးၾကပါဦး၊ တရားကို သိေကာင္းသိႏိုင္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေတြနဲ႔ သူေက်ာင္းေတြ ေလွ်ာက္ၿပီး သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ရဟန္းေတြက တရားေဟာၾကတယ္။ ငါ့ရွင္ဆႏၷ … ႐ုပ္ဟာ အနိစၥ၊ ေဝဒနာ အနိစၥ၊ သညာအနိစၥ၊ သခၤါရအနိစၥ၊ ဝိညာဏ္အနိစၥ၊ သေဗၺသခၤါရာ အနိစၥာ၊ သေဗၺဓမၼာ အနတၱာ ကြာ၊ ဒါကို ႐ႈ႐ံုပါပဲ … (မွန္လွပါ)။
ေဟာတဲ့တရား မမွန္ဘူးလား ဒကာ ဒကာမတို႔ … (မွန္ပါတယ္ဘုရား)။ ႐ုပ္တရား ဘယ့္ႏွယ္ေဟာသလဲ … (အနိစၥပါ ဘုရား)။ ေဝဒနာတရား ဘယ့္ႏွယ္ေဟာပါလိမ့္ … (အနိစၥပါဘုရား)။ ကဲ .. သိမ္းၾကပါစို႔၊ ဝိညာဥ္တရား ဘယ့္ႏွယ္ေဟာသလဲ … (အနိစၥပါဘုရား)။
အနိစၥခ်ည္းပါပဲ၊ ကဲကြာ .. ေနာက္ဆံုးပိတ္ နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္မယ္ ..တဲ့။ သေဗၺသခၤါရာ အနိစၥာပဲကြ၊ သေဗၺဓမၼာအနတၱာပဲကြ ဒီလိုေဟာလိုက္တယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
အို … သူကလဲ ဘဝင္က ခပ္ျမင့္ျမင့္ရယ္ ဦးခင္ေမာင္ရ … (မွန္လွပါဘုရား)။ ဒကာသစ္ေရ … ဘဝင္က ျမင့္တယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။ ဒီတရားမ်ိဳးအားထုတ္ေနတာ ၾကာၿပီတဲ့ … (မွန္လွပါ)။ အံမာေလး .. ေၾကာက္စရာႀကီးပါကလား။
ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီတရားမ်ိဳး အားထုတ္ေနတာၾကပါၿပီ တဲ့၊ ဒီအနိစၥ အနတၱေတြ အားထုတ္ေနၾကတာ ၾကာပါၿပီတဲ့၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ သူကလဲ ေတာင္းေသးတယ္၊ ေဟာတဲ့တရားက်ေတာ့ ဒါအားထုတ္ေနတာ ၾကာပါၿပီတဲ့ … (မွန္ပါ့)၊ ေကာင္းေသးရဲ႕လား … (မေကာင္းပါဘုရား)။
ဒီတရား သူအားထုတ္ေနတာ ၾကာပါၿပီတဲ့၊ အနိစၥေတြ အနတၱေတြ ဒီကိုယ္ေတာ္ေတြ ေဟာတဲ့တရားမ်ိဳး ေတာ့ သူ အားထုတ္ေနတာၾကာပါၿပီတဲ့ ..။
ၾကာပင္ၾကာျငားေသာ္လဲတဲ့ …”သေဗၺသခၤါရ သမေထာ” အလုံးစံု သခၤါရတရားခ်ဳပ္ၿငိမ္းတဲ့နိဗၺာန္၊ ဥပဓိေတြ ခႏၶာငါးပါး ေပ်ာက္သြားတဲ့နိဗၺာန္၊ တဏွာခ်ဳပ္တဲ့နိဗၺာန္ကို တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးတဲ့၊ သူ အနိစၥ အနတၱေတာ့ ႐ႈပါတယ္တဲ့ … (မွန္လွပါဘုရား)။ နိဗၺာန္ကို တစ္ခါမွ မျမင္ဖူး ပါဘူးတဲ့ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီတရားမ်ိဳးကိုေတာ့ သူ႐ႈပါတယ္တဲ့၊ ႐ႈေပမယ့္လဲ သူသည္ ခုနကေျပာတဲ့ ဒါသခၤါရ တရားေတြေပါ့ဗ်၊ အဲဒီ သခၤါရ တရားေတြ လံုးဝခ်ဳပ္သြားတဲ့ နိဗၺာန္ကို မေတြ႕ဖူးဘူးတဲ့၊ ရိပ္မိၾကပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)။
သခၤါရတရားေတြ ခ်ဳပ္တဲ့နိဗၺာန္ … (မေတြ႕ပါဘုရား)။ ခႏၶာခ်ဳဳပ္တဲ့နိဗၺာန္ … (မေတြ႕႔ပါဘုရား)။ တဏွာခ်ဳပ္တဲ့ နိဗၺာန္ … (မေတြ႕ပါဘုရား)။ မေတြ႕ဖူးဘူးတဲ့၊ သူအနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ မ႐ႈဘူးလား … (႐ႈပါတယ္ဘုရား)။
႐ႈလ်က္သားနဲ႔ သူ မေတြ႕ဘူးတဲ့၊ အဲဒီေတာ့ ဒီတရားမ်ိဳးေတာ့ သူဝမ္းထဲမွာ ေပါလြန္းလို႔ မတတ္ႏိုင္ဘူး၊ နိဗၺာန္မွ မျမင္တဲ့တရား … (မွန္ပါ့)။ သူက ဒီလိုကိုလာတာ ဦးခင္ေမာင္ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)။ ဒကာ ဒကာမေတြေက သေဘာက် ပလား … (က်ပါၿပီ)။
ဒါျဖင္သူ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ မလုပ္လို႔လား၊ လုပ္လ်က္နဲ႔ နိဗၺာန္မျမင္တာလား … (လုပ္လ်က္နဲ႔ နိဗၺာန္ မျမင္တာပါဘုရား)။ ဒါေၾကာင့္ သူ ဘဝင္ျမင့္ေနတာ … (မွန္လွပါ)။
အရွင္ဘုရားတို႔ တရားေဟာၾကပါဦး၊ တပည့္ေတာ္ကို ဆံုးမၾကပါဦးဆိုေတာ့ အနိစၥေတြ၊ အနတၱေတြ ေဟာၾကတာပဲ ေနာ္ … (မွန္လွပါ)။
ေဟာေတာ့ သူ႔စိတ္ထဲ ဘယ့္ႏွယ္ထင္သလဲ၊ အို .. ဒီတရားေတြကို လုပ္ၾကည့္ပါတယ္တဲ့၊ လုပ္ၾကည့္ေပမယ့္ သခၤါရတရားတို႔၏ “သဗၺသခၤါရသမေထ” ဆိုတဲ့အတိုင္း အလံုးစံု သခၤါရတရားခ်ဳပ္တဲ့ နိဗၺာန္၊ “ဥပဓိသခၤေယ” ဆိုတဲ့အတိုင္း ခႏၶာငါးပါး ခ်ဳပ္သြားတဲ့နိဗၺာန္၊ တဏွာခ်ဳပ္တဲ့ နိဗၺာန္၊ တဏွာသိမ္းတဲ့နိဗၺာန္ ျမင္ကို မျမင္ဘူးတဲ့၊ လုပ္ေနတာ ၾကာလွၿပီ၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
လုပ္ေတာ့သူ မလုပ္ဘူးလား လုပ္သလား … (လုပ္ပါတယ္ဘုရား)။ ဒါျဖင့္သူ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ လုပ္တယ္၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ နိဗၺာန္ေရာက္ကဲ့လား … (မေရာက္ပါဘုရား)။
အဲ … ေရာက္ေသာေၾကာင့္တဲ့ သူသည္ကားလို႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ တရားေတာင္းၿပီးသကာလ ေပးတဲ့ပုဂၢိဳလ္နဲ႔ ရန္ျဖစ္တယ္ … (မွန္လွပါ)။ ေပးတဲ့ပုဂၢိဳလ္နဲ႔ … (ရန္ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။
ဘာျဖစ္လို႔ ရန္ျဖစ္တာတံုးတဲ့ … (နိဗၺာန္မျမင္လို႔ပါ)၊ နိဗၺာန္ မျမင္တာနဲ႔ ရန္ျဖစ္တာ၊ သေဘာပါၾကပလား … (ပါ, ပါတယ္ဘုရား)။ သူလုပ္တယ္တဲ့၊ ဒီကိုယ္ေတာ္ေတြ ေဟာတဲ့အတိုင္း ႐ုပ္အနိစၥ၊ နာမ္အနိစၥ၊ ေဝဒနာအနိစၥ အကုန္ လုပ္ပါတယ္တဲ့၊ သေဗၺသခၤါရာ အနိစၥာ လဲလုပ္ပါတယ္တဲ့။ သေဗၺဓမၼာ အနတၱာေတြလဲ လုပ္ပါတယ္တဲ့၊ လုပ္ပင္ လုပ္ျငားေသာ္လဲတဲ့ သခၤါရတရားတို႔၏ ခ်ဳပ္ရာ၊ ဥပဓိတရားဆိုတဲ့ ခႏၶာငါးပါး၏ ခ်ဳပ္ရာ၊ တဏွာ၏ ခ်ဳပ္ရာနိဗၺာန္ကို ျမင္ကို မျမင္ဘူးတဲ့၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ ဒီတရားမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ျဖင့္ သူနိဗၺာန္ မျမင္တဲ့အတြက္ ဒီကိုယ္ေတာ္ေတြ ေဟာတာကို သူေက်နပ္ ကဲ့လား … (မေက်နပ္ပါဘုရား)။ ဘာျဖစ္လို႔ မေက်နပ္တယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါတယ္)။ ဘာျဖစ္လို႔ မေက်နပ္ပါလိမ့္ … (နိဗၺာန္မျမင္လို႔ပါဘုရား)။
စင္စစ္ေတာ့ ဟိုကိုယ္ေတာ္ေတြ ေဟာတာက လဲြသလားတဲ့၊ သူပဲ ေနရာမက်တာလား ဆိုတာကို ျပန္အကဲခတ္ ပါဦး … (သူ ေနရာမက်တာပါဘုရား)။ သူက ခုနကေျပာခဲ့တဲ့ သႆတဒိ႒ိနဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိ ခြာမထားဘူး၊ မခြာဘဲနဲ႔႐ႈေနလို႔ မျမင္တာ … (မွန္ပါဘုရား)။ ရွင္းၿပီလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒါ သူ႕ဝတၳဳက လာတာေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ဘယ္လိုေၾကာင့္ သူနိဗၺာန္မရပါလိမ့္ မတံုး ဒကာ ဒကာမတို႔ … (သႆတ ဥေစၧဒ မခြာဘဲ ႐ႈေနလို႔ပါဘုရား)။ သႆတဒိ႒ိနဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိမကြာဘဲနဲ႔ ႐ႈေနလို႔ ဦးခင္ေမာင္ေရ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ အေၾကာင္းျဖစ္လို႔ အက်ိဳးျဖစ္တာလဲ သူမသိ … (မွန္ပါ့)။ ျဖစ္ပ်က္ေလာက္ပဲ ျမင္ေနတာပဲ … (မွန္ပါ့)။ အေၾကာင္းခ်ဳပ္လို႔ အက်ိဳးခ်ဳပ္တာေကာ … (မသိပါဘုရား)။ မသိေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါလိမ့္၊ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ခ်ဳပ္ပါလိမ့္မတံုးဆိုတဲ့ သႆတ ဥေစၧဒေတြကေကာ မလာေပဘူးလား … (လာပါတယ္ဘုရား)။
အဲ … သႆတ ဥေစၧဒ မကြာဘဲနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ေတြ ႐ႈေနလို႔ သူဟာတဲ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ တစ္ထစ္ခ်သာ မွတ္ပါေတာ့ ခႏၶာ ဇာတ္သိမ္း ၿငိမ္းရာျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္ မျမင္ဘူး … (မွန္လွပါဘုရား)။ ဘယ္သူခံေနတယ္ဆိုတာ မေပၚေသးဘူးလား … (ေပၚပါတယ္ဘုရား)။ ဘယ္သူခံေနပါလိမ့္ … (သႆတနဲ႔ ဥေစၧဒ ခံေနပါတယ္ ဘုရား)။
သႆတဒိ႒ိနဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိ ခံေနတယ္၊ ဦးခင္ေမာင္ ကဲ .. အလုပ္လြဲၿပီဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေၾကာက္စရာ ေကာင္းသတံုး … (ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္ဘုရား)။ ၾကည့္ေလ … သူဟာ ဘုရားေတာင္ ပရိနိဗၺာန္စံၿပီဗ် ဘုရားရွင္ ကပိလဝတ္ ေရာက္ဖို႔ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္တို႔ႏွင့္ ပထမအႀကိမ္ ေတြ႕ဆံုခ်ိန္မွာ သူဟာ ရဟန္းလုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္လား … (မွန္ပါ့)။
အဲဒါနည္းတဲ့အလုပ္ခြင္လားို႔ ဒကာ ဒကာမတို႔ေမးရင္ နည္းတဲ့လုပ္ႏွစ္လားလို႔ ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ ေျပာၾကမယ္ … (မနည္းပါဘုရား)။
သူ႕ကိုယ္တိုင္ပဲ အခုဖြင့္ေျပာပါတယ္တဲ့၊ ဒီကိုယ္ေတာ္ေတြ ေဟာတဲ့၊ အနိစၥေတြ အနတၱေတြေတာ့ သူ႕ဝမ္းထဲမွာ ရွိေနပါတယ္တဲ့၊ အနိစၥတရား အနတၱတရား သူ႐ႈၾကည့္တာ ဘယ္အခါမွ နိဗၺာန္ကို မေတြ႕ဘူးတဲ့၊ မေတြ႕တဲ့အတြက္ ဒီတရားနဲ႔ေတာ့ သူနဲ႔ ဘယ္လိုေဟာေဟာ အက်ိဳးေပးမွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့ … (မွန္ပါ့)။ ဒီလိုကို ယူပစ္တာ … (မွန္ပါ့)၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)။
အၿပီးသတ္ေတာ့ ေဟာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ညံ့တာလား၊ သူက အလုပ္စဥ္ ေရွ႕ ေနာက္လြဲေနတာလား … (သူက အလုပ္စဥ္ ေရွ႕ေနာက္ လြဲေနတာပါဘုရား)။ ဘယ္လိုမ်ား ေရွ႕ေနာက္လြဲေနပါလိမ့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အကဲခတ္စမ္း … (ဒိ႒ အရင္မခြာဘဲ ႐ႈေနလို႔ပါဘုရား)။
ဒိ႒ိအရင္ မခြာဘဲနဲ႔ ဝိပႆနာ႐ႈေနလို႔ … (မွန္လွပါဘုရား)။ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)။ ဘယ္လိုပါလိမ့္ … (ဒိ႒ိအရင္ မခြာဘဲနဲ႔ ဝိပႆနာ႐ႈေနလို႔ပါဘုရား)။ ဒိ႒ိအရင္မခြာဘဲနဲ႔ ဝိပႆနာ႐ႈေနေတာ့ ေဟာတဲ့ပုဂၢိဳလ္နဲ႔ ရန္ျဖစ္တယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
အဲဒါ ဒကာ ဒကာမေတြကလဲ က်ဳပ္တို႔လဲ ႐ႈေနတာ ၾကာၿပီ၊ နိဗၺာန္လဲ တစ္မွ မျမင္ေသးဘူး၊ ေဟာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ညံ့ၿပီ၊ ဒီလိုေတာ့ မလုပ္ၾကနဲ႔ဗ်ာေနာ္ … (မွန္ပါ့)။ အလုပ္စဥ္သာ မတည့္လို႔ရွိရင္ ဘယ္နည္းႏွင့္မွ မျဖစ္ဘူး … (မွန္ပါ့)။ သေဘာပါ ၾကပလား … (ပါ,ပါၿပီဘုရား)။
ကိုင္း ဒါျဖင့္ ဘယ့္ႏွယ္လုပ္ၾကရမယ္ … (အလုပ္စဥ္တည့္ေအာင္ လုပ္ၾကရမယ္)။ အလုပ္စဥ္ တည့္ေအာင္ ဘယ္လို လုပ္မယ္ … (ဒိ႒ိအရင္ခြာရမယ္)။ ဒိ႒ိအရင္ခြာခ်င္ေတာ့ ခႏၶာ့ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ကို သိေအာင္လုပ္ ရဦးမယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ခႏၶာ့ပဋိစၥသမုပၸာဒ္သိေတာ့မွ အေၾကာင္းျဖစ္လို႔ … (အက်ိဳးျဖစ္ပါတယ္)။ အေၾကာင္းခ်ဳပ္လို႔ … (အက်ိဳးခ်ဳပ္ ပါတယ္)။ အဲဒီလို သိၿပီးသကာလမွာ ေၾသာ္ … ျဖစ္တယ္ ပ်က္တယ္ဆိုတာ အေၾကာင္းျဖစ္ေတာ့လဲ သူျဖစ္ေပ မွာပဲ၊ အေၾကာင္းခ်ဳပ္ေတာ့လဲ … (သူခ်ဳပ္ေပမွာပဲ ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ပဲရွိတယ္ ဆိုတာေတာ့ မွန္ရဲ႕ ဒီအေၾကာင္းေတြကို မသိမ္းဆည္းဘူး … (မွန္ပါဘုရား)။ ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။ မသိမ္းဆည္းေတာ့ အခု အရွင္ဆႏၷ ဘယ့္ႏွယ္ ျဖစ္ေနသတံုး … (နိဗၺာန္မျမင္ပါဘုရား)။
မရတဲ့ျပင္ ဟိုကိုယ္ေတာ္ေတြနဲ႔ ဘာျဖစ္ေနသတံုး … (ရန္ျဖစ္ေနပါတယ္)။ ရန္ေတာင္ ျဖစ္လိုက္ ေသးတယ္၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)။ ခင္ဗားတို႔လဲ ကမၼ႒ာန္းေပးတဲ့ဆရာေတြနဲ႔ ကမၼ႒ာန္းေပးတဲ့ ဘုန္းႀကီးေတြနဲ႔ ရန္ေတာ့ မျဖစ္ပါနဲ႔၊ သေဘာက်ပလား … (မွန္ပါ့)။
အေပးညံ့လို႔ပဲ မျဖစ္တာလား။ ကိုယ္ဖ်င္းလို႔ပဲ မျဖစ္တာလား ဆိုတာလဲ အကဲခတ္ပါဦး … (ကိုယ္ဖ်င္းလို႔ မျဖစ္တာပါဘုရား)။ ဆရာကဖ်င္းလို႔ ဒီအေၾကာင္းအက်ိဳး ၁-၂ လြဲေနရင္လဲ မရႏိုင္ဘူး … (မွန္လွပါ)။ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္က ဒကာ ဒကာမေတြလဲ ကိုယ့္ခႏၶာအေၾကာင္း ကိုယ္မသိလို႔ေကာ … (မရႏိုင္ပါ ဘုရား)။ မရႏိုင္ဘူးဆိုတာ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။
အဲဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဝိပႆနာ မ႐ႈမီ ဘာလုပ္ရမတံုး … (ဒိ႒ိအရင္ ခြာရပါမယ္ဘုရား)။ ဘယ္ဒိ႒ိ ခြာရမွာပါလိမ့္ … (သႆတနဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိ ခြာရမွာပါဘုရား)။
သႆတဒိ႒ိနဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိ ခြာရမယ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။ မခြာဘဲနဲ႔႐ႈရင္ အားနည္းတဲ့ ဝိပႆနာ … (မွန္လွပါ)။ ခြာၿပီးမွ ႐ႈရင္ … (အားႀကီးတဲ့ဝိပႆနာပါဘုရား)။
အားႀကီးတဲ့ ဝိပႆနာဆိုေတာ့ အားႀကီးတဲ့ဝိပႆနာမွ မဂ္ဉာဏ္ရမယ္ … (မွန္လွပါ)။ အားနည္းတဲ့ဝိပႆနာသည္ ကုသိုလ္သာရမယ္လို႔ မွတ္ပါ … (မွန္လွပါဘုရား)။
တရားေတာ့ မဆံုးဘူး ဒကာ ဒကာမတို႔၊ နာရီေစ့သြားၿပီ၊ ေတာ္ၾကဦးစို႔။
သာဓု … သာဓု …သာဓု။
