အဲဒီ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံလိုက္ေနတာကို ဇာတိ ဇရာ မရဏဟာ ေမာင္ျမေရ လြတ္ပါ့မလား …. (မလြတ္ပါဘုရား)။

ျမင္တယ္၊ လိုခ်င္တယ္၊ စြဲလမ္းတယ္

            ဒါျဖင့္ ၾကည့္႐ံုကေလးနဲ႔ပဲလား ဇာတိ ဇရာ မရဏျဖစ္ေအာင္ ဒီျမင္ စိတ္ကေလးဟာ ေက်းဇူးျပဳသလားလို႔ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ့္ေျဖၾကမလဲ …. (ေက်းဇူးျပဳပါတယ္) ျပဳတာေပါ့။

            ဒီျမင္စိတ္ကို က်ဳပ္တို႔က ျဖစ္ပ်က္မွ မ႐ႈႏိုင္ေတာ့ျမင္တယ္၊ လိုခ်င္တယ္ မလာေပဘူးလား ….. (လာပါတယ္)၊ စဲြလမ္းတယ္ေကာ …. (လာပါတယ္ဘုရား)။

            စြဲလမ္းၿပီးသကာလ မျမင္ ျမင္ေအာင္ အားထုတ္ဦးမယ္ဆိုတဲ့ ေစတနာကံေတြေကာ …. (လာပါတယ္ဘုရား)၊ လာေတာ့ ကမၼဘ၀ ပစၥယာ ဇာတိ ဇရာ မရဏေတြက ဘယ့္ႏွယ့္ေနပါ့မလဲ ….. (လိုက္ပါမယ္ဘုရား)။

            ဒါဘာျဖစ္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ျမင္လ်က္မတၱနဲ႔ ျမင္ ျမင္ခ်င္းအပါယ္ေရာက္တဲ့ ကံေတြ ႀကိဳးစားမိပါလိမ့္မလဲလို႔ ေမးတဲ့အခါက်လို႔ရွိရင္ျဖင့္ စြဲလမ္းလို႔ပဲ၊ တဏွာနဲ႔စြဲလမ္း၊ ဥပါဒါန္နဲ႔ ျပင္းထန္စြာ စြဲလမ္း၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီ)၊ ကာယကံ ၀စီကံနဲ႔အားထုတ္၊ ဒါ ကမၼဘ၀ေခၚတာပဲ ….. (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းၾကပလား ….. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

 

 

            ဒါျဖင့္ ဒီျမင္စိတ္ကို ဦးေအာင္ဇံေ၀၊ ဘုန္းႀကီးဘယ္လို သင္ထားသလဲ ….. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္)၊ ျမင္တယ္ဆိုရင္ ျမင္တဲ့စိတ္ကို ျဖစ္ပ်က္႐ႈ၊ ျဖစ္ပ်က္႐ႈသည္နဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ခုနင္က ျမင္တဲ့စိတ္ေနာက္က တဏွာလိုက္သလား၊ ဥပါဒါန္လိုက္သလား၊ ဉာဏ္လိုက္သလား …. (ဉာဏ္လိုက္ပါတယ္ ဘုရား)။

            ၀ိပႆနာဉာဏ္လိုက္ေတာ့ ကံျဖတ္ခ်လိုက္တယ္၊ တဏွာ ဥပါဒါန္လဲျဖတ္ ကံေကာ …. (ျဖတ္ပါတယ္)၊ ကံ ျဖတ္လုိက္ေတာ့ အက်ဳိးေပးလာပါဦးမလား …. (မလာပါ)၊  “ကမၼံ ၀ိပါကႆ” ဆိုတဲ့ ၀ိပါက္အက်ဳိးေပးေတြ ဦးေအာင္ဇံေ၀ လာပါဦးမလား ….. (မလာပါဘုရား)။

            အဲဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ၀ိပႆနာအလုပ္ဟာ ခုနက တရားလည္း နာခဲ့ၾကပါၿပီ၊ ကံျပတ္အလုပ္ဆိုတာ ေက်နပ္ပလား ….. (ေက်နပ္ပါၿပီ)၊ ကံမျပတ္လို႔ရွိရင္ ဘုရားေတာင္မျဖစ္ဘူးလု႔ိ တစ္ေန႔က ေဟာခဲ့တယ္ …. (မွန္ပါ့)။

            ကံမျပတ္ရင္ ….. (မျဖစ္ပါ)။ ဘုရားကို မျဖစ္ဘူး၊ ေ၀ႆႏၱရာမင္းလွဴတဲ့ ကံေတြဟာ နည္းသလား၊ ဒီကံေတြ မျပတ္ဘဲေတာ့ ဘုရားကို မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ကံျပတ္မွ အရိယာျဖစ္ႏိုင္တယ္လုိ႔ မွတ္ထားၾက ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            ဘယ္လိုမွတ္ၾကမယ္ ….. (ကံျပတ္မွ အရိယာျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္)၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ၀ိပႆနာအလုပ္ မဂ္ဆိုက္ေအာင္ လုပ္တဲ့အလုပ္သည္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒုကၡသိမ္းတဲ့အလုပ္၊ ဘာေၾကာင့္တံုး၊ ကံက အက်ဳိးမေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး …. (မွန္ပါ့)၊ သေဘာပါပလား ….. (ပါ ပါၿပီဘုရား)။

            ေမာင္ေအာင္ခ်ီက နားမလည္ေတာ့ ကံကို သိပ္အေရးႀကီးေနတာပဲ၊ ဒီကံေၾကာင့္ ခက္ေနတာ၊ မခက္ဘူးလား ….. (ခက္ပါတယ္ဘုရား)။

            ဒီကံက နတ္ျပည္အက်ဳိးေပးလိုက္ျပန္လည္း ဇာတိ ဇရာ မရဏ စ တာပဲ …… (မွန္ပါ့)၊ ျဗဟၼာ့ျပည္ကို အက်ဳိးေပးလိုက္ျပန္ေတာ့ ….. (ဇာတိ ဇရာ မရဏက စပါတယ္)၊ ဘာသစၥာေတြခ်ည္း လာေနသလဲ …. (ဒုကၡသစၥာေတြခ်ည္း လာေနပါတယ္)၊ ဒုကၡသစၥာခ်ည္းလာေနတာပဲ …… (မွန္ပါ့ ဘုရား)။

            အဲဒါေၾကာင့္ အနာထပိဏ္ သူေဌးႀကီးကို ရွင္သာရိပုတၱရာက “နစကၡဳ၀ိညာဏံ ဥပါဒိယိသာမိ ” စကၡဳ၀ိညာဏ္ကို မစြဲလမ္းသည္ျဖစ္အံ့၊ “နစ ေမ စကၡဳ၀ိညာဏနိ ႆိတံ ၀ိညာဏံ ဘ၀ိႆတိ” စကၡဳ၀ိညာဏ္ကို မွီတဲ့ ပဋိသေႏၶ၀ိညာဏ္မျဖစ္ဘူးတဲ့ ဒါေဟာတာပဲ …..(မွန္ပါ့) ေနာက္ ပဋိသေႏၶ မလာဘူးတဲ့၊ လာပါဦးမလား …… (မလာပါ)၊ မစြဲမွ မလာမွာ စြဲရင္ …. (လာပါတယ္ဘုရား)။

            စြဲရင္ လာမွာပဲ၊ ျမင္စိတ္ကေလးကို ငါ့ကိုယ္ ငါ့ဟာ ထင္ေနရင္ မလာေပဘူးလား ….. (လာပါတယ္ဘုရား)။

            ဒါေၾကာင့္ ငါ့ကိုယ္ ငါ့ဟာ င့ါဥစၥာအျဖစ္နဲ႔ သိမ္းပိုက္လိုက္လို႔ရွိရင္ ေမာင္ေအာင္ျမေရ …. သြားၿပီ …. (မွန္ပါ့)၊ မသြားေသးဘူးလား …. (သြားပါၿပီဘုရား)။

            ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ျမင္စိတ္ကို ျဖစ္ပ်က္႐ႈပါလို႔ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္တဲ့ ဓမၼပဲလို႔ ျမင္ေအာင္ ႐ႈပါဆိုေတာ့ ေမာင္ေအာင္ခ်ီတို႔ မေျပာထိုက္ဘူးလား ….. (ေျပာထုိက္ပါတယ္ ဘုရား)။

            သူ႔ကို မ႐ႈလိုက္မိတဲ့ အတြက္လည္း ျမင္တယ္္၊ လိုခ်င္တယ္၊ စြဲလမ္းတယ္၊ မရ ရေအာင္ အားထုတ္မယ္၊ မလာဘူးလား ….. (လာပါတယ္ဘုရား)။

            ျမင္တယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာျမင္စိတ္၊ လိုခ်င္တယ္ဆိုတာ ျမင္လို႔လိုခ်င္တာ၊ လိုခ်င္တာက တဏွာ မဟုတ္ဘူးလား …. (မွန္ပါ့)၊ စြဲလမ္းတယ္ဆိုေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္ေနသလဲ ….. (ဥပါဒါန္ပါ)၊ မရ ရေအာင္ အားထုတ္မယ္ဆိုေတာ့ ….. (ကံပါ)၊ ကံျဖစ္သြားေတာ့ ကံ ေျမာက္သြားၿပီ၊ ကမၼဘ၀ ပစၥယာ …… (ဇာတိပါဘုရား)။ အဲ ….. ဇာတိလာတယ္တဲ့၊ အဲဒါ ေသမွလာမွာ၊ အခုမလာဘူး …. (မွန္ပါ့)၊ သို႔ေသာ္လည္း ကံေတြစုၿပီးသားျဖစ္ေနတယ္၊ မျဖစ္ေသးဘူးလား …. (ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။

            ေနာက္က ဒကာ ဒကာမေတြ ရိပ္မိပလား …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ေနာက္က ဒကာ ဒကာမေတြ ေဒၚျမႀကီးတို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ၾကေနာ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ မစြဲလမ္းရဘူးဆိုတာဟာ စာကေတာ့ မစြဲလမ္းရဘူးဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ စာသြားၾကည့္လို႔ သိမွာမဟုတ္ဘူး၊ မစြဲလမ္းရဆိုတာ တျခားမဟုတ္ပါဘူးတဲ့၊ ဒါကေလးေပၚတိုင္း ေပၚတိုင္း ”သမုဒယဓမၼာႏုပႆီ ၀ါ ၀ယဓမၼာႏုပႆီ ၀ါ” ဆိုတဲံ ျဖစ္မႈနဲ႔ ပ်က္မႈ႐ႈပါ ….. (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား ….. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ဦးေအာင္ခ်ီတို႔ေနာက္က တဏွာ၊ ဥပါဒါန္ ကံဘယ့္ႏွယ့္ေနသတံုး …. (႐ႈရင္ေတာ့မလာပါဘုရား)၊ ႐ႈရင္ေတာ့ မလာေတာ့ဘူး ….. (မွန္ပါ့)၊ မ႐ႈရင္ေတာ့ တန္းသြားမွာပဲ ရွင္းပလား ….. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            အဲဒါ အခုေျပာတာကို ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ။ ေနာက္က ဒကာ ဒကာမေတြကလဲ ေၾသာ္ …. ဒီအတန္းႀကီးဟာက မ႐ႈဘဲေနရင္ တန္းမွာေတာ့ မင္းတို႔ ထံုးစံအတိုင္းတန္းသြားတာ၊ မယံုရင္ ေက်ာက္ကေလးတစ္ပြင့္ကို ၾကည့္ပါ။ သူ႔မွာလဲ အစပ္လုိေနတယ္၊ ျမင္ၿပီ၊ အစပ္လိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ လိုခ်င္ၿပီ၊ မလာေပဘူးလား …… (လာပါတယ္ဘုရား)၊ လိုခ်င္႐ံုတြင္ ရပ္သလား၊ စြဲလမ္းမႈပါေသးသလား …. (ပါ ပါတယ္ဘုရား)။

            အစပ္ကေလး ျပည့္ေစခ်င္တယ္ဆိုၿပီး စြဲလမ္းတာလာတယ္၊ မရ ရေအာင္ ဆစ္ေတာ့မယ္၊ မရ ရေအာင္ဆစ္ေတာ့ ၀စီကံနဲ႔ ဆစ္တယ္၊ မဟုတ္ဘူးလား ….. (မွန္ပါ)၊ ဆစ္ေတာ့ ဒါ - ဘာျဖစ္သြားသတံုး ကမၼဘ၀ျဖစ္သြားပါတယ္၊ ကံျဖစ္သြားၿပီ။

            မရ ရေအာင္ ဆစ္ေတာ့ ၀စီကံ မပါေသးဘူးလား၊ စကားေျပာလာတယ္ ….. (မွန္ပါ)၊ အဲဒါ ဘာဆိုၾကမယ္ ….. (ကမၼဘ၀ပါ)၊ ကမၼဘ၀ကံပဲဆိုတာ ရိပ္မိလား …. (မွန္ပါ)။

            အဲဒီေတာ့ ကမၼဘ၀ လာလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ေမာင္ေအာင္ျမက ဇာတိကို ေရွာင္ကြင္းခ်င္လို႔ မရေတာ့ဘူး …. (မွန္ပါ့)၊ ရပါ့မလား ….. (မရပါဘုရား)။

            အဲဒါေၾကာင့္ ျမင္စိတ္ကေလး ေပၚလာလည္း ဒကာႀကီး မစြဲလမ္းပါနဲ႔ ဆိုတာ ႐ႈပါလို႔ေျပာတာ၊ စာကေတာ့ ဒီလိုမလာဘူး၊ မစြဲလမ္းနဲ႔ပဲလာတယ္၊ သို႔ေသာ္ …. ႐ႈရမွာ၊ ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ၾကားစိတ္ကေလးေပၚလာလဲ ….. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္ဘုရား)၊ နံစိတ္ကေလး ေပၚလာရင္ေကာ ….. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္)၊ ဒါအလုပ္သင္ေနတာေနာ္…. (မွန္ပါ့)။

            စားစိတ္ကေလး လွ်ာေပၚမွာ ေပၚလာတယ္ ….. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈပါမယ္)၊ ကိုယ္ေပၚမွာ ယားစိတ္ ယံစိတ္ ေကာင္းစိတ္ေပၚရင္ေကာ ….. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္ဘုရား)။

            ၀မ္းထဲမွာ လိုခ်င္တဲ့စိတ္ ေပၚလာရင္ေကာ …. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္)၊ ေဒါသေလးေပၚလာရင္ ….. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္)၊ သံသယကေလးေပၚလာရင္ …. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္)၊ သံသယဆိုတာ ေမာဟပဲ၊ စိတ္ကေလး ပ်ံ႕လြင့္သြားရင္ေကာ …… (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္)၊ ျဖစ္ပ်က္ပဲ႐ႈေပး။

            ကုသိုလ္ကေလး ဒီေနရာမွာ ျပဳခ်င္လိုက္တာလို႔ ၾကားေပါက္ကေလး အလုပ္လုပ္ေနရင္း ေပၚလာရင္ ႐ႈသာပစ္၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီဘုရား)။

ဆြမ္းကေလးေကၽြးခ်င္တယ္

            ဆြမ္းကေလး ေကၽြးခ်င္တယ္ ကိုယ့္ဆရာသမားေရာက္လို႔၊ ဥပမာ …. လွညြန္႔တို႔ေပၚလာတယ္၊ ႐ႈပစ္၊ ေနာက္မွ ခ်က္၊ ဒီအခ်ိန္မွာ ႐ႈေန၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီဘုရား)။

            ႏို႔မဟုတ္ ကုသိုလ္ေနာက္ကလိုက္ၿပီး သကာလသူသည္ ကားလို႔ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒို႔ဆရာသမားပဲ၊ ၾကံဳတုန္းကို မျပဳလုိက္ရ ဘယ့္ႏွယ့္လုပ္မလဲဆိုတာေတြ လာကုန္ၿပီ၊ ႐ႈပ္ကုန္ၿပီ၊ မ႐ႈပ္ဘူးလား ….. (႐ႈပ္ပါတယ္ဘုရား)။

            တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံေတြ ဘယ့္ႏွယ့္ေနၾကသလဲ ….. (လိုက္လာပါတယ္)၊ လိုက္လာတယ္ဆိုေတာ့ ေၾသာ္ ….. ဒါျဖင့္ ကုသိုလ္စိတ္လဲ ႐ႈရမယ္ ….. (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား ….. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ခင္ဗ်ားတို႔က ကုသိုလ္စိတ္ကေလးဆိုၿပီး မွိန္းမေနလိုက္ပါနဲ႔၊ ဘာလုပ္ၾကမယ္ ….. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္)၊ ႐ႈပစ္ရမယ္။

            ဘာျဖစ္လို႔ ႐ႈပစ္ရမလဲ၊ ကုသိုလ္စိတ္ကေလးပဲ ဘုရား …… အေကာင္းပဲဆိုေတာ့ အို …. အလုပ္သမားေတြအတြက္မွာေတာ့ သူ႔ကို အေကာင္းထဲထည့္လုိ႔မရဘူး ….. (မရပါဘုရား)။

            ဒီကံက သူအက်ဳိးေပးပစ္လုိ႔ရွိရင္လဲ ကမၼ၀ိပါႆဆိုတဲ့ ဒုကၡသစၥာ လာဦးမွာပဲ ….. (မွန္ပါ့)၊ မလာေပဘူးလား …… (လာပါတယ္ဘုရား)။

            အဲဒီေတာ့ သူ႔ကို ဘာလုပ္ပစ္ၾကမယ္ ….. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္)၊ ကုသိုလ္စိတ္လဲ ႐ႈပစ္ ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ မဟုတ္ဘူးလား …… (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            ဘယ္ကုသိုလ္ေတာ့ မ႐ႈရသတံုး ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့မွ မဂ္ကုသိုလ္ေတာ့ မ႐ႈရဘူး၊ ဒီ ကာမာ၀စရကုသိုလ္ေတာ့ ႐ႈပစ္ရမယ္ ….. (မွန္ပါ့)၊ ဘုရားကလဲ ေဟာတယ္ေနာ္ …… (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            ဘုရားက “၀ီတရာဂစိတၱံ ၀ီတရာဂစိတၱႏၱိ ပဇာနာတိ” ကုသိုလ္စိတ္လဲ ႐ႈပစ္တဲ့၊ ဒါ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဟာတာပဲ ….. (မွန္လွပါဘုရား)။

ရာဂကင္းတဲ့စိတ္္္္

            ၀ီတရာဂစိတ္ဆိုတာ ရာဂကင္းတဲ့စိတ္ကြ …… တဲ့။ ကုသိုလ္စိတ္တို႔ဟာေနာ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ဒါေတြဟာ ဘာလုပ္ရမယ္ ….. (႐ႈရပါမယ္)၊ ပဇာနတိ - သိေအာင္ လုပ္ရမယ္ကြ (၀ါ) ႐ႈရမယ္ ၊ သမုဒယဓမၼာႏုပႆီ (၀ါ) ၀ယဓမၼာႏုပႆီ (၀ါ) ႐ႈရမယ္။

            အဲဒီေတာ့ ေရွးတုန္းက ေမာင္ေအာင္ခ်ီတို႔ နားလည္ထားတာက ကုသိုလ္ဆိုတာပြားေပါ့၊ ဒါပဲ နားလည္တယ္၊ ကုသိုလ္ဆိုတာ ပြားရမယ္ကြတဲ့ ….. (မွန္ပါ့)။

            ဒါကို ပြားရမယ္ဆိုတာ မဟုတ္ဘူး၊ မဂ္ကို ပြားရမယ္ဆိုတာ (မွန္ပါ့)၊ ဟိုဟာက ပြားလိုက္ရင္ စာဂါႏုႆတိ သမထဘက္လွည့္သြားတယ္၊ ဒီဟာကို ျဖစ္ပ်က္႐ႈလိုက္ရင္ျဖင့္ ၀ိပႆနာ ဘက္လွည့္သြားတယ္ …… (မွန္ပါ့)။

            ဒါျဖင့္ သမထနဲ႔ ၀ိပႆနာ ဘယ္ဟာက အဖိုးတန္သတံုး ….. (၀ိပႆနာက အဖိုးတန္ပါတယ္)၊ အဲဒီေတာ့ နင္တို႔ၾကားဖူးတာက ေနာက္က ဒကာဒကာမေတြက ေဟ့ ….. နင္တို႔ ကုသိုလ္ကေလးမေပ်ာက္ေစနဲ႔၊ ခဏ ခဏ ဒါကေလး ျမင္တိုင္း ျမင္တိုင္း ၀မ္းေျမာက္ေနဟ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            အင္း …. ေျပာခ်င္တာက ေျပာထားတာ ….. (မွန္ပါ့)၊ သူက ဘာေျပာတာတံုး ေမးေတာ့မွ မင္းတို႔ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ၊ စာဂါႏုႆတိ ေျပာတာ ….. (မွန္ပါ့)၊ စာဂါက = စြန္႔ၾကဲတာ၊ အႏုႆတိ = ေအာက္ေမ့တာ၊ စာဂါႏုႆတိ ေဟာထားတာ …… (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            အဲဒီေတာ့ ေနာက္က ဒကာ ဒကာမေတြက စာဂါႏုႆတိဟာ သမထလား ၀ိပႆနာလား ခြဲလိုက္ …. (သမထပါ)၊ သမထျဖင့္ သြားေရာေပါ့ကြ၊ နတ္ျပည္ ျဗဟၼာ့ျပည္ သြားဦးမွာေပါ့၊ မသြားေပဘူးလား ….. (သြားပါတယ္)၊ ေသသြားေတာ့ ဘာသစၥာေတြျဖစ္မလဲ …. (ဒုကၡသစၥာေတြ ျဖစ္ပါမယ္ဘုရား)။

            အဲဒါေၾကာင့္ သူသိသေလာက္ သူေျပာတာကို သူလဲမကဲ့ရဲ ႔ပါနဲ႔ ေျပာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကိုေနာ္ …. (မွန္ပါ့)၊ သူ သမထေလာက္နားလည္လို႔ သမထ ေျပာထားတာ …. (မွန္ပါ့)၊ တကယ္ အထြတ္အထိပ္ေရာက္ပလားလို႔ ေမးလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဘယ့္ႏွယ့္ေျဖၾကမလဲ …. (မေရာက္ေသးပါဘုရား)။

            အထြတ္အထိပ္ေတာ့ မေရာက္ဘူး ကိေလသာမျပတ္ဘူး ….. (မွန္ပါ့)၊ ကိေလသာျပတ္ရင္ ျဗဟၼာအက်ဳိးေပးဖို႔ မလိုဘူး ….. (မွန္ပါ့)၊ မဟုတ္ဘူးလား …. (မွန္ပါ့)၊ ျဗဟၼာ့ဘံုကို သစၥာသိထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကလဲ ျဗဟၼာ့အျဖစ္ ျဖစ္ခ်င္ေသးရဲ ႔လား …. (မျဖစ္ခ်င္ပါဘုရား)၊ ျဗဟၼာဟာ ဘာသစၥာတံုး …. (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ကိုယ့္မွာလဲ ဒုကၡရွိလ်က္နဲ႔ေတာ့ ေနာက္ဒုကၡသစၥာကို ေတာင့္တေနဖို႔ မလိုပါဘူး …. (မွန္ပါ့)၊ လိုေသးရဲ ႔လား …… (မလိုပါဘုရား)။

            အဲဒါေၾကာင့္ ကုသိုလ္စိတ္ကေလးလာလဲ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာလုပ္ၾကမယ္…. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္ဘုရား)။

            ေအး ….ဘုရားကလဲေဟာထားတယ္၊ “၀ီတရာဂ စိတၱံ၀ီတရာဂစိတၱႏၲိ ပဇာနတိ” ရာဂကင္းတဲ့ စိတ္ဆိုတာ ကုသိုလ္ဆိုတာေဟ့၊ အဲဒါလဲ ျဖစ္ပ်က္႐ႈေဟ့၊ ပဇာနာတိလုပ္ေဟ့၊ မပါဘူးလား …. (ပါ ပါတယ္ဘုရား)။

            အဲဒါေတြေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ အရင္းအခ်ာေတြမို႔ ေျပာေနေတာ့ ေမာင္ေအာင္ခ်ီတို႔ မင္းတို႔ကလဲ ငါနဲ႔ေ၀းခ်င္လဲ ေ၀းေနေတာ့ ဒီ သာမညကုသိုလ္ေတြေတာ့ ႐ႈပစ္ပါ ….. (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            သာမညကုသိုလ္ေတြေတာ့ ….. (႐ႈပစ္ရပါမယ္ဘုရား)၊ ႐ႈသာပစ္ပါ၊ မ႐ႈလို႔ရွိရင္ မေတာ္ပါဘူးဆိုတာ ေပၚပလား ….. (ေပၚပါၿပီဘုရား)။

            ကဲ …. ဒါျဖင့္ ဒီကုသိုလ္ကို သာယာေနျပန္လို႔ရွိရင္ တဏွာက ေနာက္လုိက္တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ မလိုက္ဘူးလား ….. (လိုက္ပါတယ္ဘုရား)၊ တဏွာလိုက္ရင္ ….. (ဥပါဒါန္က လိုက္ပါမယ္ဘုရား)၊ ဥပါဒါန္လိုက္ရင္ ကံလိုက္မယ္၊ ကမၼဘ၀ ပစၥယာ ဇာတိေကာ ….. (လိုက္ပါတယ္ဘုရား)။

            လိုက္မယ္ဆိုေတာ့ ဒီေန႔ ဒီတစ္လံုးကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ကေလးသိလိုက္ရတယ္၊ အားလံုး ဒကာ ဒကာမေတြ အေတာ္ေက်းဇူးမ်ားတယ္ ….. (မွန္ပါ့)။

            မင္းတို႔က ပြားေနရမယ္လို႔ နဂိုက သိၾကတယ္ မဟုတ္ဘူးလား ….. (မွန္ပါ့)၊ ႐ႈပစ္ရမယ္လို႔ ေျပာရဲ ႔လား …. (မေျပာပါ)၊ အို …. ကုသိုလ္ဆိုတာ ျမင္တိုင္း ျမင္ေအာင္ လုပ္ေဟ့၊ ျမင္တိုင္း ကုသိုလ္ေတြက အရင္လွဴထားသလိုပဲ ရတာပဲ၊ ရတာကို ဆရာဘုန္းႀကီးက မရဘူးလို႔ မေဟာပါဘူး၊ ရတယ္ ကုသိုလ္ပဲရျပန္တယ္ …. (မွန္ပါ့)။

            ကုသိုလ္ရျပန္လို႔ရွိရင္ အက်ဳိးေပးတာ …. (ရပါတယ္) အက်ဳိးေပးလို႔ရွိရင္ သူ႔အက်ဳိးေပးတာ ကာမာ၀စရကုသိုလ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ခုနင္က အျဖဴကံသြားျဖစ္ေနတယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ အျဖဴကံက အျဖဴအက်ဳိးေပးလိုက္ေတာ့ နတ္ရြာသုဂတိေရာက္သြားတယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ဘာသစၥာတံုး …. (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။

            အဲဒီအျဖဴကံဟာ ဘုရားမႀကိဳက္ဘူး ….. (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား ….. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ေကာင္းၿပီ …. ဒါျဖင့္ ထြက္ရပ္လမ္းသမားေတြက်ေတာ့ အျဖဴကံလဲ ေမာင္ေအာင္ခ်ီက ဘာလုပ္ပစ္ရမလဲ ….. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္ဘုရား)၊ ျဖစ္ပ်က္႐ႈပစ္၊ မ႐ႈရင္ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံလိုက္ဦးမွာပဲ ….. (မွန္ပါ့)၊ မလိုက္ေပဘူးလား ….. (လိုက္ပါတယ္ဘုရား)။

            လိုက္မွာပဲ၊ လွဴတဲ့အခါလဲ လွဴလိုက္တာေပါ့၊ ၀ိပႆနာ လုပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ သူ႔ကို လက္ခံမေနနဲ႔၊ ေပၚရာ႐ႈရမယ္ …… (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား ….. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            လွဴတဲ့အခါလဲ လွဴတာေပါ့၊ မလွဴမတန္းနဲ႔လို႔ ဒီလိုေဟာတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒါေလာက္နဲ႔ တင္းတိမ္မေနနဲ႔ …… (မွန္ပါ့ ဘုရား)၊ ရွင္းပလား ….. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)၊ ဒါေလာက္နဲ႔ တင္းတိမ္ေနရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ သြားလိမ့္မယ္၊ မသြားေပဘူးလား …. (သြားပါတယ္ဘုရား)။

            “ကုသလံ ကုသလံ ဇဟံ”ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္က ကုသိုလ္လဲ စြန္႔၊ အကုသိုလ္လဲစြန္႔လို႔ ဘုရားျဖစ္လာတာ ….. (မွန္ပါ့)၊ ရိပ္မိပလား ….. (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။

            ကုသိုလ္က အက်ဳိးေပးေနလဲ နတ္ရြာသုဂတိ လွည့္ဦးမွာပဲ ….. (မွန္ပါ့)၊ အကုသိုလ္က အက်ဳိးေပးေနလဲ အပါယ္လွည့္သြားဦးမွာပဲ၊ စြန္႔လိုက္ေတာ့လို႔ မဂ္ဥာဏ္နဲ႔ စြန္႔ပစ္လိုက္ေတာ့ အက်ဳိးေပးႏိုင္ေသးရဲ ႔လား …. (မေပးႏိုင္ပါဘုရား)၊ မေပးေတာ့ဘူး၊ နိဗၺာန္ပဲ အက်ဳိးေပးေတာ့တယ္ ….. (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား ….. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)၊

            ဒါျဖင့္ ကုသိုလ္စိတ္ကေလးေပၚလာလဲ ဘာလုပ္ၾကမယ္ …… (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္ဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ေနရာက်ၿပီတဲ့။ ဒါက အေလာဘကို ေဟာပါတယ္၊ တစ္ခါ အေဒါသဆိုတာ ေမတၱာေနာ္ …. (မွန္ပါ့)။

            အေဒါသဆိုတာ ေမတၱာ၊ အေဒါသလဲ ႐ႈရမယ္လို႔ ဘုန္းႀကီးသင္ထားမဟုတ္လား ….. (မွန္ပါ့)၊ အဲဒါ ေမတၱာပဲ မွတ္လိုက္၊ အေဒါသဆိုတာ ေမတၱာပါပဲတဲ့၊ အေဒါသကို ျမန္မာလိုျပန္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ နားလည္မႈနဲ႔ ျပန္လိုက္ေတာ့ ေမတၱာပဲ။

ေမတၱာစိတ္ေပၚလာရင္္

            တရားအားထုတ္ေနရင္း ေမတၱာစိတ္ကေလး ေပၚလာရင္ ဘာလုပ္ရမလဲ …. (႐ႈရပါမယ္ဘုရား)၊ ႏို႔မဟုတ္ရင္ သမထျဖစ္သြားတယ္ ….. (မွန္ပါ့)၊ မျဖစ္ေပဘူးလား ….. (ျဖစ္ပါတယ္)၊ သမထသြားျဖစ္လို႔ရွိရင္ ျဗဟၼာ အက်ဳိးေပးပစ္လိုက္မယ္၊ အက်ဳိးေပးပစ္လိုက္လို႔ရွိရင္ ဘာသစၥာရမလဲ ….. (ဒုကၡသစၥာ ရပါမယ္ဘုရား)။

            အဲဒါေၾကာင့္ ၀ိပႆနာက်လာလို႔ရွိရင္ ဟိုဟာေတြ ေျခကန္ရတယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ဒါေလာက္မွ ၀ိပႆနာမွ မလုပ္တတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့လဲ ကာမာ၀စရကုသိုလ္လုပ္ေဟ့ …. ေဟာရမွာပဲ ေမတၱာပို႔ေဟ့၊ မေဟာရေပဘူးလား …… (ေဟာရမွာပါဘုရား)၊ ဘာျဖစ္လို႔တံုးဆိုေတာ့ သူ႔အရည္အခ်င္းက ဒါေလာက္ပဲ ဉာဏ္မီေတာ့ ဒါေလာက္နဲ႔ ဆြဲရတယ္ ….. (မွန္ပါ့)။

            အခု ခင္ဗ်ားတို႔ အရည္အခ်င္းက ဒီအရည္အခ်င္း မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒုကၡသိမ္းတဲ့ နိဗၺာန္ေရာက္ခ်င္တယ္၊ ဒါျဖင့္ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္းကို ျဖစ္ပ်က္႐ႈရမွာပဲ ….. (မွန္ပါ့)၊ မ႐ႈရေပဘူးလား ….(႐ႈရမွာပါဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ အေလာဘလာပဲ ဘာလုပ္ရမလဲ ….. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္ဘုရား)၊ အေဒါသေမတၱာ လာရင္လဲ …. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရမွာပါပဲ ဘုရား)။

            ဘုရားက ေဟာရဲ ႔လားလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ ၀ီတေဒါသစိတၱံ ၀ီတေဒါသစိတၱႏၱိ ပဇာနာတိ ေဒါကကင္းတဲ့ စိတ္ကိုလဲ ႐ႈရမွာပဲတဲ့၊ ေဒါသကင္းတဲ့ စိတ္ဟာ ကုသိုလ္ပဲ၊ ေဒါသမွ မပါေတာ့ဘဲ၊ ေမတၱာပို႔ေနတာ ေဒါသပါေသးရဲ ႔လား …… (မပါ ပါဘုရား)၊ မပါရင္ ႐ႈသာ႐ႈ၊ ရွင္းပလား…. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

 

 

            အဲဒါ .ဟို လွညြန္႔ႀကီးတို႔က ေမတၱာပို႔မ်ားရွည္မေနန႔ဲဦး၊ ရိပ္မိပလား ….. (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)၊ ဘာလုပ္ရမတံုး ၀ိပႆနာ ထက္သန္ရမယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ဥပမာ လမ္းမွာ ကေလးေလးတစ္ေယာက္က ငိုေနတယ္။ အေမကလဲပစ္သြားတယ္၊ သူကလဲ ႐ႈက္ႀကီးငင္ႀကီးနဲ႔ တက္ေလာက္ေအာင္ ငိုေနတယ္၊ သနားလိုက္တာဆိုရင္ သနားတဲ့စိတ္ ျမန္ျမန္႐ႈ၊ ဟုတ္လား …. (မွန္ပါ့)။

            ျမန္ျမန္ မ႐ႈလိုက္လို႔ရွိရင္ ဘာျဖစ္မတံုး ဆိုလို႔ရွိရင္ သူ႔အေမႏွယ္ ပစ္မွပစ္ရက္ပါေပတယ္၊ အင္း …. ကိုယ္ကလဲ မေက်နပ္တဲ့ ေဒါသထြက္လာတယ္ ….. (မွန္ပါ့)၊ ဒိအတိုင္းပစ္ထားလို႔ရွိရင္ ဒီကေလးေလးဟာ ေသျခင္းဆိုးေသေတာ့မွာပဲ၊ ေဟာ …. ေသာက ကျဖစ္လာၿပီ …. (မွန္ပါ့)၊ မလိုက္ဘူးလား …. (လိုက္ပါတယ္ဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ပထမသနားသလိုလိုနဲ႔ ေနာက္က်ေတာ့ ေဒါသ ေသာက ပရိေဒ၀ေတြမလိုက္ဘူးလား …. (လိုက္ပါတယ္ ဘုရား)၊ အဲ …. လိုက္ေတာ့ အ၀ိဇၨာပါ - မပါ…. (ပါ ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ ျပန္လွည့္မွာပဲ၊ မလွည့္ဘူးလား …. (လွည့္ပါတယ္ဘုရား)။

မိန္းမေတြလွ်ာရွည္တတ္တယ္္

            အဲဒါ နင္တို႔ မိန္းမေတြမွာ ဒီဟာ လွ်ာရွည္တတ္တယ္ေနာ္ ….. (မွန္ပါ့)၊ မရွည္တတ္ဘူးလား … (ရွည္ပါတယ္ ဘုရား)။

            ဒီလွ်ာရွည္ကို ဘာလုပ္မတံုး ျဖတ္ပစ္ရမယ္ ….. (မွန္ပါ့)၊ ရိပ္မိပလား …. (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။

            ခင္ဗ်ားတို႔က မိန္းမကလဲမ်ားမ်ားပဲ၊ လွ်ာကလဲ သိပ္ရွည္တယ္ေနာ္၊ မရွည္ပါနဲ႔ လွ်ာရွည္တာဟာ ပဋိစၥသမုပါၸဒ္ ရွည္ထြက္သြားတယ္ ….. (မွန္ပါ့)၊ လွ်ာရွည္တယ္ဆိုတာ အျမင္ေျပာတာ၊ ဟို ဓမၼေတြ ရွည္ထြက္သြားေတာ့ အမ်ားႀကီးမသြားဘူးလား …… (သြားပါတယ္ဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ လွ်ာရွည္တာလား အုန္းၾကည္၊ ဓမၼေတြ ရွည္ထြက္သြားတာလား….. (ဓမၼေတြရွည္ထြက္သြားတာပါဘုရား)၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ရွည္သြားတာ …. (မွန္ပါ့)၊ ေကာင္းေသးရဲ ႔လား …. (မေကာင္းပါဘုရား)။

            ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ တစ္ခုလံုးကလဲ ေပၚသေရြ ႔ဟာ “ဧ၀ေမတႆ ေက၀လႆ ဒုကၡကၡႏၶႆ ”

ဒုကၡသစၥာခ်ည္းေပၚ သြားတာပဲ ….. (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ဒုကၡသစၥာခ်ည္းေပၚသြားတာကို လွ်ာရွည္တတ္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ေၾသာ္ …. ဒုကၡတန္းတာပဲ …. (မွန္ပါ့)၊ ပစၥဳပၸန္ ဒုကၡလဲ တန္းတာပဲ …. (မွန္ပါ့)၊ အနာဂတ္ဒုကၡေတာ မလာေပဘူးလား … (လာပါတယ္ဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ လွ်ာရွည္တဲ့အျပစ္ဟာ ေသးေသးပဲလား ႀကီးႀကီးပဲလားဆိုတာ အကဲခတ္ၾက …. (ႀကီးႀကီး အျပစ္သင့္ပါတယ္)၊ ဒါျဖင့္ လွ်ာမရွည္နဲ႔ …. (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါၿပီ ဘုရား)၊ ဒါေၾကာင့္ မိန္းမေတြက လွ်ာရွည္ရင္ ေယာက်္ားေတြက ေအာ္ထုတ္တာေကာ ရိပ္မိလား …. (ရိပ္မိပါၿပီ)၊ မင္းဟာ ရွည္ပဲရွည္လြန္းတယ္၊ ၿပီးလဲၿပီးေရာေပါ့။

            ဟိုမွာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ေယာက်္ားကလဲ ျဖတ္ေတာ့ ျဖတ္ေပးတာပဲ၊ သို႔ေသာ္ …. ေဒါသနဲ႔ ျဖတ္တယ္၊ ဥာဏ္နဲ႔ ျဖတ္တာမဟုတ္ဘူး၊ ဟိုကလဲ ရွည္ၿမဲရွည္ေနတာပဲ၊ ဒယ္အုိး မေရာက္ရင္ကို မရပ္ခ်င္ဘူး သူက … (မွန္ပါ့)။

            အပါယ္ဒယ္အိုး မေရာက္ရင္ ဘယ့္ႏွယ့္တံုး …. (မရပ္ခ်င္ပါဘုရား)၊ မရပ္ခ်င္ဘူး။

            အဘြားႀကီးေတြ နားလည္ရဲ ႔လား ….. (လည္ပါတယ္ဘုရား)၊ ကဲ …. ဒါျဖင့္ အခုေျပာခဲ့တာေတြ ကုသိုလ္လာလဲ ႐ႈ႐ုံပဲေနာ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ေမတၱာလဲ …. (႐ႈ႐ံုပါပဲဘုရား)၊                           ႐ႈ႐ုံပဲ ယုတ္စြအဆံုး ဘုန္းႀကီး သင္ထားတာက ႐ွဴစိတ္၊ ႐ိႈက္စိတ္ေတာင္ ဘာလုပ္ရမတံုး … (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္ ဘုရား)။

            ႐ွဴရမယ္၊ ႐ွဴစိတ္လာလဲ သူလာခ်င္တာလဲ လာခ်င္တာ လာမွာပဲ၊ ေမာေမာပန္းပန္း႐ွဴရင္ ေဒါသစိတ္နဲ႔ ႐ွဴခ်င္ ႐ွဴမယ္၊ ….. (မွန္ပါ့)၊ ငါျဖင့္ ေဟ့ …. သက္ျပင္းႀကီးခ်ၿပီး ႐ွဴတဲ့အခါက်ေတာ့ စားေတာင္မစားခ်င္ဘူ၊ အင္း … ေဒါသနဲ႔ ႐ွဴတာ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            တစ္ခါတေလက်ေတာ့လဲ ႐ွဴလို႔ေကာင္း   ႐ႈိက္လို႔ေကာင္းနဲ႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ၿမိန္ ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ေလာဘနဲ႔ ရွဴေနတာ …. (မွန္ပါ့)၊ မဟုတ္ဘူးလား…. (ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား)။

            အဲဒီေတာ့ သူတို႔လဲ ပဋိစၥသမုပါၸဒ္ ဆက္မွာလား မဆက္ေတာ့ဘူးလား ….. (ဆက္မွာပါ)၊ ဆက္မွာျဖစ္ေတာ့ ႐ွဴစိတ္လဲ ဘာလုပ္ရမလဲ ….. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္)၊ ႐ႈိက္စိတ္ကိုေကာ ….. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္ဘုရား)။

            ျဖစ္ပ်က္႐ႈဆိုေတာ့ ႐ွဴစိတ္ ႐ႈိက္စိတ္ကို အၿမဲ႐ႈ၊ က်န္တဲ့ ခုနင္က ေျပာခဲ့တဲ့ျမင္စိတ္ ၾကားစိတ္ နံစိတ္ စားစိတ္ ယားယံ နာစိတ္ ေလာဘစိတ္ ေဒါသစိတ္ ေမာဟစိတ္ အေလာဘစိတ္ အေဒါသစိတ္ဆိုတဲ့ ဆယ့္ႏွစ္မ်ဳိးေပါ့ဗ်ာ ….. (မွန္ပါ့)။

            ဆယ့္ႏွစ္မ်ဳိးရွိတဲ့အနက္က ႏွစ္မ်ဳိးကို အၿမဲသာ႐ႈ၊ က်န္တာကို ေပၚမွ႐ႈ ….. (မွန္ပါ့)၊ သူကေတာ့ အၿမဲတမ္း သက္ေစာင့္မို႔ ….. (မွန္ပါ့)၊ “အႆာသ ပႆာသာ ကာယသခၤါေရာကိုး”

ဘုရားက ေဟာတာ ….. (မွန္ပါ့)၊ အႆသ ပႆသာ = ထြက္သက္ ၀င္သက္တို႔သည္၊ ကာယသခၤါေရာ = ကိုယ္ကိုျပဳျပင္ေနတာကြတဲ့ဆုိေတာ့ သက္ေစာင့္သြားျဖစ္တယ္ ….. (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            လူမ်ားေသတယ္- မေသတယ္ ဂြမ္းကေလးထားၾကည့္ ထြက္စိတ္ကေလး ရွိေသးသလား၊ ၀င္စိတ္ကေလးရွိေသးသလားဆိုတာ ဒီကေန လွမ္းသိတယ္၊ ေလကေနၿပီးသကာလ ေလကိုစိတ္ကလုပ္ထားတာ ….. (မွန္ပါ့)၊ ေလကို စိတ္လုပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေလစမ္းတာလား၊ စိတ္စမ္းတာလား …. (စိတ္စမ္းတာပါဘုရား)။

            ေလကေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ရွိလ်က္ေပါ့၊ စိတ္မရွိလို႔ ရွိရင္ေသတာပဲ ….. (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီဘုရား)။

            ေလကေတာ့ ေသမလို႔ ေရာင္ေဖာလာတာ ေလေတြေပါ့ဗ် ….. (မွန္ပါ့)၊ စိတ္မရွိေတာ့ ေသတာပဲ ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            ဒါေၾကာင့္ ထြက္ေလ ၀င္ေလ အားထုတ္တဲ့ စိတ္ကိုလဲ အႆာသ ပႆာသ ကာယသခၤါေရာ လို႔ ဘုရားကေဟာထားေသာေၾကာင့္ ယမိုက္က်မ္းမွာ ….. (မွန္ပါ့)၊ ႐ႈရမွာပဲ ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါၿပီ)၊ ကဲ ….. ႐ႈတတ္ၾကပလား …. (႐ႈတတ္ပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ အၿမဲတမ္း ႐ႈရမွာက ႏွစ္ခု ၊ ယာယီ႐ႈရမွာက ဆယ္ခုေနာ္ …. (မွန္ပါ့)၊ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လွ်ာ၊ ကိုယ္၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ ေဟာ …. ဆယ္ခု၊ သေဘာက်ပလား ….. (က်ပါၿပီ)၊ ဒီဆယ္ခုက ေပၚမွ႐ႈပါ၊ အၿမဲတမ္း႐ႈရမွာက …. (ႏွစ္ခုပါ)၊ ေပါင္းလိုက္ေတာ့ ဆယ္ႏွစ္ခု … (မွန္ပါ့)။

            ဟို …. မံုရြာက ဒကာမႀကီး ဒါကအလုပ္ေပးေနတာ၊ နားလည္ရဲ႔လား …. (နားလည္ပါတယ္)၊ ေအး….. ဒါအလုပ္ေပးေနတာ …. (မွန္ပါ့)၊ သူက မံုရြာကေတာင္ လိုက္လာခဲ့ရတယ္၊ လြယ္တာမဟုတ္ဘူးကြ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            ဟိုမွာေတာ့ တရားနာေနရတယ္၊ ဘုန္းႀကီး ….. ေဟာတဲ့တိတ္ေခြကို၊ ဘုန္းႀကီးကိုေတာ့ မေတြ႔ဖူးဘူး သူ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            ကိုင္း …. ဒါျဖင့္ ဒါကို ဘယ္သူေတြ ေဟာပါသတုံးလို႔ေမးေတာ့ အနာထပိဏ္သူေဌးႀကီးကို ရွင္သာရိပုတၱရာက ေဟာေနတာ ….. (မွန္ပါ့)၊ ရိပ္မိၾကပလား ….. (ရိပ္မိပါၿပီ ဘုရား)။

            ဒါ မစြဲလမ္းလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ေနာက္ခႏၶာ မလာပါဘူးဆိုတာ ျဖစ္ပ်က္႐ႈတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေနာက္ ခႏၶာမလာဘူးလို႔ ေျပာတာ ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            ဒါတြင္မကဘူး ဒကာႀကီး …… တဲ့၊ ေရွ ႔ကို ဆက္ေဟာတယ္၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀ ဒါ ….. မေန႔က မပါဘူး၊ ဒီေန႔ ထည့္လိုက္တယ္ ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            ဟိုဘ၀လဲ မေကာင္းဘူး၊ ဟိုဘ၀လဲ မစြဲလိုက္ပါနဲ႔ ငါေသရင္ နတ္ျဖစ္လိမ့္လို႔ မစြဲလိုက္ပါနဲ႔၊ ငါေသရင္ ျဗဟၼာျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ေနာက္ဘ၀လဲ မစြဲလိုက္ပါနဲ႔၊ စြဲလို႔ရွိရင္ စြဲတဲ့ေနရာမွာ ဒုကၡေရာက္ပါလိမ့္မယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ကဲ …. သေဘာပါၾကရဲ ႔လား …. (ပါ ပါတယ္ဘုရား)။

            က်ဳပ္တို႔ ေနာက္ဘ၀ ေကာင္းမွာပါ၊ အင္း …. ေဘးကေနၿပီး မီး႐ႈိ႔ေပးတဲ့လူက တစ္ပံုႀကီးပဲ မသိေတာ့ ….. (မွန္ပါ့)၊ ေနာက္ဘ၀ေတာ့ က်ဳပ္ေကာင္းစားမွာ။

            ဒီကေတာ့ ဟိုဘ၀ေတာင္ မစြဲပါနဲ႔၊ စြဲလို႔ရွိရင္ ဟိုဘ၀လာေနမွာစိုးလို႔ …… (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား ….. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ဟိုဘ၀ …. ဒီဘ၀ ေတာင့္တေကာင္း၊ မေတာင့္တေကာင္း စဥ္းစားၾကည့္စမ္း ….. (မေတာင့္တေကာင္းပါဘုရား)၊ မေတာင့္တေကာင္းေၾကာင္း အခု ရွင္သာရိပုတၱရာ ေဟာေနၿပီ …. (မွန္ပါ့)။

            ဒကာႀကီး ဟိုဘ၀ ဒီဘ၀ေတာင္ မေတာင့္တနဲ႔ ….. မစြဲနဲ႔၊ စြဲရင္သြားျဖစ္လိမ့္၊ ကဲ ….. ေမာင္ေေအာင္ျမ ရိပ္မိပလား …. (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ကြာ ဆြမ္းေတာ္ပြဲ၊ ကြမ္းေတာ္ပြဲ၊ ဖေယာင္းတိုင္ မီးေတြနဲ႔ ဟိုဘ၀ ဒီဘ၀ေတြမ်ား စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္နဲ႔မ်ား လုပ္ေနလိုက္တဲ့ဥစၥာ ျမစ္ထဲမွာ စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ဆိုရင္ ၾကည့္မေကာင္းပါဘူး …. (မွန္ပါ့)၊ ေကာင္းၾကရဲ႔လား …. (မေကာင္းပါဘုရား)၊ စုန္တဲ့လူ ေမာတာရွိတာပဲ၊ မဟုတ္ဘူးလား …. (မွန္ပါ့)၊ ဒီ့ျပင္ ဘာမ်ားရွိေသးသတံုး …. (မရွိပါဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔အထဲ စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္မ်ား ပါေသးသလား ….. (မပါ ပါ)၊ စုန္ခ်ည္ ဆန္ခ်ည္ မပါေတာ့ဘူး ….. (မွန္ပါ့)။

            စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ဆိုတာက အေမာဆိုက္တာ၊ ပဋိသေႏၶစုတိ၊ စုတိၿပီ ပဋိသေႏၶလွည့္တယ္၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါၿပီ)၊ စုတိကလဲ ဘာသစၥာတံုး ….. (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။

            စုတိေနၿပီ ဆန္သြားျပန္ၿပီ ပဋိသေႏၶေနျပန္ေတာ့ေကာ ….. (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)၊ ျပန္ၿပီးသကာလ စုန္ျပန္ၿပီ စုတိဘက္ကုိ …. (ဒုကၡသစၥာပါ)၊ ဘယ္ဟာႀကိဳက္သတံုး ….. (ဘယ္ဟာမွ မႀကိဳက္ပါဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ မင္းတို႔ ဘယ္သူကမ်ား သင္ထားတာတံုး စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ေတြနဲ႔ အေတာ္ခက္ေနတာ လွညြန္႔ႀကီးတို႔မ်ား ဟင္ ….. (မွန္ပါ့)၊ မခက္ဘူးလား …. (ခက္ပါတယ္ဘုရား)။

            ေနာက္က ဒကာ ဒကာမေတြက စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ေကာ ေရွးကေတာင္းဖူးသလား … (ေတာင္းဖူးပါတယ္)၊ မေတာင္းနဲ႔၊ ေတာင္းတာေတြလဲ အကုန္ အခု ၀ိပႆနာနဲ႔ ဖ်က္ခ် …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            ဒကာႀကီး ဟိုဘ၀လဲ မစြဲပါနဲ႔၊ ဒီဘ၀လဲ မစြဲပါနဲ႔၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ဟိုဘ၀ …. ဒီဘ၀ကို ေတာင့္တေကာင္း - မေတာင့္တေကာင္း ၀ိပႆနာသမားမ်ား မွာ ေပၚပလား …. (ေပၚပါၿပီ)၊ မသိတဲ့လူ ေတာင္းတာေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႔အျပစ္မဆိုပါဘူး၊ သူက ဒါေလာက္သိလို႔ ကမၼႆကတဉာဏ္ေလာက္ သိလို႔ကိုး၊ ဒါကေတာ့ ကံျပတ္ကိုးဗ် …. (မွန္ပါ့)။

            ဦးေအာင္ဇံေ၀ ရိပ္မိပလား …. (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)၊ ဒါကဘာတံုး …. (ကံျပတ္ပါဘုရား)။

            ဟိုဟာေတြကေတာ့ ကံကေန အက်ဳိးေပးဆက္တာ၊ ရွင္းၾကပလား ….. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ဘာပဲလွဴလွဴ၊ ဘာပဲတန္းတန္း ဘာလုပ္ၾကမတံုးလို႔ ေမးလို႔ရွိရင္ျဖင့္ …. တဲ့၊ လက္ရွိ ဒုကၡ၀ဋ္မွ ….(ကၽြတ္ရပါလို၏ ဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ခႏၶာဆံုး နိဗၺာန္ကိုး …. (မွန္ပါ့)၊ ဘယ္ဘ၀မွ မလိုခ်င္တဲ့ဥစၥာ တဏွာကလဲ မဆံုးဘူးလား ….. (ဆံုးပါတယ္ ဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ခႏၶာဆံုး နိဗၺာန္၊ တဏွာဆံုး နိဗၺာန္ဆိုတာေတြဟာ ဒီဆုေတာင္းေတြ ရပ္စဲရမယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ေတာင္းပါတဲ့ ဒုကၡ၀ဋ္မွ ကၽြတ္ရပါလို၏လို႔ ေတာင္းလိုက္တာေပါ့၊ အာသေ၀ါကုန္ ရပါလို၏လို႔ ေတာင္းလိုက္တာေပါ့၊ မဟုတ္ဘူးလား ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            သို႔ေသာ္လည္း အဲဒီေကာင္းတာလည္း မေကာင္းေသးပါဘူး၊ မ်က္ျမင္ဒုကၡသိၿပီ ေတာင္းရင္ သာေကာင္းတယ္ ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊

            မ်က္ျမင္ျဖစ္ပ်က္ေတြပဲ၊ ျဖစ္ပ်က္ ဘာသစၥာတံုး ….. (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။

            အဲဒီဒုကၡကို သိ၊ ဒီ မရပ္မနားေသေနရတဲ့ ဒုကၡ၀ဋ္ႀကီးမွ လြတ္ရပါလို၏၊ အဲဒါမွ ရန္သူလိုက္လို႔ ေျပးသလိုေပါ့ဗ်ာ …. (မွန္ပါ့)၊ ရန္သူလိုက္ေတာ့ သာမည ေျပးသလား၊ အားကုန္ေျပးသလား … (အားကုန္ေျပးပါတယ္ဘုရား)။

            ဒီမွာလည္း တကယ္ဒုကၡျမင္ေတာ့ တကယ့္ကုိ နိဗၺာန္ကို လိုခ်င္တဲ့ဆႏၵ ျပင္းျပလာတယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား ….. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ အရွင္သာရိပုတၱရာက ဟိုဘ၀၊ ဒီဘ၀ေတာင္ မစြဲပါနဲ႔ ဒကာႀကီးလို႔ ေဟာလိုက္တယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ကဲ …. ဟိုဘ၀၊ ဒီဘ၀ ဆုေတာင္းေကာင္း မေတာင္းေကာင္း ….. (မေတာင္းေကာင္းပါ)၊ ေတာင္းရင္ ဘာျဖစ္မယ္ ထင္ၾကသတံုး ….. (ဒုကၡျဖစ္ပါမယ္)၊ ဒုကၡသစၥာရမယ္ ….. (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ေတာင္းရင္ ဘာရမယ္ …. (ဒုကၡသစၥာရပါမယ္)၊ ဒုကၡသစၥာျဖင့္ကြာ ေတာင္းမယူပါနဲ႔ လက္ရွိနဲ႔ေက်နပ္ပါေတာ့၊ အခု ေတာင္းေနတဲ့ ခႏၶာႀကီးဟာ ဘာသစၥာတံုး …. (ဒုကၡသစၥာပါ ဘုရား)။

            ေၾသာ္ …. ခက္လိုက္တဲ့ျဖစ္ျခင္း ဒီဒုကၡသစၥာႀကီး ရွိလ်က္နဲ႔ အသစ္ ဒုကၡသစၥာ လိုခ်င္ေသးတယ္ဆိုေတာ့ ေမာင္ေအာင္ခ်ီစံုလံုးကန္းကြ …. (မွန္ပါ့)။

            မဆိုထိုက္ဘူးလား …. (ဆိုထိုက္ပါတယ္ဘုရား)၊ လက္ရွိမျမင္တာက တစ္ဖက္ကန္း၊ လာလတံၱ ႔ ဒုကၡမသိတာက ….. (တစ္ဖက္ကန္းပါ)၊ ဘယ္ေလာက္ကန္းသြားသတံုး …. (ႏွစ္ဖက္ကန္းပါတယ္ဘုရား)၊ စံုလံုးကန္းျဖစ္သြားတယ္ ရိပ္မိပလား …. (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။

            အေတာ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဆရာမွားနဲ႔ ေတြ႔မွာေလာက္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတာရွာမေတြ႔ဘူး ေမာင္ေအာင္ျမ ….. (မွန္ပါ့)။

            ေတာင္းကြ …. ေတာင္းမွ ျပည့္ေတာ့မေပါ့၊။ အံမာေလး …. ေနာက္ကေနၿပီ တုတ္နဲ႔႐ိုက္ၿပီး အေတာင္းခိုင္းတာလဲ ရွိေသးတယ္၊ ဆုေတာင္းတဲ့ဥစၥာလဲ ဒုကၡသစၥာလို႔ သူက မကြဲဘူး၊ ဒုကၡသစၥာယူတာပါလို႔ မကြဲဘူး၊ ကဲ ….. ဆရာမွားတာ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္စရာေကာင္းသတံုး …. (ေကာင္းပါတယ္ဘုရား)။

            ဦးေအာင္ဇံေ၀ ဆရာမွားတာ …. (ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္ဘုရား)။

            ဟို …. ရာဟုလာ အေလာင္းဟာ ဆရာရေသ့မွားနဲ႔ ေတြ႕လိုက္တာ နဂါးႀကီးျဖစ္သြားတယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ရာဟုလာ ရာဟုလာ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            နဂါးႀကီးသြားျဖစ္ရတယ္ဆိုေတာ့ လူစင္စစ္ကေနၿပီ စုေတေတာ့ နဂါးႀကီး သြားျဖစ္ရတယ္ဆိုေတာ့ သူ႔ဆရာရေသ့ အလို …. (မွန္ပါ့)၊ သူက ရေသ့ကိုးကြယ္ထားတာကိုး …. (မွန္ပါ့)။

            ရေသ့က ေန႔လယ္က်ရင္ နဂါးျပည္သြာၿပီး သူကအိပ္တယ္၊ တန္ခိုးရွိတာကိုး၊ ေလာကီစ်ာန္ရတဲ့ ရေသ့ကိုး …. (မွန္လွပါဘုရား)။

            အရွင္ဘုရား …. ေန႔လည္ဘယ္ႂကြေနသတံုး၊ ဟာ …. ဘူမိႏၵရနဂါးမင္းႀကီးေနရာ အင္မတန္ေကာင္းလြန္းလို႔ အဲဒီသြားၿပီး ေန႔သန္႔စင္အိပ္တယ္ကြာ။

            တကယ္ေကာင္းတာလားဘုရား၊ အို ….. ေရႊနန္းဗိမာန္၊ ပေဒသာပင္ စံုေနတာပဲ၊ ေကာင္းတယ္လို႔ သူက တာ၀န္ခံလိုုက္တယ္ …. (မွန္ပါ့)။

            ဟို …. ရာဟုလာ အေလာင္းကေလးက ဒါကို ညြတ္လိုက္တာေပါ့၊ ေသေတာ့ နဂါးႀကီးသြားျဖစ္တယ္ ….. (မွန္ပါ့)။

            ဒါ ဘာမွားတာ ထင္သတံုး ….. (ဆရာမွားတာပါ ဘုရား)၊ အဲ …. ခင္ဗ်ားတို႔လဲ ဘံုဘ၀ေတာင္းလို႔ရွိရင္ ဒါမွားၿပီ ေအာက္ေမ့ေပေတာ့ ….. (မွန္ပါ့)၊ ဆရာမွားပဲ …. (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ကိုင္း …. ဒါနဲ႔ပဲ အခုေျပာခဲ့ပါၿပီ၊ ေတာင္းခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးမ်ားလာရင္ ေတာင္းတဲ့ တဏွာျဖစ္ပ်က္႐ႈ ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ေတာင္းတဲ့တဏွာကေလးမ်ား ႏႈတ္တက္လို႔ လာလိုက္ရင္ေလ …. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္ဘုရား)၊ ျဖစ္ပ်က္႐ႈၿပီး ခ်လိုက္ေတာ့ တဏွာက ဥပါဒါန္သြားေသးရဲ ႔လား …. (မသြားပါဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ကံျပတ္သြားၿပီ၊ ဒီလို ျဖစ္ပ်က္႐ႈတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ကံျပတ္တယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ကံမွ မရွိဘဲနဲ႔ အက်ဳိးေပးခ်င္လို႔ေကာ …. (မျဖစ္ႏိုင္ပါဘုရား)၊ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာၾကပလား …. (ေသခ်ာပါၿပီဘုရား)။

            ေၾသာ္ …. အင္မတန္ အေရးႀကီးပါကလားဆိုတာ ဦးေအာင္ဇံေ၀ ခင္ဗ်ားခုနစ္ဆယ္နီးပါးမွ ဒါကိုလာေတြ႔ရတယ္၊ ေတာ္ေသးတာေပါ့ …. (မွန္ပါ့)၊ ႏို႔မဟုတ္ရင္ ရန္ကုန္ ဘုရားႀကီးတက္ၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔က ၀ယ္ခ်င္တာ၀ယ္ ျခမ္းခ်င္တာျခမ္းၿပီး ရွည္လိုက္တာ ေတာင္းလိုက္တဲ့ဆုက ဟင္ …. မရွည္ခဲ့ဘူးလား …. (ရွည္ပါတယ္ဘုရား)၊ ရွည္မွားႀကီး၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီဘုရား)။

            ရွည္ၿပီးေတာ့မွ ဒုကၡေရာက္မွာ …. (မွန္ပါ့)၊ ေတာင္းရတာလဲ မလြယ္လွဘူး၊ ရမွာကလဲ ဒုကၡသစၥာ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ဆိုေတာ့ ေမာင္ေအာင္ခ်ီ အျမတ္ထြက္ေသးသလား …. (မထြက္ပါဘုရား)၊ ရွင္းၾကပလား …. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            အခု ရွင္သာရိပုတၱရာက ဘာမေတာင္းရဘူးတဲ့တံုး၊ ဟိုဘ၀ ဒီဘ၀ေတာင္ …. (မေတာင္းရပါဘုရား)၊ မေတာင္းပါနဲ႔ မစြဲပါနဲ႔ ဒကာႀကီးဆိုေတာ့ ဟိုဘ၀ ဒီဘ၀မစြဲပါနဲ႔ဆုိတာ တစ္ခါတည္း ရဟႏၱာျဖစ္ေအာင္ သူေဟာေနတာ … (မွန္ပါ့)၊ ဘ၀ဆံုးရင္ နိဗၺာန္ေရာက္ေအာင္ ေဟာခ်လိုက္တာ၊ ရဟႏၱာျဖစ္ေအာင္ ေဟာခ်လိုက္တာ …. (မွန္ပါ့)။

            ယုတ္စြအဆံုး ဒကာႀကီးတဲ့၊ ဟိုဘ၀ ဒီဘ၀ မေတာင္းနဲ႔တဲ၊ ျမင္ဖူးၾကားဖူးလို႔ သူမ်ာေျပာသံၾကားတာေတြကိုလည္း ခင္ဗ်ားတို႔က မစြဲနဲ႔တဲ့၊ သူမ်ားက နတ္ျပည္ေကာင္းတယ္၊ ျဗဟၼာ့ျပည္ေကာင္းတယ္၊ ဘယ္လိုေကာင္းတယ္၊ ညာလိုေကာင္းတယ္၊ အဲဒါေတာင္ မစြဲနဲ႔တဲ့၊ အကုန္ပယ္ခ်တယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ဒိ႒ိ သုတ မုတ ၀ိညာတေတြေတာင္ မစြဲနဲ႔ ဒကာႀကီးလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဟာတယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ သေဘာပါပလား …. (ပါ ပါၿပီဘုရား)။

            စြဲရင္ဘာျဖစ္မယ္ထင္သတံုး၊ ဟိုပဋိသေႏၶကို သြားသြားေနမယ္၊ စြဲရာကို ပဋိသေႏၶ မေနေပဘူးလား …. (ေနပါတယ္)၊ ကဲ …. ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းသတံုး …. (ေကာင္းပါတယ္ဘုရား)။

            ဒါေၾကာင့္ ငါဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကြာ ….. တဲ့၊ သာရိပုတၱရာ - သတၱ၀ါတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွာ အျပစ္အႀကီးဆံုးသင့္တာ ငါေျပာမယ္ကြတဲ့၊ ဥပရိပဏၰာသမွာပဲ လာတယ္၊ သတၱ၀ါ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွာ အျပစ္အႀကီးဆံုး သင့္တာ ငါေျပာမယ္တဲ့၊ ဒီဘ၀ စုေတၿပီး ေနာက္ဘ၀ ပဋိသေႏၶေနတာဟာ အျပစ္အႀကီးဆံုး သင့္တာပဲ …. (မွန္ပါ့)။

            ဘာတဲ့တံုး … (ဒီဘ၀ကစုေတၿပီ ေနာက္ဘ၀ ပဋိသေႏၶေနတာဟာ အျပစ္အႀကီးဆံုး သင့္တာပါဘုရား)။

            ဘာျဖစ္လို႔တံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါ စုတိက ဘာသစၥာတံုး ….. (ဒုကၡသစၥာပါ)၊ ဒါဟာ ဒီဘ၀ေသတာေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ ေနာက္ရတာက ပဋိသေႏၶ၊ ပဋိသေႏၶက ဘာသစၥာတံုး … (ဒုကၡသစၥာပါ)၊ ဒါျဖင့္ ဒုကၡၿပီး ဒုကၡဆက္ရတာ အျပစ္အႀကီးဆံုး သင့္တာေပါ့ …. (မွန္ပါ့)၊ မသင့္ဘူးလား …. (သင့္ပါတယ္ ဘုရား)။

            ဒီ ဒုကၡႀကီး လြတ္သြားတယ္ဆိုရင္ အျပစ္သင့္ေသးရဲ႔လား …. (မသင့္ေတာ့ပါဘုရား)၊ ဒီ ဒုကၡၿပီး ဟိုဒုကၡရတယ္ ဆိုရင္ ….. (အျပစ္သင့္ပါတယ္ဘုရား)။

            အဲဒီဥစၥာကိုလဲ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ေဟာတဲ့အတြက္ ဟိုဘ၀ ဒီဘ၀မေတာင္းနဲ႔ ဒကာႀကီးရ၊ မလိုခ်င္နဲ႔ဆိုတဲ့ စကားဟာလဲ ရွင္သာရိပုတၱရာကလဲ တိုက္႐ိုက္ေဟာတယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ဘုရားကလဲ တိုက္႐ိုက္ေဟာတယ္၊ ဒါက ဆႏၷသုတ္မွာ …. (မွန္ပါ့)၊ အခုဟာကေတာ့ အနာထပိ႑ိ

 ေကာ၀ါဒသုတ္မွာ ေဟာတယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ဒီေန႔တရားမွာ အသားေတြခ်ည္းပဲဆုိေတာ့ ဦးေအာင္ဇံေ၀ မွတ္ရမယ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သေဘာပါၾကပလား ….(ပါ ပါၿပီဘုရား)။

            ေကာင္းၿပီ … ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္ေရာက္တရားပဲ ပါတယ္၊ ဘ၀လည္စရာပါေသးရဲ႔လား …. (မပါ ပါဘုရား)။

            အရွင္ဘုရား …. ဒီလိုေတာ့ မေျပာနဲ႔၊ တပည့္ေတာ္ ဒါေတြမစြဲပါဘူး၊ ေသာတာပန္ႀကီးပဲ၊ ဒါေတြမစြဲဘူးဘုရား … ဒါကို အရွင္ဘုရား အကဲခတ္မလြဲပါနဲ႔ တပည့္ေတာ္ မ်က္ရည္က်တာ ဒီနိဗၺာန္ေပါက္တရား ဘုရားနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အရွင္ဘုရားတို႔နဲ႔လဲ ေနခဲ့တယ္၊ ဘယ္ဟာမွ မစြဲနဲ႔ဆိုတဲ့ ဥစၥာကိုတပည့္ေတာ္ မနာရဖူးဘူးတဲ့ ….. (မွန္ပါ့)။

            အခုမွ နာရေတာ့ ဒါမွ ရဟႏၱာျဖစ္တဲ့ တရားဆိုတာ တပည့္ေတာ္က ရိပ္မိေတာ့ ေၾသာ္ …. ငါ့မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဒီဆရာသမားေတြ ကိုးကြယ္ပါလ်က္သားနဲ႔ ဒါေလာက္မြန္ျမတ္တဲ့တရားကို မနာခဲ့ရဖူးဘူး ဒါ ….. ၀မ္းနည္းလို႔ ငိုတာပါ၊ သေဘာပါပလား ….. (ပါ ပါၿပီဘုရား)။

            မင္းတို႔ ကံေကာင္းတယ္ဆိုတာ မေပၚေသးဘူးလား …. (ေပၚပါၿပီဘုရား)။

            ကဲ … ဒါနဲ႔ အနာထပိဏ္သူေဌးႀကီးလဲ ၀ိညာဥ္မခ်ဳပ္ေသးေတာ့ စကားေျပာတာေပါ့ေလ …. ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။

            အရွင္ဘုရားတို႔တဲ့ …. တပည့္ေတာ္ေတာ့ ဒီေ၀ဒနာက မေပ်ာက္ပါဘူး …. တဲ့၊ ေသမွာပါပဲတဲ့၊ အရွင္ဘုရားတို႔၊ ဒီတရားမ်ဳိးကို ဒကာ ဒကာမေတြအား ေဟာရစ္ပါ …. တဲ့၊ မွာ ရွာတယ္၊ ဒို႔အတြက္ေပါ့ကြာ၊ မွာရွာတယ္ … (မွန္ပါ့)။

            ဒါနဲ႔ ရွင္သာရိပုတၱရာက ေျပာလိုက္တယ္၊ ဒီတရားဟာ ဒကာႀကီး …. မေဟာခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး ေဟာရမည့္ တရားပါပဲ …. တဲ့၊ သို႔ေသာ္လဲ လူေတြမွာဆုိေတာ့ သားစြဲလမ္း၊ သမီးစြဲလမ္း၊ ပစၥည္းစြဲလမ္းဆိုေတာ့ တရားက နက္ၿပီးသကာလ သူတို႔က အမိုက္ထူေနတယ္ … (မွန္ပါ့)။

            တရားကေတာ့ ေကာင္းတယ္ေပါ့ေလ၊ သူတို႔မွာ မေထာင္ႏိုင္တဲ့ နားရွိေနလိမ့္မယ္ … တဲ့၊ ဒါ ရွင္သာရိပုတၱရာက ေဟာလိုက္တယ္ …. (မွန္ပါ့)။

ေထာင္တတ္တဲ့နားရွိၾကပါတယ္

            ဒါနဲ႔ အနာထပိဏ္သူေဌးႀကီးက တက္လာတယ္၊ အရွင္ဘုရား …. လူမွာလဲ ေထာင္တတ္တဲ့ နားရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္ မေထာင္တတ္တဲ့နားခ်ည္း အကုန္မဟုတ္ပါဘူး သေဘာပါပလား …. (ပါ ပါၿပီဘုရား)။

            မင္းတို႔အခု ေထာင္တတ္ပလား …. (ေထာင္တတ္ပါၿပီ ဘုရား)၊ အို … ငါေစ်းထဲသြားေဟာမယ္ဆိုေတာ့ ေစ်းေန႔မွာ ေစ်းထဲသြားေဟာမယ္၊ ဘယ္သူမွ မေထာင္တတ္ပါဘူး ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ေထာင္တတ္ပါ့မလား … (မေထာင္တတ္ပါဘုရား)။ သရက္သီးသည္ကလဲ သရက္သီးေရာင္းခ်င္ေနမွာပဲ …. (မွန္ပါ့)၊ ငါးပိ၊ ငါးေျခာက္သည္ကလဲ ငါးပိ၊ ငါးေျခာက္ပဲ ေရာင္းခ်င္ေနမွာပဲ၊ အဲဒီလိုဆိုေတာ့လဲ ဟုတ္ပါတယ္။

            အခုလို ေထာင္တတ္တဲ့နားရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ ဒီတရားမ်ဳိးမနာရရင္ အရွင္ဘုရား …. သံသရာမွာ သြားေရာေပါ့။

            အဲဒါေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္ေတာ့ ေသရမွာ မထူးပါဘူး၊ အရွင္ဘုရားတို႔ ပုဂၢိဳလ္ေရြးၿပီးသကာလ ေဟာပါဦး ေတာင္းခံတယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ကဲ …. ရိပ္မိလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။

            ကဲ …. အေရးမႀကီးဘူးလား…. (ႀကီးပါတယ္ဘုရား)၊ အေရးႀကီးတယ္။ ခုနင္က စကားမွာအကဲခတ္ၾကည့္မွ ေပၚတယ္၊ ဟိုဘ၀ ဒီဘ၀ေတာင္းဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ သူမ်ား ေျပာထားတာပါ ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သူမ်ားေျပာထားေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ကလဲ နင္းေတာင္းတာပဲ၊ ဘာရယ္လို႔ မဟုတ္ဘူး၊ မေတာင္းဘူးလား ကဲ …. (ေတာင္းပါတယ္ဘုရား)။

            ေတာင္းေတာ့ ဘာသစၥာရသတံုး အခု …. (ဒုကၡသစၥာရပါတယ္ဘုရား)၊ ကဲ …. ေတာင္းေတာင္း - မေတာင္းေကာင္း အကဲခတ္ပါဦး … (မေတာင္းေကာင္းပါဘုရား)၊ ဒုကၡသစၥာရွိၿပီးသား ေနာက္ထပ္လိုခ်င္တာ ေတာ္ပါ့မလား … (မေတာ္ပါဘုရား)၊ အဲဒီမွာ အမွားႀကီး ကၽြံေနတယ္ ….. (မွန္ပါ့)။

            ေနာက္က နားလည္ၾကရဲ႔လား (လည္ပါတယ္ဘုရား)၊ ေအး …. ဒါ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ပါ။

            ဒါနဲ႔ အနာထပိဏ္သူေဌးႀကီး ႐ႈၿပီးသကာလ သူဘယ္ဟာမွ မစြဲဘဲနဲ႔ ေသသြားတယ္ေနာ္၊ ေသသြားေတာ့ တုသိတာနတ္ျပည္မွာ သူေရႊတံုးႀကီး ခႏၶာေပါ့ဗ်ာ သြားျဖစ္တယ္ ျဖစ္မွာပဲ သူကေတာ့ အထက္မဂ္မွ မရလိုက္ဘဲကိုးဗ် ….. (မွန္ပါ့)၊ အထက္မဂ္မရလိုက္လို႔ သြားျဖစ္ရတယ္၊ အက်ဳိးေပးလိုက္ရေသးတာေပါ့ဗ်ာ ….. (မွန္ပါ့)။

            အဲဒီတြင္မွ သူ႔ခႏၶာႀကီး သူၾကည့္လိုက္တယ္၊ သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ ဥယ်ာဥ္ဗိမာန္ ပေဒသာပင္တြင္ ဘံုနန္းေတြ ၾကည့္လိုက္တယ္၊ အို … လူမိုက္တို႔၏ ေပ်ာ္စရာႀကီးပါကလား …. (မွန္ပါ့)။

            ေကာင္းေတာ့ အေကာင္းခ်ည္းေပါ့ကြာ၊ လူမိုက္ျဖင့္ ေပ်ာ္လိမ့္မယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ဒါ သူကိုယ္တိုင္ သတိရတယ္ ….. (မွန္ပါ့)။

            ဒါနဲ႔ လူ႔ျပည္ျပန္ဆင္းမွပဲဆိုၿပီ ညေနစုေတၿပီး ညေနပဲ ဘုရားဆီျပန္ဆင္းလာတယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ျပန္ဆင္းၿပီးေတာ့ သူေလွ်ာက္တာပဲ။

            ”ကမၼံ ၀ိဇၨာစ ဓေမၼာစ၊ သီလံ ဇီ၀ိတ မုတၱမံ။

            ဧေတန မစၥာ၊ သုဇၥ်ႏၱိ၊ န ေဂါေတၱန ဓေနန၀ါ။ ”

 ဆိုၿပီးဘုရားကို လာေလွ်ာက္တယ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            အဓိပၸါယ္က အရွင္ဘုရား ….. တဲ့၊

            (၁) ပစၥည္းေပါသျဖင့္လည္း နိဗၺာန္မေရာက္ႏိုင္ပါဘူးတဲ့ …. (မွန္ပါ့)၊

            (၂) အမ်ဳိးအႏြယ္ေကာင္းသျဖင့္လဲ …. (မေရာက္ႏိုင္ပါဘုရား)၊

            (၃) မဂၢင္မွပဲ နိဗၺာန္ေရာက္မွာပါဘုရားလို႔ လာေလွ်ာက္တယ္ …. (မွန္ပါ့)၊

            ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ပစၥည္းေပါသျဖင့္လဲ ….. (နိဗၺာန္မေရာက္ႏိုင္ပါ)၊ နင္တို႔တစ္ေတြလဲ အုန္းၾကည္တို႔ တစ္ေတြလဲ သူတို႔ေတာ့ နိဗၺာန္ကပ္ေနၿပီဘယ္မွာ နည္းတာေတြမွ မဟုတ္ဘဲ ပစၥည္းနဲ႔ လွဴဒါန္းထားတာေတြပံုလို႔၊ က်ဳပ္တို႔ေတာ့ ဘာမွမလွဴႏိုင္ မတန္းႏိုင္လို႔ အင္း …. သာဓုပဲေခၚေနရတာပဲ၊ အံမာ … ဒီလိုမ်ား မ်က္ရည္ခံထိုးေနလိုက္ေသးတယ္၊ မထိုးဘူးလား …. (ထုိးပါတယ္ဘုရား)။

            အခု ေသေသခ်ာခ်ာ အနာထပိဏ္သူေဌးႀကီး ေျပာတာကေတာ့ ပစၥည္းေပါသျဖင့္လဲ နိဗၺာန္မေရာက္ႏိုင္ပါဘူးတဲ့၊ မဟုတ္ဘူးလား … (မွန္ပါ့)၊ အမ်ဳိးအႏြယ္ေကာင္းသျဖင့္ ေကာ …. (နိဗၺာန္မေရာက္ႏိုင္ပါ)၊ မဂၢင္လုပ္ရင္ျဖင့္ ….. (ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)။

            ဒါကို သူလာေလွ်ာက္တာ …. (မွန္ပါ့)၊ လာေလွ်ာက္ေတာ့မွ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကို သူ -အေရာင္အဆင္းအလင္းေတြနဲ႔ လာေလွ်ာက္ေတာ့ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက နားေထာင္လိုက္တယ္၊ ဘာမွ မွားတယ္လို႔ မေျပာလိုက္ဘူး …. (မွန္ပါ့)၊ ဘုရားသေဘာတူလိုက္တယ္၊ ေၾသာ္ … ဒါတရားစစ္ပဲဆိုေတာ့ သူေျပာတာ အမွန္ခ်ည္းပဲဆိုၿပီး နားေထာင္ေနတယ္။ အေျဖေတြ ဘာေတြ မေပးေတာ့ဘူး။

            ဒါနဲ႔ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ရွင္အာနႏၵာက ညကအေရာင္အဆင္း အလင္းေတြနဲ႔ ဟာဘယ္နတ္မ်ားလာပါလိမ့္မတံုး၊ အို … အနာထပိဏ္သူေ႒းႀကီးေပါ့ကြ။

            နတ္သားက ဘာေတြမ်ား ေျပာသြားေသးသတံုး၊ အမ်ဳိးအႏြယ္ေကာင္းသျဖင့္လဲ နိဗၺာန္မေရာက္ႏိုင္ဘူး၊ ပစၥည္းေပါသျဖင့္လဲ နိဗၺာန္မေရာက္ႏိုင္ဘူး ေျပာသြားတယ္ကြ၊ ဒါေၾကာင့္ ငါက သေဘာတူလိုက္တယ္ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ ဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ဘာလုပ္ၾကရမွာတံုး …. (မဂၢင္လုပ္ရမွာပါ)၊ မဂၢင္အလုပ္ဆိုတာ ျဖစ္ပ်က္မဂ္၊ ျဖစ္ပ်က္႐ႈရင္ေတာ့ မဂ္လာမယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ျဖစ္ပ်က္ မ႐ႈရင္ေတာ့ …. (မဂ္မလာပါဘုရား)။

            အနိစၥမ႐ႈရင္ မဂ္မလာဘူး …. (မွန္ပါ့)၊ ဒုကၡမ႐ႈရင္ မဂ္မလာဘူး၊ အနတၱမ႐ႈရင္ …. (မဂ္မလာပါ)၊ မဂ္က မလာဘူး၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ဒါက အားကိုးဖို႔ရာစိတ္ကို အနာထပိဏ္သူေဌးႀကီးကလဲ ေလွ်ာက္ထားတယ္၊ ဘုရားကလဲ ဆိတ္ဆိတ္ေနၿပီး သေဘာတူလိုက္တယ္ …… (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းၾကပလား ….. (ရွင္းပါၿပီ)၊ ေပၚၾကတယ္ေနာ္ ……. (ေပၚပါတယ္ဘုရား)။

 

ကဲ ….. ယေန႔ ဒီတြင္ ေတာ္ၾကဦးစို႔။

သာဓု … သာဓု …. သာဓု ….. ။