ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ - အဂၢမဟာပ႑ိတ
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
အမရပူၿမိဳ ႔မဂၤလာတိုက္၌ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ
“နိဗၺာန္၏ အႏွစ္သာရ”
( ၇၊ ၉၊ ၁၉၆၂ )
ပိဋကတ္သံုးပံုပါဠိေတာေတြ ၄၅ - ၀ါကာလပတ္လံုး ဟိုေနရာေဟာ၊ ဒီေနရာေဟာ ေဟာပါတယ္ ။ ေဟာပင္ေဟာျငားေသာ္လဲ ပိဋိကတ္သံုးပံုကို ခ်ဳံ ႔လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဦးေက်ာ္ေမာင္တို႔၊ ဦးျမေမာင္တို႔ ၊ ဦးဘသန္းတို႔ ၊ ( မွန္ပါ့ ) ၊ လကၡဏာေရးသံုးပါးပဲရွိတယ္ …( မွန္ပါ့ ) ။
ပိဋကတ္သံုးပံုခ်ဳံ ႔ပါ၊ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ၄၅ - ၀ါ ကာလပတ္လံုးေဟာတာလဲဒါပဲ၊ ခ်ဳံ ႔လိုက္တဲ့အခါ က်ေတာ့ လကၡဏာေရးသံုးပါးပဲရွိတယ္ ( မွန္ပါ့ ) ။
ဒါျဖင့္ ပိဋကတ္သံုးပံုကို ဆရာေတာ္ေတြ၊ သမားေတာ္ေတြ သင္ၿပီးသကာလ ေနၾကတာ ဘယ္အက်ဳိးငွာတံုးလို႔ သြားၿပီးေလွ်ာက္လို႔ရွိရင္ လကၡဏာေရးသံုးပါးသိခ်င္လို႔ ဆိုရင္မွန္တယ္၊ ရိပ္မိၿပီလား … ( ရိပ္မိပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ လကၡဏာေရးသံုးပါးသာ အေရးႀကီးတယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာ ဦးျမေမာင္တို႔ မွတ္ထားေပါ့၊ ( မွန္ပါ့ ) ။ ပိဋကတ္သံုးပံုမွာ အက်ဥ္းခ်ဳံးလိုက္ေတာ့ ဘာရွိသတုန္း ( လကၡဏာေရးသံုးပါးပဲရွိတယ္ ) ။
ဘာေဟာေဟာ႐ုပ္ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ခုေဟာလဲ ေတာ္ေတာ္ၾကာျဖစ္ပ်က္အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱပဲ လာတာပါ ပဲ ( မွန္ပါ့ ) ၊ နာမ္ငါးဆယ့္သံုးခုကို ေဟာလိုက္လို႔ရွိရင္လဲ နာမ္ငါးဆယ့္သံုး ခ်ဳံးလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ပဲ ( မွန္ပါ့ ) ဒါပဲရွိတယ္ ( မွန္ပါ့ ) ။
အဲဒီေတာ့ ပိဋကတ္သံုးပံုကို ခ်ဳံးလိုက္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ လကၡဏာေရးသံုးပါးရွိတယ္လို႔မွတ္ပါ ( မွန္လွပါ ) ၊ ေပၚၾကပလား ( ေပၚပါၿပီ ) ။
အဲဒီလကၡဏာေရးသံုးပါးကို ခ်ဳံးလိုက္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱခ်ဳံးလိုက္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဥဒယဗၺယပဲ ရွိတယ္၊ ျဖစ္ပ်က္ထဲ ျပန္၀င္တယ္ ( မွန္လွပါ ) ။
လကၡဏာေရးသံုးပါးခ်ဳံးလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဥဒယဗၺယပဲ ျပန္၀င္တယ္၊ ျမန္မာလိုသံုးတဲ့အခါက် ေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ထဲသြား၀င္တယ္ ၊ ( မွန္လွပါ ) ။
ျဖစ္ပ်က္လို႔ တစ္ခါခ်ဳံးႏိုင္သ၍ ခ်ဳံးတဲ့အခါက်ရင္ျဖင့္ ဒုကၡသစၥာပဲရွိတယ္လို႔ မွတ္လိုက္ပါေတာ့ ( မွန္လွပါ ) ။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔က သစၥာဘယ္ႏွစ္ပါး ေလးပါးေတာင္ ကိုးလို႔ဆိုရင္ အို… ေလးပါးရွိေပမယ့္ သမုဒယသစၥာလဲ ျဖစ္ပ်က္ပဲ ( မွန္လွပါ ) ၊ မဂၢသစၥာလဲ ျဖစ္ပ်က္ပဲ ( မွန္လွပါ ) ၊ ခ်ဳံးလိုက္ေတာ့ ဒုကၡသစၥာႀကီးပဲ ၊ ( မွန္လွပါ ) ။
အဲ… ဒုကၡသစၥာလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ အဆံုးသတ္လို႔ရွိရင္ နိေရာဓသစၥာ၀င္သြားတယ္ ( မွန္လွပါ ) ။
ကဲ ဒါျဖင့္ - ခဏျပန္ၿပီးရွင္းၾကဦးစို႔ဆိုေတာ့ ပိဋကတ္သံုးပံု ခ်ဳံးလိုက္လို႔ရွိရင္ လကၡဏာေရးသံုးပါးရွိ တယ္၊ လကၡဏာေရးသံုးပါး ခ်ဳံးလိုက္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဥဒယဗၺယပဲရွိတယ္၊ ( မွန္ပါ့ )။ ဥဒယဗၺယဟာ ခ်ဳံးႏိုင္သ ေလာက္ခ်ဳံးလိုက္လို႔ရွိရင္ ဥဒယဗၺယဆိုတာ ဘာတံုးဆိုေတာ့ ဒုကၡသစၥာပဲ ( မွန္လွပါ ) ။ ဒုကၡသစၥာထဲ၀င္ သြားတယ္ ( မွန္လွပါ ) ။ သမုဒယသစၥာေကာဆိုေတာ့ အို - သမုဒယ သစၥာေလးပါဆိုတာ ျဖစ္ပ်က္ခ်ည္းပဲ ( မွန္လွပါ ) ။
အဲဒီေတာ့ ဒုကၡသစၥာကို ဦးေက်ာ္ေမာင္တို႔ ၊ ဦးျမေမာင္တို႔ ဆံုးေအာင္လိုက္ၾကမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ နိေရာဓ သစၥာဆိုတာ ေတြ႔မွာပဲ ၊ ( မွန္လွပါ ) ။
အဲဒီေတာ့ကို ၄၅ - ၀ါ ကာလပတ္လံုး ေဟာၾကားေတာမူတာ သတၱဳခ်လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႔ေဟာေနတဲ့ ဥဒယဗၺယကိုသာ အားထုတ္ၾကေပါ့ ( မွန္ပါ့ ) ျဖစ္ပ်က္အဆံုးမွာ ျဖစ္ပ်က္မရွိတဲ့ နိဗၺာန္ ေတြ႔လိမ့္မယ္ ( မွန္လွပါ ) ။
ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ ဥာဏ္လမ္းေလွ်ာက္သြား ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ ဥာဏ္လမ္းေလွ်ာက္သြားလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္အဆံုး မွာ ျဖစ္ပ်က္မရွိတဲ့ နိေရာဓျဖစ္သြားတာ ေတြ႔မယ္ ( မွန္ပါ့ ) ။
အဲဒီေတာ့ အခုနိဗၺာန္မေတြ႔ေသးပါကလား ဆိုရင္တို႔ျဖစ္ပ်က္မဆံုးေသးဘဲ ခင္ဗ်ားတို႔က လိုက္ေန တာ မဟုတ္ဘူးလား ( ဟုတ္ပါတယ္ )၊ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးသြားတဲ့အခါက်ရင္ျဖင့္ ဖ်တ္ဆိုခ်ဳပ္သြားေၾကာင္းပါလား၊ ျဖစ္ဒုကၡလဲမရွိဘူးဆိုတဲ့ နိေရာဓဟာတန္ေပၚမွာပဲ ( မွန္လွပါ ) ။
ကဲ… ပိဋကတ္သံုးပံုခ်ဳံးလိုက္ရင္ လကၡဏာေရးသံုးပါး လကၡဏာေရးသံုးပါးခ်ဴံးလို႔ရွိရင္ ဥဒယဗၺယ၊ ဥဒယဗၺကို ေပါင္းေခၚလုိက္လို႔ရွိရင္ ဒုကၡသစၥာ ( မွန္ပါ့ ) ၊ ဥဒယဗၺယဆိုတာဒုကၡသစၥာပဲ ( မွန္ပါ့ ) ၊ အဲဒီဒုကၡသစၥာကို ဆံုးေအာင္လိုက္လို႔ရွိရင္ ဘာေတြ႔မလဲ ( နိေရာဓေတြ႔ပါတယ္ ) ၊အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘုရားလဲ ျပားမေနနဲ႔၊ ဆရာလဲ ျပားမေနနဲ႔ ဒီလမ္းလိုက္လို႔ရွိရင္ၿပီးတာပဲ ( မွန္လွပါ ) ဘယ္သူမွ မတိမ္းႏိုင္တဲ့ လမ္း ( မွန္လွပါ ) ၊ ဘယ္သူမွ မတိမ္းႏိုင္တဲ့လမ္းလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ ( မွန္လွပါ ) ။
ကိုင္း - ဒီလမ္းလိုက္ေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ကို မ်က္လံုးေျပာင္းတပ္ေပးရမယ္ ( မွန္လွပါ ) ဒကာ ဒကာမ ေတြကို မ်က္လံုးေျပာင္းၿပီးသကာလ တပ္ေပးရပါတယ္ ၊ ( မွန္လွပါ ) မိဘ႐ိုးရာမ်က္လံုးကို ဖ်က္ပစ္ၿပီးသကာ လ မိဘ႐ိုးရာ မ်က္လံုးဆိုတာက စားဖို႔၊ ေသာက္ဖို႔၊ ေနဖို႔ ၊ ထုိင္ဖို႔ ၊ သင္ထားတဲ့မ်က္လံုး ( မွန္လွပါ ) နိဗၺာန္ေရာက္ဖို႔ မ်က္လံုး က မပါဘူး ( မွန္လွပါ ) ။
အဲဒီေတာ့ မိဘ႐ိုးရာမ်က္လံုးကို ဖယ္ၿပီးသကာလ အရိယာမ်က္လံုးတပ္ေပးရမယ္ ( မွန္လွပါ ) ။
မိဘ႐ိုးရာမ်က္လံုးကို ဖယ္ၿပီး ဘာမ်က္လံုးတပ္ေပးရမယ္ ( အရိယာမ်က္လံုးတပ္ေပးရပါမယ္ ) ။
အရိယာမ်က္လံုး တပ္ေပးရမယ္ဆိုေတာ့ အရိယာမ်က္လံုးတပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ကို အရိယာတို႔၏ အျမင္ကိုျမင္လာမယ္ ( မွန္လွပါ ) ။
အရိယာတို႔၏ မ်က္လံုးတပ္ေပးလိုက္လို႔ရွိရင္ ဘာအျမင္ျမင္မယ္၊ ( အရိယာတို႔ အျမင္ကိုျမင္လာ မွာပါဘုရား ) အရိယာတို႔၏ အျမင္ကို မျမင္ပါနဲ႔ဆိုလို႔ ဦးဘသန္း ရေသးရဲ ႔လား ( မရပါဘူး ) ။
အဲဒီေတာ့ အရိယာဆို ဘာတံုး… အရိယာဆိုတာ ျဖဴစင္တာ ( မွန္ပါ့ ) အျမင္ဆိုတာက ျဖဴျဖဴစင္စင္
နဲ႔ ဒီ့ျပင္ ကိေလသာမေရာဘဲနဲ႔ ျမင္တဲ့အျမင္ဟာ အရိယာတို႔ ၏ အျမင္ ( မွန္ပါ့ ) ။
အရိယာဆိုတာ ျဖဴစင္တာ ျမင္တာကေတာ့ ျမင္တာပဲ ( မွန္ပါ့ ) ျဖဴစင္တဲ့ အျမင္ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ျမင္ေနတာက တစ္ေယာက္ၾကည့့္လိုက္ရင္ အ႐ုပ္ဆိုးတယ္၊ တစ္ေယာက္ၾကည့္လိုက္ရင္ ေခ်ာ့ေမြ႔တယ္၊ တစ္ေယာက္ၾကည့္လိုက္ရင္ျဖင့္ ေထာ္ေလာကန္႔လန္႔ျဖစ္ေနတာနဲ႔ ဒါအရိယာတို႔၏ အျမင္မဟုတ္ဘူး၊ အရိယာတို႔၏ အျမင္ကေတာ့ ဒုကၡသစၥာပဲ ျမင္တယ္ ၊ ဒီ့ျပင္ဟာ ျမင္ကို မျမင္ဘူး ( မွန္ပါ့ ) ။
ဒါေၾကာင့္ အရိယာတို႔မွာ ဘယ္အာ႐ံုနဲ႔ေတြ႔ေတြ႔ ဖု႒ႆေလာကဓေမၼဟိ၊ စိတၱံ - ယႆ- အၾကင္ အရိယာပုဂၢဳိလ္အား စိတၱံစိတ္သည္ နကမၸတိ မတုန္လႈပ္ဘူးတဲ့ ( မွန္ပါ့ ) အရိယာအျမင္ဟာ ဘာနဲ႔ ေတြ႔ေတြ႔ သရဲေျခာက္လဲ မတုန္လႈပ္တဲ့ ( မွန္ပါ့ ) သရဲေျခာက္လဲ မတုန္လႈပ္ဘူး၊ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ အာ႐ံုေတြနဲ႔ေတြ႔ လဲ မတုန္လႈပ္ဘူး ( မွန္ပါ့ ) ။
ေလာကဓေမၼဟိကိုးဗ်၊ ေလာကဓံတရားေတြနဲ႔ ေတြ႔တဲ့ အခါက်ေတာ့ တုန္လႈပ္ေသးရဲ ႔လား ( မလႈပ္ပါဘူး ) အေသာကံ စိုးရိမ္ျခင္းလဲမရွိဘူးတဲ့ ( မွန္ပါ့ ) ။
ဟာ - ငါ့ကိုက္ေတာ့မွာပဲ၊ ငါ့သတ္ေတာ့မွာပဲလို႔ စိုးရိမ္ျခင္းလဲမရွိဘူးတဲ့၊ အရိယာအျမင္ကို ျမင္ေနတယ္၊ ( မွန္ပါ ) ၀ိရဇံတဲ့ ခင္ျခင္း၊ မင္ျခင္း၊ တြယ္တာျခင္းလဲမရွိဘူးတဲ့၊ ရာဂကင္းတယ္ ( မွန္ပါ့ ) ။
အဲဒီေတာ့ ဆရာဘုန္းႀကီးက ယေန႔ ဒီဒကာ ဒကာမေတြကို မိဘ႐ိုးရာမ်က္လံုးကို ျပင္ဘက္က်မွသံုး ပါ၊ အလုပ္ခြင္မွာ ျဖင့္ အရိယာမ်က္လံုးသံုးပါ ( မွန္ပါ့ ) ဒီလိုဆိုေတာ့ ေလာကလဲမပယ္ ၊ ေလာကနဲ႔လဲ ကန္႔လန္႔မထားဘူး ( မွန္ပါ့ ) ေလာကကိုလဲ မပယ္ဘူး၊ ေလာကပယ္ျပန္လို႔ရွိရင္လဲ အေမမရွိဘူး၊ အေဖမရွိ ဘူး ဆိုၿပီး ထင္ရာလုပ္ရင္ ပဥၥနႏၲရိယကံထိေအာင္ ထိုက္ႏိုင္တယ္ ၊ ( မွန္ပါ့ ) ၊ ေလာကလဲ မပယ္ဘူး ( မွန္ပါ့ ) သူမပယ္ဘဲနဲ႔လဲ သူ႔ကိုယ္သူ တျခားအျမင္နဲ႔ ထား ( မွန္ပါ့ ) ေလာကုတၱရာကို ေလာကုတၱရာအျမင္နဲ႔ တျခားထားမွ ဦးျမေမာင္တို႔ ခရီးေပါက္မယ္ ( မွန္ပါ့ )။ ႏို႔မဟုတ္ရင္ “ မာတာပိတုဂုေဏာ အနေႏၲာ ” စသည္ ျဖင့္ ဘုရားေဟာထားတာေတြ ပ်က္ကုန္မွာေပါ့ ( မွန္ပါ့ ) ၊ အာစရိယဂုေဏာ အနေႏၲာမပ်က္ဘူးလား ( ပ်က္ပါတယ္ ) ေလာဟိတုပၸါဒကံဘုရားကို ေသြးထြက္ေအာင္မလုပ္နဲ႔ ( မွန္ပါ့ ) သံဃာသင္းမခြဲနဲ႔ဆိုတာက ေလာကေဟာတာေတြ ( မွန္ပါ့ ) ဒါနျပဳတဲ့အခါက်ေတာ့ ပုဂၢိဳလ္ေရြးလွဴၾကေဟ့ .. ဒါက ေလာကကိုငဲ့ေဟာ ထားတာ ( မွန္ပါ့ ) ။
အဲဒီေတာ့ ေလာကပယ္လိုက္ျပန္ရင္လဲ အယူမွားအလုပ္မွားၿပီး အပယ္က်သြားႏိုင္တယ္ ..( မွန္ပါ ) ။ ေလာကုတၱရာထိျပန္လို႔ရွိရင္လဲ နိဗၺာန္မေရာက္ဘူး ( မွန္ပါ ) ။
ကဲ … မ်က္လံုးဟာ မျပင္ရေသးဘူးလား ျပင္ရမလား ေလာကမ်က္လံုးလဲတပ္ေပးရမယ္ ( မွန္ပါ ) ၊ ေလာက မ်က္လံုးနဲ႔ခ်ည္း အခ်ိန္ကုန္ျပန္ရင္လဲ သုဂတိေလာက္ပဲ ခင္ဗ်ားတို႔ ေရာက္မယ္ ( မွန္ပါ့ ) ၊ ေလာကုတၱရာမ်က္လံုးတပ္ေပးမွသာလွ်င္ ခင္ဗ်ားတို႔ နိဗၺာန္ေရာက္မယ္ ( မွန္ပါ )။
အဲဒါေၾကာင့္ နိဗၺာန္ေရာက္တဲ့မ်က္လံုးကို ယေန႔ေတာ့ျဖင့္ေလာကမ်က္လံုးလဲ မစြန္႔ၾကပါနဲ႔၊ ေလာကုတၱရာမ်က္လံုးကိုလဲဆရာဘုန္းႀကီးအလုပ္ခြင္မွာ ေျပာင္းတပ္ေပးမယ္ဆိုတ မွတ္ရမယ္…(မွန္လွပါ)။
ဥပမာ - မယ္ … စိတ္ကတစ္ခု ဒကာ ဒကာမေတြ သႏၲာန္မွာ ျမင္စိတ္ကေလးေပၚတယ္ ၾကားစိတ္ ကေလးေပၚတယ္၊ အနိစၥႏၲိပႆတိ ေျပာင္းတာ ကေလးဟာ စိတ္မဟုတ္ဘူးဟ စိတ္ဆိုရွိရင္ျဖင့္ သမုတိသစၥာနယ္က ျဖစ္ေနတယ္ ( မွန္ပါ ) ပရမတၱတသစၥာနယ္ကေတာ့ အနိစၥႏၲိပႆတိ - ဒါအနိစၥပဲ …. ( မွန္ပါ ) ျဖစ္ၿပီးပ်က္တာကို ( မွန္ပါ ) ။
အဲဒီေတာ့ အနိစၥလို႔ခင္ဗ်ားတို႔က ျမင္ေအာင္ၾကည့္လို႔ရွိရင္ သာႆေဟာတိ သမၼာဒိ႒ိ တဲ့ ဒါအရိယာ မ်က္လံုးတပ္ေပးလိုက္တာပဲ…( မွန္ပါ ) ။
ေပၚလာတဲ့ ဓမၼကေလးကို ျဖစ္ပ်က္မႈျမင္ေအာင္ ဦးေက်ာ္ေမာင္ၾကည္၊ ဦးစံေဖၾကည္၊ ဦးဘသန္းၾကည္၊ ဦးျမေမာင္ၾကည္၊ ဟုိေနာက္က ဒကာေတြ ၊ ေညာင္ေလးပင္က ဒကာမႀကီးေတြ၊ ဟသၤာတ က ဒကာမႀကီးေတြပါလို႔ ဘုန္းႀကီးက ေဟာလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ၾကည့္လိုက္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ျမင္လိုက္လုိ႔ ငါ အရိယာမ်က္လံုးရၿပီလို႔ ေအာက္ေမ့ ( မွန္ပါ ) ။
သာႆေဟာတိ သမၼာဒိ႒ိ ၊ အယံ ဤအနိစၥဟု ျမင္ျခင္းသည္ သမၼာဒိ႒ိမ်က္လံုးပဲကြတဲ့ ( မွန္ပါ ) ။ ဒီေတာ့ သမၼာဒိ႒ိ မ်က္လံုးတပ္ေပးလိုက္တဲ့အခါက်လို႔ရွိရင္ျဖင့္ အလုပ္ခြင္မွာျဖင့္ သမၼာဒိ႒ိ မ်က္လံုးနဲ႔ ဒကာ ဒကာမေတြ အကုန္ၾကည့္ပါ……( မွန္ပါဘုရား ) သမၼာဒိ႒ိမ်က္လံုးနဲ႔ၾကည့္ပါလို႔ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္း သတိေပးလိုက္ပါတယ္ …( မွန္ပါ့ ) ။
အဲဒိလိုၾကည္ေတာ့ဘုရား… တပည့္ေတာ္တို႔ ဘယ္စိတ္ၾကည့္လိုက္ၾကည့္လိုက္ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ သာႆေဟာတိ သမၼဒိ႒ိ၊ ထိုအျမင္သည္ သမၼာဒိ႒ိပဲလို႔ ဘုရားကေဟာေတာ့ ေဟာတယ္၊ သဠာယတန ၀ဂၢသံယုတ္ ပါဠိေတာ္မွာ ဒီျမင္လိုက္တဲ့ - အခါက်ေတာ့ သမၼာဒိ႒ိေတာ့ျဖစ္ၿပီ ဘုရားဆိုေတာ့ ေၾသာ္ .. သမၼာက မွန္ကန္တာ၊ ဒိ႒ိက ျမင္တာ ၊ အခုမွ အမွန္အျမင္ေရာက္တာကိုး ( မွန္ပါ ) ။ အနိစၥျဖစ္မွ အမွန္အျမင္ေရာက္တယ္ ( မွန္ပါ ) ။
အနိစၥျမင္မွ .. ( အမွန္အျမင္ေရာက္ပါတယ္ ) အမွန္အျမင္ေရာက္လာတယ္ဆိုေတာ့ ဆရာဘုန္းႀကီး ဒီဥစၥာတို႔ကို ဘာမ်က္လံုးတပ္ေပးလိုက္ပါလိမ့္မတံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါ ျဖဴစင္တဲ့ မ်က္လံုးတပ္ေပးတာ ( မွန္ပါ ) ၊ ကိေလသာတိမ္သလႅာျမဴေတြ မသန္းဘဲနဲ႔ ျမင္တဲ့အျမင္ဟာ အရိယာအျမင္ ျဖဴစင္တဲ့ အျမင္လို႔ မွတ္လိုက္ ( မွန္ပါ ) ၊ အဲဒါ သမၼာဒိ႒ိပဲ ( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ စိတၱံအနိစၥႏၲိပႆတိ၊ သာႆေဟာတိ သမၼာဒိ႒ိ၊ မနံ - မိမိစိတ္ကို၊ အနိစၥႏၲိ - အနိစၥဟူ၍၊ ပႆတိ - ျမင္၏ ၊ ထိုအျမင္သည္ သမၼာဒိ႒ိအျမင္ဆိုေတာ့ ၂ - နံပါတ္ထဲမွာပါတဲ့ စိတ္ကို အလယ္ကေနျဖစ္ၿပီး သကာလ ၃ - နံပါတ္မကူးဘဲနဲ႔ ၃ - နံပါတ္အကူးမခံဘဲနဲ႔ သဠာယတနထဲမွာပါတဲ့ စိတ္ၾကည့္လိုက္လို႔ရွိရင္ သမၼာဒိ႒ိျဖစ္သြားတာပဲ ၊ ( မွန္ပါ ) ။
ဒီဘက္ကူးလို႔ရွိရင္ မိစၧာဒိ႒ိျဖစ္ေတာ့မယ္ ( မွန္ပါ့ ) ၊ ၃ - နံပါတ္ကူးရင္ မိစၧဒိ႒ိျဖစ္ေတာ့မယ္ ( မွန္ပါ့ )၊ ၃ - မကူးဘဲနဲ႔၊ ဒီကေနၿပီးၾကည့္ေနလို႔ရွိရင္ သမၼာဒိ႒ိ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ( မွန္ပါ့ ) ၃ - မကူးဘဲနဲ႔၊ ဒီကေနၿပီး ၾကည့္ ေနလို႔ရွိရင္ သမၼာဒိ႒ိျဖစ္ေတာ့၍ ေၾသာ္ - သမၼာဒိ႒ိဆိုတဲ့ဥစၥာသည္ကားလို႔ဆိုရင္ ျဖဴစင္တဲ့ အျမင္ဆိုတာ ေၾကာင့္ မျဖဴစင္တဲ့ အျမင္ဆိုတဲ့ ဒိ႒ိ၊ ဒိ႒ဳပါဒါန္ ျပဳတ္ထြက္သြားတယ္ ( မွန္ပါ ) ဒီထဲမွာေတာ့ တဏွာဥပါဒါန္ လို႔ေရးထားတယ္ ( မွန္ပါ့ ) ဒိ႒ိ ၊ ဒိ႒ဳပါဒါန္လို႔လဲမွတ္လိုက္ပါဦး ( မွန္ပါ ) ေပၚၾကၿပီလား …( ေပၚပါၿပီဘုရား ) ။
ဒိ႒ိ၊ ဒိ႒ဳပါဒါန္လို႔လဲမွတ္လိုက္ပါအံုး ( မွန္ပါ ) တဏွာနဲ႔ ဒိ႒ိကေရာေနလို႔ တဏွာျပ႒ာန္းလို႔ တဏွာ ဥပါဒါန္လို႔ ေဟာေတာ္မူတာ ( မွန္ပါ ) စင္စစ္ေတာ့ ဒိ႒ိ ဒိ႒ဳပါဒါန္လဲ ဟုတ္ပါတယ္လို႔လဲ မွတ္ရမယ္ေနာ္ …( မွန္လွပါဘုရား ) ။
ႏို႔မဟုတ္လို႔ရွိရင္ ေသာတာပန္တြင္ ဘယ္မွာေနေတာ့မတံုး၊ တဏွာသတ္တယ္ ဆိုကတည္းက သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္၊ ရဟႏၲာျဖစ္သြားမွာေပါ့ - ေနာ္ ….( မွန္လွပါဘုရား ) အခုဟာက ေသာတာပန္မတည္ ေသးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကုိ ေသာတာပန္တည္ေအာင္ ေဟာရတဲ့အတြက္ ဒိ႒ိ၊ ဒိ႒ဳပါဒါန္၊ ဒိ႒ိအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ကံလို႔ သာမွတ္လိုက္ ( မွန္ပါ ) ရွင္းၿပီလား ( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ေကာင္းၿပီ ၊ ဒီပဋိစၥသပမုပၸာဒ္ဟာ အခုဟာက ေသာတာပန္ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ကိုေဟာေနတယ္၊ ( မွန္လွပါ ) သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ မေဟာရေသးဘူး ( မွန္လွပါ ) ေနာက္မွ ေဟာမယ္ …( မွန္လွပါ ) ။
ကဲ .. ဒါျဖင့္ သဠာယတနထဲမွာရွိတဲ့စိတ္ကို မနာယတနဆိုတဲ့စိတ္ကို ဦးျမေမာင္တို႔ သိခ်င္တဲ့အခါ က်ေတာ့ ေမာင္သစ္တို႔ ကုသိုလ္လုပ္ထားတဲ့ စာရြက္ကေလးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆယ့္ႏွစ္မ်ဳိးပါေနတယ္ ( မွန္ လွပါ ) အဲဒါ မနာယတနခ်ည့္ပဲ ( မွန္ပါ )။
စကၡုေသာတဃာန ဇိ၀ွာကာယမန၊ မနကိုခြဲလိုက္တဲ့ အခါ က်ေတာ့ ဆယ့္ႏွစ္မ်ဳိး သြားေတြ႔လိမ့္မယ္၊ ( မွန္ပါ ) ဆယ့္ႏွစ္မ်ဳိးသြားေတြ႔တဲ့အခါက်လို႔ရွိရင္ လာတိုင္း လာတိုင္းဒီဆယ့္ႏွစ္မ်ဳိးလာခ်င္တာကလာ အနိစၥ လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ျမင္ေနလို႔ရွိရင္ ျဖဴစင္တဲ့ မ်က္လံုးနဲ႔ ျမင္တယ္ ( မွန္ပါ ) ဒါ အရိယာမ်က္လံုးတပ္ေပးလိုက္ပါ တယ္ ( မွန္ပါ ) ဦးေက်ာ္ေမာင္ ရွင္းၿပီလား …( ရွင္းပါၿပီ ) ။
အဲဒီအရိယာမ်က္လံုးတပ္ေပးလိုက္သည္နဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း သမၼာပႆံတဲ့၊ အဲဒီကဲ့သို႔ ေကာင္းစြာျမင္လို႔ရွိရင္ ကြာတဲ့ အနိစၥျမင္လို႔ရွိရင္ ( ၀ ါ ) ျဖစ္ပ်က္ျမင္လို႔ရွိရင္ သမၼာပႆံနိဗၺိႏၵတိ။ ၿငီးေငြ႔ျခင္း ျဖစ္လာတာပါပဲ၊ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ အမွန္ျမင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မၿငီးေငြ႔ဘဲ မေနႏိုင္ဘူးတဲ့ ( မွန္ပါ ) ဒီေနရာမွာပဲ ၿငီးေငြ႔မွာ ပဲ ( မွန္ပါ )။
ဒီေနရာမွာ ခုနင္က အမွန္ျမင္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား ( မွန္ပါ ) ဒီေနရာမွာပဲ ၿငီးေငြ႔မယ္၊ ဒီေနရာမွာပဲ ၀ိရဇၨတိတပ္ျခင္းကင္းတာလဲ ဒီေနရာမွာပဲ လာမွာပဲတဲ့၊ ဒီဘက္ကို ကူးေသးရဲ ႔လား ( မကူးပါဘူး ) ။ ၃ - နံပါတ္ကို မကူးေတာ့လို႔ ဒီဒကာ ဒကာမေတြ ဘာျဖစ္မလဲလို႔ ေမးတဲ့အခါက်လို႔ရွိရင္ မကူးတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး၊ ဒီေနရာမွာ မဂၢင္ရွစ္ပါးျပည့္သြားလို႔ရွိရင္ ဒါေသာတာပန္တည္ တာပဲ..( မွန္ပါ ) ။
ေသာတာပန္သည္ ဒိ႒ိ - ဒိ႒ဳပါဒါန္၊ ဒိ႒ိအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ကံ ဒီသံုးခုေသသြားၿပီ ၊ ဒိ႒ိ ၊ ဒိ႒ဳ ပါဒါန္ ၊ ဒိ႒ိအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ကံ၊ အပါယ္ဇာတိ - အပါယ္ဇရာ ၊ အပါယ္မရဏေတာ့ျဖင့္ ႏွစ္ကြက္စလံုးျပဳတ္သြားၿပီ ( မွန္ပါ့ )၊ ၃ - လဲျပဳတ္၊ ၄ - လဲျပဳတ္တာပဲ ( မွန္လွပါ ) ၃ ေရာ ၊ ၄ ေရာ ျပဳတ္ျငားေသာ္လည္း တဏွာဥပါဒါန္ကံ၊ သုဂတိ ဇာတိ သုဂတိဇရာမရဏ က်န္ေသးတယ္ ၊ မက်န္ဘူးလား ( မွန္ပါတယ္ ) ေသာတာပန္ ဟာ အပါယ္ဇာတိ အပါယ္ဇရာ မရဏ တင္ အကုန္သြားတာ ( မွန္ပါ ) ။
မဂၢင္ငါးပါးမျဖစ္ဘူးလား ( ျဖစ္ပါတယ္ ) ၊ ဘာျဖစ္လို႔တုန္း ဆိုေတာ့ သမၼာဒိ႒ိကမ်က္လံုးနဲ႔ တူတယ္၊ သမၼာသကၤပၸက မ်က္လံုး မြဲတဲ့ပုဂၢိဳလ္ အမွန္အကန္ အႀကီးအေသးျမင္ဖို႔ဆိုတာ သမၼာသကၤပၸ မ်က္မွန္အကူ အညီ ရမွသာလွ်င္ ဟိုအနိစၥကို သြားျမင္တယ္၊ ( မွန္ပါ့ ) ဒါျဖင့္ သမၼာဒိ႒ိနဲ႔ သမၼာသကၤပၸဟာ ခြဲလို႔ရပါ့မလား … ( မရပါဘူး ) ။
ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြသည္မဂၢင္ႏွစ္ပါး ေသခ်ာတယ္၊ ပညာမဂၢင္ ႏွစ္ပါးေသခ်ာတယ္၊ ရွင္းၿပီေနာ္ …( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ပညာမဂၢင္ဟာ ဘယ္လိုပဲ ပညာရွိေနေပမယ့္လဲကြာ ပညာမဂၢင္ႏွစ္ပါးသူတို႔ခ်ည္း စြမ္းႏုိင္သလားလို႔ ဒီအနိစၥျမင္တဲ့ဥာဏ္ သူတို႔ခ်ည္းစြမ္းႏိုင္သလားေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ သမၼာသတိတဲ့၊ သမၼာသတိကလဲ ေပၚလာတဲ့တရားကို ဟိုမွာေပၚတယ္၊ ဟိုမွာေပၚတယ္ဆိုတာ သူတို႔ႏွစ္ခုကို သတိေပးမွ ဟိုႏွစ္ခုက အမွန္ျမင္တယ္ ( မွန္ပါ ) အဲဒီေတာ့ သတိကေကာ ကင္းလို႔ရပါ့မလား …( မရပါဘူး ) ။
သမာဓိကလဲ တစ္ခါတည္း စူးစူးစုိက္စိုက္ျဖစ္ေအာင္ ပညာေခါင္းကို ႏွိပ္ထားရတယ္၊ ပညာေခါင္းကို ႏွိပ္ၿပီးသကာလ မင္းဘယ္မွမေရြ ႔နဲ႔ ( မွန္ပါ ) ဒီလိုႏွိပ္ထားတဲ့ တရားလဲပါလို႔ သမၼာဒိ႒ိတို႔ သမၼသကၤပၸတို႔က ခင္ဗ်ားတို႔ျဖစ္ပ်က္ကိုျမင္တာပါ၊ ( မွန္ပါ ) အဲဒီေတာ့ သမၼာသမာဓိမပါဘဲနဲ႔ေတာ့ ၿပီးပါ့မလား ( မၿပီးပါဘုရား )။
မၿပီးေတာ့ မင္းတို႔ သတိတို၊ သမာဓိတို႔ ဘယ္လိုပင္ ေပးျငားေသာ္လည္း ငါတည္းဟူေသာ ၀ီရိယက ဒီေနရာမွာ အားကုန္မတိုက္တြန္းလိုက္လို႔ရွိရင္ မင္းတို႔ကို တြန္းမေပးလို႔ရွိရင္ မင္းတို႔ အနိစၥရွိရာေရာက္ ေအာင္ မသြားႏိုင္ဘူးတဲ့၊ ၀ီရိယက တြန္းေပးရတယ္ ( မွန္ပါ့ ) ။
၀ီရိယကတြန္းေပးေတာ့မွ ခုနင္က သတိေရာ၊ သမာဓိေရာ၊ သမၼာသၤပၸေရာ ၀ီရိယက တြန္းေပးလိုက္တဲ့ အခါက်မွ အနိစၥရွိရာေရာက္ေအာင္ သြားတယ္ ( မွန္ပါ့ ) ႏို႔မဟုတ္ရင္ ေရာက္ပါ့မလား …. ( မေရာက္ပါဘုရား ) ။
ဒီေတာ့ ေၾသာ္…ငါတို႔ျဖစ္ပ်က္တစ္ခ်က္ျမင္လိုက္ရင္ မဂၢင္ငါးပါးရပါကလား၊ မကင္းရာ မကင္းေၾကာင္း သူတို႔ခ်င္း အေၾကာင္းအက်ဳိးဆက္ေနတယ္၊ ( မွန္ပါ ) ငါးပါးစလံုးစံုမွ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာ ( မွန္ပါ ) ရွင္းၿပီလား …( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ငါးပါးစလံုးစံုမွ ျဖစ္ပ်က္ကို ျမင္ေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ဆိုတာ ဘာတံုးဆိုေတာ့ ဧကစိတၱသမာယုတၱာ စိတ္ တစ္ခုနဲ႔အသက္ရွင္ေနတာ စိတ္အခုေသသြားေတာ့ - ဦးျမေအာင္ အေသကို ဦးျမေအာင္ မဂၢင္က ျမင္တာ … ( မွန္ပါ ) ။
ကိုယ္အေသကို …( ကုိယ့္မဂၢင္ကျမင္တာပါဘုရားး ) ။
ကိုယ့္မဂၢင္ကျမင္ေတာ့ ေၾသာ္… ကိုယ္အေသ ကိုယ္ျမင္ေအာင္ မနည္းႀကဳိးစားရတယ္ ( မွန္ပါ )၊ သူမ်ားအေသေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ အသုဘပို႔ဖူးလွပါၿပီ၊ ကိုယ့္အေသက်ေတာ့ မပို႔ဖူးေသးဘူး၊ ( မွန္ပါ့ )၊ခြက်လိက္တဲ့ ျဖစ္ျခင္းမွ…( မွန္ပါ့ )။
ကိုယ့္အေသကေတာ့ ခဏခဏေသေနတာ၊ အဲဒါက်ေတာ့ မ်က္ရည္လဲမက်ဘူး၊ ဥာဏ္ကလဲမျမင္ ဘူးဆိုေတာ့ ဒါနဂိုတံုးက အရိယာမ်က္လံုးမတပ္ခင္တုန္းက ကိုယ့္အေသကိုယ္မျမင္ၾကဘူး၊( မွန္ပါ ) အခု အရိယာမ်က္လံုးတပ္ၿပီး ေပးလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေမာင္သစ္တို႔၊ ေမာင္ခ်စ္စိန္တို႔ ကိုယ့္အေသကိုယ္ျမင္ လာတယ္…( မွန္ပါ့ ) ။
ကိုယ့္အေသကလဲ ေသးငယ္လိုက္တဲ့ ျဖစ္ျခင္းမွ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ စိတ္ဆိုတာ ပမာဏျပလို႔မရဘူး၊ စိတ္ကေတာ့ရွိတယ္ ( မွန္ပါ့ ) ၊ ပမာဏအရြယ္ ဘယ္ေလာက္တုန္းလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ ေျပာျပေလာက္ ေအာင္ အရြယ္မရွိဘူး ( မွန္ပါ့ )၊ အာ႐ံုျပဳတာလဲသူပဲ ( မွန္ပါ ) ။
အဲဒါ ေလာက္ ေသးငယ္တာကို ခင္ဗ်ားတို႔က မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔ ေပါင္းဆံုၿပီး၊ အေၾကာင္းအက်ဳိးမဂၢင္ငါးပါး ေစ့ၿပီးၾကည့္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ မရွိဘူးဆိုတာသိတယ္ ( မွန္ပါ့ ) ၊ ရွိရာက မရွိဘူးဆိုတာကို ခင္ဗ်ားတို႔သိ တယ္ ( မွန္ပါ ) ၊ သေဘာက်ၿပီလား ( က်ပါၿပီ ) ရွိရာကမရွိတာကို သိျခင္းသည္ ဒါဟာ အရိယာတို႔၏ အျမင္ပဲ ( မွန္ပါ ) ၊ အရိယာတို႔၏ အျမင္ဆိုတဲ့ ဥစၥာသည္ ျဖဴစင္တဲ့ အျမင္ ( မွန္ပါ )၊ မွန္ကန္တဲ့အျမင္၊ ျဖဴစင္တဲ့ အျမင္ဆိုတာ အရိယာတို႔၏ အျမင္၊ ( မွန္ပါ့ ) ။
အဲဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီအျမင္ရတယ္ဆိုကတည္းက ေၾသာ္ … တစ္သံသရာလံုးဟာ သူမ်ားမသာ သာျမင္ဖူးတယ္ ကိုယ့္မသာမျမင္ဖူးဘူး၊ ( မွန္လွပါ )။ အခု၀ိပႆနာလုပ္လိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ဘာျမင္သတံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့.. ဘာျမင္သတံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ ဦးျမေအာင္ ေျဖတတ္သ လား…( ေျဖတတ္ပါၿပီဘုရား ) ၊ ဘာတံုး …( ကိုယ့္မသာကိုယ္ျမင္ပါတယ္ဘုရား ) ။
ကိုယ့္မသာကိုယ္ျမင္တယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္အေသကိုယ္ ျမင္တယ္၊ ကိုယ့္အသုဘ ကိုယ္ျမင္တယ္၊ မဟုတ္ဘူးလား..( မွန္လွပါ ) ၊ ကိုယ့္အနိစၥကိုယ္ျမင္တယ္၊ကိုယ့္ဒုကၡကိုယ္ျမင္တယ္၊ ကိုယ့္အနတၱကိုယ္ျမင္ တယ္၊ ကိုယ္ျမင္တယ္ဆိုကတည္းကိုက ဒီဥစၥာ အရိယာမ်က္လံုးနဲ႔ျမင္တာ…( မွန္ပါ ) ။
သမထတန္ခိုးေၾကာင့္ ျဗဟၼာႀကီးေတြဟာ လူ႔ျပည္မွာ အပ္က်တာကို ျဗဟၼာႀကီးေတြ ျဗဟၼာျပည္က ေနၿပီး ၾကည့္တာကို ျမင္တယ္ ( မွန္ပါ )၊ ဒါေပမယ့္ သူအနိစၥမျမင္ဘူး၊ အရိယာမ်က္လံုးမပါလို႔ ( မွန္ပါ ) ။
တန္ခိုးမ်က္လံုးနဲ႔ေတာ့ ျမင္တယ္၊ လူ႔ျပည္မွာ အပ္က်တာျမင္တယ္၊ အရိယာမ်က္လံုးမပါေတာ့ သူ႔ခႏၶာပ်က္ေနတာသူမျမင္ဘူး၊ ပုထုဇဥ္ျဗဟၼာေတြဟာ ( မွန္ပါ )၊ ရိပ္မိပလား ( ရိပ္မိပါၿပီ ) ။
အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔မွာ အရိယာမ်က္လံုးကို ဆရာ ဘုန္းႀကီးက အခုတပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ျမင္စိတ္က ေလးေပၚလာတာလဲ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မရွိဘူး၊ နံစိတ္ကေလးေပၚလာတာလဲ ( မရွိေတာ့ပါဘူး )၊ မရွိဘူး၊ မရွိဘူးဆိုတဲ့ဥစၥာကိုသိတာ မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔သိတယ္ ( မွန္ပါ ) မဂၢင္ငါးပါးသည္ အရိယာသာ၀က တို႔၏ မ်က္လံုး သြားျဖစ္တယ္ ( မွန္ပါ ) ၊ ရွင္းၿပီလား … ( ရွင္းပါၿပီ ) ။
အဲဒီေတာ့ ဒီအျမင္ ရင့္သန္လာတဲ့အခါ သာႆေဟာတိ သမၼာဒိ႒ိ သမၼာပႆံနိဗၺိႏၵတိ။ သမၼာ - ေကာင္းစြာ ။ ပႆံ - ျမင့္သည္ရွိေသာ္။ နိဗၺိႏၵတိကို ဒီအေသႀကီး ခဏခဏေသတာကိုယ့္အေသကိုယ္ျမင္ ေလေလ မုန္းေလေလပဲ ( မွန္ပါ ) ။
နိဗၺိႏၵဥာဏ္ နိဗၺိႏၵဥာဏ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာက ဦးျမေအာင္တုိ႔က တျခားမွတ္ေနတယ္။ ကိုယ့္အေသကိုယ္ မုန္းတာကို ဆိုတယ္ ( မွန္လွပါ ) ။
ကိုယ့္အေသကို ..( ကိုယ္ျမင္တာ နိဗၺိႏၵဥာဏ္ပါ ဘုရား ) ကိုယ့္အေသကိုယ္ မုန္းတာကို ဆိုတာပဲ ။
ေတာ္ေတာ္ၾကာက်ေတာ့ ကိုယ့္အေသကို ကိုယ္မုန္းၿပီး သကာလ ဒီအေသမ်ဳိးျဖင့္ မလိုခ်င္ပါဘူး ဆိုတဲ့ အခါက်လို႔ဆိုရင္ အေသေတြေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္ ( မွန္ပါ )၊ မလိုခ်င္တဲ့ ဥာဏ္ခ်ဳပ္ရင္ အေသေပ်ာက္ တယ္ ( မွန္ပါ )၊ မလိုခ်င္လို႔ ဒိ႒ိအစြဲအလန္းေတြျပဳတ္ထြက္သြားလို႔ရွိရင္ျဖင့္ အေသကိုေပ်ာက္ကြယ္သြား မယ္ …( မွန္ပါ ) ။
အေသေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔က ႐ႈရင္းမတၱနဲ႔ … အခုဒီေတာ့ မေရာက္ေသးပါဘူးေပါ့ ဗ်ာ၊ ေရာက္ေအာင္သင္ေနတာ ( မွန္ပါ )၊ ဒီအေသေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ေၾသာ္.. အေသမရွိတဲ့ေနရာလဲ ရွိေသးသကိုးလို႔ နဂိုက အေသေတြျမင္ေနတဲ့မ်က္လံုးက အေသမရွိတဲ့ေနရာကို ျမင္လာတယ္ ( မွန္လွပါ ) ။ ဘာျဖစ္လို႔ ျမင္သတံုးဆိုေတာ့ အေသဟာဒီေနရာတြင္ပဲ ကြယ္ေပ်ာက္သြားတယ္ ( မွန္ပါ )၊ ႐ႈရင္းမတၱနဲ႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ ( မွန္ပါ )၊ ခႏၶာပါ ေပ်ာက္ထြက္သြားတယ္ ( မွန္လွပါ )၊ သေဘာပါၿပီလား ( ပါ , ပါၿပီ )။
ခႏၶာပါေပ်ာက္ထြက္သြားေတာ့ ခႏၶာရွိတုန္းက အေသခ်ည့္ကိုဗ်၊ ( မွန္ပါ ) စိတ္ေပ်ာက္သြားေတာ့ ႐ုပ္လဲေပ်ာက္သြားတယ္ ( မွန္ပါ )၊ စိတ္ေပ်ာက္သြားေတာ့ ေစတသိတ္လဲ ေပ်ာက္တယ္ ( မွန္ပါ )၊ စိတ္၊ ေစတသိတ္၊ ႐ုပ္ ေမာင္သစ္အကုန္ေပ်ာက္တယ္ …( မွန္ပါ )။
အဲဒီကဲ့သို႔ ေပ်ာက္သြားတဲ့ခါက်ေတာ့ နဂိုတံုးက အသုဘ၊ အသုဘေပ်ာက္တယ္ (မွန္ပါ)၊ နဂိုတံုးက အသုဘ၊ အသုဘေပ်ာက္တယ္ ( မွန္ပါ ) ၊ နဂိုတုန္းက ဒုကၡသစၥာ အကုန္ေပ်ာက္သြားတယ္ ( မွန္ပါ ) ၊ နဂိုတံုးက ဒုကၡသစၥာအကုန္ေပ်ာက္သြားတယ္ ( မွန္ပါ ) ေပ်ာက္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ဦးျမေမာင္၊ ဦးေက်ာ္ ေမာင္တို႔က ေၾသာ္ အေသမရွိတဲ့ေနရာလဲ ရွိေသးတာကိုးလို႔ သိလာတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒါအရိယာမ်က္လံုးအစစ္ ျမင္တာ ( မွန္ပါ ) ၊ အေသျမင္ေတာ့ အရိယာတို႔၏ တပည့္သားမ်က္လံုးနဲ႔ျမင္တယ္ ( မွန္ပါ ) သေဘာပါၿပီလား …( ပါ ပါၿပီ ) အေသဆံုးသြားတာ ျမင္လို႔ရွိရင္ အရိယာမ်က္လံုးအစစ္နဲ႔ ျမင္တာလို႔မွတ္လိုက္စမ္းပါ ..( မွန္လွပါ ) ။
အဲဒီေတာ့ အေသဆံုးသြားတာ နိဗၺာန္လို႔ေခၚတယ္၊ နိဗၺာန္ဆိုတာ ဘာတံုးဆိုလို႔ရွိရင္ ခႏၶာနိေရာဓာ၊ နိဗၺာနံ ၊ ဒီဘက္ခႏၶာေတြ ေတြ ႔ေသးရဲ ႔လား ..( မေတြ႔ပါဘူး ) ။
ဒါေတြဟာ အေသဓာတ္ေတြပဲ ( မွန္ပါ ) ၊ ဒါေတြဟာ ခုေရးထားလို႔ ငါးခုတန္းေနတာ ( မွန္ပါ ) ၊ ျဖစ္ေနေတာ့ တစ္ခုတည္းပဲ ( မွန္ပါ ) ၊ တစ္ေပါင္းတည္း တစ္ခုခ်ဳပ္ေတာ့ အကုန္ေရာခ်ဳပ္တာပဲ ( မွန္ပါ ) တစ္ခုခ်ဳပ္ေတာ့ အကုန္ခ်ဳပ္လို႔ ၂ - နံပါတ္အကုန္ေရာခ်ဳပ္သြားတဲ့ အခါက်ေတာ့ အကုန္ခ်ဳပ္လို႔ ၂ - နံပါတ္ အကုန္ေရာခ်ဳပ္သြားတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဦးျမေမာင္ ႐ႈေနတဲ့ဥာဏ္က ဒီၾကားထဲမွာ ေၾသာ္…ဒီဘက္ဘာမွ မရွိ ေတာ့ပါလားဆိုတာ မသိေပဘူးလား ( သိပါတယ္ ) ၊ ဒါေတြက ဘာေတြတံုးဆိုေတာ့ ဒုကၡသစၥာ အေသဓာတ္ ေတြဘုရား ( မွန္ပါ ) ။
၂ - နံပါတ္ဟာဘာတံုး… ( ဒုကၡသစၥာအေသဓာတ္ေတြပါ ) ။
ဒုကၡသစၥာအေသဓာတ္ေတြဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔က သိၿပီး သကာလေနေတာ့၊ ဟင္… အေသမရွိေတာ့ ပါကလား..( မွန္ပါ ) ။
ေၾသာ္ - ဒါျဖင့္ အမတဆိုတာ မေသျခင္း၊ အမဟဆိုတာ ငါေရာက္ပါေပါ့လားဆိုတာ သူမ်ားေျပာရ တာမဟုတ္ဘူး၊ အေသမရွိတဲ့ ေနရာကိုယ္တိုင္ျမင္လာတယ္ ( မွန္ပါ )။
ဦးဘသန္းႀကီးသေဘာက်ၿပီလား …( က်ပါၿပီ ) ။
အေသမရွိတဲ့ေနရာကို ..( ကိုယ္တိုင္ျမင္လာပါတယ္ ) ။
အဲဒီေတာ့ ေရွးဦးစြာ အေသျမင္ဖို႔၊ ေနာက္အေသမုန္းဖို႔ ( မွန္ပါ ) ၊ ေနာက္ေတာ့ အေသမၾကည့္ခ်င္ တဲ့ အေသဆိုတာ မရခ်င္တဲ့ ဥာဏ္လဲလာပါေရာ အေသေတြေပ်ာက္ထြက္သြားတယ္ ..( မွန္ပါ )၊ အေသ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့ … ၂ - နံပါတ္ အကြက္ရွိေသးရဲ ႔လား …( မရွိပါဘူး ) ။
၂ -နံပါတ္အကြက္မရွိတာသည္ ဘာျဖစ္လို႔မရွိတာတံုးေမးေတာ့ ေဟာဒီအေသနဲ႔၊ ေဟာဒီေနာက္က ဒိ႒ိ၊ ဒိ႒ဳပါဒါန္ ဒိ႒ိအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ကံေတြေရာ ခ်ဳပ္သြားတယ္ ..( မွန္ပါ )၊ ဒီဘက္က အေသဇာတိ ဇရာမရဏေတြ ေရာ ခ်ဳပ္သြားတယ္ ( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ - သူလဲခ်ဳပ္တယ္ ၊ သူေကာ ( ခ်ဳပ္ပါတယ္ ) ၊ သူေကာ ( ခ်ဳပ္ပါတယ္ ) ။
သူလဲခ်ဳပ္တယ္ဆိုေတာ့ က်ဳပ္တို႔မွာဒီအတိတ္ကေတာ့ ခ်ဳပ္ၿပီးသားမို႔ မလိုေတာ့ဘူး ( မွန္ပါ ) လိုေသးရဲ ႔လား ( မလုိပါဘူး ) ။
မလိုေတာ့က်ဳပ္တို႔မွာ နိဗၺာန္နဲ႔ မဂ္ပဲ က်န္ရစ္တယ္၊ ဒီပဋိစၥသမုပၸာဒ္ အကုန္ေပ်ာက္တယ္ ( မွန္ပါ )၊ ေမာင္သစ္ေပၚၿပီလား…( ေပၚပါၿပီ ) ေနာက္က ဒကာ ဒကာမေတြ ေပၚၾကၿပီလား …( ေပၚပါၿပီ ) ။
ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ပါ … ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ပါ ၊ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ကို နားလည္႐ံုနဲ႔ မၿပီးဘူး၊ အလုပ္နဲ႔ သိမ္းတာကိုသိမွ ဒါကအလုပ္နဲ႔သိမ္းတာ ( မွန္ပါ ) ၊ ေပၚၿပီလား ( ေပၚပါၿပီ ) ။
ၾကည့္ပါမ်ားလာတဲ့အခါ ဒီအေသေတြ မလိုခ်င္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ဒီအေသေတြ အကုန္မခ်ဳပ္ဘူးလား ( ခ်ဳပ္ပါတယ္ ) ခ်ဳပ္သြားေတာ့ ဒီေနာက္က ေကာဒိ႒ိ၊ ဒိ႒ဳ ပါဒါန္ေကာ ( ခ်ဳပ္ပါတယ္ )၊ ဒါျဖင့္ ၃-နံပါတ္ အကြက္ခ်ဳပ္သလား၊ ၄- နံပါတ္အကြက္ခ်ဳပ္သလားလို႔ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျပာၾကမလဲ၊ ( ၃-နံပါတ္အကြက္ ခ်ဳပ္ပါတယ္) ၊ ဘယ္ဟုတ္မလဲ ၄-နံပါတ္အကြက္ခ်ဳပ္တယ္၊ သူက အတိတ္ကလဲ ခ်ဳပ္ခဲ့ၿပီးသား၊ သူက အေစာႀကီးကခ်ဳပ္ေနတာ၊ သူက က်ဳပ္တို႔နဲ႔ မဆိုင္ေတာ့ဘူး၊ က်ဳပ္တို႔ရွိတာက ၁-၂-၃ သာေၾကာက္ေနရ တယ္ ( မွန္ပါ ) ။ သူကေတာ့ က်ဳပ္တို႔မွာလြန္ၿပီးသားခ်ဳပ္ၿပီးသား ( မွန္ပါ ) ၊ အေၾကာင္းအက်ဳိးသိေအာင္လို႔ သာေဖာ္ေရးထားတာ ( မွန္ပါ )၊ သူက အခုက်ဳပ္တို႔ သႏၲာန္ရွိေသးရဲ ႔လား ( မရွိပါဘူး ) ။
က်ဳပ္တို႔ သႏၲာန္သူမရွိတာက ဘာျဖစ္လို႔မရွိသတံုးဆိုေတာ့ အ၀ိဇၨာျဖစ္သြားတယ္ ( မွန္လွပါ ) ဒီေတာ့ သူရွိေသးရဲ ႔လား…( မရွိပါဘူး )၊ ဒါေတြဟာသခၤါရတရားေတြ ျပဳျပင္တတ္တဲ့တရားေတြဟာ ျပဳျပင္ ႏိုင္ေသးရဲ ႔လား၊ အပါယ္ေရာက္ေအာင္ …( မျပဳျပင္ႏိုင္ပါဘူး ) မျပဳျပင္ႏိုင္ေတာ့ ဒီသခၤါရကလဲ ခ်ဳပ္သြား တယ္ …( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ သူလဲ ခ်ဳပ္ဟုတ္လား ( မွန္ပါ )၊ သူလဲခ်ဳပ္၊ သူလဲခ်ဳပ္၊ သူလဲခ်ဳပ္ဆိုေတာ့ ဒီေနရာမွာမဂၢင္နဲ႔ ဒီေနရာမွာနိဗၺာန္က်န္ရစ္တယ္ ( မွန္ပါ ) ၊ ရွင္းၿပီလား …( ရွင္းပါၿပီ ) ။
၂ - နံပါတ္မွာ နိဗၺာန္က်န္ရစ္တယ္ ၊ ၂ -နံပါတ္နဲ႔ ၃ - နံပါတ္ၾကားထဲမွာ မဂၢင္၀င္လာတယ္ ( မွန္ပါ့ ) ၊ မ၀င္လားဘူးလား ( ၀င္လာပါတယ္ ) ။
၀င္လာေတာ့ နိေရာဓနဲ႔ မဂၢက်န္ရစ္တယ္ဆိုေတာ့ ဒီတစ္ခုလံုးက သမုဒယနဲ႔ ဒုကၡကိုးဗ် ( မွန္ပါ )၊ ေပၚၿပီလား ( ေပၚပါၿပီ )။ စက္၀ိုင္းတစ္ခုလံုးကဘာတံုး … ( သမုဒယနဲ႔ ဒုကၡပါ )၊ အခုက်ဳပ္တို႔အားထုတ္ၿပီး လုပ္လိုက္ေတာ့ နိေရာဓနဲ႔ မဂၢက်န္ရစ္ေတာ့တယ္ ( မွန္ပါ ) ၊ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္တစ္၀ိုင္းလံုး မျပဳတ္ေသးဘူးလား …( ျပဳတ္ပါတယ္ ) ။
အဲဒီေတာ့ကို ငါဟာအလည္သမားလား… ေမ်ာသမား- ျမဳပ္သမားလားလို႔ ေတြးဖို႔မလိုေတာ့ဘူး…. ( မွန္ပါ ) ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ကို ငါ အကုန္သိမ္းလိုက္ၿပီ ၊ ေပၚၿပီလား…( ေပၚပါၿပီ ) ။
အဲဒီေတာ့ ဦးျမေအာင္တို႔ ဒီေရာက္လာတယ္၊ ဦးေက်ာ္ေမာင္တို႔ ဒီေရာက္လာတယ္၊ ဦးဘသန္းတို႔ ဒီ ေရာက္လာတယ္၊ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ဟာ ဘယ္သူမွ သိမ္းမေပးႏိုင္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ဥာဏ္မွသိမ္းႏိုင္တာ…( မွန္ပါ ) ။
ဒီတရားမေဟာဖူးေသးဘူးကြဲ ႔ ေမာင္ခ်စ္စိန္ ( မွန္ပါ ) ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ေလးမ်ဳိးစလံုးသိမ္းတာ မေဟာေသးပါဘူး ( မွန္ပါဘုရား ) ၊ ေပၚၿပီလား…( ေပၚပါၿပီ )။
သိမ္းပံုကိုေပၚၿပီလား ( ေပၚပါၿပီ )၊ ေရွးဦးစြာသူ႔ကို ျဖစ္ပ်က္ျမင္တယ္ဆိုေတာ့ မသိမ္းေသးဘူး ( မွန္လွပါ )၊ ျဖစ္ပ်က္မုန္းေတာ့လဲ မသိမ္းေသးဘူး ( မွန္လွပါ ) ျဖစ္ပ်က္မုန္းေတာ့လဲ မသိမ္းေသးဘူး ( မွန္လွပါ ) ၊ ဒီျဖစ္ပ်က္ဆံုးတဲ့အခါက်ေတာ့ကို ဘာက်န္ေသးသတံုး..( နိေရာဓက်န္ပါတယ္ )၊ဒီဖက္နိေရာဓအ ကုန္ျဖစ္သြားတယ္ ၊ ဒုကၡနိေရာဓ ( မွန္ပါ ) ၊ ဒုကၡနေရာဓဆိုေတာ့ သူက နိဗၺာန္ျဖစ္သြားေတာ့ ဒုကၡသစၥာ ဟုတ္ေသးရဲ ႔လား ( မဟုတ္ပါဘူး )၊ သူက နိေရာဓသစၥာျဖစ္သြားတယ္ ၊ သူကေကာ… ( သူက မဂၢသစၥာျဖစ္ သြားပါတယ္ ) မဂၢသစၥာျဖစ္သြားေတာ့ ဒါေတြလဲမဂ္ကပယ္ပစ္လုိက္ေတာ့ရွိေသးရဲ ႔လား …( မရွိပါဘူး ) ၊ ဒါျဖင့္ ၃ - လဲေပ်ာက္၊ ၄ - လဲေပ်ာက္ …( မွန္ပါ ) ။
ဒီကဟာေတြလဲ မဂၢသစၥာထဲမွာ သူ႔ေျပာင္းျပန္လုပ္ၿပီးေတာ့ အ၀ိဇၨာကလဲ အ၀ိဇၨာျဖစ္သြားတယ္ ။ သခၤါရကလဲ အသခၤါရျဖစ္သြားတယ္ …( မွန္ပါ ) ။
အသခၤါရျဖစ္သြားေတာ့ကို ဒီမွာ နိေရာဓနဲ႔ မဂၢက်န္ရစ္ေတာ့ကို ဒုကၡသမုဒယအ၀ိုင္းႀကီး အကုန္သိမ္း သြားတယ္…( မွန္ပါ ) ။
ဒါမလြယ္ဘူး၊ ဒီေန႔ေျပာတဲ့ဥစၥာက ခင္ဗ်ားတို႔ တရားပြဲထဲထည့္ေဟာလို႔ မျဖစ္ဘူး၊ ( မွန္ပါ )၊ ဒီမွာလာေတာ့ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီမွာေတာ့ အ၀ိုင္းႀကီးပဲ ေထာက္ျပမွာကိုး…( မွန္ပါ )၊ ဟိုမွာေတာ့ အ၀ိုင္းႀကီးထား စရာက မရွိဘူး ( မွန္ပါ့ ) ။
အဲဒါေၾကာင့္ ေညာင္ေလးပင္က ဒကာမႀကီးေတြ၊ ဟသၤာတက ဒကာမႀကီးေတြ ဂ႐ုစိုက္ပါ၊ ဒီေန႔ေျပာ တဲ့ဥစၥာ သိပ္အေရးႀကီးတယ္ ( မွန္ပါ ) ၊ သိပ္အေရးႀကီးတယ္ ၊ ဒိ႒ဓေမၼာထိျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးေနတာ ( မွန္ ပါ ) ။
ဒိ႒ဓေမၼာ ပတၱဓေမၼာ ၀ိဒိတဓေမၼာ ပရိေယာဂါဠႇဓေမၼာတိဏၰ၀ိစိကိေစၧာ ၀ိဂတ ကတံကေတာ ေ၀သာ ရဇၨပေတၱာ ဆိုတာဟာ ရဲရင့္ျခင္းသို႔ေရာက္ၿပီတဲ့၊ ငါနိဗၺာန္ျဖစ္ထားၿပီဆိုေတာ့ ငါသည္ သံသရာလည္သမားလဲ မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ မဟုတ္ဘူးလား ( မွန္လွပါ )၊ လည္သမားလဲမဟုတ္ဘူး၊ ျမဳပ္သမား၊ ေမ်ာသမားေကာ ( မဟုတ္ပါဘူး ) မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ဘာသစၥာျဖစ္လို႔ ဒါေလာက္ေတာင္ရဲတာတံုးေမးေတာ့မွ နိေရာဓသစၥာနဲ႔ မဂၢသစၥာပဲ က်န္ရစ္ေတာ့တယ္ ( မွန္ပါ ) ။
အဲဒီေတာ့ ဒီပဋိစၥသမုပၸာဒ္အ၀ိုင္းႀကီးသည္ အာလံုးအတြက္ ေဟာထားတာ၊ အလုပ္မလုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ေတြအတြက္ေဟာထားတာ ( မွန္ပါ )၊ ေပၚၿပီလား ( ေပၚပါၿပီ )၊ အလုပ္လုပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္အတြက္မွာ အ၀ိုင္းဇာတ္ သိမ္းတယ္ ( မွန္ပါ ) ။
ဦးဘသန္းေက်နပ္ၿပီလား…( ေက်နပ္ပါၿပီ )၊ အလုပ္လုပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္အတြက္မွာ ..( အ၀ိုင္းဇာတ္သိမ္း ပါတယ္ ) ။
ဒါလြယ္ပါ့မလား ဦးျမေမာင္၊ ( မလြယ္ပါဘူးဘုရား ) ၊ မလြယ္ဘူးတဲ့ဒီဥစၥာ၊ ခင္ဗ်ားတို႔တစ္သက္နဲ႔ တစ္ကိုယ္ဒီတစ္ခါပဲၾကားတယ္…( မွန္ပါ ) ။
ဒီပဋိစၥသမုပၸာဒ္ၾကည့္ပါလား၊ မလိုခ်င္ေတာ့ ဒုတိယ အကြက္ကလဲ ေပ်ာက္သြားထြက္သြားတယ္ ( မွန္လွပါ ) ၊ ဒီၾကားထဲကလဲ မဂ္၀င္လာတယ္ ( မွန္လွပါ )၊ ဒီၾကားထဲမဂ္၀င္ေတာ့ ဒီအဆက္ကေလးကလဲ ျပတ္သြားတယ္ ( မွန္ပါ )၊ ျပတ္သြားတယ္ဆိုေတာ့ သူန႔ဲ ဆက္ေသးရဲ႔လား ( မဆက္ေတာ့ပါဘူး ) သူနဲ႔မွမဆက္ပဲ သူကဆက္ခ်င္လို႔ေကာ ( မရပါဘူး )။
မရေတာ့တစ္ကြက္ ေရွးဦးစြာေပ်ာက္တယ္၊ ေနာက္မဂ္ေပၚလာေတာ့ သူကနိဗၺာန္ျဖစ္သြားေရာ…( မွန္ပါ ) ၊ သူကလဲ သခၤါရမဟုတ္ေတာ့ဘူး ( မွန္ပါ )၊ သူကလဲ သမုဒယသစၥာမဟုတ္ေတာ့ဘူး ( မွန္ပါ )၊ သူက လဲ သခၤါရမဟုတ္ေတာ့ဘူး( မွန္ပါ ) ၊သူကလဲ သမုဒယသစၥာမဟုတ္ေတာ့ဘူး ( မွန္ပါ )၊ သူကလဲဒုကၡသစၥာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ( မွန္ပါ )၊သူကလဲဒုကၡသစၥာ ( မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ) ။
မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုသျဖင့္ ပထမအကြက္ကလဲ သူက အကုန္ေျပာင္းပစ္လိုက္တယ္ ( မွန္ပါ ) ၊ ပဌမအ၀ိဇၨာကလဲ မဂၢင္ထဲ၀င္သြားတယ္၊ ၀ိဇၨာသြားျဖစ္တယ္ ( မွန္ပါ )၊သခၤါရကလဲ အသခၤါရသြားျဖစ္တယ္၊ သေဘာက်ၿပီလား ..( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ ၀ိသခၤါရဂတံစိတၱံ တဏွာနံ ခယမဇၩဂါနဲ႔ သြားကိုက္တယ္ ( မွန္ပါ )၊ ၀ိသခၤါရဂတံစိတၱံ - သခၤါရ ကင္းသြားၿပီတဲ့၊ ဒီဘက္ကသခၤါရ အလုပ္လုပ္ေသးရဲ ႔လား ( မလုပ္ေတာ့ပါဘူး )၊ တဏွာနံခယမဇၩဂါတဲ့ ၊ ဒီဖက္ကဒိ႒ိအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ တဏွာေကာ ကုန္မသြားဘူးလား ( ကုန္သြားပါတယ္ ) ။
အဲဒီေတာ့ မင္းတို႔ အေနကဇာတင္ေတာ့ ၀ိသခၤါရ ဂတံစိတၱံဆိုတာ ဒါေပ်ာက္တာေျပာတာ …( မွန္ပါ )၊ တဏွာနံခယ မဇၩဂါဆိုတာ ဒါေပ်ာက္တာေျပာတာ ( မွန္ပါ )၊ ေပၚလာၿပီလား … ( ေပၚပါၿပီ )။ ခင္ဗ်ားတို႔က အေနကဇာတင္တယ္ဆိုတာ ဘုရား အသက္သြင္းတယ္လို႔ေျပာတာ …( မွန္ပါ )၊ ရိပ္မိၿပီလား ( ရိပ္မိပါၿပီ )။
ဘုရားအေနကဇာတင္တယ္ဆုိေတာ့ တစ္ခ်ဳိ ႔လူေတြက ဘုရားအသက္သြင္းတယ္လို႔ ယူခ်င္ယူေန တာ ( မွန္ပါ )၊ ဘုရား အသက္သြင္းတာမဟုတ္ဘူး ဒီဟာေတြျပေနတာ၊ ေပၚၾကၿပီလား ( ေပၚပါၿပီ )။
ကဲ - ဒါျဖင့္ ေၾသာ္- ဒီဥစၥာနိေရာဓနဲ႔ မဂၢ ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္မ်ားရထိုက္ပါလိမ့္မတံုး၊ နိေရာဓမဂၢရမွာလဲ အ၀ိုင္းႀကီးသိမ္းတယ္၊ ဒါေတြက အကန္႔ေတြကိုးဗ်၊ ( မွန္ပါ ) ၊ သခၤါရအကန္႔ေတြဟင္ ( မွန္လွပါ ) ၊ ဒီဇာတိ ဇရာ မရဏ အကြက္ေတြေကာရွိေသးရဲ ႔လား ( မရွိပါဘူး ) ၊ ၀င္႐ုိးႀကီးေကာ ရွိေသးရဲ ႔လား ..( မရွိပါဘူး ) ။
အာသ၀ ၀င္႐ိုးႀကီးလဲမရွိေတာ့ဘူး၊ ဒီပံုေတာင္းေတြေကာ ( မရွိေတာ့ပါဘူး ) ၊သံပတ္ေခြအကပ္ႀကီးေကာ ( မရွိေတာ့ပါဘူး ) ၊ အဲဒါေတြအကုန္ျပဳတ္တယ္ ( မွန္ပါ ) ။
ကဲ…ဒါျဖင့္ ဒီေန႔တရားနာရတာဟာ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ အ၀ိုင္းႀကီးက ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္ေတြအတြက္ပါလိမ့္ မတံုးဆိုေတာ့၊ အို.. အလုပ္မလုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြအတြက္ေဟာထားတာ ( မွန္ပါ )၊ ရွင္းၿပီလား ..( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္အတြက္ ေဟာထားတာတံုး ( အလုပ္မလုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္အတြက္ပါ ) ။
အလုပ္ လုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္အတြက္မွာ ေလးကြက္စလံုးေပ်ာက္တယ္ ( မွန္လွပါ ) ။ ေပ်ာက္ရမွာပဲတဲ့ မလိုခ်င္ေတာ့ ဒါေတြက နိေရာဓသစၥာသြားျဖစ္တယ္ ( မွန္ပါ ) ၊ ဒီၾကားထဲက ဟာေတြက ( မဂၢသစၥာသြား ျဖစ္တယ္ )။
မဂၢသစၥာသြားျဖစ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္အ၀ိုင္းႀကီးဟာ သမုဒယနဲ႔ ဒုကၡပဲပါတယ္ ( မွန္ပါ )၊ ၾကည့္ပါ ၊ ၄ - ဖက္စလံုးမွာ သမုဒယနဲ႔ ဒုကၡခ်ဳပ္ပဲ..( မွန္ပါ ) ။
အဲဒီေတာ့ ၂ - နံပါတ္အကြက္မွာ ခႏၶာမရွိေတာ့ဘူး၊ ခႏၶာမရွိတဲ့နိဗၺာန္ကို ၂ နဲ႔ ၃ ၾကား မဂၢသစၥာ၀င္ ၿပီး ျပင္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ နိေရာဓနဲ႔ မဂၢပဲက်န္ရစ္ေတာ့တယ္ ( မွန္ပါ ) ေပၚၿပီလား..( ေပၚပါၿပီ ) ။
နိေရာဓနဲ႔ မဂၢပဲက်န္ေတာ့၊ ေၾသာ္…တို႔ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ႀကီး တို႔နားလည္ထားတာႀကီး ကုန္ပါေပါ့လား ဆိုေတာ့ တို႔သံသရာကုန္တာေျပာတာ ( မွန္ပါ )။ ကိုယ့္သံသရာကုန္သြားတာကို ကိုယ္ျမင္တယ္ ..( မွန္ပါ )၊ ရွင္းၿပီလား…( ရွင္းပါၿပီ ) ။
အဲဒီေတာ့ ဦးျမေအာင္တို႔၊ ဦးေက်ာ္ေမာင္တို႔ ကမွတ္၊ ဘုရားျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အားထုတ္တာမ်ားလာ ေတာ့ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္အစကိုလဲ ျဖဳတ္လိုက္တယ္၊ အဆံုးကိုလဲသိလိုက္တယ္၊ အစကိုလဲ ပယ္လိုက္တယ္၊ ပယ္လိုက္တဲ့အတြက္ အဆံုးပါ ေပ်ာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘုရားျဖစ္တယ္ ( မွန္လွပါ )၊ ရိပ္မိၿပီလား …( ရိပ္မိ ပါၿပီ )။
အစသိ၊ အဆံုးသိၿပီးသကာလမွ ငါျဖင့္ ဒီႏွစ္ခုကို အကုန္သိၿပီးတာေတြ အကုန္ငါ့မွာျဖင့္ မရွိေတာ့ဘူး လို႔သိတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘုရားျဖစ္လာတယ္တဲ့ ( မွန္ပါ ) ၊ ဒါပဋိစၥသမုပၸာဒ္ဆင္ျခင္မွ ဘုရားျဖစ္တယ္ေျပာတာ ( မွန္ပါ ) ရွင္းၿပီလား ( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီေန႔အလုပ္လုပ္လို႔ရွိျဖင့္ ေသာတာပန္ စခန္းဟာ ဒီဒုကၡခ်ဳပ္ေအာင္သာ ခင္ဗ်ားတို႔ ႐ႈမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ စိတ္တစ္ခု႐ႈရင္လဲ အကုန္ခ်ဳပ္မွာပဲ ( မွန္ပါ )၊ ခ်ဳပ္သည္နဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ၀ိပႆနာမဂ္ က မဂ္စစ္ျဖစ္လာလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒီတစ္၀ိုင္းလံုးအကုန္ေပ်ာက္မယ္၊ ( မွန္ပါ )၊ မေပ်ာက္ဘူးလား ( ေပ်ာက္ပါတယ္ )။ ဒီဒုကၡက နိေရာဓသြားတယ္ ( မွန္ပါ ) ၊သမုဒယအေနကိုမဂၢက ပယ္ပစ္ခ်လိုက္တယ္ ၊ သမုဒယနဲပ အက်ဳိးတရားေတြေကာ က်န္ရစ္ေသးရဲ ႔လား ( မက်န္ရစ္ပါဘူး )၊ ဒီေတာ့ အ၀ိဇၨာကလဲ ဘာျဖစ္ သြားသတံုး ( ၀ိဇၨာျဖစ္သြားပါတယ္ ) ။
သခၤါရကလဲ ၀ိသခၤါရသြားျဖစ္တယ္ ၊ ၀ိသခၤါရဂတံ စိတၱံကိုးဗ်၊ ခင္ဗ်ားတို႔ မဂၢင္ျဖစ္ေတာ့၀ိသခၤါရဂတံ ျဖစ္တယ္ ( မွန္ပါ ) ၊ ခင္ဗ်ားတု႔ိ မဂၢသစၥာက သခၤါရကင္းစိတ္ ( မွန္ပါ )ခင္ဗ်ားတို႔ မဂၢသစၥာက သခၤါရကင္းစိတ္ ( မွန္ပါ )၊ ၀ိသခၤါရဂတံ စိတၱံ တဏွာနံ ခယမဇၩဂါ ဒါေတြကုန္ပါၿပီတဲ့၊ မကုန္ေပဖူးလား …… ( ကုန္ပါၿပီ )။
ဘယ္ေလာက္နက္နဲတယ္ဆိုတာ ဦးဘသန္းရိပ္မိၿပီလား ( ရိပ္မိပါၿပီ )၊ ဘယ္မွာ ဒီဥစၥာစာအုပ္ၾကည့္ လို႔လဲ အခက္ႀကီး ( မွန္ပါ ) ၊ စာအုပ္ၾကည့္လိုက္ျပန္လဲ ခက္ၿပီးလုပ္ၾကည့္မွ သူေပၚလာတယ္ ( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ ဒီေနရာမွာ နိဗၺာန္ကို ခင္ဗ်ားတို႔ ျမင္ေနရေတာ့ ဒါေတြဒုကၡခ်ဳပ္သြားၿပီ၊ ဒါေတြ မဂၢသစၥာနဲ႔ျမင္ တဲ့ အခါက်ေတာ့ ေၾသာ္…ဘယ္ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျမင္ပါလိမ့္မတံုးဆိုေတာ့ အရိယာမ်က္လံုး စရၿပီး အရိယာမ်က္ လံုးအစစ္ ျဖစ္သြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွ ျဖစ္တယ္၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္လုပ္လို႔ ကိုယ္ျမင္တာကိုး ( မွန္လွပါ )၊ ရွင္းၿပီလား ( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္ျမင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ သူမ်ားေၾကာင့္ ျမင္တာလား၊ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္ျမင္တာလား … ( ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ကိုယ္ျမင္တာပါ )၊ ဒါျဖင့္ အမွ်ေပးလို႔ မရဘူး ( မွန္လွပါ ) မဂ္ကို အမွ်ေပးလို႔မရဘူး၊ ( မွန္ လွပါ ) မဂ္ကို အမွ်ေပးလို႔ မရဘူး၊ ( မွန္လွပါ ) ရွင္းၿပီလား ( ရွင္းပါၿပီ ) ။
သားေတြ သမီးေတြ ခင္ပါတယ္၊ သားမယားေတြ ၾကင္နာပါတယ္ဆိုျငားေသာ္လဲ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္ ျမင္မည္၊ နိဗၺာန္ဆိုတာ ရိပ္မိပလား..( ရိပ္မိပါၿပီ ) ။
ဒီ့ျပင္ ဒါနကုသိုလ္၊ သီလကုသိုလ္ေတြ အမွ်ေပးလို႔ရတယ္၊သူကေတာ့မရဘူးတဲ့၊ ကိုယ္ပန္ထားတဲ့ ပန္းဟာ ကိုယ္သာလွတာပဲ၊ သူမ်ားဘယ္ေတာ့မွ မလွဘူး ( မွန္ပါ ) ၊ ကိုယ့္မဂၢင္ဟာ ကိုယ္သာပန္ထားေသာ ေၾကာင့္ ကိုယ္သာလွတာပဲ၊ သူမ်ားမလွဘူးတဲ့ ( မွန္ပါ )၊ ရွင္းၿပီလား ( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ကဲ - ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္အေၾကာင္းကို ယေန႔ေျပာေတာ့မယ္၊ နိဗၺာန္ဆိုတာ ဦးေက်ာေမာင္တို႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ၊ ( မွန္လွပါ ) ။ ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးတစ္ခု ရွိတယ္တဲ့၊ ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးတစ္ခုရွိၿပီးသကာ လေနေတာ့ ဒီေက်ာက္ေတာင္ႀကီးဟာက က်ဳပ္တို႔စစ္အတြက္သံုးမယ္ဆိုေတာ့ ေက်ာက္ေတာင္ကိုပိုတူးၾက ရမယ္၊ စစ္သံုးဖိုဆိုရင္ မတူးၾကရဘူးလား ( တူးၾကရပါတယ္ ) ။
တူးေတာ့ ဦးေက်ာ္ေမာင္၊ ဦးျမေမာင္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာလုပ္ဖို႔တူးသတံုး … အို … ေအာင္းဖို႔ေပါ့ဗ်ာ၊ ကာကြယ္ဖို႔ေပါ့ဗ်ာ … ( မွန္ပါ ) ။
နဂိုက ဒီေက်ာက္ေတာင္ႀကီးဟာ မတူးခင္က လိုဏ္ႀကီးေခါင္းႀကီးေအာင္းစရာရွိသလားလို႔ ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျဖမလဲ ...( မရွိပါဘူးဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ သူတူးတဲ့ပုဂၢိဳလ္၏ လံု႔လပေယာဂေၾကာင့္ ရွိလာတာ ...( မွန္လွပါ )၊ သေဘာက်ၿပီလား ...( က်ပါၿပီ )။
ဒီလိုပဲ.. ဒီနိဗၺာန္ဟာ မွတ္လိုက္ပါေတာ့ ၊ ပစၥဳပၸန္ကာလမွာလဲ မရွိဘူး၊ မတူးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ ( မွန္ပါ )၊ အတိတ္ကာလကလဲ မရွိခဲ့ဖူးဘူး၊ ( မရွိခဲ့ပါဘူး )၊ အနာဂတ္ကာလမွာေကာ ( မရွိပါဘူး ) ဒါေၾကာင့္ နိဗၺာန္ဟာ ကာလသံုးပါးလြတ္တယ္ ( မွန္ပါ ) ။
ပစၥဳပၸန္ကာလရွိေနလို႔ရွိရင္ လူတိုင္း၀င္ေအာင္းမွာေပါ့ဗ်ာ ( မွန္ပါ )၊ မဟုတ္ဘူး၊ တူးတဲ့ပုဂၢိဳလ္မွသာ လွ်င္ ေအာင္းလို႔ရတယ္ ( မွန္ပါ )၊ အခုတူးလို႔ အခုေအာင္းလို႔ရတာ ( မွန္ပါ ) ၊ ေရွးကရွိႏွင့္လို႔ရွိရင္လဲ နိဗၺာန္ ဟာ ေရွးကလူးေတြ အကုန္ေရာက္ကုန္မွာေပါ့ ...( မွန္ပါ ) ။
ဒါေၾကာင့္ အလုပ္မလုပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာေရွးက မရွိတာေၾကာင့္ အတိတ္မွာလဲ နိဗၺာန္မရွိ၊ အနာဂတ္မွာ လဲ ...( မရွိပါဘူး ) ပစၥဳပၸန္မွာလဲ မတူးတဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ ...( မရွိပါဘူးဘုရား ) ။
ကဲ .. ခင္ဗ်ားတို႔ ျဖစ္ပ်က္ကို ႏွလံုးသြင္းေနတာ သူပုန္းဖို႔တူးေတာ ( မွန္ပါ )၊ နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ ပုန္းေအာင္ရာလဲေလ်ာင္းရာ ကာကြယ္ရာ ဒါႀကီးေပၚေအာင္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ျဖစ္ပ်က္လုပ္ေနတာ ( မွန္ပါ ) ၊ ဒါဂူးတူးေနတာ ( မွန္ပါ ) ။
ဂူးတူးေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီဂူႀကီးဟာက ေၾသာ္ - အေသလြတ္တဲ့ ေနရာပါလားဆိုတဲ့ ဥစၥာ ခင္ဗ်ား တို႔ရဲ ႔တင္းတင္းေနၾကသလိုေပါ့ဗ်ာ..( မွန္ပါ )၊ ဘယ္ေလာက္တန္ဗံုးေတြက်က် ကိုယ္တူးထားတဲ့ဂူက အေပၚကလဲ အျမင့္ႀကီး ေဘးကလဲဗံုးဆံေတြစင္ၿပီး ၀င္စရာမရွိဘူးဆိုၿပီး စိတ္ခ်လက္ခ် ကိုယ္၏ ပုန္းေအာင္း ရာ ကိုယ္၏ လဲေလ်ာင္းရာ ကိုယ္၏ ကာကြယ္ေရးမျဖစ္ဘူးလား...( ျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား ) ဘယ္သူ၏ ကာ ကြယ္ေရး တံုးေမးေတာ့ တူးတဲ့ပုဂၢိဳလ္၏ ကာကြယ္ေရး ...( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ေအာင္ၾကည့္ ျဖစ္ပ်က္မုန္းေအာင္ၾကည့္ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးေအာင္႐ႈဆိုတဲ့ ဥစၥာ ခင္ဗ်ားတို႔ ကာကြယ္ေရး ခင္ဗ်ားတို႔ရွာေနတာ ...( မွန္ပါ )။
ခင္ဗ်ားတို႔ကာကြယ္ေရး ခင္ဗ်ားတို႔ရွာၿပီးသကာလေနေတာ့ ကာလသံုးပါလြတ္ပါတယ္တဲ့...နိဗၺာန္ ဟာ ( မွန္ပါ ) ေပၚၿပီလား...( ေပၚပါၿပီ ) ။
ဒီဂူႀကီးက နဂိုက ေက်ာက္ေတာင္ႀကီး ( မွန္ပါ ) ခင္ဗ်ားတို႔လံု႔လပေယာဂနဲ႔တူးလို႔သာ ေပၚလာတာ ( မွန္ပါ ) ။
အဲဒီေတာ့ အတိတ္ကရွိႏွင့္သလား ဒီေခါင္းႀကီးဟာ ( မရွိႏွင့္ပါဘူး )၊ အနာဂတ္မွာ တူးထားႏွင့္ တာေကာရွိရဲ ႔လား ..( မရွိပါဘူး )၊ ပစၥဳပၸန္မွာေကာ အခုတူးလို႔ အခုေပၚလာတာ၊ နဂိုကေတာင္ႀကီးဟုတ္လား ထုႀကီးနဲ႔၊ ဒီလိုေကာမေနဘူးလား ...( ေနပါတယ္ ) ။
ဒါျဖင့္ ဦးျမေမာင္ကိုေမးၿပီး ဂူႀကီးသည္ ဘယ္ကာလက ရွိႏွင့္တာတံုးေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျပာမလဲ .... ( မရွိႏွင့္ပါဘူးဘုရား၊ အခုမွေပၚတာပါ ) အခုမွ ပုန္းေအာင္းရာ လဲေလ်ာင္းရာရမယ္ ( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ တူးလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့လဲ တစ္ခါစဥ္းစားအံုးတဲ့၊ ေက်ာက္သားနဲ႔ ဟာလာဟင္းလင္းႀကီးနဲ႔ တူရဲဲ ႔လားလို႔ေမးျပန္တယ္ ( မတူပါဘူး )၊ သူက ဟာလာဟင္းလင္းဟုတ္လား၊ ေက်ာက္သားက ေက်ာက္ သားက ေက်ာက္သားအမ်ဳိး ( မွန္ပါ )၊ ဒိလိုမေနဘူးလား ...( ေနပါတယ္ ) ။
ေက်ာက္သားက ေက်ာက္သားတစ္မ်ဳိး၊ တူးတာတဲ့လိုဏ္ဂူႀကီးက ဟာလာဟင္းလင္းႀကီးတစ္မ်ဳိးဆုိ ေတာ့ကို နိဗၺာန္သည္ခင္ဗ်ားတို႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ဒါနသီလသမထေစတနာနဲ႔လဲမတူးဘူး၊ ေက်ာက္ေတာင္ႀကီး နဲ႔လဲ မတူဘူးတဲ့၊ မဂ္စိတ္က ျဖစ္ပ်က္ ဒါနသီလေတြကလဲ ျဖစ္ပ်က္ပဲ ။ ( မွန္ပါ ) အဲဒါေတြနဲ႔လဲမတူတဲ့ အေခါင္းႀကီး ေပၚလာသလိုပဲတဲ့၊ ပုန္းေအာင္ရာ လဲေလ်ာင္းရာေပၚလာတယ္၊ ဒါနသီလ သမထ၀ိပႆနာဆို တဲ့ သခၤါရပစၥည္းေတြနဲ႔လဲ ခုနင္က အေခါင္းႀကီးနဲ႔ တူရဲ ႔လား၊ ( မတူးပါဘူး ) ။
ဒါျဖင့္ သခၤါရနိမိတ္မလြတ္ဘူးလား ..( လြတ္ပါတယ္ ) သခၤါရနဲ႔ တူကိုတူေသးရဲ ႔လား ( မတူပါဘူး ) ။
မတူးေတာ့ ဒါ့ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ျပဳထားတဲ့ ဒါနလဲနိဗၺာန္နဲ႔ မတူဘူး၊ ဒါက ေစတနာဆိုေတာ့ ျဖစ္ ပ်က္သြားတာ ( မွန္ပါ ) ၊ သီလကလဲ၀ိရတီဆိုေတာ့ ျဖစ္ပ်က္သြားတာ ( မွန္ပါ ) ၊ သမထက သမာဓိဆိုေတာ့ ေကာ ( ့ျဖစ္ပ်က္သြားတာပါပဲ ) တူရဲ ႔လား၊ သူတို႔နဲ႔ ( မတူပါဘူး )။ အဲ .. ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးနဲ႔ ေအာင္းရာနဲ႔ မတူသလိုေပၚတာပဲ ..( မွန္ပါ ) ။
ဒါ ေသးတဲ့ အဓိပၸါယ္မဟုတ္ဘူး ၊ ေမာင္သစ္တို႔ေတာင္ ဒီတစ္ခါၾကားဘူးမွာ ( မွန္ပါ )၊ ေမာင္ခ်စ္စိန္ ေကာ ( ဒီတစ္ခါပဲၾကားဘူးပါတယ္ ) ၊ ဒီတစ္ခါပဲ ၾကားဘူးတယ္ ၊ အခုမွ စေဟာတာ ( မွန္ပါ ) ။
ကဲ - ဒါျဖင့္ ဒီေနရာမွာ နဂိုတံုးက ခႏၶာငါးပါး အေသေတြ ႐ႈပ္ေနတယ္၊ ၾကည့္ ၂- နံပါတ္မွာ ခႏၶာငါးပါး အေသေတြ႐ႈပ္ေနတယ္ ( မွန္လွပါဘုရား ) ။ မဂ္စစ္၀င္လာေတာ့ ဒါေတြအကုန္မခ်ဳပ္ဘူးလား...( ခ်ဳပ္ပါတယ္ )၊ ဒါပုန္းေအာင္စရာ ဒီေနရာေပၚလာတယ္၊ မေသတဲ့ေနရာဆိုၿပီး ဒီေနရာေပၚလာတယ္ ( မွန္ပါ ) နဂိုက ေသတဲ့ေနရာကိုး ( မွန္ပါ ) ။
၂ - နံပါတ္ဟာ နဂိုက ဘာတံုး ..( နဂိုက ေသတဲ့ေနရာပါ )။ အခုဒါေတြ အကုန္ခ်ဳပ္သြားေတာ့ ဒါဘာ ျဖစ္သြားသတံုး ( မေသတဲ့ေနရာျဖစ္သြားပါတယ္ ) ၊ မေသတဲ့ေနရာျဖစ္သြားေတာ့ ပုန္းေအာင္းစရာႀကီး ခင္ဗ်ားတို႔ ျမင္ထားတယ္ ၊ ( မွန္ပါ ) ။ ဟာ.... မေသတဲ့ေနရာဟာ ဒါပဲ ...( မွန္ပါ ) ။
နဂိုက ဒါေက်ာက္ေတာင္ႀကီးေပါ့ဗ်ာ ( မွန္ပါ )၊ အခုေသေသခ်ာခ်ာ ခင္ဗ်ားမဂ္နဲ႔ တူးဆြလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ကိေလသာေတြကုန္ ဒုကၡေတြကုန္သြားေတာ့ ပုန္းေအာင္းရာဌာနႀကီးျဖစ္မလာဘူးလား ( ျဖစ္ လာပါတယ္ ) ။ ဒါျဖင့္ ဒီဟာနိဗၺာန္ ( မွန္ပါ ) ။
ခ်ဳပ္သြားလို႔ရွိရင္ ဒီဟာဘာေခၚမယ္ ( နိဗၺာန္ပါ ) ဒါက ဘာေခၚမလဲ ( မဂ္ဥာဏ္ပါ ) ။
အဲဒီေတာ့ မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ ပုန္းေအာင္းရာ ( မွန္ပါ )၊ ပစၥေ၀ကၡဏဥာဏ္ရွိ ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ ( ပုန္းေအာင္းရာပါ ) ။
ဒါေၾကာင့္ ဒီဟာဆံုးေအာင္ ႐ႈရမယ္ဆိုတာ ပုန္းေအာင္းရာေတြ ႔ေအာင္လုပ္ပါ ( မွန္ပါ ) ၊ ရွင္းၿပီလား ....( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ကဲ ... ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔လုပ္တဲ့ တရားနဲ႔ေကာ ေပၚလာတဲ့တရားနဲ႔တူပါရဲ ႔လားလို႔ ေမးျပန္ေတာ့ ဘယ့္ ႏွယ္ေျဖပါ့မလဲ...( မတူပါဘူး ) ဟိုက သခၤတတရား ( မွန္ပါ ) ၊ ဒီက ေပၚလာတာက အသခၤတတရား ( မွန္ပါ ) ၊ ဥာဏ္နဲ႔ ႐ႈလိုက္တာနဲ႔ ျမင္လာတယ္ ၊ ( မွန္ပါ ) ပုန္းေအာင္းရာ လဲေလ်ာင္းရာ ျဖစ္လာတယ္ ၊ မဟုတ္ဘူး လား ( ဟုတ္ပါတယ္ ) ၊ ဒါျဖင့္ သူက အသခၤတတရား ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ျပဳျပင္တဲ့တရားေတြက ( အသခၤတ တရား ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ - သခၤတ တရားေတြလုပ္ၿပီး အသခၤတအက်ဳိးေပးတယ္ ( မွန္ပါ ) ၊ ေပၚၾကၿပီလား ( ေပၚပါၿပီ ) ။
သခၤတတရားေတြ လုပ္ၿပီးေတာ့ ( အသခၤတအက်ဳိးေပးပါတယ္ ) ၊ ေသတတ္တဲ့တရားေတြနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ မေသတတ္တဲ့တရားကို ရင္းႏွီးယူတယ္ ( မွန္ပါ ) ။
ေသတတ္တဲ့ ဒါန၊ ေသတတ္တဲ့ သီလ၊ ေသတတ္တဲ့ သမထ၊ ေသတတ္တဲ့ ၀ိပႆနာေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးၿပီးေတာ့မွ မေသရာကိုခင္ဗ်ားတို႔ အရယူတယ္ဆိုေတာ့ ဒီစကားေတြဟာ အင္မတန္ႀကီးက်ယ္တဲ့ စကားေတြ ( မွန္ပါ )၊ သာမည နားဆိုလို႔ရွိရင္ အကြက္ခ်သာမေျပာဘူးဆိုရင္ ဦးေက်ာ္ေမာင္ နားမလည္ႏိုင္ ဘူး ..( မလည္ႏိုင္ပါဘူးဘုရား ) မလည္ေတာ့ဘူး၊ အင္မတန္ခဲယဥ္းသြားၿပီးတဲ့၊ အခုေတာ့ ရွင္းၿပီလား ..( ရွင္း ပါၿပီဘုရား ) ။
ေၾသာ္ ... ေသတတ္တဲ့တရားေတြနဲ႔ မေသရာရပါကလား ( မွန္ပါ ) ၊ ဒါနဆိုတာ ဘာတံုး ...( ေသ တက္တဲ့ တရား ပါ )၊ ေစတနာဆိုတာျဖစ္ပ်က္ပဲ ၊ ေသတာပဲ ၊ ( မွန္ပါ )၊ သီလ၀ိရတီဆိုတာေကာ ( ေသတက္ တဲ့တရားပါပဲ ) ၊ သမထသမာဓိဆိတာေကာ ( ေသတတ္တဲ့တရားပါဘုရား ) ၊ ၀ိပႆနာဆိုတာေတြေကာ ( ေသတတ္တဲ့ တရားပါဘုရား ) ၊ ေသတတ္တဲ့ တရားေတြနဲ႔ရင္းႏွင္းၿပီး သကာလ မေသရာရႏိုင္ပါတယ္ ( မွန္ ပါ ) ။
ဒါေၾကာင့္ သခၤတက ေက်းဇူးျပဳလိုက္တာနဲ႔ အသခၤတရတယ္ ( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ သခၤတက တူးဆြတာနဲပ တူသြးတယ္ ၊ ရေတာဂူႀကီးပုန္းေအာင္းရာဆိုတဲ့ အသခၤတရတယ္ ( မွန္ပါ ) ၊ ရွင္းၿပီလား...( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္ဟာ အသခၤတာ ဓမၼာဆိုတာလဲ ေပၚသြားၿပီ ( ေပၚပါၿပီ )၊ ျပဳျပင္စရာမရွိတဲ့ တရားဆိုတာ လဲ ေပၚသြားၿပီ ( ေပၚပါၿပီ ) ။
ခင္ဗ်ားတို႔က အားထုတ္ေနတာက သခၤတတရား ( မွန္ပါ )၊ နိဗၺာန္က အသခၤတတရား( မွန္ပါ ) ဘယ္သူမွ မျပဳျပင္ဘဲနဲ႔ ခိုင္ၿမဲေနတဲ့တရား ဆိုတဲ့ဥစၥာ ခင္ဗ်ားတို႔ ရွင္းၿပီလား ( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဒါနသီလသမထေတြက ျပဳျပင္တဲ့တရားေတြ၊ ဒါနသီလ သမထအရိပ္ကို သူ႔အထဲပါေသးသလား .... ( မပါပါဘူး ) မေသရာႀကီးေပၚလာတာပဲ...ရွင္းၿပီလား ...( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ သခၤတေၾကာင့္ ရျငားေသာ္လည္း သခၤတအရိပ္ပါရဲ ႔လား ( မပါပါဘူး ) ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို အသခၤတာ ဓမၼလို႔ ဘုရားက ေဟာေတာမူတယ္ ( မွန္ပါ ) ။
ဘာတရားတဲ့တံုး ( အသခၤတတရားပါ ) ၊ မျပဳျပင္ဘဲနဲ႔ ခုိင္တဲ့တရားဆိုၿပီးသကာလ ဒီလိုေပၚလာတာ ( မွန္လွပါ ) ေမာင္သစ္သိပ္အဖိုးတန္ပါလားေဟ ( တန္ပါတယ္ဘုရား )ရွင္းၿပီလား ...( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔သည္ ၀ိပႆနာလုပ္ေနၾကတာ ကိုယ့္ပုန္းေအာင္ရာ ကိုယ္လဲေလ်ာင္းရာျဖစ္တဲ့ ဂူႀကီးတူးေနတာနဲ႔ အတူတူပဲ ..( မွန္လွပါ ) ။
ဒါျဖင့္ အလကားေနရင္း ဆုေတာင္း႐ံုနဲ႔ ေတာင္းေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတာ့ မရႏိုင္ဘူး၊ သူ႔မွာ တူးမွမတူးပဲနဲ႔ ရပါ့မလား၊ ( မရပါဘူး ) ခင္ဗ်ားတို႔က တူရႊင္းလဲမကိုင္ဘူး၊ ေပါက္ျပားလဲမကိုင္ဘူး၊ ဂူေပါက္ႀကီးေပၚေစသ တည္း၊ ငါပုန္းေအာင္းရာ ဂူေပါက္ႀကီး ေပၚေစသတည္းဆိုလို႔ ရမလား၊ မရဘူးလား...( မရပါဘူး ) ။
အဲ...နိဗၺာန္ဟာ ဒီလိုလုပ္လို႔မရဘူး၊ ဒါနနဲ႔ ျပဳလိုက္တဲ့သီလနဲ႔ျပဳလိုက္တဲ့ သီလနဲ႔ ျပဳလိုက္၊ ၀ိပႆနာ ျပဳလိုက္၊ ျပဳလိုက္ေတာ့မွ ေပၚလာတာ ( မွန္ပါ ) ။
ေပၚလာေပမယ့္လဲ ျပဳတာက သခၤတ ၊ ေပၚလာတာက ( အသခၤတပါဘုရား ) ။
အဲဒါေၾကာင့္ သခၤတတရားကို အားထုတ္လုပ္ျငားေသာ္လဲ အားထုတ္ေတာ့ အားထုတ္တာပဲ ၊ ေပၚ ေတာ့အသခၤတေပၚတယ္ ( မွန္ပါ ) ။
ေပၚေတာ့..( အသခၤတေပၚပါတယ္ ) ျပဳလုပ္ေတာ့ဘာနဲ႔ ျပဳလုပ္သလဲ..( သခၤတတရားနဲ႔ ျပဳလုပ္ပါ တယ္ ) သို႔ေသာ္ သခၤတတရားအရိပ္နိမိတ္ ဒီအထဲပါရဲ ႔လား ( မပါ ပါဘူး ) ။
မပါဘူးတဲ့၊ ဂူႀကီးမွာ နဂိုကေက်ာက္ေတြမွ မပါေတာ့ပဲ ဟာလာဟင္းလင္းႀကီး ျဖစ္ေနတယ္ ( မွန္ပါ )၊ ပါေသးရဲ ႔လား ...( မပါ ပါဘူး ) ၊ သံတူးရႊင္းေတြေကာ ပါေသးရဲ ႔လား... ( မပါ ပါဘူး )၊ ပုန္းေအာင္းရာတစ္ခု ပဲ ပါေနတယ္ ( မွန္ပါ ) ရွင္းၿပီလား...( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးေဟာတဲ့ သခၤတာဓမၼာနဲ႔ အသခၤတာဓမၼာလဲ ရွင္းသြားၿပီ ၊ သခၤတာ ဓမၼာဆိုတာက ခင္ဗ်ားတို႔ ျပဳျပင္လို႔ေပၚတဲ့ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼေတြကို ဘာေခၚၾကမလဲ...( သခၤတာ ဓမၼပါ ) ၊ အသခၤတာ ဓမၼာဆိုတာ ဘယ္သူမွ မျပဳျပင္ဘဲနဲ႔ ေပၚလာတဲ့ ဓမၼပုန္းေအာင္းရား ဌာနႀကီးကို အသခၤတာဓမၼာ လို႔ ေခၚပါတယ္ ၊ ( မွန္ပါ )၊ အလုိလိုေပၚသလားလို႔ ေမးျပန္ေတာ့လဲ သခၤတနဲ႔ တူးမွ ေပၚတာ ( မွန္ပါ )၊ သခၤတ က ဒီအထဲ၀င္ေသးသလားလို႔ ေမးျပန္ေတာ့လဲ ( မ၀င္ရပါဘူးဘုရား ) မ၀င္ဖူးဆိုေတာ့ ၊ ေၾသာ္ နိဗၺာန္ဆိုတာ ဒါေၾကာင့္ နက္နဲတယ္လို႔ေျပာတာ ( မွန္ပါ ) အသိအင္မတန္ ခက္တယ္ဆိုတာ မေပၚလာဘူးလား ( ေပၚလာပါ တယ္ ) ။
ေလာကီ ဥပမာ ဘုန္းႀကီးတစ္ခု ေျပာလိုက္အံုးမယ္ ၊ တမာပင္ဆိုတဲ့ဥစၥာ ဘယ္အရပ္မွာ မဆိုရွိၾကတယ္၊ တမာပင္ေပၚမွာ သဇင္ပန္းေပါက္တယ္လို႔ - ထားပါေတာ့ေနာ္ ( မွန္ပါ ) ၊ တမာပင္က ခါးလိုက္တာ နံလိုက္တာ ( မွန္ပါ ) ၊ သဇင္ပန္းကေတာ့ ေမႊးလိုက္တာ ႀကိဳင္ေနတာပဲ ( မွန္ပါ )၊ တူရဲ ႔လား ( မတူပါဘူး )၊ တမာပင္ေပၚ ေပါက္ျငားေသာ္လဲ တမာပင္ရဲ ႔ အရိပ္အေငြ ႔ပါရဲ ႔လား ( မပါ ပါဘူး ) ။
ဒီအထဲမွာလဲ သခၤတေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္ျငားေသာလဲ ပုန္းေအာင္းရာျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္ႀကီး ဒုကၡခ်ဳပ္တဲ့ အေသ လြတ္တဲ နိဗၺာန္ႀကီးဟာ သခၤတနဲ႔ လံုး၀မတူဘူးတဲ့၊ ( မွန္ပါ ) တမာပင္နဲ႔ သဇင္ပန္းမတူသလိုဘဲ ..( မွန္လွပါ )၊ ရွင္းၿပီလား ၊ ( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဒီမွာလဲ ဒါနသီလ သမထ၀ိပႆနာနဲ႔ နိဗၺာန္ႀကီးဟာ မတူဘူးပဲ ( မွန္ပါ )၊ ဦးဘသန္းႀကီးတူရဲ ႔လား ... ( မတူပါဘူး ) ။
သူက ပုန္းေအာင္းရာတစ္ခု ေပၚလာတာကိုး၊ မဟုတ္ဘူးလား ( မွန္ပါ ) ဟိုက အားစိုက္ရာ၊ သူက အားမစိုက္ဘဲနဲ႔ ေပၚေနတယ္ ( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္ဆိုတဲ့ တရားသည္ကားလို႔ဆိုရင္ျဖင့္ အသခၤတတရားဆိုတာလဲ ရိပ္မိၾကၿပီ ( မွန္ပါ )၊ ပုန္းေအာင္းရာေကာ ကိုယ္တူးမွ ကိုယ္ရတယ္ဆိုတာေကာ...( သိပါၿပီဘုရား )၊ သိေတာ့ကို အလုပ္မလုပ္တဲ့ ၊ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ ရႏိုင္ပါ့မလားလို႔ ဦးေက်ာ္ေမာင္တို႔ ၊ ဦးျမေမာင္တို႔၊ ဦးဘသန္းတို႔ ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ့္ေျဖမလဲ ... ( မရႏိုင္ပါဘုရား ) ။
ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးက ဆုေတာင္းေနနဲ႔ လုပ္ယူၾက၊ ဆုေတာင္းမေနနဲ႔ လုပ္ယူၾကလို႔ ေျပာတာ...( မွန္ ပါ ) မေျပာထုိက္ဘူးလား (ေျပာထိုက္ပါတယ္ဘုရား ) ။
ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးကိုအားထုတ္တူးမွသာလွ်င္ ပုန္းေအာင္းရာျဖစ္မွာေပါ့ ( မွန္ပါ )၊ အားထုတ္မတူး တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပုန္းေအာင္းရာ ...( မရႏိုင္ပါဘူးဘုရား ) သေဘာက်ၿပီလား ...( က်ပါၿပီ ) ။
ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ပါရမီဆယ္ပါး အျပားသံုးဆယ္ေတြ စံုေနၿပီ ( မွန္ပါ )၊ ေဗာဓိပင္နဲ႔ ေရႊပလႅင္က်မွ မဂၢင္အလုပ္ကို မလုပ္ေသးခင္ နိဗၺာန္ကို မရေသးဘူး ( မွန္ပါ ) တူးမွ မတူးေသးဘဲ ( မွန္ပါ ) ။
အဲဒါေၾကာင့္ ဟုိဟာေတြက အၿခံအရံအေၾကာင္းပဲ ျဖစ္တယ္၊ တကယ္က်ေတာ့ မဂၢင္နဲ႔ တူးဆြမွ .... ( ရမွာပါဘုရား ) ၊ ပုန္းေအာင္းရာေပၚလာမယ္ ( မွန္ပါ ) သေဘာက်ၿပီလား ( က်ပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ တို႔လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ဟာျဖင့္ ကိုယ္ပုန္းေအာင္းရာ ကိုယ္ရွာတဲ့ဥစၥာကိုယ့္အုိေဘး၊ နာေဘး ၊ ေသေဘးေတြဟာ ဒီအထဲေရာက္လို႔ရွိရင္ မေသေတာ့ဘူး ( မွန္ပါ ) ၊ မအိုေတာ့ဘူး၊ မနာေတာ့ဘူး၊ မေသ ေတာ့ဘူး၊ ဒုကၡခ်ဳပ္တဲ့ ေနရာမွ ...( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ကိုယ့္အေရးကိုယ္ႀကီးၿပီး လုပ္ကိုင္မလုပ္ကိုင္...( လုပ္ကိုင္ပါတယ္ဘုရား ) ေပၚၾကၿပီလား .... ( ေပၚပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ ဒီအေရးသည္ကားလို႔ဆိုရင္တစ္သံသရာလံုး ဒီလိုကူးရတယ္ ၊ ဆြရတယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာခင္ဗ်ားတို႔ မသိေတာ့ကို ဘယ္ေတာ့မွ ဒီလိုတူးျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ( မွန္ပါ ) ဘယ္ေတာ့မွလဲ မဆြမိဘူး၊ ဘယ္ေတာ့မွလဲ ကိုယ့္ပုန္းေအာင္းရာ မရွာမိဘူး၊ ( မွန္ပါ ) လူ႔ျပည္အသက္တိုတယ္၊ နတ္ျပည္ရွည္တယ္ဆိုၿပီး ၊ ဟုိေသမဆံုး ဆီခ်ည္းသြားတူးၾကတယ္ ။ မဟုတ္ဘူးလား ..( မွန္လွပါ ) ။ နတ္ျပည္အသက္တိုတယ္ ျဗဟၼာျပည္အသက္ ရွည္တယ္ဆိုၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔က အေသလြတ္ရွာျငားေသာလဲ အေသခ်ည့္ပဲျပန္ရတယ္ ( မွန္ပါ ) မရဘူးလား ( ရပါတယ္ဘုရား ) ဒါဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္တံုးဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ လမ္းမမွန္လို႔ ( မွန္ပါ )၊ ေပၚၿပီလား..( ေပၚပါၿပီ ) ၊ အခုေတာ့ လမ္းမွန္ၿပီလား...( မွန္ပါၿပီ ) ။
႐ႈပါမ်ားေတာ့ ဒါခ်ဳပ္သြားမလား မသြားဘူးလား၊ ( ခ်ဳပ္သြားပါတယ္ ) ခ်ဳပ္သြားလို႔ရွိရင္ ဒါအေသလြတ္ ဟုတ္မဟုတ္...( ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား ) ဒါေတြက နဂိုကျဖစ္ပ်က္ဆိုတာ အေသေတြကို ၂ - နံပါတ္ဟာေလ ..( မွန္ပါ ) အခုေတာ့ရွိေသးရဲ ႔လား ...( မရွိပါဘူး )၊ မဂ္ဆိုတာေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔၏ ဒါပုန္းေအာင္းရာ အေသလြတ္ေနရာ တို႔ ေနရာဘဲဆိုတာ ျဖစ္သြားတယ္၊ မျဖစ္ေသးဘူးလား.( ျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား ) ေပၚၾကၿပီလား ...( ေပၚပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ ႀကိဳးစားလုပ္မွ ဒီဟာေပၚမယ္ ( မွန္ပါ ) သူမေပၚေသးလို႔ရွိရင္ ကိုယ္ပုန္းေအာင္းရာ လဲေလ်ာင္းရာ ကာကြယ္ေရး မရွိေသးဘူးလို႔သာ မွတ္လို္က္ ( မွန္ပါ ) ။
အအို၊ အနာ ၊ အေသ ကာကြယ္ေရး ( မရွိေသးပါ )၊ မရွိေသးဘူးသာ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ေတာ့ ေၾသာ္...၀ိပႆနာအလုပ္ဆိုတာ ဘာပါလိမ့္မတံုးဆိုေတာ့ ကိုယ္ပုန္းေအာင္းရာ ကိုယ္တူးဆြၿပီးသကာလ ကိုယ့္အေရးရွိတဲ့အခါ ကိုယ္ေအာင္းဖို႔ပါကလား၊ ဒီ့ျပင္အလုပ္ မလုပ္ပါလား ...( မွန္ပါ )၊ သားေရးလဲ မဟုတ္ ဘူး ၊ သမီးေရးလဲမဟုတ္ဘူး ၊ ပစၥည္းေရးေကာ ( မဟုတ္ပါဘူး ) ။
အဲဒါေတြကေကာ အေသလြတ္ရွာျငားေသာ္လဲ အေသဘဲ ေတြ႔တယ္ ( မွန္ပါ )၊ အခုဟာကေတာ့ အေသလြတ္ရွာလို႔ အေသေတြ႔တယ္ ( မွန္ပါ ) သေဘာပါၿပီလား ( ပါ ပါၿပီ )။
အဲဒါေၾကာင့္ အားထုတ္တဲ့ ေက်းဇူး နိဗၺာန္လဲသိသြားၿပီ၊ အားထုတ္မွလဲ ရတယ္ဆိုတာ ေပၚသြားတဲ့ အတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို စိတၱာႏုပႆနာကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္၊ မုန္းေအာင္လဲၾကည့္၊ ဆံုး ေအာင္လဲၾကည့္...( မွန္ပါ ) ၊ ဆံုးေတာ့ ဒါေတြရွိေသးရဲ ႔လား ( မရွိပါဘူး )၊ ဒါေတြမရွိေတာ့၊ ဒါဟာဒုကၡ နိေရာေဓာ နိဗၺာန္ဘဲ ( မွန္ ပါ )၊ ဟိုဘက္ကလဲ မဂ္၀င္သြားေတာ့ တဏွာနိေရာေဓာ နိဗၺာန္ပဲ ( မွန္ပါ ) ။
ဒီဘက္ကလဲ ဒုကၡနိေရာေဓာ ( နိဗၺာန္ပါ )၊ ဒါက သဥပါဒိေသသနိဗၺာန္၊ ၂ - နံပါတ္ ခ်ဳပ္သြားတာ သဥ ပါဒိေသသ ( မွန္ပါ ) ၊ ၄ - နံပါတ္ခ်ဳပ္သြားတာ အႏုပါဒိေသသနိဗၺာန္၊ ခႏၶာဆံုးေတာ့မွ သူကရတယ္ ( မွန္ပါ )။
သူက ခႏၶာရွိတုန္းျမင္ရမယ္ ၊ နိဗၺာန္၊ ဒါကေတာ့ ခႏၶာဆံုးမွရမယ္၊ ၄ - နံပါတ္က ...( မွန္ပါ )၊ ေပၚၿပီ လား..( ေပၚပါၿပီ ဘုရား ) ။
ကဲ ... ဒီေန႔ ဒီတြင္ ေတာ္ၾကဦးစို႔ ... ။
သာဓု ... သာဓု ... သာဓု ... ။
