သမၼာဒိ႒ိ ငါးမ်ဳိးမကုန္ေသးလို႔ မွတ္ထားရမယ္ …. ဒီသမၼာဒိ႒ိဟာ တစ္ေန႔လာလည္း သမၼာဒိ႒ိ၊ တစ္ေန႔လာလည္း သမၼာဒိ႒ိလို႔ ေအာက္ေမ့ၿပီး မေနနဲ႔၊ သမၼာဒိ႒ိက နိဗၺာန္ေရာက္တဲ့ေနရာ သူမပါမၿပီးဘူးလို႔မွတ္၊ ေခါင္းေဆာင္တရားလို႔ မွတ္ပါ၊ သမၼာဒိ႒ိမပါဘဲ နိဗၺာန္ေရာက္တာ မရွိဘူး။
ဘုရားလည္း သမၼာဒိ႒ိမပါဘဲနဲ႔ မျဖစ္ပါဘူး …. ၊ ဒါေၾကာင့္ သမၼာဒိ႒ိက အေရးအႀကီးဆံုးပဲ။
သမၼာဒိ႒ိ (၅) မ်ဳိးရွိတယ္
ဒါေၾကာင့္ သမၼာဒိ႒ိသည္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးရွိပါလိမ့္ …. (ငါးမ်ဳိးပါဘုရား)၊ ငါးမ်ဳိးရွိတယ္ဆိုတာ မွတ္ထားပါ။
(၁) ကမၼႆကတာ သမၼာဒိ႒ိ
(၂) စ်ာနသမၼာဒိ႒ိ
(၃) ၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိ
(၄) မဂ္သမၼာဒိ႒ိ၊ ဒကာ ဒကာမတို႔
(၅) ဖိုလ္သမၼာဒိ႒ိ
ဘယ္ႏွစ္ခုရွိပါလိမ့္ …. (ငါးခုရွိပါတယ္ဘုရား)။
သူ႔အတန္းနဲ႔သူ ျမင္ရရွာတာ
ငါးမ်ဳိး ရွိၿပီသကာလေနေတာ့၊ ဒါ - သမၼာဒိ႒ိခ်ည္းပဲ သမၼာက - မွန္တာ၊ ဒိ႒ိက - ျမင္တာ၊ အမွန္အကန္ျမင္တဲ့တရား၊ ငါးမ်ဳိးရွိတယ္လို႔ မွတ္ထားရမယ္ … အမွန္အကန္ျမင္တဲ့တရား … (ငါးမ်ဳိးရွိပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ အမွန္အကန္ျမင္တာပဲ၊ ငါးမ်ဳိးေတာင္ ျပားရသလားဆိုေတာ့ အိုု - သူ႔အတန္းသူ ျမင္ရရွာတာေနာ္။
ကေလးအတန္းက ကေလးတို႔၏ သဘာ၀အတိုင္း ကေလးတို႔၏ အျမင္ပဲရွိမွာပဲ၊ အလတ္စားဟာ အလတ္စားအျမင္၊ လူရြယ္ေတြ လူရြယ္အျမင္၊ လူႀကီးေတြ လူႀကီးေတြအျမင္၊ ဒီထက္ပိုၿပီသကာလ ေရွ ႔မီေနာက္မီအျမင္က ေရွ႔မီေနာက္မီအျမင္လို႔ ဦးဘအုန္း၊ အမ်ဳိးမ်ဳိးေတာ့ျပားမွာပဲ။
၁။ ကမၼႆကတသမၼာဒိ႒ိ
မျပားထိုက္ဘူးလား …. (ျပားထိုက္ပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒီ ကမၼႆကတ ဥာဏ္အျမင္ဆိုတာေတာ့ ေကာင္းတာလုပ္ ေကာင္းက်ဳိးေပး မေကာင္းတာရယ္ မေကာင္းက်ဳိးေပးႏိုင္တယ္၊ ဒီအျမင္ ဥာဏ္ပါလို႔ ဆိုရတယ္ … သို႔ေသာ္ ဒီဥာဏ္အဆံုးဥာဏ္လို႔ ဆိုမလား ၊ အစ ဥာဏ္ေလးမွ်လို႔ ဆိုမလား … (အစဥာဏ္ေလးပါဘုရား)။
အစ ဥာဏ္ေလးမွ်ပဲရွိေသးေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြေကာ ဒီဥာဏ္နဲ႔ မတင္းတိမ္ ေလာက္ေသးဘူးလို႔ မွတ္လိုက္တာေပါ့။
၂။ စ်ာနသမၼာဒိ႒ိ
ဒုတိယဥာဏ္ကလည္း သာသနာပမွာ အာနာပါေတြလုပ္၊ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ပထ၀ီကသိုဏ္း အစရွိသည္တို႔ စ်ာန္လမ္းေတြလုပ္၊ လုပ္ၿပီးသကာလ ဒီဥစၥာေတြသည္ ဒီစ်ာန္ အပၸနာ သမာဓိရခဲ့လို႔ရွိရင္ အပၸနာေဇာေတြ ေစာႏိုင္လို႔ရွိရင္ ၎နဲ႔ေသ၊ ႐ူပ အ႐ႈပ ျဗဟၼျပည္ေရာက္မယ္၊ ႐ူပ အ႐ူပ ျဗဟၼာ ျပည္ေရာက္မယ္လို႔ သူ ဒီေလာက္ေတာ့လည္း သိသားပဲ၊ ဒါလည္း သမၼာဒိ႒ိပဲ။
သို႔ေသာ္ သူသည္ ၀ဋ္ထဲကိုသာသိတယ္၊ ၀ဋ္အျပင္ဘက္ မေရာက္ေသာေၾကာင့္ သူလညး္ ခုနကဟာႏွင့္ စာရင္းအထက္တန္းက်သလိုနဲ႔ လမ္းမဆံုးေသးဘူး မွတ္ရမယ္ အထက္တန္း ေကာမက်ဘူးလား….. (က်ပါတယ္ဘုရား) လမ္းဆံုးပါရဲ႔လား …. (မဆံုးေသးပါဘုရား)။
၃။ ၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိ
ဒါေၾကာင့္ ဒီသမၼာဒိ႒ိႏွစ္ခုဟာလည္း ညံ့ေသးဖ်င္းေသးတယ္ဆိုတာ ဦး၀တို႔မွတ္ဖို႔ေပါ …. ၊ ဒါျဖင့္ ဘာအေရးႀကီးလာတံုးဆုိေတာ့ ၃- နံပါတ္ျဖစ္တဲ့ ၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိသည္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဒါအေရးႀကီးေတာ့တယ္၊ ၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိဆိုတာက သာသနာတြင္းမွ ေပၚႏိုင္တယ္လို႔ မွတ္ထား လိုက္တာေပါ့။
က်န္တဲ့ ၁- တို႔ ၂- တို႔က သာသနာပလည္းရွိတယ္လို႔ မွတ္ထားလိုက္တာေပါ့၊ ဒါျဖင့္ သာသနာတြင္း သမၼာဒိ႒ိက ၃၊ သာသနပ သမၼာဒိ႒ိက ၂-ေပါ့ဗ်ာ။
အဲဒီေတာ့ အခု ဒကာ ဒကာမေတြ သာသနာတြင္းလည္း ၾကံဳေနတာတစ္ေၾကာင္း၊ ဆရာသမားေကာင္းလည္း ၾကံဳေနတာ တစ္ေၾကာင္း၊ ဒီအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္ျပၿပီး သကာလ၊ ခႏၶာဇာတ္သိမ္းၿငိမ္းတဲ့ နိဗၺာန္ကိုသြားၾကလို႔ ဆိုေတာ့ ၃- နံပါတ္စၿပီးသကာလ အေရးတႀကီး ခင္ဗ်ားတို႔ အလုပ္စခန္း သင္ရမယ္။
အလုပ္လုပ္နည္းကို သင္ရမယ္
အလုပ္လုပ္နည္းကို သင္ရမယ္၊ အလုပ္လုပ္နည္း သင္ျခင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားပံုကို သိရမယ္ …. ၊ဒီလိုမွသာလွ်င္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ သာသနာတြင္းအလုပ္ကိုလည္း လုပ္ျဖစ္ရာ ေရာက္၊ ဘ၀မ်ားစြာ သံသရာက ဆိုးရြားလာတာလည္း ဒီကေန အေခ်းဆပ္ရင္ ရတယ္ဆိုတာလည္း မွတ္ထားဖို႔ပါပဲ။
ဘ၀မ်ားစြာ သံသရာက ဘယ္လိုမိုက္မိုက္၊ ဘယ္လိုေတေတ၊ ယခုဘ၀ မသိမလိမၼာလို႔ ဘယ္လိုပဲမိုက္မိုက္၊ ဘယ္လိုပဲေတေတ၊ ကံႀကီးငါးပါး မထိုက္လို႔ရွိရင္ ဘုန္းႀကီးမ်ားက ဟာ … ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒုကၡဇာတ္သိမ္းၿငိမ္းတဲ့ ဥာဏ္ရႏိုင္ေသးတယ္လို႔ ဆိုတာကိုပဲ အားေပးပါတယ္။
အားေပးတဲံအတိုင္းပဲ ျငင္းေနစရာမလိုပါဘူး၊ ရႏိုင္ပါတယ္လို႔ပဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေပးပါတယ္။
ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ၊ ၃- နံပါတ္ ဥာဏ္အေရးႀကီးတယ္လို႔ မွတ္ပါေနာ္ …. (အေရးႀကီးပါတယ္ဘုရား) ၃- နံပါတ္ဥာဏ္က ဘယ္ဟာ လွည့္ရမွာတံုးလို႔ ေမးလိုက္တယ္ (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ၃- နံပါတ္ဥာဏ္သည္ ဘယ္ဟာလွည့္ရမွာတံုးေမးေတာ့ ခႏၶာေပၚမွာ လွည့္ရမယ္လို႔ မွတ္ရမယ္ ….။
၃- နံပါတ္ဥာဏ္သည္ ဘယ္အေပၚလွည့္ရမွာတံုး …. (ခႏၶေပၚလွည့္ရပါမယ္ ဘုရား)၊ ခႏၶာေပၚ လွည့္ရမယ္ဆိုေတာ့ ေရွ႔ပိုင္းမွာ ခႏၶာသည္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ငါးမ်ဳိးရွိတယ္။
စကၡံဳစ ပဋိစၥ ႐ူေပ စ ဥပၸဇၨတိ စကၡဳ၀ိညာဏံ၊ ေၾသာ္ …. ၀ိညာဏကၡႏၶာလည္း ခႏၶာပဲကိုး …. ။
အဲဒီ ေသာတဥၥ ပဋိစၥ သေဒၵစ ဥပၸဇၨတိ ေသာတ၀ိညာဏံဆိုေတာ့ ဒါလည္း ခႏၶာငါးပါးပဲ ေပါင္းလိုက္ေတာ့ ခႏၶာငါးပါးခ်ည္းပဲ။
မနဥၥ ပဋိစၥ ဓေမၼစ ဥပၸဇၨတိ မေနာ၀ိညာဏံ၊ ဆိုတာလည္း ခႏၶာငါးပါးပဲ၊ ေပါင္းလိုက္လို႔ရွိရင္ … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒါ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္အစ ခႏၶာထဲ ေပၚတဲ့ တရားအစ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အစလို႔ဆိုလိုက္တာေပါ့။
အဲဒိ ၀ိညာဏဓါတ္ ၀ိညာဏ္ရွိတဲ့အနက္ မ်က္လံုး၀ိညာဏ္၊ ကိုယ္ေပၚမွာ ယားယံေကာင္းတဲ့ စိတ္ကေလး၊ မေနာထဲ ၾကံစည္ေတြးေတာတဲ့စိတ္ကေလး၊ အဲဒီ ေျခာက္မ်ဳိးဟာ ၀ိညာဏ္ခ်ည္းပဲလို႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ ….။
ဒီေျခာက္မ်ိဳးသည္ကားဆိုလို႔ရွိရင္ ဒကာ ဒကာမတို႔ကို အၿမဲတမ္း သူတို႔ေျခာက္ခုဟာ ၃- နံပါတ္ျဖစ္တဲ့ ၀ိပႆနာဥာဏ္နဲ႔ ႐ႈလိုက္ေတာ့ အိမ္ကပါတဲ့ၾကားစိတ္လည္း မဟုတ္ဘူး၊ ထိုင္စက ၾကားစိတ္လည္း မဟုတ္ဘူး၊ အခုအသံႏွင့္ ေပါင္းမိမွ သူသိရမယ္၊ ဥာဏ္နဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကားစိတ္ကေလး ရွိ -မရွိကို ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့မွ ဦးဘအုန္းတို႔ မွတ္စရာ။
အသံနဲ႔ ဘုန္းႀကီးအသံက ဗုဒၶံ ….. လို႔ ရြတ္လိုက္ေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြက ဗုဒၶံ လို႔ၾကားတဲ့ ၀ိညာဏကၡႏၶတို႔၊ ေ၀ဒနာကၡႏၶာတို႔ ေပၚဘူးလား၊ ေပၚၾကလား …. (ေပၚၾကတယ္ဘုရား)။
အဲဒါေလးကို ဒကာ ဒကာမတို႔ ၃- နံပါတ္ျဖစ္တဲ့ ၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိနဲ႔ ႐ႈလိုက္စမ္းပါလို႔ ဘုန္းႀကီးက ေျပာလိုက္တယ္၊ ႐ႈလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ရွိေသးရဲ႔လား … (မရွိေတာ့ပါဘုရား)။
ဘာမရွိတာတံုး ေမးလိုက္တယ္ … (ခႏၶာ မရွိတာပါဘုရား)၊ ေၾသာ္ … ခႏၶာမရွိတာသိတာ ၀ိပႆနာ …(မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ဦးဘအုန္း ဘာတဲ့တုန္း … (ခႏၶာမရွိတာ သိတာ ၀ိပႆနာပါဘုရား)။
ေအး … ဒီကေန႔စၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ေရေရလည္လည္မွတ္ၾကစမ္းပါ၊ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ခႏၶာမရွိတာကိုသိတဲ့ဥာဏ္သည္ ၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိ …. ၊ ခႏၶာမရွိတာကို သိတဲ့ သမၼာဒိ႒ိသည္ …. (၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိပါဘုရား)။
အဲ ….၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိဆိုတာ ခႏၶာမရွိတာသိတဲ့တရား၊ ဒါမေန႔က မေျပာေသးဘူး၊ ဒီေန႔ အထူးထည့္ေပးတယ္၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
၀ိပႆနာ႐ႈဆိုတာ ဘာပါလိမ့္ ….. (ခႏၶာမရွိတာ သိတဲ့ တရားပါဘုရား)၊ ခႏၶာမရွိတာ သိတဲ့အလုပ္ ရွင္းၿပီေနာ္ ….. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)၊ ၀ိပႆနာဆိုတာ ဘာပါလိမ့္ …. (ခႏၶာမရွိတာ သိပါတယ္ဘုရား)။
ေၾသာ္ … ေနရာက်လိုက္တာ ဦးဘအုန္း၊ ေနရာက်လိုက္တာ၊ ဦးဘတင္ အေတာ္ေနရာက်ၿပီဗ်၊ ဘာျဖစ္လို႔ ေနရာက်သတံုးလို႔ ဆရာဘုန္းႀကီးက ဒီေလာက္ေတာင္ ခ်ီးမြမ္းၿပီးသကာလ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ အမႊန္းတင္ၿပီး ေျပာရပါလိမ့္မတံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ ခႏၶာဟာ လိုခ်င္လို႔ ရထားတာ …. ။ ခႏၶာႀကီးဟာ ေလာကႀကီးထဲ ဒကာ ဒကာမတို႔ မလိုခ်င္ဘဲနဲ႔ ရထားတာ ခႏၶာမ်ားရွိၾကရဲ႔လား … (မရွိပါဘုရား)၊ မလိုခ်င္ဘဲနဲ႔ ရထားတဲ့ ခႏၶာမရွိဘူး၊ လိုခ်င္လို႔ရထားတာ။
အဲဒီ …. ခႏၶာ ရေနသေရြ႔ ကာလပတ္လံုးလည္း ခႏၶာနဲ႔နိဗၺာန္နဲ႔ဟာကလည္း ဒုကၡသစၥာ၊ နိေရာဓသစၥာဆိုေတာ့ မိုးနဲ႔ေျမႀကီးက နီးပါေသးတယ္။
သူတို႔ႏွစ္ခုက ေ၀းတယ္ …. ၊ မေ၀းဘူးလား ….. (ေ၀းပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒီလို ေ၀းတာေတြ သိထားေတာ့မွ ေၾသာ္ …. ခႏၶာမရွိတာ သိမွသာလွ်င္ နိဗၺာန္ႏွင့္ နီးေတာ့မယ္။
ခႏၶာမရွိတာ သိမွ …. (နိဗၺာန္ႏွင့္ နီးပါတယ္ဘုရား) ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ၃- နံပါတ္၀ိပႆနာဥာဏ္သည္၊ ၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိသည္ ဘာကိုသိသတံုး … (ခႏၶာမရွိတာသိပါတယ္ဘုရား)။
ခႏၶာမရွိတာသိ … သိပ္ေနရာက်သြားၿပီ၊ ေဟ … ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ၀ိပႆနာ႐ႈတာသည္ ဘယ္အက်ဳိးငွာ႐ႈရသတံုး ….. (ခႏၶာမရွိတာ သိေအာင္႐ႈရပါတယ္ဘုရား)၊ ခႏၶာမရွိတာ သိေအာင္႐ႈခိုင္းတယ္ ဆိုတာ သေဘာေပါက္ၿပီေနာ္ …. (ပါ ပါၿပီဘုရား)၊ ခႏၶာမရွိတာကို …. (သိေအာင္႐ႈခုိင္းတာပါဘုရား)။
ဘယ္သူ႔ခႏၶာတံုးလို႔ ဆက္ၿပီးေမးလိုက္ေတာ့မွ ဘယ္လိုေျဖၾကပါမတံုး ……(မိမိခႏၶာကိုယ္ ႐ႈရမွာပါဘုရား)၊ မိမိခႏၶာနဂိုက မိမိခႏၶာ ထင္ေနတဲ့။
မိမိခႏၶာထင္ေနတယ္၊ ငါၾကားတယ္၊ ငါ့စိတ္နဲ႔ ငါကိုယ္တိုင္ၾကားပါတယ္၊ စိတ္ကို ငါလည္းစြဲလိုက္ေသးတယ္ ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ တစ္ခါတည္း ဒီခႏၶာကုိယ္ကိုလည္း ငါကိုယ္တိုင္ၾကားပါလို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခါက်လို႔ရွိရင္ ဒီခႏၶာငါးပါး တစ္ခါတည္း ဒကာ ဒကာမေတြ ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ့္ဟာလည္း လုပ္ထားတာေၾကာင့္ ဒီခႏၶာငါးပါးက ၾကားေနတယ္တဲ့ တကယ္လည္း ထင္တာပဲ။
ေကာင္းၿပီ၊ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ခႏၶာငါးပါးက ၾကားတယ္ဆိုေတာ့ျဖင့္ သေဘာက်ပါၿပီ၊ မွန္လဲ မွန္ပါတယ္။
သို႔ေသာ္ ၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိနဲ႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကားတဲ့ ခႏၶာငါးပါး ရွိ မရွိ (မရွိပါဘုရား)၊ ၾကားတဲ့ခႏၶာငါးပါး မရွိဘူးလို႔ သိလိုက္တာ၊ ေၾသာ္ … မိမိတို႔ေသမႈကို မိမိသိတာပဲ။
မိမိတို႔ရထားတဲ့ ခႏၶာႀကီး ပ်က္စီးမႈကို မိမိတို႔ သိတာပဲ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီဘုရား)။
မိမိတို႔ရထားတဲ့ခႏၶာငါးပါး၏ ပ်က္စီးမႈကို ….. (မိမိသိတာပါဘုရား)၊ ေၾသာ္ … ဦးဘအုန္း သိပ္အဖိုးတန္သြားၿပီ၊ သိပ္အဖိုးတန္သြားၿပီ ဒကာ ဒကာမတို႔။
ေၾသာ္ …. ၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိက တယ္ေနရာက်ပါလား၊ မိမိတို႔ တစ္သံသရာလံုးစြဲလာတဲ့ ခႏၶာႀကီး ဒီခႏၶာႀကီးနဲ႔ကြဲမွလဲ နိဗၺာန္က နီးတာ။
အခုေတာ့ ဒီခႏၶာႀကီး မရွိတာ သိရတဲ့အတြက္ အင္း … ခႏၶာနဲ႔ျဖင့္ ခႏၶာမရွိတာ သိရၿပီ ဆိုတာသည္ ၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိျဖစ္လာၿပီ။
၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိျဖစ္လာကတည္းက ဒကာ ဒကာမတို႔ ခႏၶာမရွိတာသိေတာ့ကို နိဗၺာန္မွာ ခႏၶာမရွိဘူး၊ ခုလည္း ခႏၶာမရွိတာေတာ့ သူသိလာၿပီ။
ဒါျဖင့္ ဒီအသိတာရွည္သြားလို႔ရွိရင္ျဖင့္ နိဗၺာန္နဲ႔ ကပ္ေနၿပီတဲ့၊ အသိတာရွည္ရင္ …. (နိဗၺာန္နဲ႔ ကပ္ေနပါတယ္ဘုရား)။
နိဗၺာန္ကပ္ေနၿပီလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၾကစမ္းပါ ….. ၊ နားႀကီးႀကီးနဲ႔ ေထာင္ၾကေနာ္။
ဘယ့္ႏွယ္အမိန္႔ရွိပါလိမ့္ …. (နားႀကီးႀကီးနဲ႔ေထာင္ရမွာပါဘုရား)၊ နားႀကီးႀကီးနဲ႔ေထာင္ပါဆိုတာ ဦးဘအုန္း ဒါေျခာက္ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။
ဒါ ေျခာက္ေျပာတာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ ဒကာ ဒကာမေတြ၊ တစ္သက္နဲ႔ တစ္ကိုယ္ တစ္သံသရာနဲ႔ တစ္နားဆိုသလို အခုၾကားရတာ။
တစ္သံသရာနဲ႔ တစ္နားဆိုသလို ၾကားရေတာ့ ခႏၶာမရွိတာကို သိေအာင္႐ႈတာသည္ ၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိ။
ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္ခႏၶာရွိ - မရွိ ….. (မရွိပါဘုရား)၊ ရွိရင္ နိဗၺာန္ဟာ ဒုကၡသစၥာျဖစ္အံုးမွာေပါ့။
အဲဒီေတာ့ ခႏၶာမရွိတာ သူသိစျပဳလာၿပီ၊ ဘယ္လိုဆိုၾကမယ္ ….. (ခႏၶာမရွိတာ သူသိစျပဳလာပါၿပီဘုရား)၊ ခႏၶာမရွိတာ သူသိစျပဳလာၿပီဆိုေတာ့ ဦးဘတင္ နိဗၺာန္နဲ႔ နီးသလား - ေ၀းသလား …. (နီးပါတယ္ဘုရား)။
မဂ္ဥာဏ္နဲ႔အနီးဆံုး
နီးလာၿပီ၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္သည္ နိဗၺာန္ကိုျမင္တဲ့ မဂ္ဥာဏ္နဲ႔ အနီးဆံုးေဟ့လို႔ သံယုတ္အ႒ကထာ ဆရာက ေျပာတာဟာ ေသေသခ်ာခ်ာကိုက္တယ္၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္သည္ …. (မဂ္ဥာဏ္နီးနီးေလးပါ ဘုရား)၊ အနီးဆံုး၊ မဂ္ဥာဏ္နဲ႔ အနီးဆံုး။
မဂ္ဥာဏ္က နိဗၺာန္ျမင္တာကိုဗ်ာ့၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္သည္ ဘယ္ဥာဏ္ႏွင့္နီးတံုး ….. (မဂ္ဥာဏ္နဲ႔ နီးပါတယ္ဘုရား)၊ မဂ္ဥာဏ္နဲ႔နီးေတာ့ မဂ္ဥာဏ္က ဘာျမင္တံုး …. (နိဗၺာန္ျမင္ပါတယ္ဘုရား)။
၀ိပႆနာဥာဏ္က ဘာျမင္တံုး …. (မဂ္ဥာဏ္ျမင္ပါတယ္ဘုရား) ဟင္ …. အင္း ….. ရမ္းလို႔မရဘူး၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္က ဘာျမင္တံုး …. (ခႏၶာမရွိတာ ျမင္ပါတယ္ ဘုရား)၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္က ဘာျမင္တံုး …. (ခႏၶာမရွိတာ ျမင္ပါတယ္ဘုရား)။
သူ႔ေနာက္ကလာတဲ့ မဂ္ဥာဏ္ကေတာ့ ….. (နိဗၺာန္ျမ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္ကလည္း တစ္စိတ္တစ္ေဒသ သူ နိဗၺာန္ျမင္တယ္၊ ခႏၶာမရွိတာဘဲ သူျမင္တယ္၊ ဟို …. နိဗၺာန္ဆိုတာကလည္း မဂ္ဥာဏ္ဆိုတာကလည္း ခႏၶာမရွိတာပဲ။
နိဗၺာန္ကလည္း … (ခႏၶာမရွိတာပါဘုရား)၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္ကလည္း … (ခႏၶာမရွိတာပါဘုရား)၊ အဲဒီေတာ့ ဟိုဟာက အၿမဲမရွိတာကို ျမင္တာ၊ သူက ခဏမရွိတာကိုျမင္တာ။
ဒါေလာက္တင္ ျခားနားတယ္လို႔မွတ္ပါ ….. ၊ ေတာ္ေတာ့ကို နိဗၺာန္နဲ႔ နီးသြားၿပီ … (မွန္ပါ့)၊ ဒကာ ဒကာမေတြ အားမေလွ်ာ့ပါနဲ႔၊ ဒီဥစၥာ ေလးစားစြာနဲ႔သာ မွတ္ေပေတာ့ …. ၀ိပႆနာ ဒို႔႐ႈမေဟ့။
အားခဲၿပီးသာ႐ႈပါ
နိဗၺာန္နဲ႔ အနီးကေလးက်န္ေတာ့တယ္ဟ ဆုိၿပီး အားခဲၿပီးသာ ႐ႈပါလို႔သတိေပးလိုက္ပါတယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ဦးဘအုန္း ရိပ္မိပလား ….. (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)၊ ကဲ. …. တစ္ေခါက္ ျပန္ေျပာပါအံုးမယ္၊ ဒီဥစၥာ အေရးႀကီးလို႔ေနာ္။
အေရးႀကီးလို႔တဲ့ အထက္ဥာဏ္ေတြကိုေရာ အကုန္ေျပာမွာပဲ၊ ေျပာပင္ ေျပာျငားေသာ္လည္း ၀ိပႆနာဥာဏ္မွာ ေျပာစရာမကုန္ေသးလို႔ ထပ္ေျပာေနပါတယ္။
ကဲ …. ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္က ဘယ္ဟာကိုျမင္သတံုး …. (ခႏၶာမရွိတာ ျမင္ပါတယ္ဘုရား) ေကာင္းၿပီ၊ သူ႔ေနာက္မွာ လာတဲ့ မဂ္ဥာဏ္က ဘာျမင္သတံုး … (နိဗၺာန္ျမင္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ခႏၶာမရွိတာလည္း ဘာေခၚၾကမယ္ … (နိဗၺာန္ေခၚပါတယ္ဘုရား)။
၀ိပႆနာက ခဏနိဗၺာန္သာျမင္တယ္
နိဗၺာန္ပဲ၊ ကဲ …. ၀ိပႆနာက ခဏနိဗၺာန္ကိုသာ ျမင္တယ္၊ မဂ္ဥာဏ္က အၿမဲနိဗၺာန္ကိုျမင္တယ္ ဆိုေတာ့ ေၾသာ္ …. သူတို႔ႏွစ္ခုဟာ အင္မတန္ နီးကပ္ပါကလားဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ရွင္းပလား၊ မနီးကပ္ဘူးလား …. (နီးကပ္ပါတယ္ ဘုရား)။
နီးကပ္တယ္လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ၀ိပႆနာဥာဏ္မပါဘဲနဲ႔ မဂ္ဥာဏ္မေပၚႏိုင္ဘူး ဆိုတာလည္း ေသခ်ာၿပီမဟုတ္လား …. (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘာကိုျမင္သတံုး ….. (ခႏၶာမရွိတာကို ျမင္ပါတယ္ဘုရား)။
နိဗၺာန္ဆိုတာ ဘာပါလိမ့္ ….. (ခႏၶာမရွိတာပါဘုရား)။ အဲ …. နိဗၺာန္ဆိုလည္း ခႏၶာမရွိတာ၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္ကလည္း ခႏၶာမရွိတာကို ျမင္တာပဲ။
ထိုကဲ့သို႔ ျမင္မႈ ဘာထူးသတံုးေမးေတာ့ ခဏမရွိတာလည္း ခဏနိဗၺာန္၊ အၿမဲမရွိတာက အၿမဲနိဗၺာန္။
၀ိပႆနာဥာဏ္ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေသေပ်ာ္ၿပီ
ဒါေလးပဲ ကြာျခားေတာ့တယ္၊ ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ရတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ေသေပ်ာ္ၿပီေဟ့သာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီဘုရား)။
၀ိပႆနာဥာဏ္ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ …. (ေသေပ်ာ္ပါၿပီဘုရား) အဲ …. ခဏနိဗၺာန္ သူျမင္ပေကာဗ်ာ့ ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ခဏနိဗၺာန္ သူျမင္လို႔ ဆက္႐ႈလိုက္ရင္ သူရေတာ့မယ္။
ဘာ ပါရမီေတြ ဘာေတြလိုေသးလား ….. (မလိုပါဘုရား)၊ မလိုပါဘူး ဦးဘအုန္းေရ၊ အားစိုက္မႈရွိဖို႔ လိုတယ္။
သမၼပၸဓာန္ ေလးပါး အားစိုက္မႈပဲလိုပါတယ္၊ ကိုင္း ဒါျဖင့္ ျမင္ပံုေတာ့ျဖင့္ ရွင္းသြားၿပီေနာ္။
၀ိပႆနာဥာဏ္သည္ ခႏၶာမရွိတာကို ျမင္သည္ဆိုေတာ့ နားထဲ ခႏၶာငါးပါးမေပၚဘူးလား၊ ဘုန္းႀကီးအသံၾကားေတာ့ ….. (ေပၚပါတယ္ဘုရား)၊ ၾကည့္စမ္း ေနာက္ကိုယ့္ဥာဏ္ကို …. (မရွိပါဘူးဘုရား)။
ဘာေတြမရွိတာပါလိမ့္ ….. (ခႏၶာေတြ မရွိတာဘုရား) ခႏၶာမရွိဘူး၊ ၀ိညာဏကၡလည္း မရွိဘူး၊ ေ၀ဒနာကၡေကာ၊ သညာကၡႏၶာေကာ ….. (မရွိပါဘုရား)။
အင္း … နားထဲေသာတပေဒသာဒ႐ုပ္ဆိုတဲ့ ႐ူပကၡေကာ ….. (မရွိပါဘုရား)၊ အဲ ….. ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ ခႏၶာမရွိတာကို ျမင္တယ္၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ခႏၶာမရွိတာကို ျမင္တယ္ဆိုတာ ကဲ ….. ဒကာသစ္ ကိုျမေရႊတို႔၊ ေသခ်ာပလား …. (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)၊ ခႏၶာမရွိတာ ျမင္တာသည္ ခဏနိဗၺာန္။
သာသနာတြင္းတရား
ခဏနိဗၺာန္ကို သူေတြ႔ေအာင္ရွာႏိုင္တဲ့ တရားျဖင့္ သာသနာတြင္းတရား ဦးဘအုန္း ေကာင္းေကာင္း ေက်နပ္ေကာင္းပါတယ္။
ဦးဘအုန္း ေက်နပ္ပလား ….. (ေက်နပ္ပါၿပီဘုရား) ေနာက္က ဒကာ ဒကာမေတြ ….. (ေက်နပ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီနိဗၺာန္ဟာ ၀ိပႆနာဥာဏ္ကမွ စၿပီးသကာလ နိဗၺာန္ကို တစ္စိတ္တစ္ေဒသ မျမင္ေသးလို႔ရွိရင္ ဘယ္မွာသာလွ်င္ မဂ္ဥာဏ္ေပၚဖြယ္ရာ အေၾကာင္းမျမင္ေသးပါဘူး။
ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ အလြန္ေလးေလးစားစားနဲ႔ ၾကားတဲ့စိတ္ကို ျဖစ္ပ်က္႐ႈပါ၊ ျမင္တ့ဲစိတ္ကေလးကို …. (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္ဘုရား)။
အဲ …. ဒါ ခႏၶာမရွိတာခ်ည္းျမင္ရမွာပဲ၊ နံတဲ့စိတ္ကေလး ႏွာေခါင္းထဲၾကည့္လိုက္၊ နံၿပီးၾကည့္လိုက္ … (မရွိပါဘုရား)၊ ဘာမရွိတာ ျမင္တံုး …. (ခႏၶာမရွိတာ ျမင္ပါတယ္ ဘုရား)။
ခႏၶာမရွိတာ ျမင္တာပဲ၊ ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာဥာဏ္သည္ ခႏၶာကို စြန္႔တယ္ဆိုတာ ဟုတ္ၿပီ၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
အလြန္အဖိုးတန္တယ္
ေကာင္းၿပီ၊ ဒါျဖင့္ ၃- နံပါတ္ ဦးဘတင္ေရ၊ အေတာ္ခရီးေရာက္ပါလား …. (ေရာက္ပါတယ္ဘုရား)၊ ၃- နံပါတ္ဟာ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ခႏၶာမရွိတာ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ႏိုင္တဲ့ ဥာဏ္ျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ အလြန္ကို အဖိုးတန္တယ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား ….. (က်ပါတယ္ဘုရား)၊ က်ၿပီေနာ္။
ဒါေလာက္ေတာင္ ေက်းဇူးမ်ားတယ္လို႔ ဦးဘအုန္းတို႔ မယူပါနဲ႔အံုး၊ မူလပဏၰာသ အ႒ကထာဆရာက ဒါေလာက္တင္ မကေသးပါဘူးကြတဲ့၊ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဒါက ခႏၶာငါးပါးပဲ ထားလိုက္ပါေတာ့။
ဒါက ခႏၶာငါးပါး၊ ဒါက ၀ိပႆနာဥာဏ္ ဆိုၾကပါစို႔ေနာ္၊ ခႏၶာငါးပါးဟာ ေပါင္းထားေတာ့ - ၀ိညာဏ္က ခင္ဗ်ားတို႔သိတဲ့ အတိုင္း ငါးခုေပါ့ဗ်ာ။
မဂၢင္ငါးပါးက ဘာေခၚၾကမယ္ …. (၀ိပႆနာဥာဏ္ပါဘုရား)၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္ေပါ့ဗ်ာ၊ ဥာဏ္က ေခါင္းေဆာင္ေနတာကိုး၊ သမၼာဒိ႒ိကေဆာင္ေနတယ္။
ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာ ဥာဏ္သည္ မရွိတဲ့နားထဲ ေပၚတဲ့ ခႏၶာငါးပါးကိုလည္း မရွိတာသိတယ္၊ ႏွာေခါင္းထဲေပၚတဲ့ ခႏၶာငါးပါးကိုလည္း …. (မရွိတာ သိပါတယ္ဘုရား)။
ကိုယ္ေပၚမွာေပၚတဲ့ ခႏၶာငါးပါးကိုေကာ ….. (မရွိတာ သိပါတယ္ဘုရား)၊ မရွိတာခ်ည္းသိတယ္၊ ေၾသာ္ …. ေနရာက်လိုက္တာ၊ မရွိတာခ်ည္း သိေတာ့ကို ၀ိပႆနာဥာဏ္သည္ မရွိတာခ်ည္းသိ၊ သိ႐ံုပဲလားလို႔ ေမးဖို႔လိုလာတယ္။
မရွိတာတင္ သိတာမဟုတ္ေသးပါဘူး ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီနားထဲမွာ ၾကားတယ္၊ ၾကားလို႔ သေဘာက်လိုက္တာဆိုတဲ့ တဏွာေကာ ဒါမ႐ႈရင္ေတာ့ လာမယ္၊ ၾကားလို႔မုန္းလိုက္တာဆိုတဲ့ ေဒါသေကာ …. (လာပါတယ္ဘုရား)။
ၾကားေတာ့ ဘာမွန္းမသိတဲ့ ေမာဟေကာ …. (လာပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒီ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟဆိုတဲ့ ကိေလသာေတြ လာေသးရဲ႔လား မရွိတာသိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ …. (မလာပါဘုရား)၊ မလာဘူးေနာ္ …. ။
၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိက ခႏၶာစြန္႔တဏွာစြန္႔
ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိသည္ ကိုျမေရႊတို႔၊ ေၾသာ္ … ခႏၶာလည္းစြန္႔ တဏွာလည္းစြန္႔ပါလားလို႔ မွတ္လိုက္။
သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီဘုရား)၊ ခႏၶာလည္း …. (စြန္႔ပါတယ္ဘုရား)၊ တဏွာလည္း …. (စြန္႔ပါတယ္ဘုရား)၊ အို - သိပ္အဖိုးတန္ပါေပါ့လား ဦးဘအုန္းေရ ….. (မွန္ပါ့)။
ဒါ ခင္ဗ်ားတို႔ အေျပာလား၊ အခုအျပနဲ႔ မရွင္းဘူးလား ….. (အျပနဲ႔ရွင္းပါတယ္ဘုရား)၊ ဒီကခႏၶာငါးပါးကလညး္ မရွိတာသိလို႔ စြန္႔ၿပီးသားျဖစ္ေနတယ္။
ဒီက …. ေနာက္ကလည္း ေပၚခြင့္မရလို႔ တဏွာ ဥပါဒါန္ေတြကေကာ မသိဘူးလား ….. (သိပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာ ဥာဏ္တစ္ခ်က္တည္းသည္ အလယ္ကေနၿပီး ေတာင္းႏွစ္လံုး ထမ္းသလို၊ ႏွစ္လံုးစလံုးဟာ ပုခံုးေပၚေရာက္သလို ….. ဟင္ …. ။
ခႏၶာလည္းစြန္႔၊ တဏွာလည္းစြန္႔၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္ရဲ႔ ကိစၥဟာ ဘာကို ဘယ္လိုရြက္ေဆာင္ ေလ့ရွိပါလိမ့္မလဲလို႔ ေမးလို႔ရွိရင္ …. (ခႏၶာလည္းစြန္႔၊ တဏွာလည္း စြန္႔ပါတယ္ဘုရား)။
ခႏၶာစြန္႔တာနိဗၺာန္ျမင္တာ
သြားၿပီ ခႏၶာစြန္႔ တဏွာစြန္႔ဆိုကတည္းက ဒကာ ဒကာမတို႔ ခႏၶာစြန္႔တာက နိဗၺာန္ျမင္တာ။
နိဗၺာန္ကို တစ္စိတ္တစ္ေဒသ ရတာ၊ တဏွာစြန္႔တာကတဲ့၊ သံသရာျပတ္တာ၊ တဏွာစြန္႔တာက …. (သံသရာျပတ္တာပါဘုရား)၊ ရွင္းၿပီေနာ္။
တဏွာစြန္႔တာ သံသရာျပတ္တာ
ခႏၶာစြန္႔တာက နိဗၺာန္ျမင္တာ၊ တဏွာစြန္႔တာက ….. (သံသရာျပတ္တာပါဘုရား)၊ အနာဂတ္ သံသရာျပတ္တယ္။
ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာဟာ ဦးဘတင္ေရ အေတာ္အဖိုးတန္ပါလား၊ ေသေသခ်ာခ်ာ အခုေျပာတာ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘုန္းႀကီးစိတ္ထားနဲ႔ ဘုန္းႀကီးအျမင္နဲ႔ ေျပာေနတယ္လို႔ မေအာက္ေမ့နဲ႔။
တဏွာသခၤယသုတ္မွာျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကို သိၾကားက ေမးလို႔ ဒီအဓိပၸါယ္ ဘုရားက ေျဖေတာ္မူတယ္၊ တဏွာ သခၤယသုတ္မွာ …. (မွန္ပါ့)။
သေဘာပါပလား …. (ပါ ပါၿပီဘုရား)၊ တဏွာသခၤယ ဆိုတာ တဏွာကုန္တဲ့ သုတ္ေပါ့ဗ်ာ။
အဲဒီမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဟာလို႔၊ ဘုန္းႀကီးက ဒီဥစၥာ၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိဟာ ဤမွ်ေလာက္ ေက်းဇူးမ်ားတယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာကို အဲဒီဟာက ယူၿပီးသကာလ ေျပာေနတာ။
ရွင္းပလား ….. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာဥာဏ္လုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ခႏၶာစြန္႔ျခင္း ေၾကာင့္လည္း နိဗၺာန္ေတြ႔ရတယ္။
တဏွာစြန္႔ျခင္းေၾကာင့္လည္း သံသရာျပတ္တယ္၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီဘုရား)၊ မယံုရင္ ဒီဘက္ခႏၶာငါးပါးရွိ၊ ၾကားတဲ့ခႏၶာငါးပါး၊ နံတဲ့ ခႏၶာငါးပါး ႐ႈၾကည့္ျမင္ေသးရဲ႔လား …. (မျမင္ပါဘုရား)၊ ခႏၶာမရွိတာ သူမသိဘူးလား ….. (သိပါတယ္ဘုရား)။
ခႏၶာမရွိတာ သူသိတာသည္ ၀ိပႆနာဥာဏ္သည္ ခႏၶာကိုလည္း စြန္႔ပါတယ္၊ တဏွာကိုလည္း မစြန္႔ဘူးလားဆိုေတာ့ ….. (စြန္႔ပါတယ္ဘုရား)။
ခုနက မရွိတာ မ႐ႈလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ၾကားလို႔ ေကာင္းတယ္၊ မေကာင္းတယ္ လာမယ္၊ မလာေပဘူးလား …. (လာပါတယ္ဘုရား)။
ခုေတာ့လာေသးရဲ႔လား ….. (မလာပါဘုရား) အဲ ….. ၀ိပႆနာဥာဏ္ဟာ အလယ္ကေနၿပီးသကာလ ဒကာ ဒကာမေတြ တို႔ခႏၶာစြန္႔၊ တဏွာစြန္တဲ့ စြမ္းရည္သတိၱရွိတဲ့ တရားျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ အဖုိးတန္ေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ …. (မွန္ပါ့)။
နိဗၺာန္ျမင္တယ္၊ သံသရာျပတ္တယ္
သိပ္ကံေကာင္းတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြပဲ၊ ၀ိပႆနာလုပ္တာ ကုသိုလ္ရတယ္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔က ေအာက္ေမ့ေနတယ္။
မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ၊ ကုသိုလ္ရ႐ံုေလးျဖင့္ ဘုန္းႀကီးေဟာကို မေဟာဘူး၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီဘုရား)။
ကုသိုလ္ရတာ မဟုတ္ပါ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ နိဗၺာန္ျမင္တယ္၊ သံသရာျပတ္တယ္လို႔ ယူလိုက္စမ္းပါ။
ဦးဘအုန္း ဘယ္လိုမွတ္ ….. (နိဗၺာန္ျမင္ၿပီး သံသရာျပတ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ကုသိုလ္ေပမယ့္လည္း သာမညကုသိုလ္ထဲ သြင္းလို႔ေတာ္ပါ့မလား ….. (မေတာ္ပါဘုရား)။
မေတာ္ပါဘူးတဲ့၊ သာမညကုသိုလ္နဲ႔ ကိုျမေရႊ ဒါ အေတာ္ျခားနားေနတယ္ ….. (ျခားနားေနပါတယ္ဘုရား)၊ မျခားနားဘူးလား ….. (ျခားနားပါတယ္ဘုရား)၊ ႐ႈလိုက္ေတာ့ ခႏၶာငါးပါး ဘယ့္ႏွယ့္ေနတံုး ….. (မရွိပါဘုရား)။
မရွိေတာ့ စြန္႔ၿပီးသား မက်ဘူးလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)၊ ေနာက္က တဏွာေကာ လာေသးလား …. (မလာပါဘုရား)၊ ေၾသာ္ …. ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာဥာဏ္သည္ ခႏၶာလည္း စြန္႔၊ တဏွာလည္းစြန္႔။
၀ိပႆနာဥာဏ္ကနိဗၺာန္ကိုျမင္တယ္
အက်ဳိးေျပာစမ္းပါဆိုေတာ့ နိဗၺာန္လည္း ခဏျမင္တယ္ ဟုတ္လား၊ သံသရာႀကီးလည္းျပတ္တယ္၊ ေနာက္သံသရာ အိုေဘး၊ နာေဘး၊ ေသေဘးေတြ အကုန္ျဖတ္ခ်လိုက္တယ္။
သေဘာပါပလား …. (ပါ ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ တစ္ခ်က္တည္း ႐ႈတာဟာ အလြန္ေက်းဇူးမ်ားတယ္ ဆိုတာ ေပၚလာပလား …. (ေပၚပါတယ္ဘုရား)။
တစ္ခ်က္တည္း ဒီလိုသာ ျမင္လိုက္လို႔ရွိရင္ျဖင့္တဲ့ ဒကာသစ္တို႔၊ ကိုျမေရႊတို႔ ဘယ္ေလာက္ဒီ့ျပင္ ကုသိုလ္ထက္ အဆေပါင္း ေထာင္ေပါင္း သိန္းေသာင္းမက သာတယ္လို႔ ဘုရားေဟာတာ ေဟာသင့္တယ္ …. (ေဟာသင့္ပါတယ္ ဘုရား)၊ မေဟာသင့္ဘူးလား …… (ေဟာသင့္ပါတယ္ဘုရား)။
ခဏနိဗၺာန္လည္း သူမျမင္လား … (ျမင္ပါတယ္ဘုရား)၊ အင္း …. သံသရာျပတ္တာလည္း မေသခ်ာဘူးလား …… (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)၊ တဏွာမွ မလာဘဲနဲ႔ ဦးဘအုန္း ဥပါဒါန္ ကံေတြ လာစရာလိုေသးလား … (မလိုပါဘူးဘုရား)။
အဲဒါေၾကာင့္ အက်ဥ္း မွတ္ထားစမ္းပါ၊ ၀ိပႆနာ႐ႈတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ နိဗၺာန္ျမင္၍ သံသရာျပတ္တယ္။
ကုသိုလ္ရ႐ံုတင္မကပါဘူး၊ နိဗၺာန္ျမင္၍ ….. (သံသရာျပတ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ေၾသာ္ … နိဗၺာန္လည္း ျမင္ေသးတယ္၊ သံသရာလည္း ျပတ္ေသးတယ္ဆိုေတာ့ ဒုကၡသစၥာျပတ္တယ္၊ နိဗၺာန္ျမင္တယ္ဆိုတာက ခ်မ္းသာတာ ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရတယ္။
နိဗၺာန္ျမင္တာက …. (ခ်မ္းသာတာ ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရပါတယ္ဘုရား)၊ ခ်မ္းသာတာ ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရပါတယ္၊ သံသရာျပတ္တယ္ဆိုတာက ဆင္းရဲတာဟူသေရြ႔ ကိုယ္နဲ႔ အိုးစားကြဲပါတယ္၊ သေဘာပါပလား …. (ပါ ပါတယ္ဘုရား)။
ေၾသာ္ …. သိပ္ေနရာက်ပါလား ဦးခင္ေမာင္ရ၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္၏ တန္ဖိုးဟာ ခါတိုင္း ဒီေလာက္ေပၚေအာင္ မေျပာဘူး။
အခုေပၚေအာင္ ေျပာလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဦးဘအုန္းေရ သိပ္ရွင္းသြားးတယ္ …. (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)။
အက်ဳိးရွိပံုေျပာစမ္းပါ
ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာဥာဏ္သည္ ဘာေတြစြန္႔ ….. (ခႏၶာလည္း စြန္႔၊ တဏွာလည္း စြန္႔ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါက သူစြန္႔ပံုျပတာေနာ္၊ အက်ဳိးရွိပံု ေျပာစမ္းပါဆိုေတာ့ ၀ိပႆနာဥာဏ္သည္ ခဏနိဗၺာန္ကိုလည္း ျမင္တယ္၊ သံသရာလည္း (ျဖတ္ပါတယ္ဘုရား)။
သံသရာလည္းျဖတ္တယ္၊ သေဘာက်ပလား ….. (က်ပါတယ္ဘုရား)၊ ခဏနိဗၺာန္လည္း ျမင္တယ္ …. (ျမင္ပါတယ္)၊ သံသရာလည္းျဖတ္တယ္၊ ဒီဘက္သံသရာ လာေသးရဲ႔လား ….. (မလာပါဘုရား)၊
ေၾသာ္ …. ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ၀ိပႆနာမဂ္အက်ဳိးဟာ အရဟတၱမဂ္၊ အရဟတၱဖိုလ္ တိုင္ေအာင္ ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္လို႔ အဂၤုတၳိဳရ္၊ အ႒ကထာဆရာက ေန႔တိုင္း ေျပာေနတယ္ ဆိုတာကလည္း အခုတာ၀န္ခံရေတာ့မွာပါပဲ၊ သံသရာျပတ္တာကိုဗ်ာ့။
သံသရာလည္းျပတ္တယ္၊ နိဗၺာန္လည္းျမင္ႏိုင္တဲ့ ခဏနိဗၺာန္ျမင္ႏိုင္ပါတယ္ဆိုသျဖင့္ တယ္လည္း အဖုိးတန္ပါလားဆိုတာ ဒကာ ဒကာမေတြ ေပၚလာတယ္ေနာ္၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါ ဘာဥာဏ္ပါလိမ့္ …. (၀ိပႆနာဥာဏ္ပါဘုရား)။
အဲ … ၀ိပႆနာဥာဏ္ဆိုခ်င္သလို၊ ၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိ ဆိုခ်င္ဆို၊ အကုန္အမွန္ခ်ည္းပဲလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၾကစမ္းပါ။
မဂ္ဥာဏ္ကူးၾကရေအာင္
မဂ္ဥာဏ္ကူးၾကရေအာင္၊ ကဲ …. ဒီဥစၥာ ၀ိပႆနာဟာ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ႐ႈလိုက္တဲ့အခါလို႔ရွိရင္ျဖင့္ မရွိခႏၶာတို႔၏ မရွိတာေကာ သူမသိဘူးလား …. (သိပါတယ္ဘုရား)၊ ခႏၶာကိုယ္၏ မရွိတာ သူသိသည္ ျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္လည္း သူစြန္႔ပါတယ္။
ခႏၶာမရွိတာ နိဗၺာန္လို႔လည္း ဘုရားေဟာသည္ ျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ ခဏနိဗၺာန္လည္း သူျမင္တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား ….. (က်ပါတယ္ဘုရား)၊ ခႏၶာလည္း စြန္႔ပါတယ္၊ ကိေလသာေကာ … (စြန္႔ပါတယ္ဘုရား)၊ ေနာက္ကိေလသာေကာ လာခြင့္ရေသးလား … (မရပါဘုရား)။
တဏွာ ဥပါဒါန္ကံေတြေလ …. (မလာပါဘူးဘုရား) မလာေတာ့ဘူး၊ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ၀ိပႆနာဥာဏ္သည္ ခႏၶာစြန္႔၊ တဏွာစြန္႔။
စြန္႔ႏုိင္တာ ႏွစ္မ်ဳိးစြန္႔ခ်လိုက္တယ္၊ ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ အက်ဳိးေျပာစမ္းပါဆိုေတာ့ ခဏနိဗၺာန္လည္းျမင္ သံသရာလည္းျပတ္တယ္။
ခဏနိဗၺာန္လည္း ….. (ျမင္ပါတယ္ဘုရား)၊ သံသရာလည္း …. (ျပတ္ပါတယ္ဘုရား)၊ သံသရာလည္း ျပတ္တယ္ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔လုပ္သင့္၊ လုပ္ထိုက္ လုပ္ေကာင္းတယ္၊ ဒို႔ဟာ မသိလို႔ မလုပ္ဘဲေနတာပဲ၊ မဆိုထိုက္ဘူးလား ….. (ဆိုထိုက္ပါတယ္ဘုရား)။
သံသရာႀကီးဟာ ရွည္လိုက္တာ က်ဳပ္ျဖင့္ လန္႔မ်ားလန္႔ပါရဲ႔၊ တရားေတြ ဘာေတြေဟာေတာ့ ဘယ့္ႏွယ့္တံုး၊ ဘုရားေတာင္အစမျမင္ဘူး ေဟာထားတာပဲ။
ေၾကာက္ေတာ့ မေၾကာက္ဘူးလား ….. (ေၾကာက္ပါတယ္ဘုရား)၊ ၀ိပႆနာက်ေတာ့ မလုပ္ဘူး၊ မလုပ္လို႔ရွိရင္ေတာ့ သံသရာျပတ္ပါ့မလား …… (မျပတ္ပါဘုရား)။
သံသရာ ျပတ္ခ်င္လို႔ ျပတ္ရတာလား၊ ခဏနိဗၺာန္ျမင္ ခဏျပတ္တာပဲ၊ အၿမဲနိဗၺာန္ျမင္ အၿမဲျပတ္တာပဲ၊ သေဘာက်ပလား ….. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ၊ ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေကာင္းေကာင္းေက်နပ္ပလား …. (ေက်နပ္ပါၿပီဘုရား)။
၄။ မဂ္သမၼာဒိ႒ိ
ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိၿပီးေတာ့ ၄ နံပါတ္က ဘာသမၼာဒိ႒ိ ….. (မဂ္သမၼာဒိ႒ိပါဘုရား)၊ မဂ္သမၼာဒိ႒ိတဲ့၊ မဂၢသမၼာဒိ႒ိ၊ မဂ္သမၼာဒိ႒ိ ေျပာရေတာ့မယ္၊ ဒကာ ဒကာမတို႔။
၄ နံပါတ္ေရာက္လာၿပီ၊ ၀ိပႆနာ႐ႈလို႔ ခုနက ခႏၶာစြန္႔ တဏွာစြန္႔တာေတြမ်ားၿပီ၊ မ်ားၿပီေနာ္၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္အသားေတြ တက္လာၿပီ၊ ဥာဏ္ေတြရင့္ရင့္ၿပီး သကာလ ဥဒယဗၺယ ဘဂၤဘယ အာဒိန၀ နိဗၺိႏၵေတြ အစရွိသည္နဲ႔ သူ႔ဟာသူ တက္လာၿပီဆိုၾကပါစို႔။
တက္လာတဲ့အခါက်လို႔ရွိရင္ျဖင့္တဲ့ မဂ္ဥာဏ္ျဖစ္ဖို႔ရာ အေၾကာင္းဟာ နီးကပ္မလာဘူးလား …. (လာပါတယ္ဘုရား)၊ နီးကပ္ၿပီးသကာလ လာေတာ့လည္း ဘုန္းႀကီးက နီးကပ္ေပးလို႔လည္း မရဘူး၊ ဘုရားက နီးကပ္ေပးလို႔ေကာ …. (မရပါဘုရား)။
ခင္ဗ်ားတို႔ဘာသာ ႐ႈရင္း႐ႈရင္းနဲ႔ ဥာဏ္တက္လာမွာပဲ …… (မွန္လွပါ)၊ ႐ႈရင္း႐ႈရင္းနဲ႔ …. (ဥာဏ္တက္လာမွာပါ ဘုရား)၊ ပိုမိုၿပီး ဥာဏ္တက္လာရမွာပဲလို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ မွတ္ပါ။
ဘယ္သူက ဘယ္ဥာဏ္ေရာက္ၿပီ၊ ေတြးဆေျပာတာမွန္တာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီဥစၥာ ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ စာမွာရွိတာ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒါ မွန္တယ္လို႔မ်ား၊ သြားမယူနဲ႔၊ ဆရာက မင္းဥာဏ္ရၿပီ မင္းက မဂ္ဥာဏ္ရၿပီ မင္းကဖိုလ္ဥာဏ္ ေရာက္ေနၿပီ မင္းကသခၤါ႐ုေပကၡာ ဥာဏ္ေရာက္ေနၿပီ။
ပုထုဇဥ္ကမွန္းေျပာတာ
မဟုတ္ဘူး သူေျပာတာမဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ့္ဥာဏ္ကိုယ္မွသိ ႏိုင္တယ္၊ ဟိုက အရိယာျဖင့္ သိမွာေပါ့၊ ဟိုက အရိယာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ပုထုဇဥ္သာဆို မွန္းေျပာတာသာ မွတ္ေပေတာ့။
မွန္းေျပာတာ၊ မွန္းေျပာတာေနာ္၊ ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔၊ မဂ္ဥာဏ္ေျပာၾကပါစို႔၊ စာလာတဲ့ အတုိင္းေနာ္၊ မဂ္ဥာဏ္ကေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဖ်တ္ဆို ၀ိပႆနာဥာဏ္ေတြနဲ႔ ႐ႈၿပီးသကာလ ခႏၶာအစဥ္ႀကီးက အလ်င္ေတာ့ျဖင့္ ေပ်ာက္လုိက္ ႐ႈလိုက္ - ႐ႈလိုက္လို႔ ေပ်ာက္သြားလိုက္ ခႏၶာဆံုးသြားလိုက္ ေနာက္တစ္ခါ ခႏၶာတစ္ခု ေပၚလာျပန္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ကေတာ့ ခႏၶာတို႔၏ အဆံုးကိုျမင္မေနဘူးလား …. (ျမင္ပါတယ္ဘုရား)။
မဂ္ဥာဏ္ေပၚေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘူးတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြေရ၊ မဂ္ဥာဏ္ေပၚေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ တစ္ခါတည္း ဒီေနရာမွာ ကိုယ္ၾကည့္ေနတဲ့ ဥာဏ္ေအာက္မွာပဲ ခႏၶာကိုမလာေတာ့ဘူး။
သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)၊ မဂ္ဥာဏ္လာေတာ့မယ္ဆိုတာ …. (ခႏၶာကို မလာေတာ့ပါဘုရား)။
ခႏၶာကို မလာေတာ့ပါဘူး …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ၾကားတဲ့ခႏၶာငါးပါးလာေသးလား ….. (မလာပါဘုရား)၊ နံတဲ့ခႏၶာငါးပါးကေကာ ….. (မလာပါဘုရား)၊ စားတဲ့ ခႏၶာငါးပါးေကာ လာေသးလား …. (မလာပါဘုရား)။
ခႏၶာဒုကၡသိမ္းတာခ်ည့္ပဲ ေတြ႔ေနတယ္
ၾကံတဲ့ခႏၶာငါးပါးေကာ လာေသးရဲ႔လား …. (မလာပါဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ မဂ္ဥာဏ္ကေတာ့ကို ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ခႏၶာမလာေသာေၾကာင့္လည္း ခႏၶာသူစြန္႔တယ္။
ခႏၶာအၿမဲမလာေသာေၾကာင့္လည္း သူ႔ဥာဏ္ေအာက္မွာ ဘာရွိေနသတံုးဆို၊ ခႏၶာဒုကၡ သိမ္းတာခ်ည္းပဲ ေတြ႔ေနတယ္၊ ဘာေတြ႔ပါလိမ့္ ….. (ခႏၶာဒုကၡသိမ္းတာပဲ ေတြ႔ေနပါတယ္ ဘုရား)။
ခႏၶာဒုကၡမရွိတာဘဲ ေတြ႔ေနတယ္၊ ဒါျဖင့္ ခႏၶာဒုကၡ မရွိတာလည္း နိဗၺာန္၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
မဂ္ဥာဏ္ကေတာ့သံုးခ်က္
ဒါျဖင့္ မဂ္ဥာဏ္သည္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ သူရင့္က်က္လာတဲ့အခါ ၀ိပႆနာရင့္က်က္လို႔ မဂ္ဥာဏ္ကူးေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ မဂ္ဥာဏ္ကေတာ့ျဖင့္ ခႏၶာမရွိတာ၊ ခႏၶာကိုယ္လည္း စြန္႔၊ ခႏၶာမရွိတဲ့ နိဗၺာန္ကိုလည္း သူျမင္တယ္၊ ေနာက္က ကိေလသာလည္း သူသတ္ပစ္တယ္။
သူက သံုးသပ္ခ်က္၊ မဂ္ဥာဏ္က သံုးခ်က္ေနာ္၊ ခႏၶာမရွိတာကိုလည္း ….. (ျမင္ပါတယ္ဘုရား)၊ ခႏၶာလည္း စြန္႔လိုက္တယ္၊ ခႏၶာလည္းစြန္႔၊ နိဗၺာန္လည္းျမင္၊ ကိေလသာလညး္ခ်ဳပ္ေစတယ္ ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)။
မဂ္ဥာဏ္က သေဘာက်ပလား ….. (က်ပါတယ္ဘုရား)၊ မဂ္ဥာဏ္က ဘာတဲ့ …. (ခႏၶာမရွိတာသိ၊ ခႏၶာစြန္႔ နိဗၺာန္ျမင္၊ ကိေလသာစြန္႔ပါတယ္ဘုရား)။
ခႏၶာစြန္႔၊ နိဗၺာန္ျမင္၊ ကိေလသာလည္းစြန္႔ေပါ့ဗ်ာ၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)၊ သူက သံုးခ်က္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္ထက္ ထူးျခား - မထူးျခား ….. (ထူးျခားပါတယ္ဘုရား)။
ကိေလသာစြန္႔၊ ခႏၶာစြန္႔၊ နိဗၺာန္ျမင္
ဒါ မဂ္ဥာဏ္၊ မဂၢင္ရွစ္ပါးဆိုတဲ့ မဂ္ဥာဏ္သည္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔၊ ခႏၶာလည္းစြန္႔၊ နိဗၺာန္လည္းျမင္၊ ကိေလသာလည္း စြန္႔၊ သူက သံုးခ်က္ ….. (မွန္ပ့ါဘုရား)။
မဂ္ဥာဏ္ကေတာ့ ဘာတဲ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ …. (ခႏၶာစြန္႔၊ နိဗၺာန္ျမင္ - ကိေလသာ စြန္႔ပါတယ္ဘုရား)၊ အဲ …. သေဘာက်ရဲ႔လား ….. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ေနရာက်ၿပီ၊ မဂ္ဥာဏ္ေပၚတဲ့အခါ သူမ်ားေမးမေနနဲ႔ေတာ့ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ခႏၶာလည္း ရွာမေတြ႔ဘူး၊ သေဘာက်ပလား၊ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ အလုပ္လုပ္လို႔ ခရီးေပါက္တဲ့အခါ ဘယ္သူမွ ေမးမေနနဲ႔၊ ခႏၶာလည္း ရွာမေတြ႔ရဘူး ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သေဘာက်ရ႔ဲလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
အင္း …. ခႏၶာခ်ဳပ္ၿငိမ္းတဲ့ နိဗၺာန္လည္း ကိုယ္တိုင္ျမင္ရ၊ သေဘာက်ရဲ႔လား ….. (က်ပါတယ္ဘုရား)၊ ထႂကြေသာင္းက်န္းေနတဲ့ ကိေလသာေတြလည္း မလာဘူး၊ သူနဲ႔ဆိုင္ရာ ဒိ႒ိ၀ိစိကိစၧာ၊ သီလဗၺတပရာမာ သတို႔လည္း မလာဘူး၊ လာပါ့မလား (မလာပါဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ မဂ္ဥာဏ္က ခႏၶာစြန္႔၊ တဏွာစြန္႔၊ နိဗၺာန္ျမင္၊ သူက ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးပါလိမ့္ …. (သံုးမ်ဳိးပါဘုရား)။
မဂ္ဥာဏ္ကဘာတဲ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ …… (ခႏၶာစြန္႔၊ တဏွာစြန္႔၊ နိဗၺာန္ျမင္ပါတယ္ဘုရား)၊ ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္ဒို႔ ငါမဂ္ရေလသလား၊ မရေလသလား၊ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ျပန္ၾကည့္ လိုက္တဲ့အခါမွာ ဘာမွမေတြ႔ဘူး။
ဘာမွ မေတြ႔တဲ့အခါက်ေတာ့ ဦးခင္ေမာင္ ခႏၶာလည္း စြန္႔ၿပီ၊ ဒါနိဗၺာန္ပဲဆိုေတာ့၊ ဒါနိဗၺာန္ပဲလို႔ သိေနတဲ့အခုိက္အတန္႔မွာ မဂ္ဥာဏ္နဲ႔ သိေနလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေၾသာ္ ….. ကိေလသာေတြကလည္း ေသေနတာအမွန္ …. (မွန္ပါတယ္ဘုရား)။
၀ိပႆနာဥာဏ္နဲ႔ ဘာထူးသတံုး
မေသဘူးလား …. (ေသေနပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ဒိ႒ိ၀ိစိကိစၧာ ကိေလသာလညး္ ေသေနၿပီ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ မဂ္ဥာဏ္သည္ သူေပၚေနတဲ့အခ်ိန္ ဒကာ ဒကာမေတြ အကဲခတ္ဖို႔ရာက ခႏၶာမရွိတာလည္း သူေပၚလို႔၊ နိဗၺာန္ျမင္တာလည္း ….. (သူေပၚလို႔ပါဘုရား)၊ ေနာက္က ကိေလသာ ထႂကြေသာင္းက်န္းမႈ မလာတာလည္း …. (သူေပၚလို႔ပါဘုရား)။
ေၾသာ္ …. မဂ္ဥာဏ္ေပၚရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ခႏၶာမရွိတဲ့ နိဗၺာန္ကို ျမင္လိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာ ဒီမွာ ေသခ်ာသြားတယ္၊ ပဋိနိႆဂၢါႏုပႆီ ၀ိဟရတိ - ဆိုတဲ့ ဒီပါဠိေတာ္ သေဘာက်ပလား။
ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္နဲ႔ မဂ္ဥာဏ္ ဘာထူးသတံုးလို႔ လူႀကီးပိုင္းက ေမးလို႔ရွိရင္ ေၾသာ္ …. ၀ိပႆနာဥာဏ္ကေတာ့ ခႏၶာစြန္႔၊ တဏွာစြန္႔၊ နိဗၺာန္ေကာင္းေကာင္းမျမင္၊ မဂ္ဥာဏ္ကေတာ့ … (ခႏၶာစြန္႔၊ တဏွာစြန္႔၊ နိဗၺာန္ေကာင္းေကာင္းျမင္ပါတယ္ဘုရား)။
မဂ္ဥာဏ္က အလုပ္သံုးခုလုပ္တယ္
ေၾသာ္ …. ၀ိပႆနာဥာဏ္က ႏွစ္ခုသာ ေကာင္းေကာင္းအလုပ္ လုပ္တယ္၊ မဂ္ဥာဏ္က သံုးခုအလုပ္ လုပ္တယ္၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္ကႏွစ္ခုသာလုပ္တယ္၊ ခႏၶာစြန္႔၊ တဏွာစြန္႔၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
မဂ္ဥာဏ္ေပၚတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ ….. (ခႏၶာစြန္႔၊ တဏွာစြန္႔၊ နိဗၺာန္လည္းျမင္တယ္ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ၀ိပႆနာ႐ႈလို႔၊ တစ္ခါတည္း ျဖစ္ပ်က္ေတြသာ႐ႈလို႔။
ေန႔တုိင္း ႐ႈ ႐ႈေနေတာ့၊ ၾကာေတာ့ ခႏၶာေပ်ာက္ထြက္သြားတယ္၊ ခႏၶာေပ်ာက္ထြက္သြားတယ္၊ ခႏၶာေပ်ာက္ထြက္သြားေတာ့ ဘာပါလိမ့္မတံုးလို႔ ေမးမေနနဲ႔ေတာ့ ဒါမဂ္ဥာဏ္ေပၚလာတာ။
ဒုကၡခ်ဳပ္တာပါပဲလို႔ သိတာ
ခႏၶာစြန္႔လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္က တဏွာလည္း စြန္႔ၿပီးၿပီ၊ ခႏၶာစြန္႔လိုက္ၿပီတဲ့၊ တဏွာလည္း စြန္႔ၿပီးၿပီတဲ့ …. (မွန္ပါ့)။
အင္း … ဘာမွမေတြ႔ေတာ့ပါလား၊ အို - ဘာမွမေတြ႔တာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီေနရာမွာ ဒုကၡခ်ဳပ္တာ ဒါပဲလို႔ သိတာ ဘာမွမေတြ႔တာ မဟုတ္ပါဘူး ….. (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ရဲ႔လား၊ ဘာပါလိမ့္ …. (ဒုကၡခ်ဳပ္တာပါဘုရား)။
ဒုကၡခ်ဳပ္တာ ဒါပဲလို႔သိ၊ ရွင္းပလား၊ ဒုကၡခ်ဳပ္တာ ဒါပဲဆိုေတာ့ နိဗၺာန္ကို သူေတြ႔တာ၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)၊ ဘာေတြ႔တာတံုး ….. (နိဗၺာန္ေတြ႔တာပါ ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာဥာဏ္က ႏွစ္ပါးသာ အလုပ္လုပ္ႏိုင္တယ္၊ မဂၢသမၼာဒိ႒ိက သံုးကိစၥထိေအာင္ အလုပ္ လုပ္ႏိုင္တယ္၊ အင္း … ၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိက ႏွစ္ကိစၥသာ လုပ္ႏိုင္တယ္။
မဂ္သမၼာဒိ႒ိက ….. (သံုးကိစၥ အလုပ္လုပ္ပါတယ္ဘုရား)။ ရွင္းၿပီေနာ္ …..(ရွင္းပါၿပီဘုရား)၊ ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ ေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးပါလား၊ ၀ိပႆနာသမၼာဒိ႒ိနဲ႔ ၀ိပႆနာမဂ္နဲ႔ ေလာကုတၱရာ မဂ္သည္ အေတာ္ျခားနားပါလား …. (ျခားနားပါတယ္ဘုရား)၊ မျခားနားဘူးလား ….. (ျခားနားပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္၀ိပႆနာဥာဏ္လုပ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္လညး္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ လုပ္ေနေသးတယ္ ဆိုတာ ကိုလည္း အခုဘယ္သူ႔မွ ေမးမေနနဲ႔၊ ဒီအတုိင္းသိေနတာပဲ။
ျဖစ္ပ်က္ျမင္ၿပီးသကာလ ကိေလသာ စြန္႔ေနမွာပဲ၊ မဂ္သမၼာဒိ႒ိမဂ္ဥာဏ္ေရာက္ေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ ျဖစ္ပ်က္လည္း မျမင္ဘူး။
ကိေလသာလည္း စြန္႔ၿပီးသကာလ ခႏၶာမရွိတာကို သူျမင္ေနမွာပဲ၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ ဘယ္ႏွစ္ကိစၥ အလုပ္လုပ္တယ္ …. (၂ ကိစၥလုပ္ပါတယ္ဘုရား)၊ မဂ္ဥာဏ္က …. (၃ ကိစၥလုပ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့နဲ႔၊ ဆရာရွာမေနနဲ႔ေတာ့။
ဒါ ဒီဥစၥာ ေသေသခ်ာခ်ာ ဘုရားေဟာထားၿပီး၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဟာထားၿပီးတဲ့ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဒါ ဦး၀လုပ္တတ္ပလား၊ ဦးဘအုန္း လုပ္တတ္ပလား၊ သူ႔၀ိပႆနာဥာဏ္နဲ႔ မဂ္ဥာဏ္နဲ႔ခြဲေတာင္ ျပေနလိုက္ေတာ့မွပဲ ရွိတာကလညး္ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာမွမရွိဘူး။
၀ိပႆနာဥာဏ္နဲ႔ မဂ္ဥာဏ္ပဲရွိတယ္
၀ိပႆနာလုပ္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္မွာ ၀ိပႆနာဥာဏ္နဲ႔ မဂ္ဥာဏ္ပဲရွိတယ္၊ ဒီ့ျပင္ဟာေတြကေတာ့ကို ၾကားတည္းက ဥာဏ္ေတြကေတာ့ ထင္တာ ျမင္တာ မွတ္တမ္း ထိုးထားတာပဲရွိတာပဲ၊ စင္စစ္ေတာ့ ဒီျပင္ဥာဏ္ေတြဟာ ၀ိပႆနာခ်ည္းပဲ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီဘုရား)။
အပ်က္ကေလးျမင္ေတာ့ ဘဂၤဥာဏ္လို႔ လုပ္တာပဲ၊ ေပါင္းေခၚေတာ့ ၀ိပႆနာဥာဏ္ဆိုရမွာပဲ၊ သခၤါ႐ုေပကၡဥာဏ္ဆိုေတာ့ လ်စ္လ်ဴ႐ႈတာ အပ်က္လ်စ္႐ႈတာပဲ ေခၚေတာ့ ဘယ္ဥာဏ္ထဲသြင္း၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္ထဲ သြင္းရမွာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ၀ိပႆနာဥာဏ္နဲ႔ မဂ္ဥာဏ္ ဒါပဲေဟာေတာ့တယ္၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္က စလုပ္လို႔ရွိရင္ မဂ္ဥာဏ္မေရာက္ဘဲ ရွိပါ့မလား …. (မရွိပါဘုရား)။
ဘာျပဳလို႔တံုးဆိုေတာ့ ႏွစ္ခုနဲ႔ သံုးခုပဲကြာတဲ့ ကိစၥ၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္က ၂ ကိစၥ အလုပ္လုပ္တယ္၊ မဂ္ဥာဏ္က …. (၃ ကိစၥ အလုပ္လုပ္ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ ၂ နဲ႔ ၃ကူးဖို႔ရာ က်ေတာ့ကို ကိုျမေရႊတို႔ အလြယ္ပဲဗ်ာ့ …. (မွန္ပါ့)၊ လံုး၀မလုပ္တဲ့ အတြက္ေတာ့ ေရာက္လိမ့္မယ္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔အယူမရွိနဲ႔ေနာ္၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီဘုရား)၊ ေကာင္းၿပီ အင္မတန္အဖိုးတန္သြားၿပီ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ သမၼာဒိ႒ိ ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးရွိသြားၿပီဆိုတာ ဦးဘတင္ မွတ္တမ္းတင္ၿပီးပလား၊ ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးရွိသြား ….. (၄ မ်ဳိးရွိသြားပါၿပီဘုရား)။
၄ မ်ဳိးရွိသြားၿပီ၊ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ၄ မ်ဳိးၿပီးသြားပါၿပီ၊ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဖိုလ္သမၼာဒိ႒ိ သြားၾကပါစို႔၊ ဖိုလ္သမၼာဒိ႒ိဆိုတာ မရွိဘူးလား …. (ရွိပါတယ္ဘုရား)။
၅။ ဖိုလ္သမၼာဒိ႒ိ
ကဲ … ဖိုလ္သမၼာဒိ႒ိကို လက္ကိုင္ထားၾကပါစို႔၊ ၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိကလည္း ၿပီးသြားၿပီ၊ မဂ္သမၼာဒိ႒ိကလညး္ …. (ၿပီးပါၿပီဘုရား) ဖိုလ္သမၼာဒိ႒ိပဲ က်န္ေတာ့တယ္ …. (မွန္ပါ့)။
ဖိုလ္သမၼာဒိ႒ိပဲ က်န္ေတာ့တယ္ဆိုေတာ့၊ ဖိုလ္သည္ကားလို႔ဆိုလို႔ရွိရင္၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ - မဂ္ေနာက္က ကပ္ၿပီး လိုက္တဲ့ ဖိုလ္ရွိတယ္၊ ဖိုလ္က ႏွစ္မ်ဳိး။
ဖိုလ္က ႏွစ္မ်ဳိး
၁။ မဂ္ဥာဏ္ေနာက္က ကပ္လိုက္တဲ့ ဖိုလ္ကတစ္မ်ဳိး၊
၂။ ၀ိပႆနာ ဥာဏ္ေနာက္က ကပ္လိုက္တဲ့ ဖိုလ္က တစ္မ်ဳိး။
ဖိုလ္ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိး ရွိပါလိမ့္ ….(ႏွစ္မ်ဳိးရွိပါတယ္ဘုရား) ဒါ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ထားမွ၊ ဖိုလ္ဆိုရင္ တစ္မ်ဳိးတည္းလို႔ မွတ္ေနအံုးမယ္။
မဂ္ဥာဏ္ေနာက္က လိုက္လာတဲ့ ဖိုလ္က တစ္မ်ဳိး၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္ေနာက္က လိုက္လာတဲ့ဖိုလ္က တစ္မ်ဳိး၊ ဖိုလ္ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးပါလိမ့္ ….. (ႏွစ္မ်ဳိးပါဘုရား)။
မဂ္ဥာဏ္ရရင္ ဖိုလ္ဥာဏ္ကအလိုလိုလိုက္တာ
ဒါ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါအံုး၊ ဖိုလ္ဥာဏ္ကိုက ႏွစ္မ်ဳိးရွိေနတယ္ဆိုတာ မွတ္ထားရမယ္၊ ဒါကေတာ့ ဘုန္းႀကီးက ေဟာခ်င္လို႔ ေဟာရတာမဟုတ္ပါဘူး ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ခင္ဗ်ားတို႔ မဂ္ဥာဏ္ရရင္ ဖိုလ္ဟာ အလိုလိုလိုက္တာပါပဲ။
အကာလိေကာ ဆိုတာ၊ အကာလိေကာ - အခါမလင့္ အက်ဳိးေပး၏ဆိုေတာ့၊ မဂ္ဥာဏ္သာ ရလို႔ရွိရင္၊ ဖိုလ္ရရပါလို၏လို႔ ဆုမေတာင္းနဲ႔၊ သူ႔ဟာသူ လာတာပဲ၊ ဓမၼနိယာမလို႔ မွတ္ထားေပါ့။
ဓမၼနိယာမဆိုတာ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ မဂ္ဥာဏ္တည္းဟူေသာအေၾကာင္း အားထုတ္ထားလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဖိုလ္ဥာဏ္တည္းဟူေသာ အက်ဳိးကေတာ့ မလာပါနဲ႔ ဆိုလို႔ ….. (မရပါဘူးဘုရား)။
လာရမွာပါပဲ၊ သေဘာက်ပလား ….. (က်ပါတယ္ဘုရား) တားလို႔ဆီးလို႔၊ ဘုရားလာတားတာေတာင္ မရဘူး။ မာရ္နတ္ႀကီးလာတားေကာ …. (မရပါဘုရား)၊ မရပါဘူးတဲ့။
ဘယ့္ႏွယ့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ မဂ္က အနႏၱရပစၥည္းဖိုလ္က အနႏၱရပစၥည္း၏ ပစၥယုပၸန္ဆိုတာ ေသခ်ာေနတာ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ကံနဲ႔အက်ဳိးေပးပဲ
ကံနဲ႔ အက်ဳိးေပးပဲ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ မဂ္က ေစတနာကံေလဗ်ာ၊ ဖိုလ္က အက်ဳိးေပးဆိုေတာ့ ကပ္ေနတာပဲ၊ မဂ္ၿပီးဖိုလ္ပဲ၊ သေဘာက်ရဲ႔လား ….. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဖိုလ္ဥာဏ္သည္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးရွိပါလိမ့္ ….. (ႏွစ္မ်ဳိးပါဘုရား)၊ မဂ္ေနာက္က ကပ္ၿပီးလိုက္တဲ့ ဖိုလ္ဥာဏ္ကတစ္မ်ဳိး - ၀ိပႆနာဥာဏ္ေနာက္ကလိုက္တဲ့ ဖိုလ္ဥာဏ္တစ္မ်ဳိး ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)။
သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)၊ ဖိုလ္ဥာဏ္ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးပါလိမ့္ …. (ႏွစ္မ်ဳိးပါဘုရား)၊ တစ္နည္းက ဘာပါလိမ့္ (မဂ္ဥာဏ္ေနာက္ကလိုက္တဲ့ ဖိုလ္ပါဘုရား)။
တစ္နည္းက ….. (၀ိပႆနာဥာဏ္က ေနာက္ကလိုက္တဲ့ ဖိုလ္ဥာဏ္တစ္မ်ဳိးဘုရား)၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္ေနာက္ကလိုက္တဲ့ ဖိုလ္ဥာဏ္တစ္မ်ဳိး ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဗဟုသုတအတြက္သာ ေဟာတာ
ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ။ ဒါက ဗဟုသုတအတြက္ေနာ္ ….. စင္စစ္ ခင္ဗ်ားတို႔ က်င့္တဲ့အခါက်ေတာ့ သူ႔ အထူးရဖို႔ အားထုတ္ရတာ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ဗဟုသုတအတြက္သာ ေဟာတာလို႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ။
ဦးဘအုန္း ဘယ္အက်ဳိးငွာ ေဟာတာတံုး …. (ဗဟုသုတ အက်ဳိးငွာ ေဟာပါတယ္ဘုရား)၊ ဗဟုသုတဆိုတာ ဘုန္းႀကီးဗဟုသုတပဲ ေပးမွာပဲတဲ့၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒါအားထုတ္ရတဲ့ တရားမဟုတ္ဘူး။
ဓမၼနိယာမခ်ည္း လာေနတဲ့ဥစၥာပဲ ဘာမွ ေဟာစရာမလိုပါဘူး၊ သို႔ေသာ္လည္း ဖိုလ္ဥာဏ္ကို ခင္ဗ်ားတို႔သိေစခ်င္လို႔ရွိရင္၊ သိေစခ်င္တဲ့ သေဘာေလးရွိလို႔ ဘုန္းႀကီးက ေျပာပါတယ္၊ ကိုင္း …. ဒကာ ဒကာမတို႔၊ မဂ္ဥာဏ္ကတစ္ေန႔က ေျပာတယ္၊ ဒါ မဂ္ဥာဏ္၊ ဒါကေတာ့ နိဗၺာန္ထားပါေတာ့ မဂ္ဥာဏ္သည္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဘယ္ႏွစ္ကိစၥ အလုပ္လုပ္သတဲ့တံုး …. (သံုးကိစၥလုပ္ပါတယ္ဘုရား)။
ဘာပါလိမ့္ …. (ခႏၶာလည္းစြန္႔၊ တဏွာလည္း စြန္႔၊ နိဗၺာန္လည္း ျမင္ပါတယ္ဘုရား)၊ ေအး …. ခႏၶာလည္း စြန္႔၊ တဏွာလည္း စြန္႔၊ နိဗၺာန္လည္း ျမင္တယ္။
ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္ဆိုတာမ်ဳိးဟာ ဒကာ ဒကာမတို႔ အၿမဲတမ္း ခင္ဗ်ားတို႔ ရွိေနတာပဲလို႔ မွတ္ရမယ္၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
နိဗၺာန္သည္ အားထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလအတြက္ အၿမဲတမ္းရွိ
အၿမဲတမ္းရွိေနတယ္ဆိုေတာ့ လူတိုင္းေတြ႔သလားလို႔ေတာ့ ေမးဖို႔လိုတယ္၊ အၿမဲတမ္းရွိတဲ့ပစၥည္းျဖင့္ ဘုရားတိုင္းေတြ႔ဖို႔ပါပဲ၊ သေဘာက်ပလား …… (က်ပါတယ္ဘုရား)။
မဟုတ္ပါဘူးတဲ့၊ ရွိတာေတာ့ရွိတယ္တဲ့၊ အၿမဲတမ္းေတာ့ ရွိပါတယ္ဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဒီနိဗၺာန္ဟာ အားထုတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ လူတိုင္းမွာေတာ့၊ အားထုတ္လို႔ ေရာက္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္၊ လူတိုင္းမွာေတာ့ အၿမဲတမ္းသူရွိေနတာပဲ။
အားမထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အတြက္မွာေတာ့ သူကရွိကိုမရွိဘူး သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ အားမထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္အတြက္မွာျဖင့္ …. (မရွိပါဘူးဘုရား) မရွိဘူး၊ အားထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္အတြက္မွာေတာ့ျဖင့္ ….. (ရွိပါတယ္ဘုရား)၊ ရွိတယ္လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ထားပါ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ေၾသာ္ …. ဒါျဖင့္ အရွိကလည္း ႏွစ္မ်ဳိးပါလား ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ထုတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ျဖင့္ရွိတယ္ …. မထုတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ျဖင့္ ….. (မရွိပါဘုရား)၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)။
ထုတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ …. (ရွိပါတယ္ဘုရား) မထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ …. (မရွိပါဘုရား)။ ထုတ္မထုတ္ဆိုတာနဲ႔ ဘာနဲ႔စစ္တမ္းထုတ္ၾကမယ္ …. (အားထုတ္ မထုတ္နဲ႔ စစ္တမ္းထုတ္ပါမယ္ဘုရား)။
တရားအားထုတ္မွရမယ္
အားထုတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ ထိုက္တယ္၊ အားမထုတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ ေအာ္ေနတဲ့၊ ဆုေတာင္းေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က မထိုက္ဘူးလို႔ မွတ္ထားၾကစမ္းပါ၊ သေဘာၾကပါလား …. (ပါ ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အားထုတ္မွရမယ့္ အလုပ္ဆိုတာကုိလည္း ခင္ဗ်ားတို႔ သမၼပၸဓာန္ေလးပါး ဘုရားေဟာတာျဖစ္သျဖင့္ ဦးဘအုန္းတို႔ ရွင္းပါတယ္။
မျဖစ္ေသးတာျဖစ္ေအာင္ဆိုတာ အားစိုက္ရမယ္ မဟုတ္လား ….. (မွန္ပါ့ဘုရား) ျဖစ္ၿပီးသားကိုလညး္ ပြားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ဆိုတာကိုေကာ …. (အားထုတ္ရမွာပါပဲဘုရား)။
အင္း …. ဒါျဖင့္ သမၼပၸန္ဓာန္ေလးပါးထဲက ဒကာ ဒကာမတို႔ သမၼပၸဓာန္၊ ေဗာဓိပကၡိယ၊ တရားေတြထဲမွာ သတိပ႒ာန္ေလးပါး၊ သမၼပၸဓာန္ေလးပါး မပါဘဲနဲ႔၊ ေဗာဓိပကၡိယတရားျဖစ္ပါ့မလား …. (မျဖစ္ပါဘူးဘုရား)။
မဂ္ဥာဏ္ရတဲ့ တရားျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား … (မျဖစ္ႏိုင္ပါဘုရား) အဲဒီထဲက ဆုေတာင္းအလုပ္ မဟုတ္ဘူး၊ ပြားမ်ားရမယ့္အလုပ္၊ ပြားမ်ားၿပီသကာလ အားထုတ္ယူရမယ့္ အလုပ္ပါလားဆိုတာ အေတာ္ေသခ်ာသြားတယ္။
ရွင္းၿပီေတာ္ …. (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)၊ ေကာင္းၿပီ ေနရာက်ၿပီ ဒါျဖင့္ မဂ္ဥာဏ္က သံုးပါးစြန္႔တာေတာ့ သေဘာက်ၿပီေနာ္။
မဂ္ၿပီးေတာ့ကို ဒကာ ဒကာမတို႔ မဂ္စိတ္သည္ ၁၊ ၂ ဆိုေတာ့ မဂ္စိတ္က ခ်ဳပ္သြားတယ္၊ ခုနက ကိေလသာစြန္႔ ခႏၶာစြန္႔၊ နိဗၺာန္ျမင္တဲ့တရားေလး စြန္႔သြားေတာ့ကို မဂ္စိတ္က စြန္႔လိုက္ၿပီးသကာလ မဂ္စိတ္ခ်ဳပ္သြားတယ္။
မဂ္ေနာက္က ဖိုလ္လိုက္လာတယ္
မဂ္စိတ္ကလည္း ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ၀ိပႆနာ႐ႈတဲ့ စိတ္လိုေပ့ါ၊ မဂၢင္ငါးပါးကလည္း ဖ်တ္ဆိုခ်ဳပ္တယ္၊ မဂၢင္ရွစ္ပါးကေကာ …. (ခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ခ်ဳပ္တာပဲဆိုေတာ့ကို သူ႔ေနရာမွာ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဖိုလ္အဂၤါ ရွစ္ပါးဆိုတာ လာမွာပဲ။
မဂၢင္ရွစ္ပါးဆို ဖိုလ္ မဂၢင္ရွစ္ပါးဆိုတာလာမွာပဲ ….. (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါ မဂ္ခ်ဳပ္သြားေတာ့ ဖိုလ္နဲ႔မေတြ႔ရေပဘူးလား … (ေတြ႔ရပါတယ္ဘုရား)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီဖိုလ္သည္ မဂ္ေနာက္ကလိုက္တဲ့ဖိုလ္ပဲ၊ မဂ္ၿပီးေတာ့ေကာ ဖိုလ္လာတာပဲတဲ့၊ ဒီဖိုလ္က ဘယ္အက်ဳိးငွာ ေပၚလာတာတံုးလို႔ ေမးဖို႔မလိုဘူးလား …. (လိုပါတယ္ဘုရား)။
အို … ဒကာ ဒကာမတို႔၊ မဂ္အလုပ္ကိစၥကို သူျပန္လုပ္မွာပဲ မဂ္က ဘယ္ႏွစ္ကိစၥလုပ္ခဲ့တံုး … (၃ ကိစၥလုပ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဘယ္လိုလုပ္ပါလိမ့္ …. (ခႏၶာလည္း စြန္႔၊ တဏွာလည္း စြန္႔၊ နိဗၺာန္လည္း ျမင္ပါတယ္ ဘုရား)။
အဲ …. ခႏၶာလည္း စြန္႔၊ တဏွာလည္း စြန္႔၊ နိဗၺာန္လည္း ျမင္တယ္ေနာ္၊ အို …. တဏွာမွ မရွိဘဲနဲ႔ ဖိုလ္က ဘာစြန္႔မတံုး ေမးဖို႔မလိုဘူးလား …. (လိုပါတယ္ဘုရား)။
ဖိုလ္က အႏုသတ္ရတယ္
အို …. ဖိုလ္ကလည္း သူက ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဟိုက အၾကမ္းသတ္ဆို၊ သူက အႏုသတ္အျဖစ္နဲ႔ ဦးဘအုန္းရဲ႔ သတ္ရေသးတယ္။
ေလာကီ ဥပမာေျပာၾကပါစို႔ ဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ အင္မတန္ မီးေတြရဲရဲႀကီး ရွားမီးခဲႀကီးကို ေရနဲ႔ေလာင္းလိုက္တဲ့အခါ မီးေသြးတံုးႀကီးေပၚလာတယ္၊ ဖ်တ္ဆို ေရတစ္ခြက္နဲ႔ ေလာင္းလိုက္၊ အမဲႀကီးေတာ့ ေပၚမလာဘူးလား ….. (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)။
အရဲႀကီးက အမဲႀကီးျဖစ္သြားးတယ္
အရဲႀကီးက အမဲႀကီးျဖစ္မသြားဘူးလား …. (ျဖစ္သြားပါတယ္ဘုရား)၊ ျဖစ္သြားေတာ့ မကိုင္နဲ႔ေနာ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သြားကိုင္ရင္ပူလိမ့္မယ္၊ မပူေပဘူးလား …. (ပူပါတယ္ဘုရား)။
ဘာတံုး အမဲေတာ့ျဖစ္သြားၿပီ၊ အရဲေတာ့ ေပ်ာက္ပါတယ္၊ အရဲေပ်ာက္ၿပီးသကာလ အမဲေပၚေပါက္လာျငားေသာ္၊ ကိုင္ရဲေသးလား ….. (မကိုင္ရဲေသးပါဘုရား)။
ဘာေၾကာင့္တံုးဆိုေတာ့ သတၱိက်န္ေနတယ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ အပူသတၱိက်န္ေနတယ္၊ မက်န္ဘူးလား ….. (က်န္ပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒီ အပူမီးသတၱိကို သူကၿငိမ္းဖို႔ ေပၚလာတဲ့တရား။
အမဲထဲကအပူကို ဖိုလ္ကၿငိမ္းရတယ္
အပူသတိၱကို ၿငိမ္းဖို႔ေပၚလာတဲ့တရား၊ အရဲကို မဂ္ကၿငိမ္းတယ္၊ အမဲထဲက အပူကို ဖိုလ္ကၿငိမ္းရမယ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)။
ခင္ဗ်ားတို႔ကိေလသာက သာမညကိေလသာ မဟုတ္ဘူး၊ ဟုတ္လား၊ ၾကမ္းတမ္းတာႀကီး၊ ေၾသာ္ … ၾကမ္းတမ္းတာႀကီးကို မဂ္နဲ႔သတ္တာေတာင္မွ အႏုကိေလသာက အရွိန္အေစာ္ က်န္ေနေသးတယ္၊ က်န္ေနရစ္တဲ့အတြက္ ဖိုလ္ျပန္ေပၚရတယ္၊ မေပၚရေပဘူးလား …. (ေပၚရပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ သူလည္းကိေလသာစြန္႔တာေပ့ါဗ်ာ၊ ဘယ္ကိေလသာတံုးလို႔ေမးေတာ့၊ ဟိုမဂ္သတ္လို႔ က်န္ေနတဲ့ အေငြ႔အသက္ေပါ့ဗ်ာ၊ ဘယ့္ႏွယ္ဆိုၾကမယ္ …. (မဂ္သတ္လို႔ က်န္ေနတဲ့ ကိေလသာအေငြ႔အသက္ပါ ဘုရား)။
အဲဒီအေငြ႕အသက္ကေလးဟာ ပဋိပႆမၻနပဟာန္ - တစ္ဖန္ၿငိမ္းေစတတ္တယ္ဆိုတည္းကိုက အေငြ႔အသက္ရွိလို႔သာေပါ့ဗ်ာ၊ မရွိရင္ တစ္ဖန္ၿငိမ္းတယ္ဆိုတဲ့ စကားသံုးစရာ လိုေသးလား …. (မလိုပါဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ မဂ္ၿပီးဘာလာသတံုး၊ မဂၢင္ရွစ္ပါးလာၿပီးေတာ့ ဖိုလ္ရွစ္ပါးလာတယ္ဆိုေတာ့ သူလည္း ႏွစ္ ကိစၥပဲလို႔ မွတ္တာေပါ့။
သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)၊ ကိေလသာလည္းစြန္႔ ….. (ခႏၶာလည္း စြန္႔ပါတယ္ဘုရား)၊ နိဗၺာန္လည္း ျမင္တာပဲဆိုတာ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)။ အဲဒီေတာ့ကို ဒီလိုယူပါတဲ့။
မဂ္နဲ႔သူနဲ႔ အရွင္ဘုရား နဲနဲမတူေတာ့ဘူးလားလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ ကိေလသာစြန္႔တဲ့ ေနရာမွာလည္း အရဲနဲ႔အမဲကြာတယ္ဆိုတာ ေျပာၿပီးၿပီ …..။
အရဲၿငိမ္းသြားတာက မဂ္၊ အမဲကို ၿငိမ္းရမွာက ဖိုလ္ …. (မွန္ပါ့)၊ အထဲထဲက ပူေနတဲ့ အပူက မရွိဘူးလား …. (ရွိပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒါ ၿငိမ္းသတ္တာက …. (ဖိုလ္ပါဘုရား)။
ဖိုလ္ဥာဏ္သည္ မဂ္ဥာဏ္ထက္ သတိၱထက္တယ္
ေအး … အဲဒီေတာ့ ဖိုလ္ဥာဏ္သည္ မဂ္ဥာဏ္ထက္ သူက သတၱိထက္တယ္လို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ဆိုၾကစမ္းပါ …. (မွန္ပါ့)။
ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ မဂ္ထက္ သတိၱထက္ရသတံုး ဦးဘအုန္း ေမးဖို႔မလိုဘူးလာ …. (လိုပါတယ္ဘုရား)။
ေအး … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီစစ္ၿပိဳင္တိုက္ရတာနဲ႔ ေနာက္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိုက္ရတာနဲ႔၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အုပ္ခ်ဳပ္တာနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္ဟာက လြယ္မယ္ထင္သတံုး …. (ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ရတာ ခက္ပါတယ္ဘုရား)၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက ခက္တယ္၊ ဟုိမွာ အစြန္ထလာ၊ ဟိုက အစြယ္ေထာက္လာ၊ အစြယ္ေလးတက္လာနဲ႔ ဟုတ္ဖူးလား …. (မွန္ပါ့)။
စစ္ႀကီး ၿပီးသြားဖို႔ရာ အလြယ္ေလးရယ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)၊ စစ္ႀကီးၿပီးသြားဖို႔ရာ ႏွစ္ဘက္ယွဥ္တိုက္လုိက္လို႔ ဒကာ ဒကာမတို႔ လက္နက္ကုန္ၾကၿပီ လူလည္း ထပ္ျပည့္ေအာင္ မဖြဲ႔ႏိုင္ၾကဘူးဆိုရင္ လက္ေျမႇာက္ၾကတာပဲ …. (မွန္ပါ့)။
ႏုႏုလက္မေျမႇာက္ဘဲနဲ႔ ဟိုကပ္ ဒီကပ္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ မၾကာဘူးလား…. (ၾကာပါတယ္ဘုရား)။
ဖိုလ္ကမွလုပ္ႏိုင္တာ
အဲ …ဒီမွာ ဒကာ ဒကာမတို႔ စစ္ႀကီးၿပီးေအာင္ မဂ္ကလုပ္ျငားေသာ္လည္း စစ္ေျပၿငိမ္းေအာင္ တကယ့္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္ ဖိုလ္ကမွ လုပ္ႏိုင္တာ …. (မွန္ပါ့) သူမွတစ္ပါးလုပ္ေပးမယ့္သူ မရွိဘူး … (မရွိပါဘုရား) သေဘာပါပလား …. (ပါ ပါတယ္ဘုရား)။
ကိေလသာ ရန္သူေတြ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဖိုလ္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ပါတယ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဖိုလ္ဥာဏ္ကႏွစ္ကိစၥ
ဒါျဖင့္ သူႏွစ္ကိစၥလို႔မွတ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥရယ္ နိဗၺာန္ျမင္တဲ့ကိစၥရယ္ ခႏၶာေတာ့ သူက စြန္႔စရာ မလိုေတာ့ဘူး …. (မွန္ပါ့)။
ဘာျပဳလို႔တံုးဆိုေတာ့ ဒုကၡသစၥာမွ သူပိုင္းျခားစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ ဖိုလ္က ပိုင္းျခားစရာ မလိုေတာ့ဘူး၊ မဂ္က တစ္ခါတည္းပိုင္ၿပီး မင္းေနရစ္ေတာ့ဆိုၿပီ စြန္႔ခဲ့ၿပီေကာ၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဖိုလ္ကိစၥက ကိေလသာကိုလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္လည္း လုပ္ႏိုင္တယ္၊ နိဗၺာန္ကိုလည္း ျမင္ႏိုင္တယ္၊ သူက ႏွစ္ ကိစၥ၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)။
ဖိုလ္က ဘယ္ႏွစ္ကိစၥပါလိမ့္ …. (ႏွစ္ကိစၥပါဘုရား)၊ အင္း … နိဗၺာန္ကိုျမင္တဲ့ ကိစၥရယ္၊ ကိေလသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္၊ အေအးရေအာင္လုပ္တဲ့ ကိစၥရယ္၊ ဖိုကိစၥ ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သေဘာက်ရဲ႕လား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒါေၾကာင့္ ပါဠိေတာ္က နိဗၺာနံ ဖလႆ အာရမၼဏ ပစၥေယန ပစၥေယာလို႔ ေဟာလိုက္တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ နိဗၺာန္နဲ႔ ဖိုလ္ပဲကြာ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
သူက ဒုကၡသစၥာေတြ ပိုင္းျခားဖို႔ လိုေသးလား …. (မလိုပါဘုရား) ေအး … မလိုတဲ့အတြက္ ဟိုမွာေကာ မဂ္တုန္းက ဒုကၡသစၥာေတြ ပိုင္းျခားေနတဲ့အတြက္ မင္းေနရစ္ေတာ့လို႔ လုပ္ေနရတဲ့အတြက္ ခႏၶာကိုလဲစြန္႔။
ဒီမွာေတာ့ ဟိုကလို ခႏၶာကိုစြန္႔ဖို႔ လိုေသးလား …. (မလိုပါဘုရား) မလုိေတာ့ကိုတဲ့၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ႏွစ္ ကိစၥရြက္ေဆာင္တယ္လို႔ ယူတာေပါ့ …. (မွန္ပါ့)။
ဦးဘအုန္းတို႔ ေက်နပ္ပလား …. (ေက်နပ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ကိေလသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရေအာင္လည္း ဘယ္သူ႔ကိစၥ ….. (ဖိုလ္ကိစၥပါဘုရား)၊ မဂ္ကိစၥတုန္းကေတာ့ ကိေလသာပယ္မႈကိစၥေနာ္၊ အခုဟာက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္ ကိစၥ မထူးျခားဘူးလား …. (ထူးျခားပါတယ္ဘုရား)၊ အဲ့ဒီလို သြားလိုက္စမ္းပါဆိုေတာ့ သေဘာက်ပလား ….. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
မဂ္ေနာက္ကလိုက္တဲ့ဖိုလ္
မဂ္ေနာက္ကလိုက္တဲ့ ဖိုလ္အေၾကာင္းကို ေျပာတယ္၊ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါတယ္ဘုရား)၊ ဘယ္လိုေျပာပါလိမ့္ …. (မဂ္ေနာက္ကလိုက္တဲ့ ဖိုလ္အေၾကာင္းကို ေျပာပါတယ္ဘုရား)။
ဥာဏ္ဖ်င္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ
အဲဒီေတာ့ ဖိုလ္ဟာ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္မ်ား လာတတ္ပါသတံုးဆိုရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ ႏွစ္ႀကိမ္လာတတ္တယ္၊ တစ္ဖိုလ္ခ်ဳပ္ၿပီးေနာက္ တစ္ဖိုလ္လာတာပဲ၊ ဒုတိယခ်ဳပ္ၿပီး တတိယခ်ဳပ္ လာျပန္တာပဲ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ဥာဏ္ဖ်င္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာေနာ္။
ဥာဏ္ထက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ
ဥာဏ္ထက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာေတာ့ တစ္၊ ႏွစ္၊ သံုးဆိုၿပီး ေနာက္ ဒီျ့ပင္တျခားစိတ္ေတြ၊ ဘ၀င္စိတ္ေတြ လာေတာ့တာပဲေနာ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ပစၥေ၀ကၡဏာစိတ္ေတြ လာေတာ့တာပဲ၊ သေဘာက်ပလား ….(က်ပါၿပီဘုရား)။
မဂ္ဥာဏ္ရရင္ ဖိုလ္ဥာဏ္ရလာမည္
ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီအခု ဗဟုသုတရွိေအာင္လို႔ ဦးဘတင္ ဘုန္းႀကီး ေျပာေနတယ္ေနာ္ ….(မွန္ပါ့ဘုရား)၊ မဂ္ဥာဏ္ရရင္ ဖိုလ္ဥာဏ္ရဖို႔ အထူးလုပ္ေနစရာ လိုေသးလို႔လား … (မလိုပါဘုရား)။
၀ိပႆနာဥာဏ္ ေရွ႔ထားရမယ္၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္မွ ေရွ႔မထားလို႔ရွိရင္လည္း မျဖစ္ေပဘူး …. (မွန္ပါ့)၊ ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင္ ျပန္ေျပာပါဦးမယ္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒုတိယ ဖိုလ္လည္း ေျပာေတာ့ ေျပာရမယ္ေနာ္၊ အခ်ိန္ကသိပ္မရွိဘူး။
ဖိုလ္ဥာဏ္ျဖစ္ဖို႔ရာ အထူးအားထုတ္ရတာလား၊ ဓမၼနိယာမသေဘာနဲ႔ လာတာလား …. (ဓမၼနိယာမ သေဘာနဲ႔ လာတာပါဘုရား)၊ မဂ္ဥာဏ္ရဖို႔က်ေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ မဂ္ဥာဏ္ရဖို႔ကို အားထုတ္ရတယ္ မဟုတ္လား။
ကဲ … မဂ္ဥာဏ္ရဖို႔ရာကို ဘယ္သူေတြ ေရွ႔ေဆာင္မွ ရရမွာတံုး …. (၀ိပႆနာဥာဏ္ ေရွ႔ေဆာင္မွွ ပါဘုရား) ေကာင္းၿပီ မဂ္ဥာဏ္ရဖို႔ ၀ိပႆနာေရွ႔ေဆာင္မွရမယ္၊ ၀ိပႆနာေရွ႔ေဆာင္မႈ အလုပ္လုပ္ျပန္လို႔ရွိရင္လည္း ဟိုတစ္ေန႔က ေျပာတာနဲ႔ ျပန္ဆက္။
သကၠာယဒိ႒ိအရင္ျဖဳတ္ရမယ္
သကၠာယဒိ႒ိအလ်င္ျဖဳတ္ရမယ္ ၀ိပႆနာဥာဏ္လုပ္မယ္ၾကံရင္ …. (သကၠာယဒိ႒ိ အလ်င္ျဖဳတ္ရ ပါတယ္ ဘုရား)၊ သကၠာယဒိ႒ိ ျဖဳတ္မယ္လို႔ၾကံလို႔ရွိရင္လည္း အရမ္းျဖဳတ္လို႔ မရဘူး။
ခႏၶာပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေပၚတိုင္း သိရမယ္
ခႏၶာပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေပၚတိုင္းသိ …. (သိရမယ္ဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)၊ ခုမွ ျပန္ေပါင္းတာ တရားက။
ရိပ္မိပလား ဦးဘအုန္း ကဲ …. ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ မဂ္ဥာဏ္ရခ်င္လို႔ရွိရင္ ဘာလုပ္မတံုး … (၀ိပႆနာ႐ႈရပါမယ္ဘုရား)။
၀ိပႆနာဥာဏ္လုပ္ရမယ္၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္လုပ္မယ္ ၾကံရင္ ဘာေရွ႔သြားရွိရမတံုး …. (သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္ျခင္း ေရွ႔သြားရွိရပါမယ္ဘုရား)။
အင္း … သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္ရမယ္၊ သကၠာယဒိ႒ိျပဳတ္ခ်င္လို႔ရွိရင္ ဘာလုပ္ရမတံုး …. (ခႏၶာပဋိစၥသမုပၸါဒ္ သိရပါမယ္ဘုရား)။
ခႏၶာပဋိစၥသမုပၸါဒ္ သိရမယ္၊ ခႏၶာပဋိစၥသမုပၸါဒ္ မသိလို႔ ရွိရင္ သကၠာယဒိ႒ိက မျပဳတ္ဘူး၊ မျပဳတ္ဘဲနဲ႔ ၀ိပႆနာဥာဏ္႐ႈေနရင္၊ ဘယ္ေတာ့မွ မရလို႔မွတ္ သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီဘုရား)။
ဒါ … ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီအခုေျပာခဲ့တဲ့ အစီအစဥ္သည္ အလုပ္စဥ္ေကာပါၿပီ မဟုတ္လား …. (ပါ ပါၿပီဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ မဂ္ဥာဏ္ရခ်င္ရင္ ဘာလုပ္ရမယ္ …. (၀ိပႆနာလုပ္ရပါမယ္ဘုရား)။
၀ိပႆနာဥာဏ္ လုပ္မယ္ၾကံရင္၊ ဘာေရွ႔ထားရမယ္ ….(သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္ျခင္း၊ ေရွ႔ထားရပါမယ္ ဘုရား)။
သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္ရမယ္၊ သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္ခ်င္လို႔ရွိရင္ ဘာေရွ႔ထားရမယ္ … (ခႏၶာပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ေပၚတိုင္း သိေပးေနရပါမယ္ဘုရား)၊ ခႏၶာပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ေပၚတိုင္း သိရမယ္။
ခႏၶာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ နားကေပၚလို႔ရွိရင္ နားက ၀ိညာဏကၡႏၶာေပၚျပန္ၿပီ၊ နားက ေ၀ဒနာကၡႏၶာ အင္း … ႏွာေခါင္းမွာ ေပၚလာရင္ ႏွာေခါင္းမွာ ၀ိညာဏ္နာမ္႐ုပ္ေပၚလာျပန္ၿပီ မေျပာထိုက္ဘူးလား …. (ေျပာထိုက္ပါတယ္ ဘုရား)။
အဲဒီကေန သြားမွ ၀ိညာဏ္နာမ္႐ုပ္၊ သဠာယတနဖႆ၊ ေ၀ဒနာ၊ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္၊ ကံ ဒီအတိုင္း မသိရေပဘူးလား …. (သိရပါတယ္ဘုရား)၊ ဤကဲ့သို႔မွ မသိလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါ ေပ်ာက္ပါ့မလား … (မေပ်ာက္ပါဘုရား)။
ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါ မေပ်ာက္လို႔ရွိရင္ ဒိ႒ိကရွိေနမယ္၊ ဒိ႒ိရွိရက္နဲ႔ ျဖစ္ပ်က္႐ႈေနလို႔ရွိရင္ ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ္မကဘူး ငါးဆယ္အားထုတ္မရဘူးတဲ့ …. (မွန္ပါ့)၊ ရပါအံုးမလား ….. (မရပါဘုရား)၊ သေဘာပါၾကပလား … (ပါ ပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီအစီအစဥ္သည္ အေရးတႀကီး အစီအစဥ္ပဲဆိုရင္ လြဲသလား ….. (မလြဲပါဘုရား)၊ ရွင္းၿပီေနာ္ …. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
အခု ဘာက်န္ေနတယ္ဆိုတာ ဦး၀သိၿပီမဟုတ္လား ….. (သိပါၿပီဘုရား)၊ မဂ္ေနာက္ကလိုက္တဲ့ ဖိုလ္ေတာ့ၿပီးသြားၿပီ ၀ိပႆနာေနာက္က လိုက္တဲ့ဖိုလ္ မနက္ျဖန္မွေျပာမယ္။
ကဲ … ဒီေန႔ ဒီတြင္ ေတာ္ၾကဦးစို႔
သာဓု … သာဓု …. သာဓု။
